MOEDER HART / Door Hilde Janssen

MOEDER HART

Een Moeder Hart bloeit open in de Liefde voor haar kind.
En gaat bloeden als ze deze Liefde voor een kind niet vindt.

Als de Liefde in haar Hart gaat verzuren.
Door ongewenst gedrag of wispelturige kuren.

Wordt ze verteerd door, boosheid, pijn en schuld.
En verliest ze haar waardige geduld.

Dit is het moment om naar binnen te keren.
En de Liefde voor zichzelf aan te leren.

Dit is het moment om een diepe innerlijke wonde te aanschouwen.
En om het verlies van deze Liefde te rouwen.

Dit is het moment om het gekwetste Moeder Hart te helen.
Door de opgelopen pijn en smart met liefde- en begripvolle mensen te delen.

Dit is het moment van aanvaarding van wat er is.
Zonder zelfkritiek en zelfoordeel over dit gemis.

In liefdevolle omarming van de eigen boosheid, pijn en smart.
Ontstaat de heling van het gekwetste Moeder Hart.

In de liefdevolle aanwezigheid en gedragenheid naar zichzelf, zoals van een moeder naar een kind.
Dat is de plek waar de zelfheling plaatsvindt.

Daar waar alle Liefde wordt verdreven in het Hart.
Door angst, pijn, schuld, oordeel, kritiek of een ander kwetsend part.

Is aanvaarding in Zelf Liefde het Ware Medicijn.
Om werkelijk te helen van alle vormen van pijn.

In deze heling kan het Moeder Hart weer gaan stralen.
Als Liefde, Bezieling en Beschermende Kracht hun evenwicht terug behalen.

Onvoorwaardelijke Moeder Liefde betekent niet dat je alles laat gebeuren.
Kordaat een grens aangeven laat eveneens de Liefde kleuren.

In de eerste plaats zijn we allemaal kinderen van eenzelfde Vader-Moeder God.
In dit Goddelijke Hart blijft ieder wezen geborgen, zowel in de openheid als in het slot.

In Liefde verbonden van Hart tot Hart,
Hilde Janssen