Spirituele Verhalen Voor De Nieuwe Wereld – Linsoria en de Kristallen Kamer
Spirituele Verhalen Voor De Nieuwe Wereld
Linsoria en de Kristallen Kamer
Door: Regiena Heringa – Geplaatst op – 10 maart 2023 – door wakkeremensen.org
“Waar ben ik?” riep Linsoria et een zacht ontzag van ongeloof uit. “Ik kan niet in mijn bed liggen, anders zou ik de zoete weidebloemen en het beekje buiten mijn raam ruiken. Waar ben ik?”
Ze keek om zich heen met brede bruine ogen en voelde haar tachtigjarige hart oprijzen in de schoonheid en het mysterie van haar omgeving. Toen ze naar haar voeten keek, zag ze dat ze op een vloer stond van warm glas dat glinsterde met roze en geel licht. Fijne kristallen wanden rezen op uit de schitterende vloer en weerspiegelden de wervelende kleuren onder haar voeten. Linsoria wist dat ze zich op een plek buiten de bekende tijd en ruimte bevond. Maar hoe en waar en waarom?
Uit deze prachtige oase van licht en weerspiegeling vloeide een stille majesteit voort die een onvergetelijk moment beloofde. Later, toen Linsoria terugkeerde naar haar bed en haar geliefde weiland, zou ze met geselecteerde vrienden over de ontmoeting spreken en zeggen dat het het meest opmerkelijke avontuur van haar leven was geweest. Maar nu was ze helemaal in beslag genomen door de vreemdheid van de kamer en wilde ze die volledig verkennen.
Toen Linsoria naar de muur voor haar liep, deinsde die terug om haar meer ruimte te geven. Wat attent, dacht ze. Ze liep naar een andere muur en nog een en ontdekte dat alle vijf de muren zich terugtrokken naarmate ze dichterbij kwamen. Ik vraag me af hoe ze dat doen, dacht ze. Ze ontdekte ook dat ze, als ze intens naar een muur of naar de vloer staarde, duizenden lichtdeeltjes kon zien die elk een kleur van de regenboog verspreidden en in elkaar overgingen. “Ik vraag me af wat ik zie,” mompelde Linsoria in zichzelf en sloot haar ogen even om haar zicht te verhelderen. Toen ze ze weer opende, stond er een vrouw voor haar die vriendelijk glimlachte. De dame leek op haar, maar ze was iets langer en een stuk jonger.
“Oh! We hebben elkaar eerder ontmoet, nietwaar? ” Linsoria’s stem was verwelkomend, warm en gevuld met een gevoel van verwondering.
“Ja, dat kan,” antwoordde de vriendelijke bruinogige dame zonder haar lippen te bewegen. Ze wachtte geduldig tot Linsoria verder sprak.
“Wat is deze plaats?” vroeg Linsoria, “En waarom ben ik hier?”
De elegante vrouw antwoordde: “Kijk naar je lichaam.” Linsoria keek naar beneden en besefte dat haar lichaam was veranderd. Lichtdeeltjes van de muren, de vloer en zelfs het plafond dansten in en uit haar. Glinsterende roze, gele, groene, zilveren en gouden kleuren vermengden zich vrolijk en draaiden steeds sneller om haar heen. Linsoria dacht dat ze onzichtbaar werd. Haar hart voelde zich zo licht als een blad dat drijft in de beek en zo vrij als een bij in het weiland.
De vriendelijke bezoeker ging verder: “Zie je, mooie ziel, de hele schepping heeft maar één uitdrukking. Je denkt misschien dat je gescheiden bent van het gras en de dorpelingen, maar dat is niet zo. Het leven koestert de gedachte dat alles geschapen is vanuit één glinsterend punt van Licht. Vanuit dat punt reist het Licht naar buiten om mensen, dieren, insecten, planten, werelden en universa te doen ontstaan. Linsoria, jij en ik zijn hetzelfde.”
“Zijn we dat?” zei Linsoria, verbaasd, niet helemaal overtuigd.
“Ja,” antwoordde ze zacht en vastberaden. “Vertel me, wanneer heb je het beste liefgehad?”
Wat een vreemde vraag om te stellen, dacht Linsoria. Hardop antwoordde ze: “Toen ik mijn kinderen kreeg en opvoedde en toen ik iemand kon helpen die ziek was en…oh ja…toen ik die bastaardhond voedde die in de kou aan de deur kwam, enkele manen geleden…en…oh ja….”.
Ze ging verder, stopte abrupt en keek om zich heen. Zo verdiept in haar woorden, had Linsoria niet in de gaten dat haar prachtige metgezel was verdwenen en in haar plaats scheen een schitterende lichtbol. Alle straling in de kamer en in Linsoria’s lichaam vloeide samen en bewoog zich in deze machtige bol. Haar ogen welden op van vreugde toen de Grote Wals begon. Licht stroomde in en uit alles om haar heen en in haar. Plotseling begreep Linsoria iets heel belangrijks: Liefde schiep alles. Alle mensen en alle dingen zijn geboren in dezelfde Liefde en in hetzelfde Licht. Terwijl ze Linsoria ronddraaide, fluisterde de geest van de Grote Wals in haar oor: Blijf in vriendelijkheid leven, Linsoria, zodat de wereld verbonden blijft met dat ene glinsterende punt van de gezegende Schepping.
De ochtendzon, die haar helderheid over de weilanden en door de opening van haar kleine woning liet schijnen, bracht Linsoria tot ontwaken. Het was dus maar een droom, dacht ze een beetje weemoedig. Toen ze haar kussen in een meer comfortabele positie trok, raakte haar hand iets hards aan de onderkant. Ze tastte in het rond en vond een klein kristal met roze en geel pulserend licht.
Linsoria’s geluk stroomde door de weilanden en haar glimlach werd zo oogverblindend als het heilige meer in Mareithia’s woud.
Regiena
Regiena Heringa
www.nextagemission.com
© The Nextage Mission (NAM) Alle rechten voorbehouden
Alle muziek, poëzie en geschreven materiaal zijn Copyrights © van NAM
Gehele of gedeeltelijke reproductie van de pagina’s van deze website wordt uitgegeven als vrije wil leer- en deelmateriaal en is dus toegestaan.
Vertaling: wakkeremensen.org
