Velen van ons hebben geleerd dat eten, of gegeten worden, gelijk staat aan: doden, of gedood worden. Als een soort ‘overlevingssysteem’, van doden om te overleven, dat we van onze voorouders hebben geërfd.

Deze verklaring is een ego-interpretatie en een vreselijke misvatting en de oorzaak van veel problemen.

Ons ego was oorspronkelijk bedoeld als een waarnemer van totaliteit, maar verwerd tot een vorm, die tegen alles in wil overleven.

Als ‘waarnemer’ sta je buiten de situatie die je waarneemt en ben je een toeschouwer, niet langer een deel van de totaliteit. Op het moment dat ons ego gescheiden werd van het totale bewustzijn, werd het zich bewust van zichzelf, als individu in de tijd, gescheiden van de totaliteit.

Wanneer je één bent met het bestaan, zonder ‘identificatie’, die je scheidt van de totaliteit, versmelten leven en dood binnen de stroom van een eeuwig bewustzijn.

Alle levende wezens bestaan in die stroom met het Eeuwig Bewustzijn.

Toen ons ego een waarnemer werd, scheidde het zich af van die stroom en werd het zich bewust van een ‘zelf’, dat het scheidde van de totaliteit, door zich te identificeren met zijn vorm. Het bewustzijn is eeuwig en veelvormig en het leven gaat door en door. Levensvormen bestaan alleen tussen geboorte en dood.

Door de identificatie van ons ego met zijn vorm kwam de dood ‘in zicht’.

Die identificatie van ons ego veranderde onze ervaring van eeuwig leven in een identificatie met een tijdelijke levensvorm. Wanneer die vorm in elkaar stort, noemen we het de dood, die een angst voor de dood veroorzaakte en ons in een ‘overlevingsmodus’ bracht.

Ons ego ziet het leven als een vorm die moet overleven en laat ons alles door die optiek zien. Ons ego heeft ons tot overlevers gemaakt en die vergelijking plakken we overal aan vast.

Op het moment dat we ons identificeerden met slechts een ‘vorm’ binnen de totaliteit, werd ons ego een ‘instrument’, met een dualistische visie op het bestaan, door leven en dood als tegenpolen te verklaren.

Aanvankelijk bedoeld om een getuige te worden van de eeuwigheid, verwerd ons ego tot een instrument om te overleven.

Als instrument kan het worden gemanipuleerd door angst voor de dood en ervaart het leven niet, zoals de bedoeling was.

Die angst zien we, zeker de laatste tijd, overal om ons heen. De dood is niet het tegenovergestelde van het leven!

De dood is het tegenovergestelde van geboorte, het leven is oneindig, in vorm zowel als duur.

Peter Sattva

http://www.piramidions.nl/node/120