(Vervolg van deel 1, gisteren.)

Interview met Sharula Dux door Joanna Cherry

https://reenagagneja.com/interview-sharula-dux-joanna-cherry/

Joanna Cherry: Hoe zit het met de Atlantiërs? Bouwden ze ook een ondergrondse stad?

Sharula Dux: Ja, onder het Mato Grosso-plateau van Brazilië.

JC: Zijn er nog andere ondergrondse steden?

SD: Ja, er is in feite een hele groep van ondergrondse steden genaamd het Agartha-netwerk. De Lemurianen dienden een petitie in bij het Agartha-netwerk om lid te worden.

Maar aangezien de inwoners van de Agartha-steden wijs en niet-gewelddadig zijn, moest Lemuria Agartha ervan overtuigen dat het van zijn fouten had geleerd en een vredesproces zou beginnen. Dit is gedaan.

JC: Hoeveel steden bevinden zich in het Agartha-netwerk?

SD: Honderd twintig.

JC: Waar precies onder Mt. Shasta is Telos?

SD: De koepelvormige grot is over het grootste deel van de basis van Mt. Shasta en de bovenkant van de koepel is ongeveer halverwege de berg. Het vijfde, laagste niveau ligt ongeveer anderhalve kilometer onder het maaiveld. Elk niveau is verschillende vierkante mijlen groot.

JC: Wat zit er op de verschillende niveaus van Telos?

SD: Het hoogste niveau onder de koepel is het grootste deel van de stad. De meeste mensen wonen daar, de meeste handel vindt daar plaats, en dat is waar onze openbare gebouwen zijn. Het is het hart en de ziel van Telos. Recht in het midden bevindt zich de tempel – we zijn een tempelsamenleving – gebouwd om 10.000 mensen te houden. Het is wit en piramidevormig, met een deksteen gemaakt van “levend steen”, een substantie van Venus. Het ziet er kristallijn uit en straalt alle stralen van het kleurenspectrum uit.

De Tempel is opgedragen aan de Orde van Melchizedek, een kosmisch priesterschap van ons universum, toegewijd aan het belichamen van het lichtplan dat ons door de hogere niveaus van de Godheid is gegeven. Op het hoogste niveau bevinden zich ook onze raadsgebouwen en onze archiefgebouwen.

We hebben archieven van Lemuria, Atlantis, Egypte, andere voorbijgegane beschavingen van de  aarde, zelfs beschavingen van andere planeten. Er is een gebouw dat de communicatie beheert binnen Telos, tussen Telos en de andere ondergrondse steden van Agartha, en plaatsen buiten de planeet. Het controleert ook radio en tv van het oppervlak.

JC: Hoe zit het met entertainment? Hebben jullie plezier in Telos?

SD: Inderdaad dat hebben we! We hebben plezierplaatsen voor sport, toneelstukken, films, muziek en dans. We hebben een plek die erg lijkt op het Holodeck in Star Trek, waar je voor jezelf een virtuele realiteit creëert in elk avontuur dat je wilt: een berg beklimmen, in een rivier zwemmen, teruggaan in de geschiedenis, enz.

JC: Wow!

SD: We hebben ook een gebouw met multi-tracking, amino-gebaseerde computers. Deze computers leven. Ze opereren op de Christusgeest en kunnen daarom niet worden gecorrumpeerd.

Ze kunnen de archieven uit het verleden lezen. Ze kunnen je vorige levens lezen als je dat wilt en ze zelfs aan je laten zien. Ze kunnen je aura of de gezondheid van je lichaam lezen en je vertellen wat je nodig hebt. Ze kunnen je “ziele-klank” spelen, die je helpt om duidelijk te mediteren, en ze kunnen op zielsniveau met je communiceren. Ze kunnen communiceren doorheen de sterrenstelsels. Ze helpen de Christusgeest bij mensen te trainen, en we zijn er behoorlijk afhankelijk van.

JC: Wat een geweldige zaak.

SD: Op het tweede niveau hebben we cursussen, productie van kleding en meubels en andere dingen, en er wonen meer mensen. Op het derde niveau bevinden zich onze hydrocultuurtuinen, waar we al ons voedsel verbouwen. We zijn al meer dan 12.000 jaar vegetariër en we leven van groenten, fruit, granen, noten, sojabonen etc.

Onze gewassen groeien in water; sommige mineralen worden toegevoegd, maar er is geen kunstmest en geen uitputting van de bodem. Onze gewassen groeien veel sneller dan aan de oppervlakte, en we kunnen 1 1/2 miljoen mensen voeden met slechts een paar vierkante mijl land, en hen genoeg variatie geven om met plezier te eten.

JC: Komt er iets van jullie benodigdheden van de oppervlakte?

SD: Nee, we handelen met de andere Agartha-steden. Het halve vierde niveau bestaat uit hydrocultuur tuinen, deels productie en deels natuur. Het vijfde niveau is ons natuurniveau. Mensen komen hier om te ontspannen. We hebben meren en volwassen bomen gecreëerd – er heerst een parkachtige atmosfeer. Er leven dieren, waarvan sommige niet meer op het oppervlak voorkomen, zoals de sabeltandtijger, de mastodon en de do-do-vogel. We konden ze redden en naar Telos brengen.

JC: Houden jullie ze in dierentuinen?

SD: Nee, mensen en dieren komen vreedzaam samen in Telos. We hebben de carnivoren opgeleid om vegetarisch voedsel te eten en geleidelijk aan hebben ze hun agressie verloren. Zo letterlijk, hier ligt de leeuw bij het lam! En je kunt echt, voorzichtig, met een grote kat spelen!

JC: Hoe kunnen jullie onder de Aarde leven? Hebben jullie licht?

SD: Ja, we hebben een proces waarbij stenen met een hoog kristallijn gehalte worden gesmolten met een elektromagnetisch krachtveld van energie. Dit zorgt ervoor dat de kristallijne matrix van de steen een polariteit creëert die de steen in staat stelt onzichtbare stralen in te trekken en opnieuw uit te stralen als zichtbaar, volledig spectrum licht. De steen wordt ongeveer 500.000 jaar lang een kleine zon. We dimmen ze ’s nachts om op dezelfde 24 uurs dag te blijven zoals jullie aan de oppervlakte hebben.

JC: Hoe zit het met lucht? Hoe krijgen jullie genoeg zuurstof?

SD: We hebben een ecosysteem gecreëerd. We halen onze zuurstof uit de planten en bomen die hier groeien, hoewel er sommige openingen naar de oppervlakte zijn. Water in sommige gebieden beweegt met hoge snelheden, circuleren de lucht en negatieve ionen. Dit is zo effectief, we zijn steeds minder en minder afhankelijkheid van luchtroosters, en dit is goed omdat zelfs de lucht rond Mt. Shasta steeds meer wordt vervuild.

JC: Hoe is het gesteld met vervoer in Telos?

SD: We lopen veel, maar er zijn drie manieren om sneller te reizen. De ene is iets dat gebaseerd is op kristallijne technologie en lijkt precies op een mand. Je stapt erin, en de mand wordt geleid door je geest – je verheft je in de lucht en drijft naar je bestemming. Dit wordt gebruikt voor reizen door de stad.

De tweede methode is een elektromagnetische slede die eruit ziet als een sneeuwscooter, die ook in de stad wordt gebruikt. We kunnen van Mt. Shasta naar Mt. Lassen reizen, een uitbreiding van Telos [ongeveer 50 mijl afstand], binnen een paar minuten.

De derde manier is elektromagnetische treinen die met duizenden mijlen per uur door buizen rijden en nooit de zijkanten raken. Deze zijn vergelijkbaar met jullie metro treinen, en dat is hoe wij reizen naar de andere ondergrondse steden rond de planeet.

JC: Bouwen jullie je buizen zoals wij onze metrotunnels bouwen?

SD: Nee. We hebben de buizen gemaakt met een boor machine die steen en aarde laat smelten tot het witheet gloeit en dan meteen weer afkoelt, een diamantharde, waterdichte stof vormt die ook elastisch genoeg is om met een aardbeving mee te bewegen, zoals rubber. We bouwen muren op dezelfde manier, en er zijn zelfs ondergrondse steden onder het zeewater die op deze manier zijn gebouwd. We bereiden ons erop voor om deze technologie naar de oppervlakte te brengen wanneer de tijd rijp is.

JC: Sharula, zou jij de “Bonnie” kunnen zijn waar een schrijver over schrijft in Mt. Shasta: Home of the Ancients?

SD: Ja, ik ben diegene. In die tijd gebruikte ik een naam die gemakkelijker in jullie samenleving paste. Maar toen ik aan de oppervlakte kwam om daar een ​​tijdje te verblijven, wilde ik mijn echte naam gebruiken.

(Vervolg in deel 3, morgen.)

Vertaling: Martien