GESCHIEDENIS VAN DE ANTI-DRAADLOOS BEWEGING / Door: Arthur Firstenberg

GESCHIEDENIS VAN DE ANTI-DRAADLOOS BEWEGING

Door: Arthur Firstenberg – 26 Januari 2022

In 1996, toen bijna niemand nog een mobiele telefoon bezat en WiFi nog niet was uitgevonden, vormden zich organisaties die zich verzetten tegen draadloze technologie om onze wereld te beschermen tegen een ongekende aanval. De telecommunicatie-industrie was van plan om iedere man, vrouw en kind een mobiele telefoon in handen te geven, zodat ze onmiddellijk konden communiceren van ieder punt op aarde naar ieder ander punt op aarde. Om dit te bereiken, en voor de eerste keer in de geschiedenis van de planeet, zou elke vierkante centimeter van de Aarde te allen tijde baden in microgolfstraling. Ook elk menselijk wezen – alle zeven miljard van ons – zouden bronnen van die straling worden. Ook dit was ongekend. Mensen, zoals alle andere schepselen, maakten deel uit van de natuur, niet haar vijand. Maar voor het eerst in de geschiedenis van de aarde zou elk lid van een van haar soorten straling uitzenden, waar hij ook ging.

Vandaag, in 2021, wanneer bijna iedereen een mobiele telefoon, WiFi, en gemiddeld 23 andere draadloze apparaten bezit, zijn zowel de organisaties als hun doelstellingen veranderd. Gezondheid en natuur zijn al vernietigd, en de strijd is niet langer tegen draadloze technologie, maar, vaak, tegen elkaar. Het doel van dit artikel is om deze geschiedenis te herzien om mensen te herinneren aan het doel van onze beweging en om de wereldwijde actie te verenigen en opnieuw te richten op waar het moet zijn: tegen alle draadloze technologie om de straling te stoppen en onze gezondheid en ons milieu te herstellen voordat het te laat is. Ik zal dit artikel toespitsen op het verzet in de Verenigde Staten omdat ik daar het best mee vertrouwd ben, maar in andere landen is een soortgelijke dynamiek aan de gang.

Op 8 februari 1996 werd de Telecommunicatiewet ondertekend, die de uitrol van draadloze technologie in heel Amerika verplicht stelde en plaatselijke overheden verbood de gezondheid van hun burgers en het milieu te beschermen tegen de straling die deze technologie produceert. Zowel bestaande als nieuwe organisaties in de Verenigde Staten verenigden zich om zich te verzetten tegen draadloze technologie en om te proberen de democratie te herstellen.

De EMR Alliance, die zich tot dan toe had geconcentreerd op straling van elektriciteitsleidingen en computers, richtte haar energie nu op de strijd tegen zendmasten voor mobiele telefonie. Citizens for the Appropriate Placement of Telecommunications Facilities werd georganiseerd. Ik hielp bij de oprichting van de Cellular Phone Task Force om me niet alleen te verzetten tegen zendmasten, maar ook tegen de bestaansreden van zendmasten, namelijk mobiele telefoons. Andere organisaties die ontstonden waren Noe Valley Families Against the Antennas; Healthy Home Alliance; Families for Appropriate Cellular Tower Siting; Ulysses Citizens for Responsible Technology; Hardwick Action Committee; Thistle Hill Neighborhood Alliance; Coalition of Concerned Citizens for Responsible Technologies; Citizens of Marin for Sensible Communications Planning; Northboro Residents for Responsible Tower Siting; Telecommunications Master Plan Coalition of San Francisco; en Rainier Valley Association for Safe Wireless Technology. Deze en andere groepen, individuen, overheidsambtenaren en de Communications Workers of America hebben zich verenigd om de Federal Communications Commission voor de rechter te dagen teneinde de gezondheid, de natuur en de democratie te beschermen.

In 2000 oordeelde het Second Circuit Court of Appeals tegen ons, en het Hooggerechtshof weigerde onze zaak te horen.

In de nasleep van onze mislukking werd een nationale coalitie gevormd, het EMR Network, om te trachten de inspanningen om ons allen tegen straling te beschermen, te bundelen. Maar in de vijf jaar na de goedkeuring van de Telecommunicatiewet had een meerderheid van de bevolking mobiele telefoons aangeschaft, en velen hadden ook WiFi aangeschaft, dat kort daarvoor was uitgevonden. Er ontstonden scheuren in de coalitie, die zich in groepen begon op te splitsen. Eén factie was nog steeds tegen alle draadloze technologie. Een andere was tegen zendmasten maar niet tegen mobiele telefoons, alsof het een zonder het ander kon bestaan, en alsof de straling niet van beide afkomstig was. Een derde vertegenwoordigde de belangen van mensen die zichzelf elektrisch gevoelig noemden. En niet alleen waren er meningsverschillen onder ons, maar belangen van buitenaf hadden onze beweging geïnfiltreerd en hielpen ons verdeeld te raken.

De EMR Alliance, die voorheen als een nationale coalitie had gefunctioneerd, verdween. De bedrijfsadvocaat, Michael Withey, stond aan het hoofd van een nationaal netwerk van letselschadeadvocaten die op jacht waren naar rechtszaken voor miljoenen dollars, het zogenaamde Electromagnetic Radiation Case Evaluation Team (EMRCET). Toen deze advocaten tot de conclusie kwamen dat de onze een verloren zaak was en er geen geld te verdienen viel met rechtszaken over elektromagnetische straling, heeft EMRCET zich ontbonden en is ook de EMR Alliance verdwenen.

Een andere advocaat, James Hobson, die de meeste partijen had vertegenwoordigd voor het Second Circuit, en die raadsman werd voor het EMR Network, was een telecommunicatie-advocaat die, gelijktijdig met het vertegenwoordigen van de partijen tegen de FCC, een aantal telecommunicatiebedrijven vertegenwoordigde, alsmede de Telecommunications Industry Association, in andere zaken. Voorheen was hij ook intern raadsman van de FCC.

George Carlo, zowel advocaat als wetenschapper, die aan het hoofd had gestaan van de inspanningen van de telecommunicatie-industrie om aan te tonen dat mobiele telefoons veilig zijn, haalde de voorpagina’s toen hij van kant wisselde en een boek schreef waarin hij mobiele telefoons als gevaarlijk veroordeelde. Het was getiteld Cell Phones: Invisible Hazards in the Wireless Age. Hij probeerde zich aan te sluiten bij de nationale coalitie tegen draadloze technologie, maar net als Hobson vertrouwde niet iedereen hem. Hij had het grootste deel van zijn carrière doorgebracht als een ingehuurde wetenschapper die voor grote vervuilers werkte. Hij was niet alleen ingehuurd door de Cellular Telecommunications Industry Association om aan te tonen dat mobiele telefoons veilig waren, maar hij was ook adviseur geweest van het Tobacco Institute, Dow Chemical, Dow Corning, het Chlorine Institute en andere vervuilers en publiceerde gedurende twee decennia artikelen waarin hij beweerde aan te tonen dat tabaksrook, borstimplantaten, dioxines, herbiciden en andere chemicaliën niet gevaarlijk waren.

Uiteindelijk viel het EMR Netwerk uiteen door interne ruzies en vormde zich een andere coalitie, het EMR Beleidsinstituut. En geleidelijk aan, door de jaren heen, naarmate de tegenstanders van de draadloze industrie meer en meer ook haar klanten werden, gaven ze, voor het grootste deel, de strijd op om de menselijke gezondheid, de natuur en de democratie te beschermen. Veel tegenstanders van zendmasten zijn tegenwoordig niet alleen geen tegenstanders van mobiele telefoons, maar ze zijn er zwaar aan verslaafd en hebben hun gezondheid beschadigd door jarenlange blootstelling aan hun straling. De vogels, insecten en dieren zijn al van hun erf verdwenen en ze zijn gewend geraakt aan een leven zonder. Vroeger kreeg ik meer telefoontjes met de vraag hoe ik draadloze technologie kon helpen bestrijden. Nu bellen of e-mailen mensen me vaker vanaf hun mobiele telefoon met de vraag wat het veiligste type mobiele telefoon is om te gebruiken, hoe ver ze de telefoon van hun lichaam vandaan moeten houden, welke apparaten de straling het beste neutraliseren en hoe ze een 5G-mast van een 4G-mast kunnen onderscheiden.

Wanneer ik hen vertel dat straling straling is, dat er geen manier is om het te “neutraliseren”, dat afstand er niet toe doet, en dat het de Aarde vernietigt, ongeacht hoe je het noemt, begrijpen ze niet wat ik zeg. Meer en meer vragen ze gefrustreerd: “Wat is het alternatief?” En als ik antwoord dat het alternatief voor het niet hebben van een mobiele telefoon de dreigende, op handen zijnde vernietiging van al het leven op Aarde is, inclusief hun eigen leven, lijken ze niet te beseffen wat ik zeg. Zij kunnen zich eenvoudigweg niet voorstellen zonder mobiele telefoon te leven. ECHOEarth (End Cellphones Here On Earth), een organisatie die ik in mei 2020 heb helpen oprichten om een beweging op te bouwen om draadloze technologie af te schaffen, heeft nog steeds minder dan 2.000 leden, hoewel 300.000 mensen en organisaties de Internationale oproep om 5G op Aarde en in de Ruimte te stoppen hebben ondertekend.

Intussen is ook het EMR Policy Institute verdwenen en zijn er een heleboel nieuwe organisaties voor in de plaats gekomen. De focus van velen ligt niet meer op het stoppen van draadloze technologie, of zelfs van zendmasten, maar enkel op het stoppen van de nieuwste versie ervan, die “5G” wordt genoemd. Er is een internationale coalitie genaamd Stop 5G International. In de Verenigde Staten zijn er Stop 5G Chicago, Stop 5G San Diego, Stop 5G Hawaii, Stop 5G Georgia, 5G Free California, 5G Free Vermont, 5G Awareness Now, 5G Colorado Action, Citizens Against 5G Cell Towers, en tientallen andere organisaties met gelijkaardige namen. Voor velen is dat niet omdat ze niet langer denken dat straling schadelijk is, maar omdat ze de pogingen om het te stoppen hebben opgegeven, en omdat de meeste van hun leden mobiele telefoons bezitten.

En er zijn nog steeds externe elangen die leidende posities innemen in onze beweging, en telecommunicatieadvocaten die ons vertegenwoordigen in de rechtszaal. Children’s Health Defense, geleid door Robert F. Kennedy, Jr., doet geweldig pleitbezorgingswerk. Echter, het is vertegenwoordigd in haar juridische werk tegen 5G door Scott McCollough, een telecommunicatie-advocaat. Net als George Carlo en James Hobson beweert hij dat hij van kant is gewisseld, maar op zijn website staat niets van dien aard, en hij heeft mij verteld dat hij niet gelooft dat RF-straling schadelijk is voor iedereen, alleen voor mensen met elektromagnetische overgevoeligheid.

En er is een nieuwe nationale coalitie die nu de leegte opvult die is achtergelaten door het EMR Policy Institute. Zij houdt om de vrijdag Zoom-vergaderingen en heeft een reeks uitstekende sprekers uitgenodigd om op deze vergaderingen te komen spreken. Maar ze spreken alleen tot het koor, en de organisator van die coalitie, Odette Wilkens, is een technologie-advocaat die haar brood verdient met het vertegenwoordigen van IBM. IBM is het bedrijf dat in 2008 een “Smarter Planet”-campagne lanceerde en in 2010 een “Smarter Cities Challenge”. Alles wat IBM vandaag doet, hangt af van mobiele telefoons en draadloze technologie. Ik heb Odette gevraagd of ze een belangenconflict heeft, maar ze heeft niet geantwoord. Ze is ook een dierenrechtenactiviste waarvoor ik haar bewonder en ik zou haar graag kunnen vertrouwen, maar ze heeft me geen reden gegeven om dat te doen.

Odette probeerde de amicus brief te saboteren die werd ingediend ter ondersteuning van onze huidige petitie bij het U.S. Supreme Court. Ze overtuigde de coördinator van de amicus brief om deze niet in te dienen, nadat een heleboel organisaties zich al hadden aangemeld en mensen er al geld voor hadden gedoneerd, zodat ik op korte termijn een andere organisatie moest vinden om de inspanning over te nemen en de brief in te dienen. Zij vertelde een heleboel mensen waarom ze niet moesten tekenen voor de amicus brief en waarom ze er geen geld voor moesten doneren. Nadat ze dit gedaan had, heb ik haar onderzocht en ontdekt voor wie ze werkt. Haar nieuwe website, wiredbroadband.org, heeft niet eens haar naam erop staan. In een interview (op 37:55) zei ze, ten onrechte, dat de preemption clause in de Telecommunications Act, die we opnieuw aan het Hooggerechtshof vragen om te verwerpen, niet van toepassing is op 5G en dat mensen zich daar geen zorgen over moeten maken. Ze zei dat lokale overheden vrij zijn om 5G-masten te verbieden om onze gezondheid en ons milieu te beschermen omdat ze “breedband”-diensten leveren en geen “mobiele telefoon”-diensten.

Maar dat is niet waar. Vandaag zijn “cellulair” en “breedband” samengesmolten en is er geen verschil meer. 5G levert zowel spraak- als internetdiensten. En in de preemption clause staat niet “cell towers”, maar “personal wireless service facilities”, wat alles omvat. Na twintig jaar staan we opnieuw voor het Hooggerechtshof met het verzoek om die clausule te schrappen, zodat lokale overheden weer het recht hebben om onze gezondheid en ons milieu te beschermen, en om telecommunicatiebedrijven die mensen verwonden en doden, aansprakelijk te stellen. In 2000 behandelde het Second Circuit alleen de kwestie van de rechten van de staten. Vandaag vragen we naar onze persoonlijke rechten op leven, vrijheid en eigendom. En in onze petitie aan het Hooggerechtshof worden we niet vertegenwoordigd door telecommunicatieadvocaten, maar door advocaten met expertise in milieurecht en burgerrechten.

De straling die door mobiele telefoons wordt uitgezonden is schadelijker, niet minder schadelijk dan de straling die door zendmasten wordt uitgezonden. Er zijn 15 miljard mobiele apparaten in de wereld, en slechts zeven miljoen zendmasten. En de telefoons staan vlak naast ieders lichaam. Het grote verschil is dat mensen eraan gewend zijn geraakt. Mensen zijn gewend geraakt aan de afwezigheid van vlinders en mussen. Mensen zijn eraan gewend geraakt dik en diabetisch te zijn, en een risico te lopen op hartaanvallen en beroertes. Met deze nieuwsbrief doe ik een oproep aan alle organisaties en mensen die van deze Aarde houden. Ik vraag hen zich te herinneren waar zij voor vechten en zich te verenigen in een campagne om draadloze technologie af te schaffen en mobiele telefoons van deze planeet te elimineren om haar te redden. Mobiele telefoons zijn niet de enige bedreiging voor het leven op Aarde, maar wel de meest urgente.

Mobiele telefoons zijn in feite radioactieve apparaten. Het idee dat zij niet radioactief zijn komt voort uit een foutief onderscheid dat de medische gemeenschap een eeuw geleden heeft gemaakt, en dat de meeste mensen blijven geloven ondanks een eeuw van onderzoek waaruit blijkt dat dat onderscheid weinig meer is dan een fantasie. Het is een verzinsel dat zegt dat (a) alleen straling boven een bepaalde frequentie energetisch genoeg is om elektronen uit moleculen te verwijderen om ionen te vormen, (b) dit genetische mutaties veroorzaakt die de oorzaak van kanker zijn, en (c) straling onschadelijk is als zij geen kanker veroorzaakt.

De meest voor de hand liggende van deze ficties is dat straling geen andere effecten heeft dan kanker. Terwijl straling in feite rechtstreeks inwerkt op de elektronen in onze mitochondriën, waardoor de stofwisseling wordt vertraagd, we hypoxisch worden, en diabetes, hartziekten en, jawel, kanker worden veroorzaakt. Straling werkt ook rechtstreeks in op alle elektrische transmissielijnen in ons lichaam, met inbegrip van onze zenuwen, onze bloedvaten, de pacemaker van ons hart, en ja – ook al erkent de westerse geneeskunde hun bestaan niet – onze acupunctuur meridianen. Dit alles speelt het leven in de kaart en heeft in slechts 26 jaar de meeste insecten op aarde uitgeroeid, een groot percentage van de kleine vogels, en dreigt op korte termijn een einde te maken aan wat er nog over is – inclusief ons – als we er geen einde aan maken.

Werk alstublieft met mij samen aan een campagne om mobiele telefoons af te schaffen. Het is noodzakelijk, het is realistisch, en het alternatief is ondenkbaar. Duizenden mensen hebben me de afgelopen jaren geschreven met de vraag hoe ze kunnen helpen. U kunt allen helpen deze beweging op gang te brengen door uw mobiele telefoons weg te gooien en u aan te sluiten bij ECHOEarth. Zodra genoeg mensen zich bij ECHOEarth hebben aangesloten, zodat het een kracht in aantal heeft, zal ik contact opnemen met de mensen die hier serieus aan willen werken en kunnen we de volgende stappen bespreken.

Arthur Firstenberg

Author, The Invisible Rainbow: A History of Electricity and Life

Administrator, International Appeal to Stop 5G on Earth and in Space

Caretaker, ECHOEarth.org (End Cellphones Here On Earth)
P.O. Box 6216

Santa Fe, NM 87502
USA
phone: +1 505-471-0129

arthur@cellphonetaskforce.org
January 26, 2022

Vertaling: Martien / voor wakkeremensen.org