Gedicht: Zeven Zegels
8 januari 2016
Zeven Zegels
De eerste zegel werd verbroken en wat ik toen kreeg
Dat de realiteit in mijn ogen kwam en ik zweeg
De tweede werd verbroken
En de wolken werden stroken
Zodat de hemelse paarden er doorheen konden
De derde zegel wat een kracht
Het universum is liefde en voelt hemels zacht
De vierde zegel kwam bij mij aan
Wat ik vond van mijn aardse bestaan
De vijfde zegel zag ik allemaal hemelse kleuren
Die dat in liefderijke goedheid liet gebeuren
De zesde zegel was in zijn mars
En brak dat kwam goed van pas
Wat toen zagen was fenomenaal
Het raakt ons allemaal
De zevende zegel op vleugels van de heilige geest
Van een witte duif die er altijd is geweest
De liefde zal overstromen
Dat betreft onze stoutste dromen
De oorsprong is als een brug
We gaan allemaal in eenheid terug
En dat komt heel vlug
Harte groet Linda Westerveld
