Verliest jij jouw identiteit?
Door: vidya frazier – 7 September 2024
Verliest jij jouw identiteit?
Heb je je de laatste tijd vreemd leeg gevoeld, alsof een essentieel besef van wie je bent wegglijdt?
Misschien zijn de rollen die je vroeger in het leven speelde, niet meer zo belangrijk voor je. Oude interesses en passies zijn niet langer zo dwingend. En spirituele praktijken die vroeger zoveel vreugde brachten, werken niet langer.
Misschien kun je je vaag herinneren wie je vroeger was – wat je leuk vond om te doen en de mensen met wie je omging – maar dat voelt nu als een heel ander persoon die je je herinnert.
Ja, je bent ouder, dus je bent anders – maar toch. Je weet dat dit niet alleen de leeftijd en de tijd is die verstrijkt. Het is iets anders. Je hele vertrouwde zelfgevoel is op de een of andere manier dramatisch aan het veranderen.
In feite is het een gevoel dat je het identiteitsgevoel zelf verliest. En het kan soms vreemd en nogal eng zijn.
Het is eerder gebeurd
Het kan nuttig zijn als je op andere momenten in je leven al iets hebt meegemaakt dat voelt als identiteitsverlies.
Misschien strompelde je na je pensionering, of een ernstige ziekte, of het verlies van een belangrijke relatie of baan, een tijdje door het leven en vroeg je je af wie je nog meer was, zonder een bepaalde belangrijke rol of relatie om jezelf mee te definiëren.
Als je daarna tot introspectie overgaat, heb je misschien een aantal dingen over jezelf geleerd waar je aan kunt werken om angst, twijfel aan jezelf en schaamte te overwinnen. En je besefte dat naarmate de tijd verstrijkt, het identiteitsgevoel van iedereen toch op natuurlijke wijze verandert. Het is te verwachten. Alleen ouder worden doet dit zeker.
En misschien heb je toen een andere rol gevonden die als een belangrijke identiteit aanvoelde, zoals die van grootmoeder of verzorger van je bejaarde ouders. Of een ander soort rol die je voor jezelf hebt gecreëerd.
Het ontwikkelen van een meer spirituele identiteit
Aan de andere kant zou het kunnen dat je uiteindelijk een geheel nieuwe identiteit hebt ontwikkeld die verder gaat dan die puur menselijke definities – een identiteit die meer doordrenkt is van een spirituele kijk op jezelf.
Misschien begon je je meer te concentreren op je identiteit als lichtwerker, spirituele krijger, sterrenzaad of frequentiehouder.
Je werd je bewuster van wat je spirituele missie was. Misschien ben je zelfs begonnen als een soort genezer, of als energiewerker, of als sjamaan of levenscoach.
Dit zijn natuurlijk allemaal prachtige soorten identiteiten. Ze voelen zich zeker goed. Wat je doet is belangrijk en waardevol. En jouw werk is broodnodig in de wereld.
Als je echter na een tijdje een dergelijke identiteitsverandering hebt doorgevoerd, kun je je uiteindelijk realiseren dat zelfs deze nieuwe identiteit niet helemaal goed voelt. Ook al is het meer ‘spiritueel’, je zult er nog steeds last van hebben.
Het enige dat nodig is, is dat iemand aangeeft dat je op de een of andere manier faalt in deze rol. Of je ziet zelf dat wat je in je rol doet op de een of andere manier niet zo waardevol is. En je wordt betrapt door de stem van de innerlijke criticus, die je voortdurend vertelt dat je het beter moet doen; je moet jezelf blijven verbeteren en verbeteren. Dus je identiteitsgevoel is nog steeds een beetje wankel.
Een steeds groter identiteitsverlies
En daarnaast realiseer je je misschien ook dat die spirituele labels toch niet langer het gevoel hebben dat ze zelfs maar veel inhoud hebben.
Ze hebben hun betekenis verloren die ze ooit voor je hadden. Je ziet dat zelfs dit soort spirituele gevoel van jezelf nu op de een of andere manier niet erg reëel of solide is.
Sterker nog, je kunt niet eens meer mediteren zoals vroeger. En andere spirituele oefeningen, als je ze zelfs maar kunt doen, bieden weinig inspiratie.
En als je heel eerlijk tegen jezelf bent – en je niet bezig bent jezelf op de een of andere manier af te leiden – besef je dat er een beangstigend nieuw gevoel van leegte van binnen zit.
Je weet niet meer wie je bent.
De Leegte is een stap in het Ascensieproces
Hoe vreselijk dit gevoel van leegte en zelfvragen ook mag zijn, het is belangrijk om te beseffen dat juist deze toestand een positieve stap is in je ascensieproces. Je bent goed op weg. Het moet gebeuren.
De sprong van 3D naar 5D is niet zomaar een sprong naar een gevoel van wakkerder, gelukkiger en vrijer zijn. Het is gigantisch.
Het is een sprong naar een geheel andere realiteit die op een veel hogere frequentie werkt en onbekende principes kent die bepalen hoe dingen werken. Het vereist een radicale transformatie van alle beperkte 3D-ideeën over wie je bent.
En daarom moet je, om deze sprong te maken, het hele identiteitsgevoel dat je hebt ervaren als mens die in 3D leeft, volledig loslaten. Je moet zelfs het mentale idee loslaten dat je een “geest tijdelijk in de vorm van een mens” bent. Dit is een waardevol mentaal concept geweest om vast te houden in 3D, maar de realiteit van wat leven in 5D werkelijk betekent, gaat over het algemeen verder dan wat je geest zich kan voorstellen.
Verschuiven naar 5D-bewustzijn
Om van het driedimensionale naar het vijfdimensionale bewustzijn te kunnen overschakelen, is het in feite noodzakelijk om elk besef van wie je denkt dat je bent, te laten vallen, punt uit.
Het houdt in feite in dat je helemaal uit je hoofd gaat en alle ideeën – zelfs spirituele – achter je laat.
In plaats daarvan is het nodig om de moed te hebben om rechtstreeks in de leegte zelf te vallen en te ontdekken wat er werkelijk is.
Als je dit doet, zul je misschien ontdekken dat dit gevoel van leeg niets eigenlijk een poort is naar de ware essentie van wat je bent – een lichtgevend veld van kosmisch licht, liefde, vreugde, vrijheid… en zelfs diepere ervaringen die geen beschrijving hebben in je leven. woorden.
En je realiseert je dat je lichaam/geest-zelf iets is dat zich in dit met licht gevulde veld bevindt dat jij bent – en niet andersom.
Dit kleinere, dichtere zelf is iets dat echt is, ja. En terwijl je deze vorm krijgt, ervaar je een gevoel van identiteit – en soms heel veel vreugde.
Maar het is zowel beperkt als tijdelijk.
En dus, als je wijs bent, zul je niet vastlopen in dit gevoel van jezelf. Je zult niet vasthouden aan een bepaalde identiteit waarin je je bevindt. Je zult toestaan dat je identiteit vloeibaar, tijdelijk en voortdurend veranderend is. En blijf onthouden dat het niet echt is wie je bent, in de kern.
Door dit te doen, zul je vrijer zijn om jezelf consistenter te ervaren als het veld van glorieus Licht waarin je door de hemel kunt zweven – terwijl je tegelijkertijd je praktische leven kunt voortzetten, veilig gegrond in de Aarde. terwijl het zijn reis naar 5D voortzet.
Door dit te doen, zul je beseffen dat je vrij raakt van de irritante stem van de innerlijke criticus – en dat je feitelijk bevrijd bent van het constante denken van de geest, punt uit.
In plaats daarvan heerst er een diepe stilte van binnen… een onvoorstelbare vrede… een ontspanning die je nog nooit eerder hebt ervaren. En alles wat nodig is om uw waarde te bewijzen of uw belang is verdwenen.
Verlies van identiteit is een noodzakelijke stap
Dus als je een van de hier beschreven aspecten van identiteitsverlies begint te ervaren, kun je je realiseren dat jij je in de goede richting beweegt.
Het is een noodzakelijke stap op je ascensiereis. Het is eng, maar ook een spannend avontuur.
Misschien kun je, in plaats van je te concentreren op wat je verliest, je concentreren op vragen als: Wie word je? Welke nieuwe landen ga je ontdekken en verkennen, waarbij je je oude identiteitsgevoel achter je laat?
En: wie is er nog meer bij jou, die leeft in deze nieuwe, onontdekte ervaring van geen-identiteit?
Vidya Frazier
Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org