Getest door het licht / 12 november 2018 / door Narendra Mishra
Aan de vooravond, als het ware, van het planetaire massa-ontwaken, ben ik gedreven om dit stuk te schrijven dat een van mijn diepgaande ervaringen met het Licht beschrijft.
Deze gebeurtenis deed zich voor enkele maanden voorafgaand aan mijn Reis in de Geest en vormde een noodzakelijke voorloper voor die hele episode.
Gedurende de loop van de afgelopen weken hield mijn verbinding met verschillende Lichtwerkers overal ter wereld een gemeenschappelijk thema in – intense donkere energieën en emoties die van binnenuit opkomen.
In veel gevallen heb ik het herkend als een testfase die ik zelf moest ondergaan. Dus documenteer ik dit als zijnde mijn ervaring ten voordele van alle Lichtwerkers die op dezelfde manier op de een of andere manier worden uitgedaagd.
Er is altijd een inwijding of een test voordat een nieuw niveau van dienstverlening begint. Afstuderen wordt voorafgegaan door testen. Dit geldt net zo goed voor de wereld van alledag als voor de spirituele wereld.
Mijn test kwam in de maanden tussen de openbaring dat ik moest Rouwen in de Afrikaanse spirituele baptisten-traditie en de feitelijke voorbereiding. Noch datum, noch locatie, noch deelnemers waren bekend. Er ging niets boven de wetenschap dat ik moest rouwen en mijn lieve vriendin Lynda moest mijn Aanwijzer zijn (gids).
Achteraf was deze test verplicht. Ik zou worden aangevallen op mijn reis door de duistere machten, verleid en getest boven alles wat ik ooit had gekend. Het Licht moest zeker weten dat ik aan de kant van het Licht zou blijven en niet ten prooi zou vallen aan het Duister. Ze moesten zeker weten dat ik de geschenken zou gebruiken die ik tijdens mijn reis voor het Licht heb verworven. Dus testten ze mij.
Mijn test kwam in de vorm van een die veel Lichtwerkers gemakkelijk zouden kunnen identificeren met financiële stabiliteit. Ik had, enkele jaren eerder, ontslag genomen als afdelingshoofd met een knap maandsalaris. Ik nam ontslag bij blind vertrouwen – ertoe gedreven om mijn bestemming als een Lichtwerker te volgen en door te gaan tot Ascentie.
In die tijd was ik bang, onzeker dat mijn gelijktijdige praktijk als Vedische Priester en astroloog voldoende zou zijn om me er financieel door te zien komen. Maar ik was onvermurwbaar in mijn gedachten dat als je eenmaal je geluk volgt, al het andere, inclusief financiën, op zijn plaats zal vallen. Dit is wat ik predikte. Kon ik wat ik predikte zelf ook?
Ik zat op een dag aan mijn laptop in gesprek met God. Ik stelde de vraag om mijn baan en financiële stabiliteit te beëindigen, sloot mijn ogen en channelde het antwoord. Het antwoord was duidelijk: “Vertrouw je me?”
Dat was dat. Ik stopte in januari en werd een voltijdse Vedische priester en astroloog, maar nog geen praktiserende Reikimaster. Alles was goed. Zoals God had belooft, deed ik feitelijk veel, veel beter financieel dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
En dan, zonder waarschuwing, veranderde het allemaal. In de loop van enkele maanden stortte het in.
Ik begon me steeds meer zorgen te maken over mijn financiële welzijn. De laatste strohalm kwam toen ik moest betalen voor benzine bij het benzinestation en mijn pinpas weigerde. Hoewel ik voldoende geld had om de aankoop te dekken en het een technische fout was, brak iets in mij.
Ik maakte mijn portemonnee leeg om de benzine te betalen en vertrok, vervuld van vlijmscherpe woede tegen het Licht. In mijn geest rende en raasde ik tegen God, de Engelen, de Deva’s, de Opgevaren Meesters, iedereen.
‘Wat is er met jouw belofte van steun gebeurd?’ Ik was aan het doorbranden.
“Waarom kan het Licht blijkbaar jouw team hier op Aarde niet ondersteunen? Waarom moeten zoveel Lichtwerkers financieel worstelen wanneer het Duister het allemaal heeft gedaan? Kun je niet voor jezelf zorgen? De duistere machten doen het veel beter om voor zichzelf te zorgen dan jij aan het doen bent.”
Tegen de tijd dat ik thuis kwam, kon ik de aanwezigheid van verschillende Verlichte Wezens om me heen voelen. Ze waren nuchter en enigszins afstandelijk, maar toch niet boos op mijn tirade.
Ik was onverbiddelijk. Ik had mijn limiet bereikt. Ik was vervuld van angst. Een paar dagen bleef ik op een donkere plek vervuld van vrees. De woede was alles verslindend.
Toen ik het niet meer aankon, schreeuwde ik opnieuw tegen het Licht: “Wil je dat ik me tot het Duister keer? Is dat wat je wilt?”
Er was een onbeschrijfelijke stilte van de Geest/Spirit, vanuit binnenin mijn Hart en Geest toen ik de dreiging maakte. Het was een beslissingspunt van onuitsprekelijke proporties.
Een paar dagen lang stond ik in het ongewisse. Er was helemaal geen interactie met Spirit. Ik was alleen met mijn gedachten en gevoelens.
Toen ik weer kalm was, sprak ik opnieuw met het Licht.
“Weet je, ik zou nooit naar het duister keren. Maakt niet uit wat er gebeurt. Maar alstublieft, zorg alsjeblieft voor jezelf.” Ik barstte in tranen uit.
Zo plotseling als het begon, eindigde de financiële droogtijd. Overvloed begon vanuit alle richtingen te stromen. Niet een paar van hen zeer onverwacht. Het Licht luisterde naar mijn pleidooi.
Ik werd me ervan bewust dat het een test was. Dat ik gebroken moest worden om mijn trouw aan het Licht te testen. De beslissing moest van mij alleen zijn om te maken, in de donkerste tijden.
Ik was gebroken en stond stevig betreffende mijn geloften voor het Licht. Ik was geslaagd voor de test. Ik was nu klaar voor een volgende fase van dienstbaarheid. Ik had nu het groene licht om mijn Reis in de Geest te ondernemen, om mijn Ziel-schatten en -geschenken terug te claimen om in het voordeel van iedereen te gebruiken.
Vertaling: Martien
