Niet Alleen / Door Anna Von Reitz / Zaterdag 28 Juli, 2018

Niet Alleen
Door Anna Von Reitz / Zaterdag 28 Juli, 2018
Ik voelde me altijd alleen. Ik zat altijd in mijn kantoor dat bekend staat als “Het Kikker Hok” omdat het zich in het souterrain bevond en overladen was met documenten zoals de IRS code (Internal Revenu Service: een dienst voor het heffen van federale belastingen) en ik voelde me uiterst verlaten, bang en alleen. Geconfronteerd zijnde met een wetteloze, onberekenbare en oncontroleerbare overheid, hoe zou iemand zich dan moeten voelen?
Toen ik eenmaal besefte dat de IRS illegaal bestuurd werd, zonk het hart in m’n schoenen. Mijn vertrouwen in wet en overheid was voor altijd gedecimeerd. Mijn onschuldige vertrouwen dat de dingen waren zoals ze hoorden te zijn, spatte uiteen. Ik bleef achter om de “rest van het verhaal” te overdenken.
Wanneer de IRS een misdadige organisatie was, wat was dan nog meer misdadig?
En wat was daar aan te doen?
De IRS Code beslaat duizenden pagina’s van het vreselijkste ambtelijke jargon dat de mensheid kent. Kunt u zich mij voorstellen, zittend in mijn kantoortje in het souterrain in Big Lake, Alaska, het hoofd biedend aan de volledige omvang van de verslagen van het Congres en de Federale Code?   
Beschouw het als een gevoel van hopeloosheid en volkomen afschuwelijke hartverscheurende paniek. 

Niet alleen werd de regering duidelijk op een criminele manier bestuurd, maar de rest van mijn landgenoten zaten vast in een diepe slaap, functioneerden op de automatische piloot, onbewust —- zoals ik dat ook gedaan heb —- dat, als het ging om welk slecht nieuws dan ook te horen over “hun” regering, alles niet waar was en meestal verkeerd voorgesteld.
Iedereen —- inclusief ikzelf —- had genoeg omhanden zonder de tijd te moeten nemen om in gouvernementele corruptie te graven en wat de meeste mensen saai vinden, muffe geschiedenis.
Dus bad ik om hulp. Wat doet iemand in zo’n hopeloze situatie? Je zoekt contact met het heelal en geeft toe dat je maar één heel klein puntje in het universum bent en niet in staat om te gaan met waar je mee geconfronteerd bent. En dat is wat ik deed.
Ik deed dat weer, kort geleden. Ik bad voor mankracht en onderzoekers en geld dat ik nodig heb om het werk af te maken en om het ontstaan van al deze corruptie vast te leggen.
Nu weten we dat het ergste er van werd gecreëerd door doelbewuste, versluierde en verborgen Kiezer Initiatieven op het niveau van de Territoriale Staat van de Staat, die daarna  verkeerd werden toegepast op de levende mensen in strijd met de feitelijke Grondwet aan hen en hun Staten verplicht. 
De onderzoekers meldden zich in steeds grotere aantallen aan en op meer gebieden van inspanning en terwijl zij dat doen, vallen steeds meer stukjes van de “puzzel” op z’n plaats. Wat tevoorschijn komt is een enorm tableau van egoïstische corruptie, schending van vertrouwen en doelbewuste misleiding —- voor het merendeel door leden van de Bar Association, die de enigen waren die voldoende besef hadden van de wettige nuances om zo’n complot onder het mom van de wet klaar te spelen.
Soms krijg ik post van mensen die blijkbaar denken dat ik dit helemaal alleen doe of heb gedaan. Dat is niet zo.
Mijn eerdere pogingen werden geleid en aangemoedigd door een heleboel Amerikanen die lang voor mij die weg bewandelden —- helden uit de 18de en 19de eeuw, die het pad baanden en de gevaarlijke plekken gemarkeerd hebben, meer helden uit de 20ste eeuw die de juiste verbanden legden. Bij het eerst begin van: “You Know Something is Wrong When…..An American Affidavit of Probable Cause” (Sjra: Anna’s boek) onderbraken we even om gewoon een klein aantal van al die velen die hebben bijgedragen aan ons werk en begrip, te gedenken en te benoemen.
Die schuld loopt nog steeds op terwijl steeds meer mensen zich voegen bij de inspanningen en naar voren komen om hun kennis, hun onderzoek en hun ervaringen — hun stukje van de puzzel — aan het hele plaatje toe te voegen. Samen stellen we een feitelijke geschiedenis van Amerika en de Amerikaanse politiek en de Amerikaanse overheid van de afgelopen tweeëneenhalve eeuw samen.
Het is niet altijd een mooi plaatje. Het is zeker niet iets als de mythe van George Washington en de Kersenboom. Maar het is wat het is en de wetenschap wat het is stelt ons in staat om door te gaan met een solide basis en begrip dat niet mogelijk was toen we sliepen en in het duister verbleven.
Stukje voor stukje en bij beetjes zijn mijn dagen in “het Kikker Hok” veranderd in een stukje nationale restauratie beweging die nu een krachtige invloed heeft op ieder facet van de overheid en ieder onderdeel van de maatschappij. Miljoenen Amerikanen zijn nu onderweg en duwen voorwaarts, pakken hun deel van de last op en zetten hun schouders er onder, delen hun ontdekkingen en ondernemen acties om hun rechtmatige overheid te herstellen.
Een paar weken geleden had ik een onmiskenbaar gevoel dat we het omslagpunt bereikt hadden en van hieruit rolt de sneeuwbal — misschien niet uit zichzelf, maar onder zijn eigen gewicht. De verandering die we nodig hadden waren we zelf, wij Amerikanen, die wakker worden en op hun eigen winkel passen.
Met ieder van ons die zijn geboorterecht opeist en die “terugkeert” naar het land en zijn geboortegrond, wordt de toekomst van onze natie veilig gesteld en de ondergang van onze vijanden en van degenen die zouden profiteren van onze dood verzekerd. Een voor een komen we weer tot leven.
En dat geeft een goed gevoel.
Er is veel geleerd. We hebben nu de veilige middelen om op onze eigen benen te staan en weer op onze eigen rechtspraak. Wij hebben onze Gedelegeerde Bevoegdheden terug opgeëist. We hebben onze bezittingen terug opgeëist. We hebben geleerd hoe we de Amerikaanse Schatkist en de banken weer gezond kunnen laten worden. De nachtmerrie van wetteloosheid en gouvernementele onderdrukking is zich aan het terugtrekken.
Amerika — het echte Amerika, niet “de VS” — is aan het opstaan, want jullie allemaal zijn aan het opstaan en ook omdat ik op een morgen opstond en ging wandelen. Wij zijn niet meer alleen.
Met gebeden die doorlopend beantwoord worden, vaak op meest onverwachte manieren en met het vertrouwen in rechtvaardigheid en liefde en wat juist is, gaan we door met vorderingen maken en boeken iedere enkelvoudige dag winst. Wij doen dit samen, als een geweldig niet-corporatief team — als Team Amerika. Het heeft niet één gezicht of één kleur. Het heeft geen politieke partij. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring is haar enige Mission Statement (omschrijving van hogere doelstelling).
En ondanks alle tegenstellingen, hier zijn we. En we zijn aan de winnende hand.
Het aandeel dat de historische onderzoekers en de ‘Living Law Firm’ (Anna: The Living Law Firm is een losse vereniging van onderzoekers en niet-advocaten-advocaten en gepensioneerde rechters die bijna 24 uur per dag werken om een ​​einde te maken aan de corruptie van onze commerciële en juridische systemen.The work runs a wide spectrum— from international banking to individual foreclosures, from international counterfeiting to land patents. Het werk kent een breed spectrum – van internationaal bankieren tot individuele faillissementen, van internationale valsemunterij tot landoctrooien.) in dit alles speelt, blijft heel belangrijk — mogelijk niet in termen van het uiteindelijke succes, want ik ben er van overtuigd dat zelfs zonder onze inspanningen de rest van onze landgenoten het uiteindelijke succes zullen garanderen — maar in termen van tijd-gevoelige stukken op z’n plaats te zetten en om de basis te leggen. En daar hebben we jullie ondersteuning voor onze inspanningen voor nodig. 
Ofschoon we ze veilig gesteld hebben, hebben mijn echtgenoot en ik geen toegang tot de bezittingen die de Verenigde Staten van Amerika toebehoren. Met als gevolg dat we mensen niet kunnen betalen voor wat ze doen en voor de opofferingen die ze zich getroosten. Dit wordt allemaal gedaan vanuit het inkomen van gepensioneerden en jawel, een heleboel jongere mensen die nog gezinnen hebben die ze moeten onderhouden. Met jullie bijdragen aan de inspanningen kunnen we gerechtelijke dossierkosten betalen, portokosten, printerinkt en papier, reiskosten en het omgaan met noodsituaties die anders het werk, dat deze vrijwilligers doen, in gevaar brengt.
Gedurende de laatste twee weken hebben mijn lezers meer over de werkelijke inhoud van hun geschiedenis geleerd en “hoe zaken werken” en hoe zichzelf te beschermen en gebruik te maken van de herstelmogelijkheden die voor hen in de boeken staan om te gebruiken dan ooit door enige andere bron waar dan ook gepubliceerd is.
Dit is niet omdat ik zo briljant ben en het allemaal in m’n eentje deed!
Sommigen van jullie die dit lezen houden nauwelijks het hoofd boven water en van jullie vragen we alleen maar je gebed. Stuur uw goede wil en uw zegeningen naar de krachtsinspanning om een wettige regering voor Amerika te herstellen. Hou dat doel vast binnen in uw hart.  
Sommigen van jullie zijn druk bezig met jullie eigen worsteling met het Beest. Ook dat begrijpen we.
Maar de hele rest van jullie, die de rust en vrijgevigheid hebben om ons een bijdrage te sturen, kijk alstublieft in uw hart en doe het. Er zijn veel, veel goede en waardevolle doelen — maar geen enkele die al de rest van wat waardevol is verklaart, ondersteunt en beschermt, zoals de poging om goed bestuur in Amerika te herstellen.
Zonder deze krachtsinspanning zal de criminaliteit van de rechtbanken en de overheid alleen maar doorgaan en zich uitbreiden. Zonder dat wij allemaal samenwerken en onszelf en elkaar onderwijzen, zijn we allemaal overgeleverd aan de genade van de bekrompen tirannen, willekeurige “belasting autoriteiten”, uit huurlingen samengestelde politiekorpsen, juridisch bedrog, oorlogen omwille van profijt en ander kwaad.
Sluit jullie aan wanneer jullie niet uitkijken naar een leven als hulpeloos vee en cavia’s. Help. Stuur wat jullie kunnen. Ik ben nog steeds de chef kok, de flessenspoeler en betaalmeester voor deze operatie en ik beheer nog steeds het “onofficiële werkgeverschap” zo goed als ik kan om iedere week het hoofd boven water te houden.
Het hele geld uit de verkoop van mijn boek en een groot deel van mijn eigen pensioen gaat iedere maand naar h————-
Bekijk dit artikel en meer dan 1.100 andere op Anna’s website hier: www.annavonreitz.com
Het origineel is te et ondersteunen van ‘The Living Law Firm’ en onze historische onderzoekers. Mijn echtgenoot en ik doen alles wat we kunnen en dat is niet genoeg — vooral niet met al dat nieuwe onderzoek en nieuwe rechtszaken die binnen lopen. Dus laat ik het aan jullie allemaal en aan God over:  Anna Maria Riezinger, c/o Box 520994, Big Lake, Alaska 99652.  PayPal: avannavon@gmail.com.

—————lezen onder artikel 1156 – Not Alone

Om dit werk te ondersteunen zoek de PayPal op deze website.
Toelichting:
Anna von Reitz is een rechter in Alaska. Geen federale rechter maar een rechter die de grondwettelijke wetgeving van het Land volgt. Dat is een groot verschil waarvan de meeste Amerikanen niet op de hoogte zijn, laat staan de rest van de wereld en waaraan Anna tot nu toe meer dan 1000 artikelen heeft gewijd.
U kunt zich afvragen: “Wat hebben wij als Europeanen daar mee te maken? Dat is Amerika en wij wonen in Nederland/Europa!” Bestaan er wel zulke grote verschillen in de wereld als het gaat over eerlijkheid en betrouwbaarheid en rechtvaardigheid? En kwesties als vrede en vrijheid? Is het dan niet nuttig en behulpzaam om over de grenzen heen te kijken, ook over persoonlijke grenzen?
Ik wens u allen veel historisch inzicht toe en groet u met de meest vriendelijke hartelijkheid.
Sjra Knippenberg
Posted by Paul Stramer at 2.57 PM