Samudra Manthan (NL) Deel 2 / Auteur: Wim Roskam
4 oktober 2019
Samudra Manthan (NL) Deel 2
Auteur: Wim Roskam
Lees hier deel 1
Two Roads – Balanceren op de Goede Rode Weg
We ontdekten nog iets dat onze aandacht trok en dat we niet verwachtten tegen te komen in Cambodja. Het symbool Two Roads lijkt hier een rol te spelen. Dit symbool is een kruis binnen een cirkel en is in het Westen bekend onder vele andere namen zoals het Koptische Kruis of het Keltische Kruis. Ook het Maltezer Kruis lijkt er sterk op. De Lakota in Noord Amerika gebruiken het medicijnwiel en de Lakota-Sioux heilige man Nicolas Black Elk kreeg hierover een visioen tijdens een coma dat 9 dagen duurde11, waarin hem het symbool en het concept van de Two Roads werd doorgegeven. Opmerkelijk is dat ik in 2004 geïnspireerd werd tot het maken van ditzelfde symbool in de vorm van het schilderij/object Faith. In 2011 kwamen we via Facebook in contactmet het Noord-Ierse medium Eliza White Buffalo, die spiritueel in contact zegt te staan met Nicolas Black Elk. Zij wist van het symbool Two Roads waar wij tot dan toe nooit van gehoord hadden.
Black Elk legt uit dat het Medicijnwiel, dat verwant is aan Two Roads, een uiterst belangrijk symbool voor de stammen van Noord-Amerika is. Binnen de cirkel, de wereld-hoepel, kruisen 2 wegen elkaar in het midden. Dat is een heilige plek, de plek van het Hart, met de Red Stone of Power (vertaald: de Rode Steen van Kracht). De vier armen van het kruis verwijzen naar de 4 windrichtingen, Oost, Zuid, West en Noord. Als je je vanuit het centrum een verticale as voorstelt, dan wordt het centrum tevens verbonden met Mother Earth (Moeder Aarde) en Father Sky (Hemelse Vader). Het kind, jij, komt voort uit de verbinding van de moeder en vader en bevindt zich in het centrum. Je kunt de verticale as zien als de Axis Mundi, en het horizontale kruis als het aardoppervlak waarop we leven met de 4 windrichtingen.
Hetzelfde grondpatroon vinden we terug in Angkor Wat. Meestal zie je het bekende beeld met de 3 torens van Angkor Wat, maar van boven af gezien blijkt dat het om 5 torens gaat: een centrale toren met daaromheen 4 torens, zodanig geplaatst dat ze op 21 maart en 21 september uitgelijnd zijn op de op- en ondergaande zon. Dat patroon van de torens van bovenaf gezien heet: Quincunx. Deze vorm wordt zowel in een vierkant als in een cirkel getoond, getuige de munten die het British Museum in bezit heeft.
Black Elk vertelde dat de weg van Zuid naar Noord de Good Red Road of Spirit is, de goede rode weg naar het Licht. Dwars daarop, Oost en West verbindend, is de Dark Road, de donkere, gevaarlijke weg. Als je op de spirituele weg vooruit wilt komen, kom je er niet onderuit om ook de donkere weg te bewandelen. Dat is onze weg op Aarde. Als we steeds verbonden blijven met het Hart, dan kun je die moeilijke weg veilig bewandelen. Verlies je het contact met je hart, dan zul je wellicht ‘fouten’ maken, hetgeen betekent vallen en weer opstaan.
Feitelijk wordt je op Aarde heen en weer getrokken tussen de uitersten van de dualiteit en moeten we keuzes maken. Dat hoeft niet altijd de keuze tussen goed en kwaad te zijn, maar kan zo simpel zijn als de keuze maken om links- of rechtsaf te slaan. Door de donkere weg te durven bewandelen, en eventueel fouten te durven maken, doen we ervaringen op, waardoor we groeien in bewustzijn, en daardoor komen we verder op de spirituele weg. Zou je nooit de donkere weg bewandelen, dan zie je in de verte het Licht en je loopt eindeloos, maar je komt er maar niet dichterbij. Keuzes maken kun je doen vanuit allerlei overwegingen, en daarbij spelen aspecten een rol die het ons moeilijk kunnen maken om te kiezen. Kies je voor financiële rijkdom? Voor roem? Wil je de beste zijn? Kies je vanuit angst voor…? Of kies je vanuit boosheid? Geld is niet slecht, het is een vorm van energie en je hebt het nodig. Wat je ook doet… je keuzes hebben gevolgen en die zul je vroeg of laat onder ogen krijgen. Zo word je heen en weer getrokken tussen uitersten, je bent als de karnende stok die Amrita maakt. Niet kiezen betekent stilstaan. Wat we weleens tegen mensen zeggen is: als je niet weet wat te kiezen, sla dan gewoon linksaf, want je hart bevindt zich iets links in je borstkas (onbelans?). Misschien is het de ‘verkeerde’ keuze, maar dat weet je pas als je beweegt. Een boot die niet vaart kan niet gestuurd worden, terwijl een boot die vaart koerscorrecties kan maken.
Er is nog een interessant detail te vinden in Samudra Manthan. De slang dreigt gif te laten vallen in de Oceaan van Melk. Mijn gedachte is dat de Oceaan van Melk verwijst naar de Wereldziel, de zielengroep die wij allen op Aarde vormen. Shiva neemt het gif van de slang in zich op, zodat de oceaan niet vergiftigd wordt. Je zou de vergelijking kunnen maken met Jezus, die de zonde van de mensheid op zich neemt.
Door het touwtrekken van de devas en de asuras wordt de centrale as, Mount Meru, gedraaid. Angkor Wat is als een drijvende berg in de Oceaan van Melk. Door het draaien wordt de melk gekarnd, en ontstaat er het levenselixer dat in onze moderne tijd uitgelegd wordt als het elixer van onsterfelijkheid. Maar daar komt weer een moderne gedachte om de hoek kijken. Wàt is onsterfelijkheid? Officieel wordt er in de Westerse wereld ontkend wordt dat er zoiets als een spirituele wereld of Hiernamaals bestaat, want helderzienden die er contact mee zeggen te hebben worden belachelijk gemaakt. Alleen de kerkelijke instituten worden nog getolereerd, maar juist die zijn fel tegen b.v. helderziendheid, magnetiseren, helen met je handen en alles waarbij op een andere dan kerkelijk goedgekeurde wijze mensen gebruik maken van de energie die ons vanuit de onzichtbare dimensies ten dienste staat. Je zou bang worden om aan het eind van je leven dood te gaan, en dus willen mensen graag onsterfelijk worden.
Het zou maar zo kunnen dat de Sanskriet-schrijvers of het Vedische Ras dat contact met Spirit wel degelijk hadden en dus ook heel anders dachten over onsterfelijkheid. Vanuit dat perspectief zou onsterfelijkheid niet het eeuwig laten voortbestaan van je aardse lichaam kunnen zijn, maar het voortbestaan van je ziel in steeds zuiverder vorm.
In 2002, een half jaar nadat mijn geliefde partner Linda, was overleden had ik een unieke ervaring, waarbij ik tijdens een bewuste droom contact met haar had. Die ontmoeting heeft mijn leven vanaf dat moment grondig veranderd. Bovendien had ik het gevoel dat er een enorme download van gegevens in me plaatsvond. Dat is de reden dat we de 5 ankerpunten bezoeken, om die gegevens via m’n voeten te downloaden in de Aarde en te uploaden wat zich daar bevindt. Onze gedachte is dat we zo helpen om op onze manier de Gekantelde Evenaar van de Oudheid weer tot leven te brengen. Hierbij speelt de gedachte ‘wij zijn één’ een centrale rol. De ervaring die ik met Linda deelde zou je het best kunnen omschrijven als een eenheidservaring: er was geen afscheiding tussen haar en mij, wat zij dacht waren mijn gedachten en omgekeerd. Dat is geen telepatie waarbij gedachtes van de een naar de ander overgedragen worden, maar universele communicatie vanuit éénzijn. Wij waren op dat moment één. Wellicht is dat nog steeds zo, maar ik ervaar nu, net zoals iedereen hier de Aardse realiteit van dualiteit.
Laten we nog even terugkomen naar het waarnemen vanuit een ander perspectief, vanuit Linda’s perspectief, of… in jullie geval… vanuit het perspectief van een overleden geliefde. Wellicht zijn zij onsterfelijker dan wij die niet kunnen zien wat verborgen is voorbij onze fysieke ogen. Zou het vanuit dat perspectief zo kunnen zijn dat Samudra Manthan, het Karnen van de Oceaan van Melk, zoiets zou kunnen vertellen als:
Het zuiveren, perfectioneren van de Ziel, door ervaringen op te doen in fysieke, aardse vorm, heen en weer getrokken tussen de uitersten van de dualiteit, maar geholpen
door de hemelse wezens en aardse levensvormen?
Als dat klopt dan vertelt Samudra Manthan over de weg, de Two Roads, ofwel de strijd van de ziel om eenheidsbewustzijn te verwerven. Akaija betekent: Wij zijn één. Samudra Manthan lijkt de weg erheen te symboliseren.
