Paus Roept Op Tot Revolutie In Zijn Encycliek / 22/07/2015 / POSTED BY: ROB VELLEKOOP
22 juli 2015
Paus Roept Op Tot Revolutie In Zijn Encycliek
22/07/2015 / POSTED BY: ROB VELLEKOOP
Paus Franciscus gaat in zijn 180 pagina’s dikke encycliek veel verder dan de main stream media willen toegeven. De paus vindt het de hoogste tijd voor een culturele revolutie! Verder stelt hij vast dat de problemen van de miljarden ‘uitgeslotenen’ die de meerderheid van de wereldbevolking vormen slechts beschouwd worden als collateral damage. Hij mist bekwaam leiderschap om nieuwe paden in te slaan en vindt dat de schulden van arme landen een manier is geworden om hen te overheersen.
Volgens Franciscus is er weinig bewustzijn voor de problemen van de miljarden uitgeslotenen (paragraaf 49) en worden deze gezien als collateral damage. Dit komt deels omdat de vele professionals, opinie makers, communicatie media en machtscentra ver verwijderd leven van de armen en hun problemen. Een werkelijk ecologische benadering wordt altijd een sociale benadering. Zowel de schreeuw van de aarde als de schreeuw van de armen moet gehoord worden.
Hij schrijft in paragraaf 50, in plaats van het probleem van de armen op te lossen en te bedenken hoe de wereld kan worden veranderd komen ze niet verder dan geboortebeperking voor te stellen.
We missen bekwaam leiderschap om nieuwe paden in te slaan. Hij vindt het opmerkelijk hoe zwak de antwoorden van de internationale politiek zijn. Onze politiek is ondergeschikt aan technologie en financiën.
De paus vindt dat door de schuld te geven aan bevolkingsgroei in plaats van extreme en selectief consumerisme dit een manier is om de problemen tegemoet te treden. Het is een poging om het huidige model van distributie, waarin een minderheid gelooft het recht te hebben te consumeren op een manier die nooit universeel kan worden. Daarbij weten we dat een derde van al het geproduceerde voedsel wordt weggegooid en “als voedsel wordt weggegooid het is als diefstal van de tafel van de armen”. (paragraaf 50/51)
De schuld van arme landen is een manier geworden om hen te overheersen, echter er is ook een ecologische schuld. De ontwikkelde landen zouden moeten helpen de schuld te betalen door hun consumptie van niet-hernieuwbare energie aanzienlijk te beperken en door de arme landen te assisteren bij programma’s voor duurzame ontwikkeling. Armen en rijken zijn gelijkwaardig volgens de bijbel. Dit heeft praktische consequenties.
“Iedere campesino heeft een natuurlijk recht op een redelijk stukje grond waar hij zijn thuis kan vestigen, kan werken voor het levensonderhoud van
zijn familie. Dit recht moet gegarandeerd worden zodat zijn inspanningen niet illusoir maar werkelijk zijn. Dat betekent dat naast het bezit van grond, de plattelandsbevolking toegang moet hebben tot middelen voor technische
scholing, krediet, verzekering en markten.”
zijn familie. Dit recht moet gegarandeerd worden zodat zijn inspanningen niet illusoir maar werkelijk zijn. Dat betekent dat naast het bezit van grond, de plattelandsbevolking toegang moet hebben tot middelen voor technische
scholing, krediet, verzekering en markten.”
Paus Franciscus ziet een ophoping van voortdurende nieuwigheden die ons in een bepaalde richting duwen. Als architectuur de tijdgeest weergeeft dan laten de megastructuren en appartementen complexen de geest van een geglobaliseerde technologie zien met een constante stroom van nieuwe producten in een vervelende monotonie. We hebben leegheid te verduren. Vandaar dat er behoefte is aan een moedige culturele revolutie om verder te gaan. (paragraaf 114)
Een stevig tegengeluid in een neo-liberaal gedicteerde wereld van een paus die geen blad voor de mond neemt.
Rob Vellekoop, 21 juli 2015
Bron: http://delangemars.nl/
