Build Back Better… maar dan wel Op Onze Manier! 21 maart 2021

Door eventnl

Zie het voor je: een wereld waarin alle mensen gelijkwaardig zijn, waarin wij gelijke kansen en welvaart hebben. Waar wij onze gezamenlijke kracht gebruiken om de wereld vorm te geven in eenheid, harmonie, vrede, vrijheid, delen en gelijkheid!

De Aarde geeft haar middelen en grondstoffen aan ons allemaal ter beschikking om ze respectvol en op een verantwoorde manier te gebruiken; aan alle levende wezens op Aarde, dus ook aan de dieren en de planten.

Wat zijn de kenmerken van de huidige maatschappij?

• Steeds verdergaande bureaucratie, log overheidsapparaat, de overheidsuitgaven rijzen de pan uit, en de mens moet dit alles bekostigen in de vorm van allerlei belastingen (zo’n 70% van je besteedbaar inkomen).
• Een Europese Unie die in wezen een dictatuur is en die de aansturing van de landen die lid zijn vrijwel volledig heeft overgenomen; Nederland is zijn soevereiniteit kwijt.
• Een financieel stelsel dat zichzelf niet meer in stand kan houden en op het punt van instorten staat.
• Ongelooflijke rijkdom van een zeer kleine groep tegenover ongelooflijke armoede en honger van het grootste deel van de mensheid.
• De bange mens; hetzij voor een zogenaamd zeer gevaarlijke ziekte, hetzij voor handhavers en bekeuringen. De mens die tegen zijn eigen overtuiging in gehoorzaamt aan wat de overheid oplegt en wat door de werkgever wordt afgedwongen, omwille van behoud van baan en dus inkomen. De mens die zijn medemens aanvalt en/of aangeeft bij politie en overheid omdat de ander zich niet aan de maatregelen wil houden. De mens zich niet durft uit te spreken omdat hij dan gedemoniseerd wordt als ‘wappie’ en ‘complotdenker’. De mens die zwaar getraumatiseerd wordt door dit alles, soms zelfs zo erg dat deze overgaat tot zelfmoord.
• Organisaties die zich uitspreken tegen het overheidsbeleid worden geconfronteerd met acties van banken in de vorm van het bevriezen van hun bankrekeningen. (Nu organisaties, morgen jij?)
• Veel politieagenten en ME-ers zijn volledig hun moreel kompas kwijt en genieten van hun taak om door “intimidatie met zoveel mogelijk geweld demonstranten af te schrikken”. (Deze bewoordingen komen uit verklaringen van politieagenten bij de BPOC – link volgen en even naar beneden scrollen naar transcripties. Of kijk onderaan naar wat citaten uit de transcripties.) Door politiecommandanten worden opdrachten uitgevoerd die komen van burgemeester en overheid (de zgn. ‘driehoek’) tot het hardhandige en onterechte optreden, waarbij “geslagen moet worden op het hoofd omdat bloederige hoofden afschrikwekkend werken”. Veel politieagenten volgen tegen hun eigen overtuiging in de gegeven opdrachten tot het molesteren van mensen, en hebben niet de moed om te weigeren dit uit te voeren.
• Er is sprake van regelrechte dierenmishandeling door het inzetten van honden en paarden om mensen aan te vallen en omver te lopen. Iets wat volledig tegen de natuur van deze dieren ingaat en waarmee ook deze dieren getraumatiseerd worden.
• De samenleving verdeelt zich in: 1-zielloze compassieloze aanstuurders en meppers, 2-angstige gehoorzamers van de overheid, en 3-mensen die hun verantwoordelijkheid nemen en hun vrijheid opeisen.
• Mensenrechten tellen niet meer.

Zo willen wij toch niet leven!

Wij gaan de boel weer opbouwen op een manier zoals die hoort te zijn!

Wij gaan het anders doen! Wij gaan samenwerken, samen delen, in gelijkheid, in broederschap, in vrede, in harmonie. Wij zoeken de eenheid, dat is onze ultieme kracht, en daar kan niemand tegenop.

• Wij gaan de Aarde genezen van alle schade die wij haar hebben toegebracht.
• Wij gaan onszelf genezen, want wij hebben het zelf genezend vermogen! Wij maken ons volledig los van een maatschappij die in het teken staat van (gecreëerde) ziekte, van chemische middelen die ons zouden moeten genezen maar die vooral tot doel hebben om de industrie te spekken.
• Wij gaan ons losmaken van een maatschappij die consumeert en vervuilt, die geen respect heeft voor de Aarde en haar grondstoffen.
• Wij nemen onze verantwoordelijkheid, voor onszelf, voor de Aarde.
• Wij gaan terug naar een leven dat is gebaseerd op het fundamenteel recht (= niet doden, niet stelen, niet dwingen), en het recht dat ieder levend wezen heeft op het verantwoord en respectvol gebruik van de Aarde en haar grondstoffen.

De wereld zal niet worden vernietigd door degenen die kwaad doen,
maar door degenen die ernaar kijken en niets doen

Want als we eerlijk tegen onszelf zijn moeten we toegeven dat wij zo niet verder kunnen gaan. Dat is het goede van het afgelopen jaar, dat het ons bewust heeft gemaakt dat we ook op een andere manier kunnen leven. Een manier die ons veel meer rust en vervulling kan bieden.

• We hoeven niet te pas en te onpas op vliegtuigen te stappen voor tripjes die ons een kortstondig materieel plezier geven, maar die geen enkele wezenlijke bijdrage leveren aan ons levensgeluk.
• We hoeven niet altijd maar nieuwe dingen te kopen omdat er een nieuw, moderner, trendy, uitvoering is uitgebracht, en waardoor de ongelooflijke vervuiling op deze planeet alleen maar toeneemt.
• We hoeven niet allerlei geproduceerde voedingsmiddelen te kopen die zonder dat wij ons dat bewust zijn vol zitten met allerlei ongezonde – vaak verslavende – elementen, en waar voor bepaalde grondstoffen een ongelooflijke kaalslag op de natuur wordt gepleegd.
• We hoeven niet het hele jaar producten te eten die van verre oorden naar ons toe moeten worden getransporteerd, waardoor er een grote vervuiling optreedt en misbruik van de brandstoffen.

Laten wij onze focus richten op een duurzame maatschappij,

• Waarin wij zoveel mogelijk in onze eigen levensbehoeften voorzien,
• In gemeenschappen,
• Een uiteindelijk geldloze maatschappij waar gebruik wordt gemaakt van het ruilen van goederen en diensten,
• Waar wij zoveel mogelijk hergebruiken en afval op een verantwoorde wijze verwerken,
• Waar wij respect hebben voor de Aarde, de dieren, de natuur, de wateren, en vooral …. onze medemensen!

N.B. Het is een utopie om te denken dat we alle mensen hierin mee kunnen nemen. Ik heb al geschreven dat er groepen mensen zijn die zich nergens voor open (willen of kunnen) stellen en die zullen blijven doen wat de overheid ze zegt. Ook dat er groepen mensen zijn die zielloos en compassieloos zijn en die zich dus nooit zullen kunnen aansluiten bij gemeenschappen met onze morele normen en waarden. In mijn visie zullen we parallelle samenlevingen creëren, er zal een tweedeling in de wereld zijn.

Hier komt nog een overweging bij. Wat gaat er gebeuren met de mensen die de ‘prikjes’ hebben gekregen? Hun DNA wordt aangetast en niemand weet hoe zich dat gaat ontwikkelen. Ik schreef het al eerder; het is een test! Dus, als je lichamelijk contact hebt met een gevaccineerde, kan er dan iets op jou worden overgedragen? Ook dat is iets waar wij rekening mee moeten houden.

Hoe kunnen we deze gemeenschap creëren?

Als je dit leest zal bij velen waarschijnlijk de reactie zijn: maar hoe gaan we dat doen dan? De eerste les die wij moeten leren is dat wij creatiekracht hebben! Wij kunnen alles creëren waar wij absoluut in geloven en vertrouwen, het zogenoemde manifestatieproces. Als je meer wilt weten over het manifestatieproces, klik dan op deze link.

En heb er vertrouwen in dat het universum je alles biedt op het moment dat je er klaar voor bent. Open jouw hart, vertrouw op jouw gevoel en intuïtie. Je kent dat vast wel: je bent in gedachten ergens over bezig en opeens kom je websites en/of artikelen tegen die gaan over datgene waar je mee bezig bent. Je denkt aan iemand en deze persoon belt je. Er wordt op jouw energie en op datgene wat je aandacht geeft gereageerd.

Over het zelf genezend vermogen

Luister naar je lichaam, het vertelt je alles. Ik zal hier beschrijven wat ik zelf heb ervaren. In 2009 ben ik geopereerd; een eileider met een cluster cysten van totaal 2 liter inhoud moest worden verwijderd. Een paar maanden daarna gingen mijn man en ik uit elkaar, na 35 jaar huwelijk. Voor mijn gevoel gaf mijn lichaam door de cysten aan dat ik de waarheid – die ik steeds ontkende – dat ons huwelijk geen bestaansrecht meer had, onder ogen moest zien. In de jaren ervoor had ik al wat andere aangroeiingen die moesten worden verwijderd. Sinds 2009 heb ik geen dokter meer gezien. Na de echtscheiding ben ik met mijzelf, mijn innerlijk, aan de slag gegaan. En ik heb leren luisteren naar mijn lichaam, naar mijn intuïtie. Ander voorbeeld: er is mij een aantal jaren geleden verteld dat ik producten met lactose moet vermijden; al van kinds af aan lust ik geen kaas en heb ik een hekel aan melk. Het lichaam weet wat goed is.

Over Eenheid

Als reactie op alles wat in het afgelopen jaar gebeurde hebben groepen mensen elkaar gevonden. Dit is het positieve resultaat; mensen zien wat er gaande is en nemen hun eigen verantwoordelijkheid door publiek te maken wat er niet klopt en wat we zouden kunnen doen, individueel en gezamenlijk. Artsen, wetenschappers, waarheidszoekers, ze verenigen zich en informeren de mensen. En nu beginnen zich groepen te vormen die de ‘demonstranten’ (ik noem het liever vrijheidsstrijders) bescherming bieden. Bijvoorbeeld door een cordon om hen heen te vormen. In het wit geklede zorgverleners, ex-militairen met hun baret, het was prachtig om dit op 20 maart in Amsterdam te zien. Groot respect en dankbaarheid!!! Ook de steun van de Amsterdamse inwoners aan de vrijheidsstrijders was indrukwekkend! En internationaal ontwikkelt zich de organisatie “Police for Freedom”.

Bekijk dit bericht “Positieve acties en websites – een overzicht”.

Dit is de eenheid die zo belangrijk is!

Het is prachtig om de verbinding en de eenheid te zien die ontstaat tussen al deze mensen. En iedereen kan bijvoorbeeld als volgt beginnen.

• Ga netwerken, zoek in jouw omgeving gelijkgestemden.
• Zoek boeren die hun producten rechtstreeks aan je willen verkopen, bied de mensen om je heen die geen tijd of transport hebben aan, dat je ook voor hen de producten van de boer meeneemt. Een voorbeeld: waar ik woon kan ik via een website bio-boeren in mijn omgeving vinden die rechtstreeks zakendoen met particulieren. Ik kan op deze website het aanbod van die week van deze boer zien en bestellingen plaatsen. De bestellingen kunnen op vrijdagmiddag worden opgehaald en betaald.
• Koop zoveel mogelijk bij kleine middenstanders en boycot de grote (internet)bedrijven zoals Amazon, Bol, supermarktketens, etc.
• Begin jouw eigen moestuin(tje), ja, dat kan ook in potten en bakken op een klein balkonnetje. Kijk voor inspiratie naar de Makkelijke Moestuin.
• Kijk of in jouw omgeving stukjes braakliggend of verwaarloosd terrein zijn en vraag toestemming om die met een groep te gaan omvormen naar een gemeenschaps(moes)tuin voor gezamenlijk gebruik en met gezamenlijk onderhoud.
• Probeer producten en diensten te gaan ruilen.
• Kijk of je met een groepje dingen kunt gaan uitwisselen die je niet al te vaak hoeft te gebruiken, zoals bijvoorbeeld speciale gereedschappen.
• Vorm groepjes voor roulerende kinderopvang, buurthulp, vervoer, (meditatie) bijeenkomsten, enz.
• Help elkaar met (bouw)projecten en jouw expertise.

Dit zijn allemaal zaadjes die zich uiteindelijk zullen gaan ontwikkelen tot de parallelle gemeenschap die zich heeft losgemaakt van het huidige onhoudbare systeem.

Licht & Liefde! Veronica

Citaten uit politieverklaringen (de BPOC2020 is verzocht anonieme transcripties online te zetten, vanwege bedreigingen):

Transcript 1:

• Zelfs bij toegestane aangekondigde demonstraties wordt de mobiele eenheid zichtbaar op locatie geplaatst. Ik stel ook vast dat dit afhangt van het onderwerp van de demonstratie: bij de BLM-demonstraties worden we of niet eens opgeroepen, of low-profile geplaatst buiten zicht.
• Bij demonstraties tegen het corona-beleid worden we in vol zicht geplaatst, en krijgen we van tevoren de opdracht op te treden bij de minste overtreding van de regels.
• De demonstraties tegen corona worden standaard wappie-demo’s genoemd.
• Romeo’s. Ik zit daar zelf niet bij. Ik weet wel dat deze eenheid bij corona-demonstraties er continu op uit zijn de situatie te laten escaleren, zodat de mobiele eenheid vervolgens zo snel mogelijk schoon kan vegen.
• Intimidatie door zoveel mogelijk geweld is bedoeld om demonstranten af te schrikken.
• Er wordt neerbuigend en discriminerend over demonstranten gesproken. Het zijn ‘hersenloze wappies’, ‘virussen die je moet bestrijden’, ‘onderkruipsels waar je de lat over moet leggen’, en ga zo maar door.
• Ik kan mij echter niet ziekmelden, of afmelden voor dienst bij de ME. Er wordt dan direct gevraagd of je moeite hebt met ‘wappies rammen’. Wanneer je dat bevestigt, heb je geen leven meer: je wordt dan continu vernederd en gepest, en onder druk gezet demonstranten te slaan.
• Ik kan dit niet meer. Mijn vrouw kent me niet meer terug. Ik ben depressief, slaap slecht, huil veel, en val constant uit tegen mijn vrouw en kinderen.

Transcript 2:

• We zijn niet meer dienstbaar aan de samenleving, maar aan een politiek van onderdrukking en geweld.
• Zero tolerance, dat is het motto.
• Veel collega’s hebben letterlijk een haat tegen de demonstranten, en worden op geen enkele wijze in toom gehouden door de leiding. Het hoofddoel: schoonvegen van het plein, zo snel mogelijk!
• Het waterkanon heeft als bedoeling mensen uit elkaar te drijven. Nu wordt er echter bewust gericht op de persoon gespoten, met alle gevolgen van dien.
• Er is geen enkele ruimte om twijfels over het optreden van de politie te bespreken met collega’s of de vertrouwenspersoon. Vertrouwen is een vreemd woord geworden: collega’s wantrouwen elkaar, monitoren continu of je geen ‘wappie’ bent. Want dan heb je geen leven meer, dan lig je eruit, en word je belachelijk gemaakt.
• Laatst zat ik op de auto met een collega en het ging over mondkapjes. Volgens hem was ‘het voordeel van zo’n zwart masker dat het angst aanjaagt wanneer je iemand aanspreekt’.
• Ik merk aan collega’s dat zij steeds makkelijker geweld toepassen. Ik merkte dat ook bij mijzelf. Op een bepaald moment ga je geestelijk en mentaal een grens over, kom je in een spiraal terecht waarin je elke terughoudendheid laat varen.
• Toen de man op ons verzoek weigerde de winkel te verlaten, keken mijn collega en ik elkaar aan, en werkte de man tegen de grond. De man schreeuwde en huilde. Ik merkte dat ik automatisch handelde, en daar schrok ik erg van.

Transcript 3:

• Ik ben niet bij de ME gegaan om onschuldige demonstranten te mishandelen. En dat is precies wat er nu wel gebeurt.
• Als ME zetten we direct in op maximaal optreden, waar we voorheen terughoudend moesten zijn.
• Ik ben in korte tijd veranderd van een gelukkig en ontspannen mens, in een nerveuze man, die er elke dag tegenop ziet naar het werk te gaan.
• We hebben hem een proces – verbaal gegeven. Waarom? Ik weet het niet. Hij liep gewoon buiten! Ik wil mensen best bekeuren, maar niet hierom!
• We hebben de jongen geboeid in de auto gezet, en hem heel de nacht vastgehouden. Zijn mobieltje ging constant af. Ik dacht: er is iemand heel erg ongerust. Maar ik mocht niet opnemen.
• Maar ik wil hier toch zeggen dat er heel veel collega’s zijn die zich net zo voelen als ik. Die overspannen zijn van het constante geweld wat zij toe moeten passen.
• Ik heb tot nu toe door smoesjes kunnen voorkomen dat ik als ME-er mensen geslagen heb. Maar er wordt al scheef naar mij gekeken.

Transcript 4:

• Geweld toepassen als ME-er tegen demonstranten is standaard geworden. We moeten er met volle kracht in. Dat zijn de instructies.
• Voorheen moest je op de benen slaan, en nu slaan we op het hoofd. Een bebloed hoofd schrikt af zeggen ze.
• Hij zei dat ik mijn werk moest doen en geen vragen stellen. “Wij voeren uit wat de driehoek zegt”, zei hij alleen.
• Mijn eenheid had opdracht gekregen de weg naar het station te blokkeren. Wij moesten voorkomen dat ‘het tuig’ ongehinderd de trein kon pakken na een ‘verboden wappie-demonstratie’.
• Plotseling kwam uit het politievoertuig de arrestatie-eenheid. Ze renden op de menigte af en begonnen te slaan en schoppen. Ik was verbijsterd. Het liep direct uit de hand.
• Alle verklaringen die door de overheid over dit geweld naar buiten zijn gebracht, zijn gelogen.
• Wanneer mijn verklaring naar buiten komt krijg ik moeilijkheden en word waarschijnlijk ontslagen, op non-actief gezet of krijg ik bureauwerk. Dat is dan maar zo.

Transcript 5:

• Sinds maart 2020 jaag ik op demonstranten, mondkapjesweigeraars, jongeren die plezier maken in een te grote groep, en overtreders van de avondklok.
• De sfeer onder de collega’s is enorm veranderd. Wantrouwen voert de boventoon: ben je vóór of tégen de maatregelen en de wappies?
• Maar de wijze waarop we mensen die het minste weerwoord bieden behandelen, vind ik afschuwelijk. Aanhoudingen gaan altijd gepaard met het omleggen van de handboeien, waar dat vroeger alleen gebeurde wanneer de arrestant tegenwerkte.
• We hebben handboeien met een scharnier ertussen. Je legt eerst de handboei om één pols. Het is intussen ‘grappig’ geworden om dan te ‘wrikken’ met de handboei. Dat is enorm pijnlijk.
• Gekneusde en zelfs gebroken polsen komen dan met regelmaat voor. Later op het bureau wordt daar lol over gemaakt. Het is nu dus blijkbaar grappig geworden om burgers te verwonden.
• Klagen wordt als zinloos ervaren, omdat men ervan uitgaat dat er toch niets mee gebeurt, of dat de klacht afgewezen wordt. En meestal is dat ook zo.
• Bij mij is de stress te veel geworden: het heeft heel veel impact op mijn thuissituatie. Mijn partner met wie ik samenwoonde is intussen bij mij weg, omdat ze mijn buien van afwisselend boosheid en neerslachtigheid niet meer kon handelen.

Transcript 6:

• En gewetensbezwaard ben ik. Sterker nog, ik kan mijzelf niet meer aankijken in de spiegel.
• Ik heb ‘wappies’ geslagen met de ‘lange lat’. Ik heb een oude man tegen de grond gegooid. Ik heb pubers die met elkaar knuffelde en danste van een veld afgeslagen.
• Ik heb mensen aangehouden en in de boeien geslagen omdat ze geen niet-werkend mondkapje wilde dragen in de supermarkt.
• Ik heb talloze mensen beboet die na 21.00 uur in de auto zaten op weg naar huis.
• Ik heb gelachen met collega’s om ‘spartelende wappies’ in de arrestantenbus.
• Ik heb gelachen met collega’s om ‘wappies die gelanceerd werden door het waterkanon’.
• Ik weet het niet meer. Wat moet ik doen? Ontslag nemen? Ik heb een gezin. Een hypotheek, schulden. Ik slaap niet meer. Ik kijk mezelf niet meer aan in de spiegel, want dan walg ik (geïnterviewde huilt).

Transcript 7:

• Ik verklaar bij de commissie omdat de cultuur binnen de organisatie totaal verrot is.
• Van enige terughoudendheid bij het toepassen van geweld is inmiddels geen sprake meer.
• Ik was als bij de demo op het Malieveld op 21 juni. Ik verklaar hier dat we instructies hadden om met maximale inzet van geweld het veld te ontruimen.
• Binnen de organisatie is er geen ruimte om je twijfels over het optreden van de politie en ME te uiten. Voor je het weet ben je een ‘wappie’, en heb je letterlijk geen leven meer.
• Aangehouden demonstranten worden vernederd. Dat begint al in de arrestantenbus. Daar worden ze uitgescholden, en als oud vuil behandeld. Daarmee bedoel ik dat ze worden geduwd en tegen de grond worden gewerkt, met kneuzingen en blauwe plekken als gevolg.
• Gewonde demonstranten krijgen op het bureau geen medische hulp. Ze zitten geregeld onder het bloed, vaak van hoofdwonden, want die bloeden erg. Daarom slaan we als ME trouwens op het hoofd. Veel bloed is afschrikwekkend voor de rest van de demonstranten
• We bekommeren ons niet om demonstranten die door ons optreden gewond zijn geraakt. Mensen die ons om hulp vragen worden weggestuurd.
• Mijn collega draaide het raampje weer dicht en zei dat ‘die wappie zijn verdiende loon’ had gekregen, en ‘dat hij zich nu wel 10 keer bedenkt voor hij weer gaat demonstreren’.
• Ik verklaar hier dat alles wat ik hier zeg staand beleid is vanuit de leiding. Geweld is een instrument geworden om demonstranten en andere burgers te intimideren. Het is nu regel, geen uitzondering.
• Vroeger was ik als agent bewaker van de veiligheid, en hulpverlener naar burgers. Nu ben ik uitvoerder van gewelddadig beleid, en daar pas ik voor.

Transcript 8:

• Escalatie is meer regel dan uitzondering geworden. Ik moet helaas zeggen dat dit in verreweg de meeste gevallen aan ons ligt, en niet aan de burgers. Ik probeer zelf nog steeds om onrustige en/of bedreigende situaties te de-escaleren. Dat leren we trouwens ook in de opleiding. Maar ik kan er niet meer op rekenen dat collega’s dat ook doen. Dat betekent dat er situaties zijn dat mijn collega tegengesteld aan mij werkt: hij escaleert de situatie, ik probeer te de-escaleren. Dat is gevaarlijk.
• De mate van geweld die mijn collega’s gebruikten was disproportioneel. De jongens werden tegen de grond gewerkt, en met veel kabaal en geweld geboeid. Een van hen had een grote wond op zijn wang en kin, omdat zijn hoofd tegen de grond werd gedrukt. Hij schreeuwde dat hij pijn had. De collega antwoordde dat hij dan maar moest zorgen dat hij de volgende dag “voor 2100 uur met zijn gore reet thuis zat, i.p.v. als een klotewappie buiten rond te hangen met die teringmuziek”.
• Terug op het bureau werd ik er op aangesproken dat ik mij teveel afzijdig had gehouden. “Je moet erop rammen wanneer ze een grote bek hebben”, zei mijn collega,
• Ik heb nachtmerries van het werk, letterlijk, en slaap op de bank omdat ik steeds wakker word en mijn vrouw daarom ook niet meer aan haar nachtrust toekomt. Mijn huwelijk staat op klappen.

Transcript 9:

• Het geïnstitutionaliseerde geweld als onderdeel van ons optreden als Mobiele Eenheid tijdens demonstraties. Maar ook wanneer we ter plaatse worden geroepen bij overtredingen van de maatregelen, zoals de mondkapjesplicht en avondklok.
• Ik herken dat er sprake is van een dehumanisatie van demonstranten, overtreders van de maatregelen en tegenstanders van het regeringsbeleid.
• Dat leidt ertoe dat je ‘kunt leven’ met het toepassen van extreem gewelddadig optreden: degene die je slaat is gevoelsmatig geen mens, maar een ‘wappie’, ‘gevaar voor de volksgezondheid’, ‘relschopper’, of, zoals Rutte het noemde, ‘doorgesnoven hooligan’.
• Dat is ook beleid vanuit de leiding: ‘praten met die figuren heeft geen zin’.
• Als ME-er wordt er vervolgens van mij verwacht, dat ik diezelfde mensen ‘de lange lat laat zien’, ‘een wappie-behandeling geef’, ‘op de de aluhoed ram’, en ga zo maar door.
• Maar de politie heeft zich tegen de Nederlanders gekeerd.
• Ik hoor het mijzelf nu zeggen, en besef waar we naar op weg zijn: een politiestaat.