De Paus en Ik, De Tien Geboden en de Vijf-Puntige-Ster. / Woensdag 8 mei, 2019 / Door Anna Von Reitz
11 mei 2019
De Paus en Ik, De Tien Geboden en de Vijf-Puntige-Ster.
Woensdag 8 mei, 2019 / Door Anna Von Reitz
Gisteravond kreeg ik een vraag die me werkelijk volledig verraste. Waarom ik Paus Franciscus aanspreek met: “Meest Geliefde Franciscus” terwijl ik geen katholiek en geen “vertegenwoordiger van het Vaticaan” ben.
Omdat ik hem niet aanspreek als Paus. Ik spreek hem aan als kind van God, een man met een Vader in de Hemel die wil dat hij de juiste dingen doet. Ik herinner hem eraan wie hij werkelijk is. Ik herinner iedereen die dit leest aan hetzelfde feit.
Ik heb geen tijd voor katholieken-haters, protestanten-haters, of haters van wie dan ook, helemaal, punt uit. Ik heb ook geen ogenblik tijd te verspillen aan mensen die beschuldigen, aan zeurpieten of aan meelijwekkende experts. Er is werk te doen en ik roep alle mannen en vrouwen van Goede Wil op om dat te doen.
Merk alstublieft op dat God ons allemaal vrije wil geschonken heeft en we kiezen er voor om de juiste dingen te doen of de verkeerde. Vanaf onze eerste kindertijd zijn we er in getraind om ons vast te klampen aan onze kettingen en om te accepteren dat andere mensen “ons” denken “voor” ons te doen, maar het feit blijft dat onze vrije wil nooit afwezig is.
Daarom ben ik iedere keer weer heel blij wanneer ik mensen voor zichzelf zie denken, zelfs wanneer ze me ervan beschuldigen hen wakker gemaakt te hebben, zelfs wanneer ze het niet met me eens zijn. Wanneer ze voor zichzelf denken, dat is een goed en noodzakelijk teken — een soort van “Eerste Basis” die moet worden bereikt voordat er andere dingen kunnen plaatsvinden.
Wanneer men zich eenmaal realiseert een vrije wil te hebben en dat men verantwoordelijk is voor het eigen denken, worden een hele massa andere dingen mogelijk. Men kan bijvoorbeeld verder komen dan de onvolwassen toestand van of/of denken en alle veronderstellingen die daarmee gepaard gaan.
Het is de bedoeling dat we in onze intellectuele ontwikkeling verder komen dan het of/of denken, maar veel van ons komen daar nooit dankzij de indoctrinatie en het regime van bovenmatige simplificatie die we in onze prestigieuze scholen doorstaan. Ik denk niet in termen van “of dit of dat” — Ik groeide vele jaren geleden uit boven dat soort denken en laat dat gewoon in mijn gereedschapskist achter als een zeef om informatie te helpen sorteren, waar ze echt alleen maar goed voor is.
Onderscheidingsvermogen van waarheid en een erkenning van leven vereist zoveel meer dan “of het is dit of het is dat” denken, dat degenen die dit stadium van ontwikkeling niet kunnen overstijgen met medelijden bekeken moeten worden. Het zijn net renpaarden die hun hele leven lasten hebben gedragen en er nu kreupel door zijn.
Vandaag wil ik dat iedereen die dit leest een bewuste inspanning doet om na te denken over hun denken en over hun vrije wil en hun echte bewustwordingsproces. Jullie hoeven niet iemand anders voor jullie te laten denken. Jullie hoeven je eigen zeggenschap niet over te dragen aan een Praatkop op TV of een paar politici die elkaar blij maken in Washington DC (Sjra: en overal elders natuurlijk).
De waarheid is dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor wat we denken, zeggen en doen. De waarheid is dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor deze wereld en voor de omstandigheden waarin we ons bevinden. Het heeft geen zin om iemand anders te beschuldigen of er over te zeuren. De enige hulp die er is, is wanneer we ons kruis oppakken en dragen — en door onze eigen levens binnen te triomferen de deur openen voor anderen om te volgen.
Het is waar dat we zijn belogen, bedrogen en verraden. Het is waar dat we in het Land van de Vrijheid tot slaaf zijn gemaakt. Maar niettemin is dit het Thuis van de Dapperen. We moeten nu onze moed oppakken en ons herinneren wie we zijn en waar dit land allemaal over gaat. Zet de TV uit en bewandel je weg.
Toen ik een klein meisje was werd ik aangetrokken door de heldere witte sterren op de vlag. Ik tekende ze, vijf punten met de vijfde punt recht omhoog, allemaal in mooi rijen. Op een dag pakte mijn vader me op in zijn armen, zette me op zijn schoot en hij pakte mijn tekenblok en tekende iets heel bijzonders! Het was een van mijn vijfpuntige sterren, maar ze had handen en voeten en een hoofd!
“Weet je wat de vijfpuntige ster betekent?” vroeg hij vriendelijk.
Ik keek hem verwachtingsvol aan.
“Ze is het symbool van de mensheid …. Kijk hier …. dit zijn je twee oma’s …. “ Hij wees naar de voeten. “…. en dit zijn je twee opa’s ….” Hij wees naar de handen. “…. En dit ben jij ….” Hij wees naar het hoofd. “…. En je mama en ik zijn hier in het midden, in het lichaam van de ster …. jouw lichaam, mijn kleine ster. Onze levens zijn nu jouw leven.”
Wie weet? De naar bovengerichte punt van de vijfpuntige ster is een symbool van ons bewustzijn, ons persoonlijke vermogen om te denken en ons te bewegen en te zijn wie we zijn. En dat is allemaal een geschenk van God en van hen die ons voorgingen. Dat brengt ons hier op dit huidige moment en maakt ons tot wat we zijn.
En de vijftig sterren op onze vlag? Die representeren de landen van onze ‘State of the Union’, de broederschap en het zusterschap van alle Mensen van iedere Staat verenigd. Deze “grotere ster” is eveneens het symbool van onze “politieke entiteit” en van onze regering “ van de mensen, door de mensen en voor de mensen”. Onze Amerikaanse regering is gegrondvest op het principe van het waarderen van de mensheid en het waarderen van onze unieke levens en wezen —- onze sterren die allemaal staan in de geest van “één voor allen en allen voor één” —- of zoals recente schrijvers het gezegd hebben, WWG1GWA, “Waar wij gaan (als) één, gaan wij allen.”
Dat is wat de vijftig sterren feitelijk betekenen.
Ik werd er gisteravond in een telefoongesprek aan herinnerd om nogmaals naar voren te brengen —- waarom de Tien Geboden de basis zijn voor ieder Publiekrecht bedoeld voor de Mensheid in de Westerse Wereld om te gehoorzamen. Dat is omdat iedereen het eens is met De Tien Geboden. Joden, Christenen en Moslims, ze zijn het er allemaal over eens dat De Tien Geboden juist zijn. De Boeddhisten zijn er niet mee oneens. De Hindoes kijken naar ons als —- “Ja, oké …. in zoverre hebben jullie gelijk. Welnu, laten we het eens hebben over jullie mishandeling van dieren …. misschien komen we volledig tot overeenstemming”.
Over de hele wereld zijn mensen het er mee eens dat stelen en liegen en overspel en moord verkeerd zijn, dat gebrek aan respect voor onze ouders, voor onze lichamen en voor de eigendomsrechten van anderen —- allemaal verkeerd, verkeerd, verkeerd zijn. We kennen allemaal het principe om anderen geen leed te berokkenen en om jezelf niet te laten lijden.
Dat is dus de reden waarom de wet van het land gebaseerd is op De Tien Geboden. Het is niet iets Christelijks, het is niet iets Joods, het is een ethische standaard die iedereen kan erkennen en er mee leven. Dat bevordert vrede tussen mensen en naties. En dat is wat we nodig hebben.
—————————-
Bekijk dit artikel en meer dan 1.700 andere op Anna’s website hier: www.annavonreitz.com
Het origineel is te lezen onder artikel 1792 – The Pope and I, The Ten Commandments and The Five-Pointed-Star
Om dit werk te ondersteunen zoek de PayPal op deze website.
Toelichting:
Anna von Reitz is een rechter in Alaska. Geen federale rechter maar een rechter die de grondwettelijke wetgeving van het Land volgt. Dat is een groot verschil waarvan de meeste Amerikanen niet op de hoogte zijn, laat staan de rest van de wereld en waaraan Anna tot nu toe meer dan 1700 artikelen heeft gewijd.
U kunt zich afvragen: “Wat hebben wij als Europeanen daar mee te maken? Dat is Amerika en wij wonen in Nederland/Europa!” Bestaan er wel zulke grote verschillen in de wereld als het gaat over eerlijkheid en betrouwbaarheid en rechtvaardigheid? En kwesties als vrede en vrijheid? Is het dan niet nuttig en behulpzaam om over de grenzen heen te kijken, ook over persoonlijke grenzen?
Deze oproep van Anna ondersteun ik volledig. Daarom bied ik u graag de vertaling van dit artikel aan.
In deze tijd, mede ook in de aanloop naar de Europese verkiezingen, wordt er weer een beroep gedaan op ons onderscheidingsvermogen. Onlangs is door de Europese staatshoofden op u – en op de kiesgerechtigde burgers van alle lidstaten – een beroep gedaan om vooral te gaan stemmen.
Mag ik even citeren uit een krant:
”Het is u, de Europese burger, die beslist welk pad de Europese Unie zal volgen. Het is noodzakelijk dat we ons allemaal actief inzetten voor het grootse idee van een vreedzaam en geïntegreerd Europa.”
Dat is wat de presidenten in een verklaring schrijven. Ze schrijven nog meer.
“Maar we zijn het erover eens dat Europese integratie en eenheid essentieel is en dat we willen doorgaan met Europa als een unie. De gevolgen van klimaatverandering, terrorisme, globalisering en migratie stoppen niet bij de nationale grenzen. Samenwerking in een sterke EU is de enige manier om die uitdagingen aan te gaan. De gekozen leden van het EU-parlement bepalen samen met de lidstaten welke regels gelden in Europa en waaraan EU-geld moet worden uitgegeven. Daarom roepen we u op uw stemrecht te gebruiken.’’
Beste lezers. Ziet u hoe het tweede citaat het eerste volledig overstemt. In het eerste citaat wordt u voorgehouden dat u als kiezer het pad bepaalt. In het tweede citaat wordt dit volledig weggevaagd door de stelling dat de EU- parlementsleden bepalen welke regels gelden in Europa.
Regels waarvan iedereen, maar dan ook iedereen weet hoe dwingend die worden opgelegd. Gedicteerd. Door middel van dictaten. Waar ken ik dat woord toch van. Oh ja, dictatuur.
Ze zijn heel eerlijk en duidelijk. We weten het dus van te voren.
Is dit geen reden om goed na te denken?
Willen we dat blijven ondersteunen. Wanneer u beslist om te gaan stemmen, weet u dan waarvoor u stemt? Is u dat helder en dubbelzinnig uitgelegd? Heeft u enig idee wat er voor u en u kinderen en eventuele kleinkinderen beslist gaat worden?
Nogmaals, is dit geen reden om goed na te denken?
Veel mensen die dit lezen kennen de wet van oorzaak en gevolg. Een heel sterke natuurwet. Weet dat uw stem u medeverantwoordelijk maakt voor alles wat er in uw naam beslist wordt. Dit is echter beslist géén stemadvies. U beslist!
Ik hoop van ganser harte dat dit artikel van Anna u van dienst is en groet u met de meest vriendelijke hartelijkheid. Tevens wens ik u veel wijsheid toe.
Sjra Knippenberg
Posted by Paul Stramer at 11.10 AM 
Labels: 2019, Anna von Reitz, The Pope am I, The Ten Commandments and the Five-Pointed-Star
