BESTRAAL DE VOGELS NIET! / Door Arthur Firstenberg

BESTRAAL DE VOGELS NIET!

Midden oktober 2019 bevestigde het Maui Forest Bird Recovery Project (MFBRP), in samenwerking met de U.S. Fish and Wildlife Service, de staat Hawaï, The Nature Conservancy, de American Bird Conservancy, Pacific Bird Conservation en San Diego Zoo Global, VHF-radiozenders aan de poten van 10 kiwikiu voordat ze werden losgelaten in het Nakula Natural Area Reserve, op de zuidelijke helling van de vulkaan Haleakalā. Kiwikiu’s, een soort honingzuigers die alleen op Maui voorkomt, worden ernstig bedreigd. Ze zijn klein en wegen minder dan een ons. Er zijn nog maar 150 van deze intelligente, langlevende vogeltjes over.

De vogels – sommige in gevangenschap gekweekt en sommige in het wild – werden tussen 27 en 30 oktober 2019 losgelaten in het bos. Op 16 november was elke vogel dood, behalve de drie die erin geslaagd waren om hun zender te verwijderen of uit te schakelen. De details zijn schokkend.

Zeven wilde kiwikiu werden gevangen in het Hanawī Natuurreservaat en op de ochtend van 17 oktober naar volières in het Nakula reservaat gebracht ter voorbereiding op hun vrijlating in het voorgestelde nieuwe vogelreservaat. Een van de vogels, nummer WILD9, kreeg zijn zender op 29 oktober. Tot dat moment was hij sterk en gezond geweest, maar zodra de zender was bevestigd, sprong hij op de grond en bleef stil liggen. Een half uur later stopte hij zijn kop onder zijn vleugel. Bird Recovery medewerkers verwijderden toen de zender, maar hij herstelde niet. Hij bleef rustig op zijn zitstok zitten en werd de volgende ochtend dood aangetroffen.

Een andere wilde vogel, nummer WILD10, kreeg haar zender op 26 oktober. Ze viel het harnas dat het vasthield woest aan, beet het kapot en verwijderde het. Ze werd op 28 oktober op de grond gevonden. Later op 28 oktober kreeg ze een nieuwe zender van het Bird Recovery team. Op 29 oktober was ze lusteloos en at niet. Op 30 oktober was ze “pluizig en inactief”. Ze werd dood aangetroffen op de ochtend van 31 oktober.

De andere vijf in het wild gevangen kiwikiu’s werden vrijgelaten in het Nakula reservaat met hun zenders intact. WILD5 stierf op 11 november. WILD8 stierf op 5 november. WILD11 stierf op 16 november. WILD1 slaagde erin zijn zender te verwijderen de dag na zijn vrijlating en hij werd voor het laatst waargenomen op 24 november. WILD7 verwijderde zijn zender op 8 november en hij werd voor het laatst waargenomen op 12 november.

Vijf in gevangenschap gefokte kiwikiu maakten ook deel uit van het project. Ze waren allemaal opgegroeid in broedcentra voor vogelbescherming op Maui en Hawaï, en waren tussen de 5 en 18 jaar oud. Twee van deze vogels stierven tijdens de twee weken durende voorbereiding op de vrijlating, hoewel ze het jarenlang goed hadden gedaan in de vogelbeschermingscentra. Vogelnummer MP022 ontving zijn zender op 29 oktober. Net als WILD9 sprong hij op de grond en bleef op de grond nadat zijn zender was bevestigd, maar in tegenstelling tot WILD9 rolde hij op zijn zij en bleef de zender aanvallen met zijn snavel totdat hij uiteindelijk zijn onderkaak zat vast in het harnas. Het personeel verwijderde de zender en liet hem zonder zender vrij in het Nakula-reservaat, maar hij herstelde niet en stierf op 2 november. Vogelnummer MP026 werd op 29 oktober vrijgelaten met zijn zender en stierf op 5 november. Vogelnummer MP023 werd vrijgelaten met zijn zender op 28 oktober, en slaagde erin zijn zender de volgende dag te verwijderen nadat hij was waargenomen “op een direct pad uit Nakula NAR.” Vermoedelijk vloog hij zo ver mogelijk weg van zijn ontvoerders. Vogelnummer MP027 overleefde ook omdat hij niet met zender werd vrijgelaten. Bij een eerdere proef op 8 april was bij deze vogel een zender aangesloten en hij lag onmiddellijk op zijn rug op de vloer van zijn kooi en bewoog niet. Toen het personeel dit zag, verwijderde het personeel zijn zender al na een paar minuten. Op 23 oktober bevestigden ze opnieuw kort een zender aan hem, maar besloten hem niet bij het experiment te betrekken en stuurden hem terug naar het natuurbehoudscentrum van Maui, waar hij nog leefde en gezond was op de datum van publicatie van het MFBRP-rapport op 15 maart 2021.

De schrijvers van het rapport schreven elke kiwikiu-sterfgeval toe aan malaria, ondanks de in het rapport vermelde feiten dat malaria nog nooit eerder was aangetroffen bij vogels in de kweekcentra voor natuurbehoud of het Hanawī-reservaat waar alle vogels vandaan kwamen; dat het nooit bekend was dat malaria meer dan ongeveer 10 tot 15 procent van welke populatie honingkruipers dan ook infecteerde; dat malaria niet alle vogels die ermee besmet zijn doodt en dat honingkruipers er resistentie tegen ontwikkelen; dat er ook andere parasieten bij de vogels werden aangetroffen; en dat de gemiddelde tijd tussen de eerste symptomen en de dood voor de vogels in dit project “1-2 dagen” was, wat niet typerend is voor malaria. Twee ‘grote, gezonde mannelijke kiwikiu’s’ stierven binnen enkele uren na hun eerste tekenen van verminderde activiteit. De auteurs van de studie schreven:

Het was niet duidelijk of deze vogels de ziekte in Nakula NAR hadden kunnen oplopen, omdat deze vogels sneller symptomen ontwikkelden dan normaal is en sneller stierven dan is gerapporteerd voor andere honingkruipers.”

Ze speculeerden verder:

“Bij de necropsies werden parasieten gevonden in meerdere orgaansystemen, wat duidde op een ernstige systemische infectie die uit de bloedbaan naar andere weefsels was verhuisd. Dit zou het gevolg kunnen zijn van een toegenomen replicatie van de malariaparasiet als gevolg van enige verandering in het immuunsysteem van de vogels, bijvoorbeeld als reactie op omgevingsstress.”

De omgevingsstress waar ze geen rekening mee hielden, was de straling van de VHF-zenders die ze op de vogels bevestigden.

Een correspondent in Alberta schreef mij vorig jaar:

“Voordat ik me bewust werd van de gevaren, had ik een halsband voor mijn beagle, omdat hij een beetje een ontsnappingskunstenaar was. Helaas begon hij, nadat hij hem een tijdje (ongeveer 3 maanden) had gedragen terwijl hij buiten was, gewrichtspijn te krijgen en kon hij niet goed lopen. De dierenarts zei dat hij een veelvoorkomend beagle-probleem had waarbij zijn wervelkolom begon samen te drukken en problemen veroorzaakte. Rond dezelfde tijd leerde ik over de gevaren van al deze draadloze apparaten en deed ik zijn tracker weg. Hij was van de pijnstillers af en binnen een maand was hij weer normaal, en het probleem is nooit meer teruggekomen.”

Het Bird Recovery-team hield ook geen rekening met de straling van de gigantische antenneboerderij die uittorent boven het Nakula-natuurreservaat bovenop Pu’u’Ula’ula (Rode Heuvel). Er zijn 159 antennes op 20 telecommunicatietorens bovenop die heuvel die het Nakula-reservaat beschieten met signalen van mobiele telefoons, internet, radio, televisie, overheid, politie, leger en andere. De Air Force Maui Optical and Supercomputing (AMOS) -faciliteit is er. De auteurs van het Bird Recovery-rapport vroegen zich af waarom de wilde kiwikiu ervoor kiezen om in het kleine 7.413 hectare grote Hanawī-natuurreservaat op de bovenwindse helling van de vulkaan te blijven en niet over de top af te dwalen naar de lijzijde waar ze beter beschut tegen de elementen zouden zijn. Dat komt omdat in het Hanawī-reservaat de top van de vulkaan erboven alle straling van dat antennepark blokkeert en mobiele telefoons niet eens werken waar ze wonen.

Sinds het mislukken van het verplaatsingsproject hebben de pogingen om de kiwikiu voor uitsterven te behoeden zich geconcentreerd op het vrijlaten van miljarden met bacteriën geïnfecteerde muggen op Maui in een misplaatste poging om de vogels te redden door vogelmalaria van het eiland uit te roeien. Op het moment van schrijven wordt een rechtszaak tegen het muggenproject, ingediend door Hawai’i Unites, behandeld door de Environmental Court van Hawai’i. Niet alleen zal het importeren van miljarden muggen, hoe veranderd ook, in het nationale park en de natuurreservaten van Oost-Maui de situatie voor de vogels alleen maar verergeren; niet alleen zou het een averechts effect kunnen hebben en malaria verder kunnen verspreiden in plaats van het uit te roeien; maar er is geen oplossing mogelijk voor deze of enige andere zeldzame vogelsoort zolang wij als samenleving doorgaan met het ontkennen van de stralingsramp die we onze planeet vanuit alle richtingen toebrengen.

In 2017 schreef Mark Broomhall een rapport van 38 pagina’s voor de Onderwijs-, Wetenschappelijke en Culturele Organisatie van de Verenigde Naties, dat een helder licht werpt op de reden waarom de kiwikiu zich hebben teruggetrokken op de grote hoogten van de noordelijke helling van de Haleakalā-vulkaan in Maui, om ze te beschermen en wat er moet gebeuren. Het volgende komt uit zijn samenvatting van zijn jarenlange observatie van de vogels en dieren in het wild op Mount Nardi in het Nightcap National Park, dat op de Werelderfgoedlijst staat in Australië. Die berg, waarop hij veertig jaar heeft gewoond, heeft telecommunicatietorens op de top:

Pas toen het analoge tijdperk ten einde liep, samen met de komst van digitale draadloze technologie in de jaren 2002 tot 2004, begon ik een afname in de diversiteit en populatie van insecten op te merken. Deze periode lag aan het einde van een langdurige landelijke droogte en er werd veel gesproken over de opwarming van de aarde.

Aanvankelijk schreef ik de achteruitgang van insecten toe aan deze gebeurtenissen. Later hoorde ik over ‘mobiele telefoon gepulseerde microgolftechnologie’ en begreep uit persberichten dat deze op de berg Nardi werd geïnstalleerd. Deze technologie wordt door de industrie, de pers en het grote publiek universeel ‘3G’ genoemd. Met deze kennis begon ik te vermoeden dat er misschien iets anders aan de hand was op de berg Nardi. Tegelijkertijd omvatten verdere toevoegingen de Wideband Code Division Multiple Access (WCDMA) -technologie.

In het jaar 2009 werd verbeterde 3G-technologie geïnstalleerd en werden nog eens 150 betaaltelevisiekanalen aan de toren toegevoegd. Na deze toevoegingen was ik getuige van de uittocht van 27 vogelsoorten uit de berg Nardi, terwijl tegelijkertijd het aantal insecten en de soortenvariatie dramatisch daalden.

Eind 2012 en begin 2013, met de bouw van een nieuwe toren in het complex en de introductie van een generator van 600.000 watt, werd het systeem geüpgraded naar wat algemeen bekend werd als ‘4G’. Onmiddellijk daarna was ik getuige van de snelle uittocht van nog eens 49 vogelsoorten. Vanaf dat moment werden alle lokaal bekende vleermuissoorten schaars, vier veel voorkomende soorten cicades verdwenen bijna, evenals de eens enorme, gevarieerde populatie motten- en vlindersoorten. De populaties kikkers en kikkervisjes werden drastisch verminderd; de enorme volumes en diverse soorten mierenpopulaties werden ongewoon tot zeldzaam.”

De observaties van Broomhall komen overeen met duizenden gepubliceerde rapporten in de wetenschappelijke literatuur, evenals met een constante stroom informele rapporten van mijn collega’s en abonnees die ik al tientallen jaren van over de hele wereld ontvang – uit Spanje, uit Japan, uit Noorwegen , uit Nederland, uit Griekenland, van overal.

Het essentiële verschil tussen de berg Nardi en het huidige toevluchtsoord van de Kikikiu is dat een antennepark de hele berg Nardi bestraalt, terwijl mobiele telefoons in het Hanawī-reservaat niet eens werken. Daarom hebben de Kikikiu zich daar teruggetrokken. Als de vogels gewoon met rust gelaten worden en geen radiozenders krijgen, en als antennes voor telecommunicatie, radar, WiFi en andere doeleinden verboden worden op de vulkaan en in de natuurreservaten eromheen, en ook daarboven door drones, zoals voorheen waarmee elders op Hawaï is geëxperimenteerd, zullen de vogels gedijen. Zo niet, dan zullen ze vergaan.

Arthur Firstenberg
President, Cellular Phone Task Force
Author, The Invisible Rainbow: A History of Electricity and Life
P.O. Box 6216
Santa Fe, NM 87502
USA
phone: +1 505-471-0129
arthur@cellphonetaskforce.org

November 28, 2023

Deze nieuwsbrief is ook beschikbaar om te bekijken en te delen als webpagina, als PDF en op Substack. Deze nieuwsbrief en de laatste 63 nieuwsbrieven zijn beschikbaar op de Nieuwsbrieven pagina van de Cellular Phone Task Force, zowel in het Engels als in andere talen.

Vertaling: wakkeremensen.org