Hoe we kunnen stoppen met ruzie maken en beginnen met elkaar te begrijpen / 7 februari 2018 / door Edward Morgan

Hoe we kunnen stoppen met ruzie maken en beginnen met elkaar te begrijpen

7 februari 2018 / door Edward Morgan

“Verhef je woorden, niet je stem. Het is regen die bloemen laat groeien, niet de donder. “

~ Rumi

Een van de meest voorkomende bronnen van conflict tussen mensen ligt in de manier waarop we communiceren. Vaak ontstaan ​​er conflicten vanwege de verscheidenheid van onze opvattingen en overtuigingen, en ook vanwege de manier waarop we onze gedachten uiten en onenigheid communiceren.

Een beschuldigende, soms zelfs agressieve stem kan in onze taal doorsijpelen, wat confrontatie in plaats van samenwerking uitlokt, en een gesloten benadering van “mijn manier of geen manier” soort van benadering.

Terugkijkend op mijn verleden, kan ik me herinneren tijdens mijn kinderjaren, dat het voelde alsof alles mogelijk was. In mijn wereld, vol met speelsheid, creativiteit en plezier, waren de dingen eenvoudig en duidelijk. Wanneer ik honger had, zorgde ik ervoor dat mijn moeder daarvan op de hoogte was. Toen ik bang was, verdrietig of boos, zei ik het. Wanneer ik iets wilde, vroeg ik ernaar.

In deze open communicatieruimte was er geen ruimte voor het lezen van gedachten of het maken van aannames. Ik beweerde niet te weten wat andere mensen voelden of dachten. Als er iets onduidelijk was, vroeg ik om een uitleg. Ik liet mijn verstand niet met me spelen en creëerde geen scenario’s over wat andere mensen in hun gedachten of harten hadden, omdat ik wist dat zij dat niet waren. Het leven was vrij simpel, en hoe ouder ik werd, hoe sterker mijn behoefte werd om het ingewikkeld te maken.

Eerlijk kijkend naar mijn leven als volwassen vrouw, realiseerde ik me dat ik vaak agressief was tegenover mensen, zonder dat ik me er zelfs van bewust was. Ik had nooit hard geroepen of geschreeuwd tegen mensen, maar ik drukte mijn gedachten en emoties agressief uit, vooral toen ik probeerde meningen over te brengen waarin ik sterk geloofde en mijn stem liet horen.

Dat is een punt waar ik nog steeds aan werk. Ik heb echter een tijdje doorgebracht met het lezen over het thema van niet-gewelddadige communicatie, leren communiceren met duidelijkheid en vertrouwen in elke situatie en daardoor onnodig drama of confrontatie te vermijden.

Een paar jaar geleden begon ik dit, wat ik geleerd had toe te passen in mijn dagelijks leven. Verrassend genoeg kon ik zien hoe kleine aanpassingen in mijn communicatie me hielpen om mijn relaties met mensen in mijn persoonlijke leven en carrière te verbeteren.

Hier zijn vier nuttige suggesties die me hebben geholpen mijn communicatieve vaardigheden te verfijnen en bruggen te bouwen van wederzijds begrip met anderen.

  1. Wees nieuwsgierig naar de intenties van anderen.

Conflicten ontstaan ​​vaak omdat we onze acties vaak niet beoordelen op basis van onze intenties, maar anderen beoordelen op basis van hun acties.

Wanneer ik bijvoorbeeld vreesde dat ik iemand met mijn woorden had beledigd, zou mijn onmiddellijke reactie zijn om mezelf uit te leggen en duidelijk te maken dat het mijn echte bedoeling was om niemand iets aan te doen: “Sorry, ik wilde niet dat….. Mijn punt is dat … ”

Als ik echter niet gelukkig was met wat ik hoorde in een gevoelig gesprek, sprong ik meteen in een verdedigende  of zelfs agressieve houding, zonder zelfs maar te proberen meer te begrijpen over wat anderen me wilden vertellen.

Als oplossing leerde ik hoe ik vragen kon stellen met de oprechte nieuwsgierigheid van een kind, alsof ik niets wist. Ik wil meer weten over het verhaal achter de woorden: de omstandigheden, de impact op de betrokken personen, hun intenties, enzovoort.

Hier zijn enkele van mijn favoriete vragen die me daarbij helpen:

  • Hoe is dit gebeurd?
  • Kun je me er meer over vertellen?
  • Wat kunnen we doen om dit op te lossen?

De manier waarop we onze vragen formuleren is ook essentieel, dus stop met vragen “waarom?”

Laat me je een vraag stellen, op twee verschillende manieren. Stel dat ik verward ben geraakt door jou  woorden. Ik zou ervoor kunnen kiezen om te antwoorden met: “Waarom zeg je dat?” Of ik zou kunnen vragen: “Waarom spreek je dat uit?”

Kun je het verschil voelen tussen de twee vragen? Heb je niet het gevoel dat de ene ‘waarom’-vraag meer beschuldigend klinkt dan de andere?

Op de vraag ‘waarom’ hebben mensen de neiging zich schuldig te voelen. Het gevolg is dat ze ofwel hun mond houden ofwel volledig in een verdedigende modus gaan, zichzelf proberen te rechtvaardigen. Ondertussen nodigen de ‘wat’-vragen uit tot een open discussie en transparante communicatie. Ze helpen meer balans, harmonie en vrede te brengen tijdens gevoelige gesprekken.

In werkelijkheid beoordelen we alleen wat we niet begrijpen, dus zorg ik ervoor dat ik verre blijf van verwarring. Mensen kunnen alleen verantwoordelijk zijn voor wat ze zeggen, niet voor wat ik begrijp. En niemand is een gedachtenlezer.

” Maak geen aannames. Vind de moed om vragen te stellen en uit te drukken wat je echt wilt. Communiceer met anderen zo duidelijk als je kunt om misverstanden, verdriet en drama te vermijden .”~  Don Miguel Ruiz

2. Oefen de kunst van luisteren.

Ik zal hier brutaal eerlijk over zijn: in het verleden was ik erg zelfverzekerd en wilde ik graag ruimte nemen in gesprekken. Ik luisterde om te weten wat ik moest zeggen in plaats van volledig aanwezig te zijn voor anderen met geest, lichaam en ziel, zodat ik hun perspectieven en standpunten kon begrijpen. Ik had de neiging anderen te onderbreken in een poging mezelf uit te leggen of te verdedigen. Met andere woorden, gesprekken gingen over het algemeen veel over mij, niet zozeer over anderen.

Soms is het enige dat we moeten doen in een situatie die op een conflict of meningsverschil lijkt, te luisteren naar wat andere mensen te zeggen hebben met oprechte zorg, nieuwsgierigheid, mededogen en aandacht.

In mijn geval moest ik leren om actief te luisteren. Tijdens gesprekken dacht ik steeds dat ik een rits aan mijn mond had, die rits dichtdeed terwijl mensen aan het praten waren, en mezelf toestond de rits pas te openen als ze klaar waren. Deze eenvoudige oefening heeft me geholpen om aanwezig te zijn en gefocust op de ander, zowel in mijn persoonlijke leven als in mijn carrière.

In een wereld waar de meeste mensen graag over zichzelf praten, is luisteren naar een andere persoon een vorm van liefde.

“De meeste mensen luisteren niet met de bedoeling om het te begrijpen; ze luisteren met de bedoeling om te antwoorden. “~ Steven R.Covey

3. Druk uw wensen en behoeften assertief uit.

Een van de meest transformerende dagen in mijn leven was de dag dat ik erachter kwam dat ik onderbetaald werd. Ik veranderde in een vulkaan van woede en schuld en eindigde in een ernstig conflict met mijn manager in die tijd.

Op het moment dat ik stopte met me als een slachtoffer te gedragen (hoe konden ze me dit aandoen? Hoe kon dit ooit gebeuren?) en de leiding te hebben genomen over de pijnlijke situatie waarin ik verkeerde, veranderde alles. Ik besefte dat ik gedurende veertien jaar in de zakenwereld nooit een bepaald salaris had bedongen of om een loons​​verhoging had gevraagd. Ik was een perfectionist en een overdreven harde werker, werkte vaak overuren en in het weekend en verwachtte van mijn managers dat ze me eindelijk compenseren voor mijn harde werk en inspanningen.

Ik durfde nooit mijn wil ten aanzien van beloning assertief te uiten, alsof dat een soort van taboe of gênant onderwerp was waarover je niet kon praten (angst). De waarheid is dat we soms in het leven niet krijgen wat we willen, alleen omdat we het niet durven te vragen.

Dus wat is assertieve communicatie?

Assertiviteitis een houding van vertrouwen en respect, uitgedrukt door een combinatie van woorden (ik denk, geloof ik, ik wil), stem (stabiel en duidelijk), en lichaamstaal (rechtopstaande houding). Assertieve mensen zijn beter in staat om met conflicten om te gaan en om tot een “win-win-oplossing” te komen, ze zijn betere probleemoplossers en hebben minder kans op stress.

Passieve communicatie komt met het stellen van de behoeften van anderen voor die van onszelf. Mensen toelaten om ons uit te lachen, ons in de steek te laten of ons te kleineren, zodat anderen zich goed voelen over zichzelf, zou een voorbeeld kunnen zijn.

Agressieve communicatie zou onze gedachten of wensen aan anderen opleggen (u moet, u moet, u kunt dat maar beter doen, hoe kunt u zo denken).

Assertiviteit  is een open en directe uitdrukking van onze gedachten en gevoelens, met respect voor het recht van anderen om zichzelf te uiten. Het is een vorm van vriendelijk zijn voor onszelf en voor de ander.

4. Sta open voor verschillende gezichtspunten.

Ik heb eens een interessant gesprek gehad met een vriend over een van mijn favoriete onderwerpen: het leven. In die tijd was ik ervan overtuigd dat er een voorbestemd pad was voor ons mensen, een bestemming die je nooit zou kunnen veranderen. Ondertussen had mijn vriendin een heel ander beeld van haar leven: “Ik kan elke dag mijn toekomst creëren”, zei ze. “Als er een soort van bestemming is die ik niet leuk vind, kan ik die zeker veranderen.”

Ik vond dat onaanvaardbaar. Wie dacht ze dat ze was? Ik heb haar wekenlang niet gesproken.

Ik handelde op dezelfde manier jaren later, tijdens de presidentsverkiezingen in mijn thuisland, Roemenië, toen een goede vriend besloot om te stemmen voor de kandidaat die ik niet leuk vond. Ik kan me herinneren hoe boos ik was. Ik dacht dat ze slim was, dus hoe kon ze?

Deze agressieve manier om met mensen om te gaan was een giftig gedrag waar ik niet trots op ben. Ik raak echter niet langer in de val van de schuld, schaamte en zelfbeschuldiging. Vandaag weet ik dat dat het beste was dat ik kende en het beste wat ik kon, met de instrumenten van bewustzijn die ik op dat moment had.

En hier is wat ik weet dat het waar is vandaag:

Wanneer we naar deze wereld komen, weten we niets. We zijn allemaal producten van de samenlevingen en culturen die ons opriepen (familie-, school-, religieuze of politieke systemen). Omdat samenlevingen en culturen allemaal anders zijn, wordt verwacht dat ze verschillende individuele waarden of geloofssystemen tegenkomen.

Zoals beschreven door Descartes, zijn mensen “sociale dieren/wezens” en we hebben allemaal een basisbehoefte om tot een gemeenschap te behoren. We voelen ons meer op ons gemak als we omringd worden door gelijkgestemde mensen. Wanneer ik een gesprek heb met iemand wiens mening anders is dan het mijne, probeer ik de dingen niet persoonlijk te nemen. Vandaag weet ik dat ik het altijd eens kan zijn door het oneens te zijn.

Mensen hebben ook het recht om van gedachten te veranderen. Naarmate we groeien en evolueren, kunnen ook denkwijzen en perspectieven op het leven veranderen. Neem mijn voorbeeld: jaren geleden beschuldigde de Oude Ik die dierbare vriendin ervan dat zij zei dat ze haar eigen weg in het leven kon creëren. De Nieuwe Ik denkt hetzelfde: ik geloof dat alles in het leven een kwestie van persoonlijke keuze is, en we zijn de som van onze beslissingen. Interessant hoe een geloof dat me ooit veel stoorde, vandaag zo resonerend kan aanvoelen.

Ik weiger te denken dat we in een wereld leven waar angst, haat, woede en afscheiding deel uitmaken van een nieuwe, moderne tijd. Ik denk dat Moeder Aarde meer van onze liefdevolle energie nodig heeft om te helen: meer hart, begrip, minder oordelend en meer mededogen, minder nemen en meer geven, minder concurrentie en meer samenwerking en zorg.

Diversiteit is nodig voor gedachtenuitwisseling en ultieme groei. Het respecteren van onze verschillen is een teken van  zelfzorg en een manier om de wereld een veel betere plek te maken. Zielen hebben geen paspoort. Die zijn bij de geboorte aan ons toegewezen. Je kwetsen doet me pijn. Van je houden houdt van mezelf houden. In geest zijn we allemaal één.

“Als je mensen beoordeelt, heb je geen tijd om van hen te houden.” ~ Moeder Teresa

En nu zou ik graag van jou horen. Hoe ga jij om met moeilijke gesprekken, vermijd jij de confrontatie en creëer jij een harmonieuze relatie met mensen?

Edward Morgan

Bron:  https://tinybuddha.com/blog/how-we-can-stop-arguing-and-start-understanding-each-other/

vertaling: wakkeremensen.org