Spel van Spiegels, 6 oktober 2017, / 09 Oktober 2017 / door Untwine
10 oktober 2017
Spel van Spiegels, 6 oktober 2017,
09 Oktober 2017 / door Untwine
Laten wij nog eens kijken naar de grafiek hieronder:
Zoals eerder gezegd zijn de vier hoogste lagen, plus de drie hoogste sublagen in het mentale, zogenoemde spirituele rijken van puur Licht waar – onder andere – verblijven onze spirit (‘monad’, anker van Wil) en ziel (‘atma’, anker van Liefde).
De stippellijn in het midden van de mentale laag is een membraan dat deze hogere spirituele lagen van pure Liefde en Licht erboven scheidt van de lagere lagen van zogenoemde persoonlijkheid eronder. Bedenk, hoe lager de laag, hoe meer dicht materie is en hoe meer anomalie. Dit membraan is het punt waar materie zo dicht wordt dat er in alles onder dat punt genoeg anomalie is dat duister en dualiteit kon manifesteren.
Aangezien alles eerst aan de top is gecreëerd en dan naar beneden druppelt, een voor een door de lagen, kunnen wij de lagere lagen zien als een spiegelbeeld van de hogere, of de lagere lichamen als de schaduwvorm van de hogere lichamen.
Laten wij ons nu diezelfde lay-out voorstellen, maar op een horizontale laag, en laten wij het vereenvoudigen, voor een symbolisch doel.
De 4 hogere lagen en hogere mentale lagen zijn wie wij zijn, dat is de ware zelf. De lagere lagen van persoonlijkheid, bestaande uit fysiek, plasma, etherisch, astraal/emotioneel, en lagere mentale, zijn reflecties van het zelf in een spiegel.
Het mentale membraan (stippellijn) is een wolk van mist die staat tussen de ware zelf en de reflectie, deze vervaagt de reflectie in de spiegel.
In de meeste plekken in het universum wordt deze wolk van mist ervaren als heel dun en doorzichtig. Op deze planeet, waar veel anomalie is verzameld, wordt het ervaren als een dikke mist waar moeilijk doorheen kan worden gekeken.
Er zijn andere lagen van mist en nevel die staan tussen de ware zelf en zijn reflectie naast dat mentale membraan, vooral op deze planeet, vooral op de plasma laag.
Dus wij moeten ons herinneren dat wat wij hier van onszelf zien, onze fysieke lichamen met onze emoties en gedachten, alleen een reflectie zijn van ons ware zelf, als gevangen in een spiegel. De spiegel is een magische spiegel die herinneringen kan vasthouden van wat er in is gevangen, dus zelfs wanneer er een dichte mist is blijft de reflectie in de spiegel. Door deze dichte mist zijn wij, hier op de lagere lagen die alleen de reflecties zijn, de meeste tijd vergeten dat wij alleen reflecties zijn, en beginnen te geloven dat wij de zelf zijn.
Overal waar wij rondkijken in de fysieke, emotionele en mentale werelden zien wij alleen reflecties, zoals alle andere mensen, plaatsen, objecten, ook alleen reflecties zijn van hun eigen hogere zelven.
Als louter reflecties zijnde zijn wij de ware zelf vergeten, er is vaak dat gevoel geweest van incompleet zijn, dat onze identiteit niet is goedgekeurd, wat komt door het verliezen van het zien van de ware / hogere zelf. En in dit vergeten is er een wijdverspreide tendens geweest om voor dit gevoel van compleet zijn te zoeken in de wereld van reflecties. Dus, mensen hopen compleet te worden en valideren hun identiteit door te kijken naar positieve opinies van andere mensen, hopend dat positieve ervaringen en prestaties eindelijk hun identiteit zullen valideren, en uiteindelijk de reflectie niet meer wazig zal zijn. Maar dit is absoluut nutteloos, aangezien compleet zijn nooit kan komen van de wereld van reflecties, maar alleen van het verbinden met iemands hogere zelf, ware zelf.
Compleetheid zoeken in de wereld van reflecties is als het plaatsten van twee spiegels tegenover elkaar, de reflecties reflecteren elkaar eindeloos. Deze wereld, waar de hogere zelf is vergeten, is een labyrint van tegenover elkaar staande spiegels waar het niet mogelijk is om te begrijpen wat echt is.
Daarom, om echte spirituele doorbraken te hebben, moet men onvoorwaardelijk afzien van alle hoop voor validatie en compleetheid in de opinies van andere mensen, in iemands eigen prestaties, of in enige andere omstandigheid in deze wereld van reflecties in deze lagere lagen. Men moet de verzameling van beelden schonen die in het geheugen van de spiegel zijn opgeslagen (in de mentale, astrale, etherische, plasma en fysieke lichamen en hun aura’s) die zijn gecreëerd door ervaringen en omstandigheden in deze lagere lagen; met andere woorden, de de-identificering met de persoonlijkheid, met de reflecties, met de fysieke emotionele en lagere mentale werelden.
En in dit helderder perspectief kun je zoeken om uiteindelijk het Licht te zien dat is gezonden door de hogere zelf. Wanneer de lagere zelf / reflectie niet kijkt in de richting van de wereld van spiegels, maar in de richting van de hogere / ware zelf, is een brug van Licht opgericht tussen de zelf en zijn reflectie, die de mist zal laten verdwijnen. En de reflectie zal niet meer wazig zijn, er zal echte completering plaatsvinden wanneer het bewustzijn en identificatie zullen zijn gecentreerd in de ware / hogere zelf, die dan de controle zal hebben over alles dat plaatsvindt. Dit is wat gebeurt, zowel individueel als voor de schepping als een geheel.
Bevrijding nu!
Overwinning van het Licht!
Vertaald door Veronica
