Persoonlijke noot: waarheid schokkend of openhartig? / 01 Juli 2015 / Irma Schiffers

2 juli 2015

Truth

Persoonlijke noot: waarheid schokkend of openhartig?

01 Juli 2015 / Irma Schiffers

Is de waarheid schokkend of openhartig? Een vraag die me al heel lang ‘plaagt’. Het antwoord is: beide. Zonder twijfel!
Wat je hier leest is een gevolg van een steen op mijn maag die eruit moet; een heel persoonlijk bericht. Sla het gerust over tot een volgend artikel, of lees het en vindt er vooral het jouwe van alsjeblieft!
Waarschijnlijk ken je dat gevoel wel, dat je met iets rondloopt en voelt dat het gehoord of gezien wil worden.

Dat je er iets mee moet doen maar je weet nog niet wat. Ik noem het, zoals altijd met al mijn artikelen, ‘broeden’.

Er broeit iets en het gaat eruit komen, maar ik weet nog niet hoe. En ineens is het er.
Al vaker schreef ik dat ik weinig slaap, tot soms helemaal niet en dat is al jaren zo.

En als ik dan toch even rust of half in slaap ben, word ik als het ware aan het werk gestuurd; dat voelt niet naar of dwingend op een irritante manier; het voelt als een zachte maar onmiskenbare stevige aansporing om aan het werk te gaan en een artikel te fabriceren. Het onderwerp dient zich vanzelf aan. En op die momenten gaat het helemaal vanzelf als het ware. Het ontstaat gewoon, en als ik het terug lees doe ik dat net zo als de bezoeker van dit blog. Ja, op mijn eigen blog!


steenDat broeden is nu al even aan de gang. Het maakt me onrustig, letterlijk bijna duizelig en soms misselijk, zeker in de afgelopen dagen. Vandaar mijn laatste artikelen, zoals ‘Zand in de ogen gestrooid‘ en het bijbehorende vertaalde artikel van Zen Gardner. Ook hij zit waar ik zit momenteel, net als vele anderen die ‘wakker zijn’, ook al zijn we jarenlang in het verdomhoekje gegooid als complotters, paranoïde geesteszieken en zielige figuren. We kunnen er niet meer omheen draaien, want er gaat heel erg veel naar buiten komen en dat gaat nu niet lang meer duren. Ik wéét dat al heel lang, ik voel dat al heel lang, maar juist omdat je dat zo goed aanvoelt, voel je ook aan wat dat met onze medemensen doet en gaat doen. Gelukkig voelen we ons dan ook verantwoordelijk voor onze medemens waardoor je niet alles roept wat je ‘weet’. Is dat een zonde? Voor sommigen wel, het wordt me wel verweten, maar gelukkig voor vele anderen juist een ‘gave’.  Maar dat neemt niet weg dat die steen die op je maag ligt wel steeds zwaarder wordt. En nu gaat deze verpulveren, bij iedereen die deze bij zich draagt. Stukje bij beetje komt die zware kost naar buiten en dat tempo is nu opgeschroefd, want we moeten de ommezwaai in deze tweede helft van het jaar gaan maken; samen, met elkaar!
De waarheid is vaak moeilijk te verteren (dat heb je nu eenmaal met een ‘steen’) en daarom lopen we er graag voor weg. Ons brein is een heel mooi mechanisme, een soort supercomputer. Als iets niet te verteren is, en die gradatie ligt voor iedereen op een zeer persoonlijk niveau, gaat er als het ware een ‘klepje’ dicht. Kijk maar eens naar een overlijden of een schokkende gebeurtenis in je eigen situatie. Je kunt het eerst niet bevatten, niet geloven; daarna komt het besef, ontkenning soms als het teveel is, dan woede en onbegrip, machteloosheid, vaak gevolgd door een intens verdriet. Dat verdriet komt omdat je ten volle beseft en gaat ervaren wat er gebeurd is, dankzij dat intelligente brein dat het ‘klepje’ stukje bij beetje open zet. Een heel natuurlijk proces. En juist dat verdriet zorgt voor ‘verwerking’. En dat gaat, dankzij onze supercomputer, ons prachtige -multidimensionale-  brein volledig vanzelf en in fasen die ‘jij persoonlijk’ aan kunt.
Wat nu, als alles wat je echt niet kunt ‘bedenken’ met een normaal functionerend verstand, ineens tegelijk naar buiten komt? De zaken zoals ik hier vaak heb beschreven en zelfs nog veel meer onwaarschijnlijke en zelfs afschrikwekkende onmenselijke feiten die ik zeer bewust heb vermeden. Want wie vangt dat op? Het kan leiden tot onbeheersbare razernij, onomkeerbare depressie met alle gevolgen van dien, dissociatie, maar ook tot psychosen.
Dit laatste is overigens één van de gebruikte argumenten (drogredenen!) die autoriteiten aanwenden om zaken geheim te houden. ‘De schapen kunnen het niet aan’, terwijl ze zichzelf daarmee een alibi verschaffen om te mogen blijven doen wat ze doen. Lijdend onder een ziekelijk gevoel van arrogantie (hybris: hoogmoed) zijn ze verloren en volledig verstrikt geraakt in een verdraaide geschiedenis en schrijven daar hun eigen ‘bijbel’ (letterlijk), maar ook zijn ze verdwaald in hun eigen alles verwoestende schaakspel. We hebben het hier over psychopaten, die lid zijn van zeer geheime occulte genootschappen; 13 bloedlijnen. Ik ga daar zelf nu verder niet op in, maar ik heb even op Google gezocht naar een vrij helder artikel daarover voor degenen die daar geen weet van hebben en die daar meer over willen weten. Lees dit artikel maar eens.
assist

Echter, die verwoesting van hun ‘spel’ is aanstaande en daarom is het zaak dat zoveel mogelijk mensen gedwongen worden om stapje voor stapje van deze onverkwikkelijke informatie te absorberen. Omdat de tijd dringt kan het bijna niet meer stapsgewijs, dus er ligt een taak voor velen om de alerte en invoelende ‘boodschapper’ te blijven; met een enorm groot gevoel van vergeving en de innerlijke drang tot het ondersteunen van anderen. Men noemt deze groep ‘lichtwerkers’, maar dat woord is al helemaal een trigger voor de meeste mensen; je bent dan een ‘zwever’ die het verdient om in eenzaamheid te leven. Lastig, niet?

Mijn persoonlijke worsteling is dat ik wellicht voor mezelf moet gaan constateren dat ik ‘blij moet zijn’ met het feit dat ik zo lang, letterlijk mijn hele leven, de tijd heb gekregen om alles stap voor stap te ontdekken, aan te voelen en van binnenuit ‘aangestuurd’ te zijn door een diep innerlijk weten. Ook ik heb vaak momenten gehad -en ook weleens beschreven in artikelen-  dat ik van deze planeet weg wilde. Eenzaam, verketterd en genegeerd door de mensen die je zo echt lief hebt; de meeste lezers van dit blog zullen het herkennen. Maar nu weet ik waarom die worsteling moest plaatsvinden. Ik moest erover gaan schrijven, nadat ik in moest zien dat het niet een situatie is waarin we moeten wegzinken, als in een soort onomkeerbaar feit. En om anderen daarin aan te kunnen voelen; en uiteindelijk boven je eigen gevoelens van frustratie en onbegrip uit te stijgen.  Het is een situatie die ons kan helpen onze eigen kracht terug te vinden en om die verandering teweeg te gaan brengen.
Er zijn een paar onderwerpen waar ik bewust niet over heb geschreven, ze dus zelfs bewust heb vermeden. Dat is de satanische pedofilie in de hoogste kringen en het onderwerp met betrekking tot de exopolitiek; ofwel buitenaards leven. En niet vanwege het feit dat ik nog meer verketterd zou worden, geloof me maar op mijn woord want dat went echt op den duur, maar vanwege het feit dat ik aanvoelde dat het ‘too far beyond our beliefsystem’ zou zijn. Men haakt af, gelooft niets meer van datgene waar ik normaal over schrijf; aardse ‘bewijsbare’ zaken die al moeilijk genoeg zijn om te ‘verteren’. Maar ooit schreef ik eerder en voorzichtig, ik meen vooral in reacties onder een artikel, dat we wel heel erg ‘self-centered’ (egocentrisch) zijn als we denken dat we de enige zijn in dit universum met al die sterrenstelsels en al die planeten binnen ons relatief kleine zonnestelsel. Los van het feit dat er heel veel wetenschappers en hooggeplaatste figuren informatie daarover naar buiten hebben gebracht, alleen de meesten zijn vermoord. Hun materiaal is echter nog wel vindbaar op het internet. En zelfs in de mainstream gaan ze nu -door paniek gedreven-  mondjesmaat zaken daarover loslaten. Het zal alleen niet op de manier gaan zoals zij dat willen, maar dat terzijde. Alleen de mensen uit mijn directe omgeving kennen mijn theorieën daarover en ook de conclusies die ik vaak in die context trek naar aanleiding van het ‘dagelijkse’ nieuws. Zoiets wordt vanzelf een steen op de maag, want ik voel het te willen en te moeten delen omdat iedereen -niemand uitgezonderd-  het recht heeft om het te weten en derhalve om het te verwerken, stukje bij beetje. En het is tijd, want het komt toch allemaal naar buiten binnenkort.
En hier zit ik dan. Telkens de vraag herhalend waar ik nu toch over moet schrijven, omdat er teveel gebeurt. Waarschijnlijk haken er nu al mensen af en dat is goed. Neem tot je wat je wilt weten, wat voor jou waar is, tot waar je wilt gaan, tot waar het genoeg is. En kom al dan niet terug als de informatiestroom op gang komt, om terug te lezen wat ik hier al die tijd probeer te vertellen. Het is een archief geworden, net als al die andere collega’s uit de alternatieve media inmiddels een zeer verrijkend archief hebben aangelegd. Ik gun iedereen die mooie wereld die er écht aan zit te komen. Maar we moeten wel nog even door een lastig stuk heen en hoe meer we dat samen doen, hoe gemakkelijker het zal zijn. En dat is de reden waarom je informatie moet kunnen krijgen die nu willens en wetens wordt afgeschermd.
child ab

Over de pedofilie: letterlijk een onverteerbaar stuk. Alles wat ik er al die tijd over lees of krijg toegestuurd is zo ‘disgusting’ en ‘disturbing’ dat ik het vaak niet eens helemaal af kan lezen. Ik haak af, moet zelfs soms letterlijk overgeven omdat mijn maag het niet meer kan verdragen. Onlangs waagde ik me, dankzij een aantal artikelen in de mainstream media en vooral dankzij mijn Engelse ‘collega’ James Corbett van ‘The Corbett Report’  aan een tweetal artikelen daarover. En daarom heb ik die video van James Corbett vertaald en ondertiteld. Maar met grote moeite, want ik heb er verschillende keren afstand van moeten nemen voordat ik überhaupt door kon gaan met die vertaling. En als je nagaat dat het maar een topje van de ijsberg is, begrijp je vanzelf dat de overige informatie die nog veel verder reikt, ook voor mij tot veel innerlijke stress en ambivalentie leidt. Maar ik vrees dat het binnenkort allemaal naar buiten gaat komen; de mainstream media zal op slag veranderen omdat ze -waarschijnlijk gedwongen- de berichtgeving daarover moeten gaan vrijgeven. Ik schrijf dit met een hele, hele diepe zucht!

Het gaat hier over satanisch seksueel kindermisbruik in de letterlijke zin van het woord, in alle kringen waar we het waarschijnlijk niet van verwachten. Zoals je hebt kunnen lezen in één van mijn laatste artikelen over het grootscheepse onderzoek dat momenteel in de UK plaatsvindt, gaat het over ruim 1400 hooggeplaatste personen en instellingen die erbij betrokken zijn. Ook heb ik een tijdje geleden samen met Gewoon-nieuws gezocht naar artikelen die te maken hebben met een video die op het internet verscheen over twee kindjes, een broertje en een zusje, die uit de school waren geklapt -zeer confronterend en openlijk alles benoemend- over de afschuwelijke satanische seksrituelen die onder andere op hun school in Engeland plaatsvinden op gezette tijden en vaste dagen in de week. Het is zo’n vreselijke gruwelijke horror-story dat het door veel mensen, zeer begrijpelijk-  werd afgedaan als fantasie. Ook wij werden verketterd door dit aan de kaak te stellen. Alle links, foto’s en de video werden uit het artikel weggehaald. Door wie? Vul het zelf maar in, niet door ons.
We zijn inmiddels een stukje verder in de tijd en de zaak is -gelukkig- opgepakt door goedwillende functionarissen en instanties. Ook dat is een lastig verhaal: wie is erbij betrokken en wie is er koortsachtig bezig met ‘cover ups’? Wie is van goede zin en goede wil en zorgt ervoor dat de onderste steen boven komt in deze in en in corrupte wereld? Mijn advies: blijf met jezelf in contact in alle lagen die je in jezelf kunt vinden en laat je intuïtie spreken, waar het innerlijk weten huist. Gisterenavond las ik dit artikel, (het bevat zeer storende informatie!) met de aanklacht en al en het gaat over deze twee kindjes. Hoe het met ze gaat? Helaas weten we dat nog niet, vertelt hun moeder. Alle maagkrampen daarover ten spijt. Ik wil het melden ter voorbereiding op wat komen gaan, maar ga het alsjeblieft niet helemaal lezen en bekijken als je het niet aan kunt. Ik ben ook halverwege afgehaakt, maar het is goed om het te weten en het alvast een plek te geven. Details zijn alleen maar relevant voor de rechtspraak; we hebben genoeg aan ons hoofd en we hoeven niet nog meer afgeleid te worden door onaanvaardbare details in relatie tot onze eigen innerlijke ‘normen en waarden’. Er wordt aan gewerkt op de hoogste niveaus, neem dat echt maar van me aan.
RigelDan over exopolitiek: ik kan daar ontelbare links over neerzetten. O.a. dit recente artikel met veel links van de collega’s van Lang Leve Europa! In 2011 schreef o.a. de Telegraaf dat de NSA na een jarenlange rechtszaak één document heeft moeten prijsgeven over contact met buitenaardsen (en dat is ‘zeer’ summiere en onderdrukte informatie).  Onlangs, op 22 juni, verscheen daarover ook iets in demainstream media (BBC) en dat heeft te maken met het feit dat de ‘autoriteiten’ het nu zelf willen gaan vrijgeven onder druk van o.a. Rusland (die al langer dreigt met vrijgegeven van informatie over de SSP, -Secret Space Programs- maar ook vanuit de RM (Resistance Movement). Weet dat Kennedy daarover informatie wilde vrijgeven en dat zijn laatste speech daarover spoedig leidde tot zijn dood.. Zijn hele speech en de documenten daaromtrent kun je hier lezen in het Engels, en hier veel informatie in het Nederlands in het artikel op Want to Know.
Veel informatie hierover staat op deze pagina (Engels) en sowieso is de site van Dr. Boylan interessant om deechte geschiedenis te lezen.
Daarnaast, als je nog niet bent afgehaakt, kun je misschien deze video eens bekijken van William (Bill) Cooper die, zoals uiteindelijk bleek, ook zijn leven heeft gegeven door een speech te houden met alle geheime informatie en deze video is bewaard gebleven. Ook hij werd achterna gezeten, bedreigd en uiteindelijk dood geschoten. Het beeld is niet goed, maar zijn speech is goed te volgen.
In Nederland hebben we onder andere Martijn van Staveren die onlangs is gestart samen met de collega’s van Earth Matters met een serie programma’s waarmee ze proberen in deze tijd dit omstreden en onderdrukte onderwerp bespreekbaar te maken. Zie hier deel 1 op video.

Niburu

Een paar jaar geleden maakte ik in de oneindige toestroom van intuïtieve energie veel schilderijen die ik op het moment zelf vaak nog niet kon begrijpen of interpreteren. Eén van die ingrijpende schilderijen was deze, die ik gemakshalve maar even Niburu noemde. De andere twee schilders uit mijn collectief waren evenals ik verrast en ik vertelde dat dit schijnbaar iets uit de ‘toekomst’ was. We constateerden dat er een soort UFO was verschenen die zijn lichten duidelijk op Amerika heeft gericht. Er is ook een soort basis op aanwezig (midden in de ruimte?) waar duidelijk door mensen vervaardigde ‘structuren’ (gebouwen) staan. Het voelde enerzijds bedreigend, met name voor de VS, anderzijds erg verlossend. Als ik intussen zo lees wat ik hier heb beschreven, ook al is het nog maar een klein deel ervan, denk ik dat dit schilderij nu zo’n beetje tot leven gaat komen. Voor mij zijn het geen zaken die ik zomaar aan de kant schuif, al laat ik het gelukkig wel rusten, maar ik voel de impact van de boodschap wel altijd heel duidelijk aan in dit soort situaties.

Wanneer je dit leest en er dus nog bij bent: welkom in de wondere wereld achter die schamele 5% (of is het minder?) aan informatie die we krijgen voorgeschoteld. Nogmaals, je mag de hele inhoud van dit artikel verwerpen, maar ik stel het erg op prijs wanneer je het daarbij laat en niet gaat (ver)oordelen. Ieder mens heeft recht op zijn/haar eigen ontwikkeling en op de keuze om aan te nemen wat hem of haar past in de levensvisie. Ik meen deze informatie toch te moeten brengen zodat het enigszins te behappen valt wanneer de informatiestroom te overweldigend gaat worden. Voor dit moment wil ik het in ieder geval hierbij laten, daarbij rekening houdend met degenen die niets gevolgd hebben van hetgeen ik de afgelopen jaren allemaal geschreven heb.
Laat je niet gek maken, zoek je eigen informatie waarvan je voelt dat het klopt en weet dat we in een gigantische verandering zitten met betrekking tot zowel het financiële stelsel als de manier waarop we als samenleving met elkaar omgaan. Een voorbereid mens telt voor twee en je kunt onder dit artikel reacties delen met anderen wat je hiervan weet, wilt weten of wilt verwerpen. Houd het respectvol alsjeblieft. We zitten allemaal in dezelfde ‘matrix’ en mijn grootste wens is en blijft dat we er samen uitbreken en daarbij elkaar ondersteunen in plaats van afbreken of negeren. Daar heeft de mensheid al lang genoeg onder geleden.
© Irma Schiffers
Alle artikelen op deze site worden belangeloos geschreven ten bate van ‘humanity’ en mogen gerepubliceerd worden, mits de bron en het auteursrecht wordt gerespecteerd.