Moederdag vanuit het perspectief van de Ziel / Door: Gina Pas
Moederdag vanuit het perspectief van de Ziel
Door: Gina Pas – 7 Mei 2022
Ik heb altijd een dubbel gevoel gehad bij moederdag. Aan de ene kant heb ik genoten van de versjes, de aandoenlijke tekeningen die mijn kinderen op school maakten, de lieve woorden die ik kreeg voor moederdag. Aan de andere kant wilde ik niet meedoen aan het commerciële gedoe. Daar had ik niets mee.
Want voor mij was het eigenlijk iedere dag moederdag, zodra mijn eerste kind werd geboren. Vanaf dát moment, wordt en ben je moeder. Je wordt niet méér moeder wanneer je meer kinderen krijgt. Je wordt alleen moeder van meer kinderen. En met al die kinderen heb je een unieke en speciale band. De ene band is niet beter dan de ander, maar met het ene kind is het anders dan met de ander.
Dit is logisch te verklaren vanuit het perspectief van de ziel. Iedere ziel heeft zijn eigen vibratie. Iedere ziel heeft ook zijn eigen levenslessen waarvoor hij naar de aarde is gekomen.
Als aardse moeders zijn we bang dat we ‘fouten’ maken, dat we geen ‘goede’ moeder zijn voor ons kind. Zeker als het contact met dat ene kind niet vanzelfsprekend gaat, als het moeite kost. Omdat je niet vanzelfsprekend op dezelfde golflengte zit. Vaak doe je juist voor dit kind meer moeite. Het kost je ook meer moeite om dit kind te begrijpen, omdat je niet altijd kunt ‘vastpakken’ wat eraan schort of ontbreekt. Want je wilt zo graag een goede moeder zijn. Maar soms gaat het niet altijd zoals je het graag zou zien. Dan bekruipt je een gevoel van tekortschieten of falen als moeder naar je kind toe.
Maar het tegendeel is waar! Het zit toch net iets anders dan je denkt. Dus voor alle moeders. Wees gerust. Je hebt niets verkeerd gedaan. Ik zeg niet dat je als moeder alles goed hebt gedaan. Integendeel, we hebben allemaal wel eens gemopperd, overdreven zorgen gemaakt, geschreeuwd, geruzied met onze kinderen. Maar dit kind, deze kinderen, deze zielen hebben jou niet van voor niets uitgekozen als moeder in dit leven, zij zijn niet zomaar bij jou terecht gekomen.
Dit kind, deze kinderen, kwamen juist naar jou toe omdat jij hen iets te bieden had. Iets wat zij nodig hadden om als ziel te kunnen groeien. Jij was degene met wie deze ziel juist vooruitgang kon boeken. Door de manier waarop jij in het leven staat, waarop jij tegen dingen aankijkt. De manier waarop jij met uitdagingen en tegenslagen in je leven omging en omgaat.
Daarom wilden deze zielen maar al te graag bij jou komen. Omdat ze wisten dat alléén jij hen in dit leven als hun moeder het meeste te bieden had. Om van jou te leren, waardoor zij zich als ziel weer verder konden ontwikkelen op hun reis door de eeuwigheid.Tegelijkertijd had jij óók iets van jouw kinderen te leren. Dat was de afspraak.
Als mens verliezen we ons gemakkelijk in ons moeder-zijn en onze taakopvatting hierover. Meestal geïnspireerd op het voorbeeld van onze eigen moeders. Maar als we het vanuit ons zielen-perspectief bekijken dan weten wij. Wij horen als moeder en kind in dit leven bij elkaar. Als zielen hebben wij al ruim van tevoren samen voor dit leven gekozen en met elkaar afgesproken om samen als moeder en kind door dit leven te gaan.
Hoe mooi zou het zijn als we dit besef en dit inzicht vanuit ons mens zijn konden bevatten en laten indalen. Als dat zou lukken, zou er geen verwijt meer zijn, geen onbegrip, geen boosheid, geen rancune. Dan zouden we alleen maar gelukkig en dankbaar zijn dat we het samen hebben volbracht. Dat de opzet van dat deel van ons zielenplan is gelukt!
Wij de moeders, zij de kinderen. Wij de kinderen, zij de moeders. Mooie en moedige zielen, die hun zielenopdracht samen hebben vervuld, of nog aan het vervullen zijn. Alles volgens afspraak.
Gezegende en dankbare moederdagen voor alle moeders die hun taak jegens hun kinderen aan het volbrengen zijn, of hebben volbracht!
Gina Pas
