Wingmakers: Levensprincipes van het integrale soevereine wezen / Geplaatst: 17 juni 2015
17 juni 2015
Levensprincipes van het integrale soevereine wezen
Geplaatst: 17 juni 2015
De Filosofie van de WingMakers: Kamer 1
Levensprincipes van het Integrale Soevereine Wezen
Het expressiemodel van de entiteit is ontworpen om nieuwe vibratievelden te ontwerpen door middel van de biologische instrumenten en door dit ontdekkingsproces te transformeren naar een nieuw begripsniveau en expressie als een Volledig Soeverein Wezen. Het Volledige Soevereine Wezen is de meest volledige expressie van het entiteitsmodel binnen de tijd-ruimte universa en het illustreert daarin het meest nauwkeurig de vermogens van de Bron Intelligentie. Het is ook de natuurlijke staat van zijn van de entiteit, die zich heeft getransformeerd buiten het bestaansmodel van evolutie/bevrijding en zichzelf heeft verwijderd van de controlerende aspecten van de Hiërarchie door de volledige activering van zijn opgeslagen Bron Codes. Dit is het potentieniveau dat binnen het entiteitsmodel was ‘gezaaid’ toen het door de Eerste Bron werd verwekt. Alle entiteiten binnen de tijd-ruimte universa zijn in een verschillende fase van de transformerende ervaring en elk is bestemd om het niveau van Volledige Soevereiniteit te verkrijgen wanneer hun Broncodes volledig geactiveerd worden.
De transformerende ervaring is het besef dat het expressiemodel van de entiteit in staat is een directe toegang te verkrijgen tot de informatie van de Bron Intelligentie en dat de informatie van de Eerste Bron ontdekt wordt binnen het entiteitsniveau van het Volledige Soevereine Wezen. Met andere woorden, het menselijke instrument – compleet met zijn biologische, emotionele en mentale vermogens – is niet de drager van de Broncodes van de entiteit. Ook is het menselijk instrument niet in staat deze bevrijdende informatie zelfstandig te verkrijgen – deze glorieuze vrijheid om toegang te hebben tot Al Dat Is. De entiteit is zowel de schuilplaats van, als het instrument dat toegang geeft tot de activering van de Broncodes die de transformerende ervaring mogelijk maakt om zich door de integratie van het menselijk instrument en de soevereine entiteit te manifesteren.
De transformerende ervaring bestaat uit het besef dat de bespeurde werkelijkheid de Bron Realiteit is welke gepersonifieerd wordt in de vorm van individuele voorkeuren. Dus, de Bron Werkelijkheid en de soevereine werkelijkheid worden even onafscheidbaar als de wind en de lucht. Deze samenvloeiing wordt alleen maar gerealiseerd door de transformerende ervaring, die met geen enkel feit binnen de tijd-ruimte universa te vergelijken is.
Sommigen op deze aarde hebben een briesje van deze krachtige storm beleefd. Sommigen hebben dit ascension genoemd, anderen gaven het namen als verlichting, visioen, nirvana en kosmisch bewustzijn. Hoewel deze ervaringen volgens menselijke normen overweldigend zijn en een diepe invloed hebben, zijn ze slechts de beginnende bezielende gevoelens van het Integrale Soevereine Wezen, die de mens in toenemende mate gevoelig maakt voor de uiterste grenzen van zijn bestaan. Wat de meeste soorten definiëren als de ultieme gelukzaligheid is niet meer dan de fluisterende expressie van het Volledige Soevereine Wezen naar zijn ‘buitenposten’ en is een zachte uitnodiging als kleine duwtjes om in zichzelf de bestaanswortels te zoeken en zich te verenigen met de vormloze en onbegrensde intelligentie dat alles doordringt.
De transformerende ervaring valt buiten iedere schaalverdeling van het menselijke drama, zoals de sterren in de lucht voor de aardemens onbereikbaar is. Je kunt de sterren waarnemen met je menselijke ogen, maar je zult ze nooit met je menselijke handen kunnen aanraken. Op dezelfde wijze kun je vaag de transformerende ervaring met het menselijk instrument voorzien, maar je kunt het niet door middel van het menselijk instrument ervaren. Het is slechts toegankelijk door de totaliteit van de entiteit, want de Broncodes en hun bijeffecten van de perceptie van de Bron Realiteit kan slechts in zijn Totaliteit bestaan. En werkelijk, deze totaliteit van de entiteit wordt slechts verkregen wanneer het individuele bewustzijn gescheiden is van de tijd en in staat is zijn bestaan als tijdloos te zien.
Niettemin, het menselijk instrument is cruciaal in het faciliteren, in het vergemakkelijken van de transformerende ervaring en is de trigger – als een metafoor – voor de integratie van de vormvolle identiteiten naar het Volledige Soevereine Wezen. Dit is het volgende stadium van perceptie en expressie voor het entiteitsmodel en het wordt geactiveerd wanneer de entiteit zijn werkelijkheid ontwerpt vanuit de levensprincipes die symbolisch zijn van de Bron realiteit, in tegenstelling tot de werkelijkheid van een externe bron die gebonden is door het evolutie/bevrijdingsmodel van bestaan.
Deze levensprincipes zijn de scheppingsmodellen/mallen van de Bron Intelligentie. Ze zijn ontworpen om een werkelijkheid te creëren vanuit het perspectief van het Volledige Soevereine Wezen en ze versnellen zijn manifestatie binnen de trillingsvelden die het tot dusver heeft afgewezen. Het zijn de principes die de gelegenheden bouwen voor de integratie van de vormloosheid en de vormvolle identiteiten van de entiteit. Het zijn de bruggen die het menselijk instrument – met al zijn bestanddelen in tact – de perceptie van heelheid van het Integrale Soevereine Wezen kan laten beleven.
Wanneer het menselijk instrument in toenemende mate reageert op de Bron Intelligentie, zal het aangetrokken worden tot de levensprincipes die symbolisch de formerende principes van de eerste schepping uitdrukken. Er bestaat een uitgebreide variatie aan expressies die de transformerende ervaring van het Integrale Soevereine Wezen kan teweegbrengen en de entiteit kan bevrijden uit de tijd-ruimte-conditionering en externe controles. In de mate waarin de expressie kan variëren, wordt het expressiedoel zeer nauwkeurig gedefinieerd als de intentie om zich uit te breiden naar een staat van integratie waarbij het menselijk instrument in toenemende mate wordt uitgelijnd met het perspectief van het Integrale Soevereine Wezen.
Er zijn drie bijzondere levensprincipes die de transformerende ervaring versnellen en het menselijk instrument helpt zich te richten op het perspectief van het Integrale Soevereine Wezen. Dit zijn:
1. De Universele Relatie door middel van Dankbaarheid
2. De Observatie, het Waarnemen van de Bron in alle dingen
3. Het Koesteren van het Leven
Wanneer het individu deze principes toepast, onthult zijn levenservaring een diepere betekenis van zijn ogenschijnlijke toevallige gebeurtenissen – zowel in een universele als een persoonlijke context.
Universele Relatie door middel van Dankbaarheid
Dit is het principe dat het Universum van Totaliteit een collectieve intelligentie vertegenwoordigt die gepersonaliseerd kan worden als een enkelvoudige Universele Entiteit. Dus, in dit logische model zijn er slechts twee entiteiten in de gehele kosmos: de individuele entiteit en de Universele Entiteit. In de mate waarin het individu gevoelig is voor impressies en voortdurend verandert om nieuwe informatie op te nemen, zo geldt dit ook voor de Universele Entiteit, die een dynamisch en levend voorbeeld van potentiële energieën en ervaringen is die even samenhangend en even herkenbaar is als de persoonlijkheid en het gedrag van een vriend.
De Universele Entiteit is gevoelig voor het individu en zijn percepties en expressies. Het is als een samengestelde omni-persoonlijkheid dat doordrenkt is met de Bron Intelligentie en reageert op de percepties van het individu, zoals een vijver het beeld weerspiegelt dat het overschaduwt. Elk menselijk instrument is inderdaad, in hun binnenste kern, een soevereine entiteit die het menselijk instrument kan transformeren naar een instrument van het Integrale Soevereine Wezen. Echter, deze transformatie is afhankelijk van het feit of het individu ervoor kiest een beeld van het Integrale Soevereine Wezen te projecteren op de ‘spiegel’ van de Universele Entiteit, of een minder beeld projecteert dat een verstoring is van zijn ware staat van zijn.
Het principe van de universele relatie door middel van dankbaarheid betreft allereerst het bewuste ontwerp van iemands zelfbeeld door middel van een waardering of voorkeur van de ondersteunende ‘spiegelwerking’ van de Universele Entiteit. Met andere woorden, de Universele Entiteit is een partner in het vormgeven van de expressie van de werkelijkheid in iemands leven. De werkelijkheid is een intern scheppingsproces dat volstrekt vrij is van externe controle en condities wanneer het individu een soeverein beeld projecteert op de spiegel van de Universele Entiteit.
Dit proces is een uitwisseling van ondersteunende energie van het individu naar de Universele Entiteit en deze energie kan het best toegepast worden door middel van het waarderen hoe perfect en exact de uitwisseling plaatsvindt op elk moment van het leven. Wanneer het individu zich bewust is (of minstens geïnteresseerd is in het gewaar zijn) van hoe perfect de Universele Entiteit de soevereine werkelijkheid van het individu steunt, volgt er een krachtige en natuurlijk gevoel van dankbaarheid welke van het individu naar de Universele Entiteit stroomt. Deze bron van dankbaarheid opent het ondersteunend kanaal van de Universele Entiteit naar het individu en laat een doelbewuste samenwerking ontstaan om het menselijke instrument te transformeren naar een expressie van het Integrale Soevereine Wezen.
Het is principieel de dankbaarheid die het vertaalt naar het waarderen hoe de onderlinge betrekking tussen het individu en de Universele Entiteit opereert en die het menselijk instrument opent voor zijn verbinding met de soevereine entiteit en zijn uiteindelijke transformatie naar de Volledige Soevereine staat van perceptie en expressie. De relatie van het individu met de Universele Entiteit dient fundamenteel te worden gecultiveerd en gekoesterd, omdat het – meer dan iets anders – bepaalt hoe het individu de myriaden vormen en manifestaties van het leven accepteert.
Wanneer het individu veranderingen in de soevereine werkelijkheid accepteert als de verschuivende persona van de Universele Entiteit, leven zij in grotere harmonie met het leven zelf. Het leven wordt een uitwisseling van energie tussen het individu en de Universele Entiteit, waardoor het zonder oordeel uitgespeeld kan worden en zonder vrees beleefd kan worden. Dit is de onderliggende betekenis van onvoorwaardelijke liefde: het leven te ervaren in al zijn manifestaties als een enkelvoudige, verenigde intelligentie die perfect reageert op het geprojecteerde beeld van het menselijk instrument.
Om deze reden wordt het leven – wanneer het menselijk instrument dankbaarheid naar de Universele Entiteit projecteert, los van de omstandigheden of voorwaarden – in toenemende mate ondersteunend in het openen van het menselijk instrument voor het activeren van zijn Broncodes en het leven te leven binnen het raamwerk van het expressiemodel van de synthese. Het gevoel van dankbaarheid gekoppeld aan het mentale concept van waardering wordt uitgedrukt als een onzichtbare boodschap naar alle richtingen en naar alle tijden. In deze specifieke context is dankbaarheid het overkoepelende motief achter alle expressievormen waarnaar het menselijk instrument streeft.
Elke ademteug, elk woord, elke aanraking, elke gedachte, alles is gericht op het uitdrukken van dit gevoel van dankbaarheid. Een dankbaarheid dat het individu soeverein is en gesteund wordt door een Universele Entiteit die zichzelf uitdrukt door alle vormen en manifestaties van intelligentie met het enige doel het scheppen van de ideale werkelijkheid om de individuele Broncodes te activeren en het menselijke instrument en entiteit te transformeren naar het Integrale Soevereine Wezen. Deze speciale vorm van dankbaarheid versnelt de activering van de Broncodes en hun specifiek vermogen om de ongelijksoortige componenten van het menselijk instrument en de entiteit te integreren en deze te transformeren naar een de staat van perceptie en expressie van het Integrale Soevereine Wezen.
Tijd is de enige factor die dit kan vervormen of anders de verbinding kan ophelderen tussen de individuele en de Universele Entiteit. De tijd komt tussenbeide en creëert pakketjes wanhoop, hopeloosheid en verlatenheid. Echter, juist deze ‘pakketjes’ activeren vaak de Broncodes van de entiteit en brengen een meer intieme en harmonische relatie teweeg met de Universele Entiteit. De Tijd veroorzaakt afscheiding als ervaring en de veronderstelde discontinuïteit van de werkelijkheid, die op zijn beurt de twijfel creëert in het Universele Entiteit’s systeem van billijkheid en een overkoepelend doel. Het resultaat creëert de angst dat het universum niet een spiegel is, maar eerder een chaotische, grillige energie.
Wanneer het menselijk instrument verbonden is met het Integrale Soevereine Wezen en vanuit dit perspectief leeft als een zich ontwikkelende werkelijkheid, trekt het een natuurlijke staat van harmonie aan. Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat het menselijk instrument zonder problemen of moeilijkheden is, eerder maakt dit een perceptie zichtbaar dat er een integraal doel is in wat het leven openbaart. Met andere woorden, een natuurlijke harmonie laat zien dat levenservaring betekenisvol is naar de mate waarin je gericht bent op het Integrale Soevereine Wezen en dat je persoonlijke werkelijkheid vanuit deze laag van het multidimensionale universum moet stromen teneinde durende vreugde en innerlijke vrede te scheppen.
Dankbaarheid is een kritisch facet van liefde, die het menselijk instrument eerder opent om de rol van de Universele Entiteit te erkennen en zijn doel te verfijnen als een ondersteunende uitbreiding van de soevereine werkelijkheid, dan het grillige lot van de precieze reactie van een mechanisch geïsoleerd universum. Het aangaan van een relatie met de Universele Entiteit door de stroom van dankbaarheid zorgt ook voor de aantrekking van een ervaring die transformerend is. Een ervaring dat sterk toegewijd is aan het blootleggen van de diepste betekenis en de meest vormgevende doeleinden.
De Observantie of het Waarnemen van de Bron in Alle Dingen
Dit is het principe dat de Eerste Bron aanwezig is in alle werkelijkheden door alle manifestaties van energie heen. HET is verweven in alle dingen als een mozaïek dat zich vastgehecht heeft aan dezelfde muur en dus verenigd is. Het is echter niet het beeld dat het mozaïek verenigt, maar de muur waarop de stukjes zijn geplakt. Op dezelfde wijze schildert de Eerste Bron een plaatje dat zo divers en ogenschijnlijk zonder enige verband is dat het lijkt alsof het niet verenigd is. Toch zijn het niet de uiterlijke manifestaties die verenigen, het is het innerlijk energiecentrum waarop de stukken van diversiteit gelaagd zijn die alle manifestaties verenigt.
Dit energiecentrum is de collectieve opslag van alle levens in alle trillingsvelden binnen het Universum van Totaliteit. De Eerste Bron verdeelt ZICHZELF in alle vormen door middel van ZIJN Bron Intelligentie naar alle fragmenten van het leven. Dus, de Bron Intelligentie – die werkt als een uitbreiding van de Eerste bron – is de verenigende energie die de ‘muur’ is waarop alle stukken van het levensmozaïek zijn geplakt. Het leven stroomt vanuit één energie-Bron dat alles met ALLES verbindt en één met EEN.
Het waarnemen van de Bron in Alle Dingen is het principe dat alle levensmanifestaties uitdrukt als een expressie van de Eerste Bron. Het doet er niet toe hoe ver de verenigende energie verwrongen of gedegenereerd is, de Bron kan waargenomen worden. Alleen al het besef van de eenheid van energie is voldoende, zelfs wanneer de uiterlijke manifestaties willekeurig, verwrongen, zonder samenhang of chaotisch zijn.
Wanneer alle manifestaties van het leven oprecht gezien worden als fragmentarische expressies van de Eerste Bron, wordt de vibratie van gelijkheid – die aan alle levensvormen ten grondslag ligt – waarneembaar voor het menselijk instrument. Het leven komt in het begin tevoorschijn als een uitbreiding van de Bron Realiteit om daarna als een geïndividualiseerde energiefrequentie binnen een vorm geïnstalleerd te worden. Het vibreert in zijn zuivere, tijdloze staat op precies dezelfde wijze als voor alle manifestaties van het leven. Dit is de gemeenschappelijke grond dat alle leven deelt. Dit is de toonvibratie van gelijkheid die kan worden waargenomen binnen alle levensvormen, die alle diverse expressies verenigt naar de fundering van het bestaan welke bekend staat als de Eerste Bron. Wanneer een individu in staat is naar elke levensvorm te kijken met de blik van gelijkheid, dan ziet hij de Bron in alle dingen.
Hoewel dit een abstract concept lijkt, wordt het geactualiseerd door het oefenen in het kijken naar de uiterlijke en innerlijke manifestaties van de Eerste Bron. In een zeer reële betekenis verwacht het individu het werken van de Bron Intelligentie waar te nemen in elk facet van zijn ervaring. Het is de onrealistische verwachting dat alles in de juiste positie staat om optimaal te functioneren en het doel te dienen om de meest volledige expressie van zijn leven te activeren in het huidige moment. Dit is het denkbeeld dat alle leven in een staat van optimale verwerkelijking en ervaring is, zonder rekening te houden met voorwaarde of omstandigheid. Het is de idee dat het leven perfect is in zijn expressie omdat het uit perfectie voortvloeit en dat het niet ter zake doet hoe divers zijn manifestaties zijn omdat het leven een uitbreiding is van de Bron Realiteit.
In het licht van de duidelijke beroering en de zichtbare vernietiging die het leven op aarde omgeeft, lijkt dit een naïeve zienswijze. Hoe kan het leven – in alle vormen en expressies – als optimaal en perfect gezien worden? Dit het de grote paradox van het leven en het kan niet verzoend worden met de menselijke mentale of emotionele vermogens. Het kan slechts begrepen worden in de context van de entiteit, die onsterfelijk, grenzeloos, tijdloos en soeverein is. Paradoxen bestaan omdat het menselijk drama te beperkt is in bereik en omvang om een perceptie van het geheel te zien, die tussenbeide zou komen en een licht zou werpen op hoe die zou de stukken van de puzzel in een perfecte relatie verenigd zijn.
De dimensies van tijd en ruimte en de elementen van de energie en materie beschrijven het menselijk drama. Het wordt uitgespeeld op het strijdtoneel van het overleven en het disfunctionerend gedrag vanwege de methoden van de Hiërarchie om de informatie te controleren en de condities te manipuleren. De entiteit binnen het menselijk instrument kan zich nauwelijks uitdrukken en wordt bijna niet gebruikt in het menselijk drama en daarom zijn de duidelijke perversies en onvolkomenheden van het leven in isolement eerder zichtbaar als een belemmering van perfectie dan de perfectie zelf.
Het leven is perfect in zijn oplossing om een intelligentie die grenzeloos is te vergroten en uit te drukken. Dit is het fundamentele doel van het leven in al zijn diverse manifestaties en dit is de aanwezigheid van de Eerste Bron – ZICHZELF uitdrukkend als een vibratie van gelijkheid – die in alle dingen kan worden waargenomen. Zintuiglijke input uit het menselijke instrument wordt beperkt tot bepaalde frequenties die slechts een echo van deze Brontrilling afgeeft. De ware frequentie wordt begrepen door doelbewuste en gerichte contemplatie van gelijkheid die de basis is van alle dingen, en het vermogen om buiten het beeld van iets te penetreren in het origineel van het beeld.
Deze inzichten verlangen een nieuw zintuiglijk stelsel dat uitstijgt boven de vijf zintuigen die de menselijke wereld in onze tijd bestuurt. Deze nieuwe zintuigen zijn de uitgroei van de activering van de Bron Code en vertegenwoordigt de eerste fase van de transformerende ervaring. Met dit nieuwe perceptueel vermogen zal het menselijk instrument in staat zijn niet alleen de aanwezigheid van de Eerste Bron op te merken, maar ook de tijdloze essentie binnen alle leven die geïndividualiseerd en op een unieke manier gescheiden is van de Eerste bron.
Het oproepen van de percepties van de entiteit binnen het menselijk instrument is de ideale methode om toegang te verkrijgen tot een durende gevoeligheid voor de Bronvibratie. Zo kan een individu het vermogen ontwikkelen om de Bron in alle dingen waar te nemen. Niet alleen is de Eerste Bron in elke individuele manifestatie van energie, maar het is ook het geheel van het leven zelf. Dus, het principe eist een observantie van de Bron in al ZIJN diverse manifestatievormen en ook in het totaal van het leven.
Het Koesteren van het Leven
Het leven, in deze definitie, is een individuele soevereine werkelijkheid. Het is subjectief en ontvankelijk voor het menselijk instrument. Het leven is het totaal aan ervaringen dat voortvloeit uit het perceptieveld van het individu in de dimensie van het nu. Er is nooit een eind aan het leven of een laatst geschreven hoofdstuk. Het is eeuwig, maar niet in de abstracte betekenis van nooit eindigend of beginnend, maar eerder in de betekenis dat het leven zich altijd uitbreidt om de Bron Intelligentie uit te drukken in alle vibratievelden binnen het Universum van de Totaliteit.
Het koesteren van het leven is het principe dat een individu gericht is op de natuurlijke expansie van de intelligentie dat in elk leven ligt opgeslagen. Dit is een gerichtheid die de levensenergie versterkt welke door het individu stroomt met de duidelijke bedoeling van vriendelijke steun. Het is de actie van het zich identificeren met de hoogste beweegreden in alle energievormen en de stroom van deze energie steunen in de richting van zijn ultieme expressie. Hierdoor wordt de actie zonder oordeel, analyse of gehechtheid aan de uitkomst uitgevoerd. Het is eenvoudig het koesteren van de energie die stroomt uit alle manifestaties en die deze levensexpressie steunt.
Dit is afstand nemen van het normale gezichtspunt dat de koesterende steun alleen mogelijk is wanneer de energie in gerichte verbinding staat met de persoonlijke wil. Echter, wanneer het individu het leven kan zien als een geïntegreerde energie dat vloeit in de expressie van een zich uitbreidende intelligentie, wordt het leven beloond als een uitbreiding van de Eerste Bron. In deze context bestaat er geen energie dat verkeerd gestuurd of onwaardig is voor steun en koestering. Hoewel dit in tegenstelling lijkt met bijvoorbeeld de misbruikende energie op aarde, zelfs energie dat belast is met ‘kwade bedoelingen’, is niettemin energie dat naar buiten stroomt op zoek naar een hogere expressie.
Alle energievormen kunnen gekoesterd en gesteund worden naar hun hoogste uitdrukking en dit is de fundamentele actie van dit principe. Het eist het vermogen het oorzakelijk motief en de ultieme expressie van de levensenergie te onderscheiden wanneer het door de soevereine werkelijkheid van het individu heentrekt. Energie is een element van het leven dat zo subtiel verweven is met de vorm dat het één is; op ongeveer dezelfde wijze als ruimte en tijd onontkoombaar in eenheid verbonden is. Energie is een beweegreden. Het is intelligentie buiten het verstandelijk vermogen tot logisch denken. Hoewel het een kracht is dat het subject kan zijn van menselijke toepassingen die zijn hoogste expressie ontkennen, doordringt energie het leven altijd met de beweegreden om zich uit te breiden en te evolueren.
Levensenergie is altijd in een staat van wording. Het is nooit statisch of regressief in zijn natuurlijke staat. Het menselijke instrument kan heel goed deze natuurlijke expansie van energie koesteren om nieuwe kanalen van expressie en ervaring te smeden. In feite is het hoofddoel van het menselijke instrument de levensenergie die zijn soevereine werkelijkheid omringt uit te breiden binnen het fysieke bestaan en het te transformeren naar nieuwe expressieniveaus die meer nauwkeurig het perspectief van het Integrale Soevereine Wezen reflecteert.
Er zijn vele specifieke acties die genomen kunnen worden om het leven te koesteren. Elke entiteit is, in zekere zin, geprogrammeerd in zijn Broncodes om energie te transmuteren door een geweldige variatie aan hulpmiddelen. Werkend door het menselijk instrument is de entiteit in staat energie binnen het menselijk instrument te verzamelen en op te slaan en zijn doelen en toepassingen opnieuw te richten. De transmutatie van energie kan plaatsvinden op óf individuele óf universele expressieniveaus. Dat betekent, binnen de soevereine werkelijkheid van een individu, dat energie getransmuteerd kan worden om zich te conformeren met een visie van een persoonlijk welzijn, of te richten op een visie van een universeel welzijn en goede wil.
Een van de beste methoden om energie te transmuteren is door middel van een geloofsstelsel of overtuiging. Alle geloven hebben energiesystemen die werken als de geboortekamers voor de manifestatie van het geloof. Binnen deze energiesystemen zijn krachtstromen die de levenservaring sturen. Het menselijk instrument is zich bewust of onbewust van deze krachtstromen waardoor hij dit mee kan voeren in het gebied van ervaring dat zijn ware overtuiging illustreert.
Door overtuigingen te cultiveren die de energie uitbreiden en transformeren, is het menselijk instrument in staat zich bezig te houden met het energiesysteem dat het leven koestert in al haar myriaden vormen. Wanneer overtuigingen helder gedefinieerd worden als een voorkeur voor een bepaalde zijnstoestand, wordt het energiesysteem in het nu gebonden en niet in de een of andere toekomstige tijd. Het energiesysteem wordt onscheidbaar van het menselijk instrument en als een lichtdraad verweven met zijn geest. Helderheid van het geloof of de overtuiging is essentieel om het energiesysteem van die overtuiging te binden en het toe te staan om het leven te koesteren en te laten prevaleren in alle activiteiten.
Dus nog eens, het koesteren van het leven is een kritisch element voor zowel de persoonlijke en universele werkelijkheden in het Universum van de Totaliteit welke alle vibratievelden bevat die onderling verbonden zijn als draden van een zich oneindig uitbreidend weefsel. Dus, zoals het individu ontwaakt voor zijn creatieve kracht om energie te transmuteren en het te bekrachtigen met de heldere intentie van een zachte, vriendelijke ondersteuning, zo wordt deze de overdrager, de zender van de Bron Realiteit en de architect van het bestaansmodel van synthese.
Door het voortdurend toepassen van deze levensprincipes, wordt de Bron Intelligentie in toenemende mate de identiteit van de entiteit en de entiteit wordt de identiteit van het menselijk instrument. Dus is de identiteit getransformeerd en in de kielzog van deze transformatie verenigt het Integrale Soevereine Wezen het menselijk instrument met de entiteit en de entiteit met de Bron Intelligentie. Deze vereniging en verschuiving van identiteit is het expliciete doel van het uitdrukken van de levensprincipes van het Integrale Soevereine Wezen. Wanneer er enig andere intentie of oogmerk is, zullen deze principes verkeerd begrepen en hun katalytische krachten slapend blijven.
Het perspectief van het Integrale Soevereine Wezen is: alle leven is zuivere liefde in zijn meest volledige expressie, en in dit enkelvoudige concept is alle leven verwekt en zal altijd blijven bestaan. Dit wordt het kerngeloof van waaruit alle andere geloven/overtuigingen oprijzen en door hun intentie verschijnt iemands geloofssysteem met de heldere intentie dit fundamentele perspectief te steunen: het koesteren, oplettend te zijn en het Universum van Totaliteit te zien als de bakermat van waaruit alle leven is gecreëerd, geëvolueerd en uiteindelijk zal worden erkend.
Deze levensprincipes zijn louter symbolen, weergegeven in woorden en het menselijk instrument dienend als een potentieel recept om de vonk van licht te doen ontwaken dat onvermoeibaar brandt in het innerlijk. Er zijn geen speciale technieken of rituelen nodig om de krachten van deze principes op te roepen. Het zijn eenvoudig perspectieven. In de ware zin zijn het de intenties die ervaringen aantrekken om het bewustzijn uit te breiden. Zij geven geen snelle oplossingen uit moeilijke situaties of onmiddellijke verwerkelijking. Het zijn de versterkers van de persoonlijke wil en intentie die opheldering geven hoe iemand moet leven. Hun transformerende kracht bevindt zich enkel en alleen in de bedoeling om het toe te passen.
Door middel van deze levensprincipes van het Integrale Soevereine Wezen kan het individu een meester van het onbegrensde Zelf worden. Grenzen zijn getrokken, sluiers neergehaald en het licht van iemand getemperd, alleen maar omdat de uiterlijke hiërarchische controles en mystieke oefeningen angst voor het onbekende creëren. In deze levensprincipes, wanneer ze werkelijk worden toegepast met de juiste intentie, bevinden zich de hulpmiddelen om de verschijning van het Integrale Soevereine Wezen te versnellen en zijn perspectief, inzicht en bekrachtigd vermogen te voelen om nieuwe werkelijkheden te scheppen en deze vorm te geven als lerende avonturen die het bewustzijn bevrijden en uitbreiden.
(vertaald: Harmen Schouwerwou www.unitynet.nl)
(Ontvangen via Hs voor wakkeremensen.blogspot.nl)
