Grote Reset? Poetin zegt, “Niet zo snel” / Door Tyler Durden
Grote Reset? Poetin zegt, “Niet zo snel”
Door Tyler Durden – ZeroHedge -11 februari 2021
Heb je toevallig de belangrijkste politieke toespraak van de laatste zes jaar gezien?
Het zou gemakkelijk zijn geweest om het te missen, gezien alles wat er gaande was. Dat was ook bijna zo, en deze toespraak ligt op het snijpunt van bijna al mijn onderwerpen van intense studie.
Het jaarlijkse Wereld Economisch Forum vond vorige week plaats via teleconferentie, wat ik het virtuele Davos noem, en dit jaar was het belangrijkste onderwerp natuurlijk hun project dat de Grote Reset wordt genoemd.
Maar als het WEF zo graag het beste gezicht voor de Grote Reset aan de wereld wilde laten zien, zou het niet de Chinese premier Xi Jinping of, nog belangrijker, de Russische president Vladimir Poetin hebben uitgenodigd.
En het was de toespraak van Poetin die het kaartenhuis deed instorten dat de agenda van het WEF is.
De laatste keer dat iemand een groot internationaal forum binnenwandelde en zo’n vernietigende kritiek op het huidige geopolitieke landschap uitte, was de toespraak van Poetin voor de Verenigde Naties op 29 september 2015, twee dagen voordat hij een kleine contingentie Russische luchtsteun naar Syrië stuurde.
Daar verweet hij niet alleen de VN bij naam, maar vooral ook de VS en haar NAVO-bondgenoten, waarbij hij de meest saillante vraag stelde: “Begrijpen jullie wat jullie hebben gedaan?”, omdat jullie chaos hebben ontketend in een toch al chaotisch deel van de wereld?
Hoe belangrijk die toespraak ook was, het waren de acties van Poetin daarna die het huidige tijdperk van geopolitiek schaakspel op het Euraziatische continent bepaalden. Syrië werd het knooppunt waar rond het verzet tegen het “ISIS is onoverwinnelijk”-verhaal zich ontrafelde.
En het mysterie van wie er achter ISIS zat, namelijk de regering-Obama, werd onthuld voor iedereen die oplette.
President Trump mag dan de eer hebben opgeëist voor het verslaan van ISIS, maar het waren vooral Poetin en de Russische strijdkrachten die het westelijke deel van Syrië heroverden waardoor dat kon gebeuren, terwijl onze globalistische generaals, zoals James Mattis, zo veel mogelijk schade aan Syrië zelf en zo weinig mogelijk aan ISIS aanrichtten, in de hoop ze een andere dag weer te kunnen gebruiken.
En of je het nu eens of oneens bent met het beleid van de VS in Syrië, wat ik zeker niet doe, je kunt moeilijk beweren dat de interventie van Rusland daar de regionale politiek en conflicten voor de nabije toekomst fundamenteel heeft veranderd.
Het was het begin van de vrijwillige ontkoppeling van China, Rusland en Iran van het Westen.
Omdat Rusland zich verzette tegen de Amerikaanse en Europese plannen om de macht in het Midden-Oosten te consolideren, werd het in het Westen verguisd op een manier die de indoctrinatie, die ik als kind tijdens de Koude Oorlog kreeg, doet denken aan vakantieadvertenties om de zomer op de Krim door te brengen.
Maar het is die doelgerichtheid en karaktersterkte die de twee decennia dat Poetin aan de macht is, hebben bepaald. Hij heeft wonderen verricht bij de wederopbouw van Rusland.
Hij heeft veel fouten gemaakt, vooral door vertrouwen te hebben in Amerikaanse presidenten en door te onderschatten hoe arrogant en roofzuchtig het leiderschap in Europa is.
Dat gezegd hebbende, heeft hij nu zijn grens bereikt, vooral met Europa, en heeft hij voor Rusland een vastberaden onafhankelijk pad uitgestippeld, ongeacht de kosten op korte termijn.
En dat is waarom zijn toespraak op het Wereld Economisch Forum zo belangrijk was.
Poetin had daar al bijna tien jaar niet meer gesproken. In een tijd waarin door het WEF gecontroleerde marionetten de machtsposities in Europa, het Verenigd Koninkrijk, Canada en nu de VS domineren, liep Poetin Virtueel Davos binnen en kiepte zijn koffie op het tapijt.
In bewoordingen die ik alleen maar als uiterst beleefd kan omschrijven, zei Poetin tegen Klaus Schwab en het WEF dat hun hele idee van de Grote Reset niet alleen gedoemd is te mislukken, maar ook indruist tegen alles wat modern leiderschap zou moeten nastreven.
Poetin lachte letterlijk om het idee van de Vierde Industriële Revolutie – Schwabs idee van een geplande samenleving door middel van AI, robots en de samensmelting van mens en machine.
Hij vertelde hen ronduit dat hun beleid, dat de middenklasse naar de rand van de afgrond drijft door de COVID-19 pandemie, de sociale en politieke onrust verder zal doen toenemen en er ook voor zal zorgen dat de ongelijkheid in rijkdom nog groter wordt.
Poetin is geen bloemen gooiende libertariër of zo, maar zijn kritiek op het hyper-gefinancialiseerde post-Sovjet tijdperk is accuraat.
Het tijdperk dat gedomineerd wordt door centraal bankieren en de voortdurende samensmelting van staats- en bedrijfsmachten heeft de welvaartsongelijkheid in de VS en Europa doen toenemen, waarbij miljoenen profiteerden terwijl van miljarden de rijkdom werd onttrokken.
Volgens hem heeft het neoliberale ideaal van “de wereld uitnodigen/de wereld veroveren” de culturele banden binnen landen vernietigd en tegelijk hun economische vooruitzichten uitgehold. Poetin bekritiseerde de nul-grens rente, QE, tarieven en sancties als politieke wapens.
Maar de doelwitten van die wapens, hoewel nominaal gericht op zijn Rusland, waren in werkelijkheid de vitaliteitsmotoren van het Westen zelf, aangezien de middenklasse haar lonen heeft zien stagneren en de toegang tot onderwijs, medische zorg en de rechtbanken om grieven te verhalen, drastisch heeft zien afnemen.
Rusland is een land in opkomst, net als China. Zodra hun banden diep genoeg verankerd zijn om hun economie te stabiliseren, zal ook Iran in opkomst zijn.
Samen zullen zij de Centraal-Aziatische landmassa uit het negentiende-eeuwse moeras leiden dat bestaat dankzij de Britse en Amerikaanse interventie in de regio. De toespraak van Poetin maakte duidelijk dat Rusland zich inzet voor het vinden van oplossingen zodat alle mensen van de toekomst kunnen profiteren, en niet alleen een paar duizend heiliger-dan-gij oligarchen in Europa.
In een minder confronterende toespraak zei voorzitter Xi hetzelfde.
Net als Poetin verleende hij lippendienst aan klimaatverandering en koolstofneutraliteit, maar in plaats daarvan richtte hij zich op vervuiling en duurzaamheid.
Samen vertelden ze het WEF in feite om de Grote Reset terug te stoppen in het gat waarin het was bedacht.
Ik volg Poetin nu al bijna tien jaar op de voet. Ik heb het gevoel dat als hij een college politieke wetenschappen zou toespreken en niet een samenkomst van de machtigste mensen ter wereld, hij ze in hun gezicht zou uitgelachen.
Maar helaas begrijpt hij beter dan wie ook van ons, aangezien hij zo lang het voorwerp van hun agressie is geweest, dat hij hen serieus moest behandelen, aangezien hun greep op de realiteit en hun verbondenheid met de mensen die zij regeerden bijna was verbroken.
Aan het eind van zijn geplande toespraak vroeg Klaus Schwab Poetin naar de moeizame relatie van Rusland met Europa en of die kon worden hersteld. Poetin liet er geen gras over groeien, hij antwoordde met:
Als we deze problemen uit het verleden te boven kunnen komen en deze fobieën achter ons kunnen laten, dan zullen onze betrekkingen zeker een positieve fase ingaan.
We zijn er klaar voor, we willen dit, en we zullen ernaar streven dit te laten gebeuren. Maar liefde is onmogelijk als zij slechts door één partij wordt verklaard. Zij moet wederzijds zijn.
Uit niets dat ik heb gezien van de regering Biden of van de Europese Commissie in Brussel krijg ik de indruk dat iemand ook maar een woord van wat hij (Putin) heeft gezegd heeft gehoord.
Vertaling: Martien
