Ego versus Ziel

EGO VERSUS ZIEL

30-05-2018 / Geplaatst 5 juli 2018

 Je ego is je aardse persoonlijkheid, het is gevormd door opvoeding, cultuur, omgeving en sociale kring. Je ego is persoonsgebonden, omdat ieder mens op een andere manier gevormd is. Iemand die reageert vanuit de aardse persoonlijkheid, reageert vanuit het verstand, de ratio, die alle ervaringen toetst aan vorige ervaringen, dat wikt en weegt en beslissingen neemt die op het ego gericht zijn. Wanneer de aardse persoonlijkheid zichzelf het allerbelangrijkste vindt, zichzelf in het middelpunt zet en alleen aan zichzelf denkt noemt men dit egoïsme en egocentrisme. Eigenliefde is iets anders, dit is een zieleigenschap

De ziel is de levensvonk in het lichaam, het voedt de intuïtie, het gevoel en de liefde van het geestelijk hart dat je kunt vinden door je linkerhand net boven je rechterborst te leggen. Je levensvonk wordt gevoed door de Universele Geest, dit is Puur Bewustzijn en Pure Energie. De ziel is eeuwig en onveranderlijk omdat het je levensvonk is, deze is niet van jezelf, het is niet afkomstig van je lichaam, de ziel is afkomstig van de Universele Energie. De ziel laat zich in je lichaam kennen door je intuïtie en je gevoelens, als je een slecht gevoel hebt in een bepaalde situatie dan is je ziel aan het woord.

Als je leeft vanuit je ziel dan leef je vanuit je gevoel. Gevoelens komen altijd vóór het verstand, je krijgt een gevoel en je verstand – ego – reageert op het gevoel door vroegere ervaringen te toetsen aan het gevoel dat er is. Het ego – de ratio – besluit zelden het gevoel te volgen, het kijkt allereerst naar het eigenbelang. Mensen die leven vanuit hun ziel volgen hun gevoel en ‘doen’ voordat ze ‘denken’. Dit gebeurt vaak bij ongelukken en calamiteiten, dan neemt de ziel de leiding over van het verstand.

Het doel van een mens die een hogere frequentie of trilling wil bereiken of bereikt heeft is om het ego dienstbaar te maken aan de ziel. De aardse persoonlijkheid laat zich dan leiden door gevoelens en impulsen van de ziel. Het is een totaal andere manier van leven en een totaal ander bewustzijnsniveau. De aardse persoonlijkheid is aanwezig zolang je leeft, je hebt je ego nodig om op Aarde te functioneren, maar wanneer je je ego dienstbaar hebt gemaakt aan je ziel zal het ego altijd genoodzaakt zijn om niet uit eigenbelang te handelen maar vanuit gevoelsimpulsen. Mensen die zeggen dat ze geen ego hebben horen te handelen vanuit hun ziel, vanuit hun gevoel. Het handelen is dan niet op zichzelf gericht maar het dient het grotere geheel, het welzijn van alle betrokkenen bij een situatie.

Omdat de ziel afkomstig is uit de Bron van Leven, Bewustzijn, Energie, Licht, Wijsheid, Liefde en alle andere eigenschappen die van de Bron afkomstig zijn, kan de ziel alleen functioneren op basis van die Brongevoelens. De liefde is het Hoofdgevoel van de ziel omdat dit de Essentie van de Bron is. Liefde kent vele uitingsvormen, maar de hoogste bronvorm is onvoorwaardelijke liefde, liefde zonder claims, verwachtingen, voorwaarden, eisen of oordeel.  Het is de pure doorstroom en uitstroom van de Bron door de ziel in de wereld naar alles dat leeft. Bij deze vorm van liefde wordt het ego pas compleet uitgeschakeld, het verdwijnt, er is geen aardse persoonlijkheid meer die toetst en afweegt.

Als men het lichaam niet meer nodig heeft is de aardse persoonlijkheid ook overbodig geworden, dan blijft alleen de eeuwige en onvoorwaardelijke essentie over die terugkeert naar de Bron waarvan ze afkomstig is.

De mens is bedoeld om ziel te zijn aangezien dit de eeuwige, onvoorwaardelijke essentie is die men bezit. Verbindingen tussen mensen horen ook op zielniveau tot stand te komen, pas dan kan met spreken over zielsverwanten of soulmates. Bij dit soort verbindingen tussen mensen wordt er op zielniveau contact gelegd en de aardse persoonlijkheid is dan van geen enkel belang meer.

Lang niet iedereen die op spiritueel niveau werkzaam is bezit het zielniveau, zij werken nog vanuit hun aardse persoonlijkheid. Men werkt pas op zielniveau als men op basis van het gevoel werkt en altijd het welzijn van alle betrokkenen in een situatie voor ogen heeft, het welzijn van de ander staat dan gelijk voor het welzijn van zichzelf.

Een toekomst waarin de mensen elkaar op zielsniveau tegemoet komen is geen utopie. De mens is bedoeld om mens te zijn, dat te zijn wat men is, een levende ziel in een lichaam dat zielloos en levenloos is als de ziel eruit vertrekt. Het wordt tijd dat we beseffen dat we onzichtbare wezens zijn die in een lichaam wonen. Onzichtbare Levensvonken die bezield worden door de Grote Universele Kracht. Pas dan zullen we – zonder ego – op een liefdevolle manier met elkaar om kunnen gaan en elkaar vol liefde behandelen. Het is tijd om zo’n samenleving te realiseren.

Pyts Boschma

30-05-2018