EERLIJK DUURT HET LANGST / Door Hilde

EERLIJK DUURT HET LANGST

Trouw zijn aan onszelf, is een absolute zege.
Zo niet, laten we onszelf alleen maar achterwege.

Dan begint het vanbinnen overal te knagen.
We krijgen een irritant gevoel van vervelend onbehagen.

Door in te gaan tegen onze eigen Natuur.
Maken we het leven van onszelf en van de ander alleen maar zuur.

Toch laten we ons er vaak toe verleiden.
Als we ons leven aan anderen willen wijden.

Hoe vaak doen we niet iets, voor het geld om te overleven.
Terwijl we er eigenlijk geen enkele zier om geven.

Of we handelen vanuit een overtuiging dat het “moet”.
Ook al doet het onszelf helemaal geen goed.

Of we proberen iemand anders te behagen.
Zelfs al voelen we het innerlijk knagen.

Of we willen door verwachtingspatronen presteren.
In plaats van onszelf in alle eerlijkheid te eren.

Of we volgen een bepaalde persoon of richting omdat het zo hoort.
Zelfs als het ons mateloos stoort.

Er is moed voor nodig om eerlijk en trouw te zijn aan onszelf.
Nee, ons eigen unieke en authentieke pad bewandelen, gaat echt niet vanzelf.

Het vergt een grote alertheid naar onze innerlijke signalen.
Die meestal heel subtiel beginnen, om daarna steeds
krachtiger te gaan stralen.

Het vergt moed om deze signalen te aanhoren.
Zeker als anderen zich daaraan beginnen storen.

Het vergt respect naar onszelf en we zijn best schrander.
Zeker als er geen wederzijds respect komt van de ander.

Het vergt doorzetting om heel eerlijk bij onszelf te blijven.
Zeker als anderen je voor hun eigen plannen willen inlijven.

Het vergt Kracht om ons eigen pad te gaan.
Zeker als mensen in jouw vertrouwde omgeving dit helemaal niet verstaan.

Het vergt creativiteit om ons eigen pad te blijven bewandelen.
Zeker als de massa wordt aangestuurd door een compleet ander handelen.

Het vergt een oprechte eerlijkheid naar onszelf en naar de ander toe.
Ook al is dat soms beangstigend en weten we niet altijd goed “hoe”.

Want we willen niemand kwetsen en we willen er zo  graag bij horen.
We willen liever niet de persoon zijn die de “lieve vrede”  gaat verstoren.

We vinden het vaak moeilijk om ingeslagen wegen los te laten.
Uit angst dat de ander ons dan zal verlaten of haten.

Er is soms ook angst om helemaal alleen te komen staan.
Als je innerlijk wordt verzocht om het oude vertrouwde te laten gaan.

Toch is het noodzakelijk als we in vrede, eer en geweten bij onszelf
en de ander willen zijn.
Want EERLIJK DUURT HET LANGST op lange termijn.

Als we werkelijk willen uitzoeken wie we zijn en waar we werkelijk horen.
Dan dienen we de eigen weg van harmonische resonantie te
volgen, zonder ons aan het verzet van de ander te storen.

Dan dienen we op tijd los te laten wat niet langer bij ons past.
En ons te bevrijden van deze gedragen last.

Om werkelijk ons eigen authentieke pad te gaan.
Dienen we de kunst van oprechte “Trouw aan Onszelf” te verstaan.

In Liefde verbonden van Hart tot Hart,

Hilde Janssen

Dit gedicht is ontstaan in co-creatie met bijgevoegd kunstwerk van Kristen Peairs.
© 2021 Kristen Peairs – https://www.facebook.com/KristenPeairs/