Pamela Kribbe channelt Maria: In deze tijd is het anders / september 2020
Pamela Kribbe channelt Maria
Lieve mensen,
Ik ben Maria.
Ik was ooit op aarde de moeder van Jeshua die jullie allen kennen. Hij was de drager van de Christus-energie, van een vernieuwende energie die de harten van mensen raakte, hen wakker riep. Ik was dicht bij hem als zijn moeder, maar als ziel werd ik, door mijn relatie met hem, ook ten diepste geconfronteerd met mijzelf, met mijn angsten en pijn. Ik moest veel loslaten, hem zien als een volwaardige ziel met een eigen pad, en mijn beschermende vleugels om hem heen langzaam loslaten. Het heeft mij veel geleerd over moederschap en mens-zijn, over vasthouden en loslaten. In dat leven, ruim tweeduizend jaar geleden, heb ik in de loop der tijd geleerd los te laten. Dat was het grootste offer dat ik moest brengen: het loslaten van mijn zoon, het overgeven van mijn beschermende instincten en het horen van de roep van mijn eigen ziel, die ook zocht naar bevrijding en verlichting.
Het planten van de kiemen van de Christus-energie was een gezamenlijke inspanning, niet die van één mens. Het was de geboorte van iets nieuws, en het werd door velen gedragen. Jeshua was de meest zichtbare verpersoonlijking ervan, maar er waren velen om hem heen die het mee hielpen dragen. Wanneer jullie een verwantschap ervaren met de Christus-energie of met de bekende personen uit die tijd, dan komt dat vaak voort uit het feit dat je zelf diep verbonden bent geweest – en nog steeds – met deze energie van vernieuwing, een doorbraak op hartsniveau, die toen plaats had in het collectief bewustzijn. Maar het was in die tijd nog erg nieuw. Het was als een stroompje water dat het collectief bewustzijn binnen sijpelde, en daarbij ook stuitte op veel weerstand en op onbegrip.
In deze tijd is het anders. Er is een veel bredere en diepere bedding aanwezig in het menselijk bewustzijn om de Christus-energie op te vangen en tot bloei te laten komen. Jullie maken er deel van uit, en deze geboorte van de Christus-energie op aarde – een energie van het hart, van verbinding, van menselijkheid en compassie – is iets wat we gezamenlijk doen, is iets wat ons verbindt. Je bent niet alleen. Jouw ziel heeft ervoor gekozen om hier te zijn op aarde, en om in deze tijd bij te dragen, mee te helpen aan bewustzijnsverandering, en daarin de verbinding te zoeken met anderen, met gelijkgestemden, met de wereld om je heen. Dat kan nu. Als je in het verleden – en dat was gedurende vele eeuwen – een spiritueel leven wilde leiden, dan moest je je vaak afzonderen; dan leidde je, zoals dat heet, een geestelijk leven van teruggetrokkenheid. Voel deze energie maar eens in deze kapel, op deze plek; er werd heel veel gebeden. Er was een toewijding aan het spirituele die zeer innerlijk werd beleefd in mensen, in de vrouwen die hier kwamen om te bidden. Voel de kracht van deze innerlijke toewijding. Zo sterk was die dat deze nog steeds voelbaar is op deze plek als een kosmische straal die hemel en aarde verbindt.
Jullie maken deel uit van deze geschiedenis. Velen van jullie waren in vorige levens toegewijd aan het spirituele. Je zocht de afzondering op, omdat jouw verlangens, intenties en trilling niet overeenkwamen met die van de maatschappij, met die van het dagelijks leven. Het leek of je je wel moest afzonderen en niet meer deelnemen aan het dagelijkse leven, als je je wilde wijden aan het pad van innerlijke groei en bewustwording. Enerzijds heeft het jullie toewijding en begrip gebracht, een verdieping van jullie innerlijk leven, maar anderzijds ook eenzaamheid en een gevoel van vervreemding als het gaat om het leven op aarde, het leven tussen mensen.
Velen van jullie ervaren afstand tot de menselijke maatschappij, een gevoel van daarin niet thuis zijn, en dat kan problemen veroorzaken. Want je bent hier op aarde niet alleen voor jezelf, niet alleen om de verbinding te maken met je eigen ziel en om je goddelijkheid te ervaren. Het is ook de bedoeling van dit leven – in deze tijd die anders is – om dat goddelijke in jezelf, jouw hoogste inspiratie, met anderen te delen; om naar buiten te brengen wat jij te geven hebt aan innerlijke rijkdom en wijsheid, zodat het stroompje water van bezieling in jou vrucht draagt. Het is de bedoeling van deze tijd dat het een tijd van verbinding is tussen het spirituele en het aardse; ook een verbinding tussen mensen wereldwijd, tussen verschillende culturen en naties, zodat de verschillen overstegen worden, de menselijkheid zegeviert en de overeenkomsten weer worden gezien. Jouw ziel roept jou op om deel te nemen aan het leven vanuit de verzamelde kennis en rijkdom in je hart die al zo groot is. Je bent hier niet nieuw op aarde. Je bent oud op zielsniveau. Die ouderdom brengt innerlijke rijkdom voort. Voel die eens in jezelf! Voel de aarde onder je voeten op deze plek. Voel de eeuwenlange verbinding tussen hemel en aarde. Voel dat je zelf heel vaak in het verleden die verbinding hebt opgezocht als bron van betekenis en zingeving. Herinner je je eigen wijsheid! Die is niet iets wat je in dit leven hebt op te bouwen, ze is er al! Voel je ziel om je heen. Ze leeft in al jouw lichaamscellen en wil steeds met jou communiceren. Roep je eigen wijsheid op! Zég ook dat dit een nieuwe tijd is, een tijd van deelname, van participatie.
Veel oude religies dragen een zware energie in zich mee, een energie van geboden, plichten en regels. Dit was nooit de oorspronkelijke energie van de eerste boodschappers zoals Jeshua en Boeddha. De grote profeten en zieners hadden direct contact met het goddelijke, met hun ziel, met de bron, en dat bracht hun altijd in een staat van enorme vreugde, van vervoering en blijdschap, want de ziel is de bron van licht en blijdschap, voelt ook licht aan. Jullie weten dit en hebben zelf momenten van vervoering gekend in je leven: dat je je opgetild voelde uit de zwaarte van het leven hier. Maar helaas hebben de oude religies veel van die vreugde gesmoord vanuit het idee dat de mens in wezen slecht is, zondig, op een dwaalspoor, en alleen toegang kan krijgen tot het goddelijke door disciplinering, het navolgen van regels, en het bedwingen van de eigen spontaniteit.
Dit is een vergissing geweest, die jullie nog steeds raakt en beïnvloedt, waardoor het spirituele te veel vermengd is geraakt met de zware energieën van angst en oordeel, van een oordelende god. Werkelijke spiritualiteit en overgave aan de ziel is helemaal niet zwaar. Een diepe overgave aan de ziel brengt vreugde voort, inspiratie, een zacht gevoel van overgave en ook veiligheid. Het gevoel te kunnen vertrouwen op het leven, op een goddelijke hand die barmhartig is, vol van genade. Die niet straft als je uit onwetendheid vergissingen begaat, maar die je telkens juist weer oppakt en aanmoedigt. Een liefdevolle God en Godin in één. Dát is de ware bron waaruit jij voortkomt, waaruit je ziel vol vreugde is geboren. Je ziel is bedoeld om te stralen, om op unieke wijze zichzelf uit te drukken en ervaring op te doen. Dus contact maken met je ziel geeft je een gevoel van levendigheid en vreugde. Herinner je dat en kijk eens in je eigen leven naar momenten die er zijn geweest van vreugde en bezieling of eenvoudig van overgave en weten dat iets goed is, ook al kun je het niet beredeneren. Diep van binnen voel je dan in je buik, in je lichaam: “Dit is wat ik wil, dit is wie ik ben”.
De taal van de ziel is niet moeilijk of complex in zich; ze spreekt direct tot je. Het is een direct gevoel van wéten wat overeenkomt met je diepste verlangens. Juíst het contact met de ziel, diep gevoeld vanbinnen, geeft je ook moed en doorzettingsvermogen. Want als de ziel jou raakt en oproept, en jou een verlangen geeft in je hart om bepaalde dingen te doen of juist níet meer te doen, dan vraagt het vaak ook om moed en doorzettingsvermogen om te luisteren naar je hart, om keuzes te maken die misschien indruisen tegen wat andere mensen verwachten of tegen denkbeelden van de maatschappij. Zielskeuzes zijn vaak in strijd met de oude energieën van hoe het hoort, met de regels, geboden en dogma’s. Dus de ziel is naast vreugdevol en licht óók altijd vernieuwend; ze haalt dingen overhoop en kan je daarom ook in aanraking brengen met pijn en angst in jezelf. Dan is het zaak jezelf groot te maken, op te staan en te zeggen: “Dit is wat ik voel, dit is wat ik ten diepste als juist voor mezelf ervaar.” Dat groot maken van jezelf activeert meteen ook de meest bange kanten in jou, kanten die je vertellen: “Dat mág niet, maak je nu maar klein, veroorzaak geen conflict of disharmonie, want je wordt daarvoor gestraft of afgewezen”. Dat hele complex van emoties wordt altijd geraakt als je gaat luisteren naar de stem van je hart en van je ziel.
Daarom is het kiezen voor je zielspad niet altijd gemakkelijk, eigenlijk nooit. Want je leeft in jezelf, en in de wereld om je heen, in een wereld van dualiteit, een wereld van het oude én het nieuwe; met enerzijds de oude angsten, regels en geboden, en anderzijds het nieuwe dat geboren wil worden: het lied van jouw ziel, een unieke melodie die niet door iedereen wordt begrepen, niet door iedereen als harmonieus wordt ervaren. Realiseer je dat iedereen die ooit gekozen heeft om de weg van de ziel te gaan, een bepaalde eenzaamheid of beproeving moest doorstaan om werkelijk te geloven in zichzelf, om trouw te zijn aan die stem in zijn hart. Dat is waar ik over sprak in het begin: het gaat niet alleen om het innerlijk beleven van het contact met je bron en je ziel, maar ook om het naar buiten brengen daarvan, om het zichtbaar maken van jouw unieke inspiratie, jouw grotere Zelf, niet bepaald door omgevingsinvloeden. Het gaat erom werkelijk een schepper te zijn, een schepper van iets nieuws.
Je grootste vijand, je grootste tegenkracht hierbij is angst. Angst om op te vallen, om afgewezen te worden, om anders te zijn. Angst die aan je vreet, die je gedachten beïnvloedt, die maakt dat je je zorgen maakt, het leven wantrouwt, en je doet verwachten dat er dingen misgaan. Dat hele spoor van angst-denken kennen jullie maar al te goed. Het is het verleden dat spreekt. Om dit te overwinnen moet je het eerst herkennen, en werkelijk waarnemen wat er in jezelf gebeurt als je in de greep bent van dat soort denken. Het angstige, jachtige denken dat voor velen van jullie een tweede natuur is geworden. Realiseer je eens hoe vaak je in beslag genomen wordt door gepieker in je hoofd. Voel eens de trilling, de aard van dat piekeren, dat angstige denken, het anticiperen op wat mis kan gaan, het wantrouwen. In plaats van naar de inhoud te luisteren van die stemmen, voel eens de trilling ervan, de energie. Het is een beetje als een storende zoemtoon. Je beseft vaak niet dat er iets daarbuiten is dat in feite veel meer op waarheid berust, veel betrouwbaarder is, veel meer verankerd in het leven. Dat waar ik op doel, wat daarbuiten is, buiten het angst-denken, is in feite je hart, en daarmee ook je intuïtie. Dat denkt niet zo zeer, het voelt meer. Maar dat voelen is niet warm en emotioneel, het is een zuiver voelen zonder tussenkomst van gedachten.
Ik vraag je nu om daar een moment mee te oefenen, je voor te stellen dat je het denken in je hoofd over bepaalde problemen in je leven even laat voor wat het is; het mag er gewoon zijn als achtergrondruis. Maar verplaats je bewustzijn, je aandacht naar beneden, naar je buik en word je bewust van je benen en hoe je voeten rusten op de aarde. Voel hoe groot de aarde is! Niet alleen fysiek, qua oppervlakte. Voel haar geest, haar ziel. Voel dat wat de levende natuur om je heen bezielt. Ook jouw lichaam wordt door haar gedragen en bezield: van je geboorte tot je dood. Er leeft wijsheid en intelligentie in de Aarde en in jouw lichaam, maar die is niet mentaal, niet van het hoofd. Laat die er gewoon zijn. Word je bewust van je lichaam als een intelligent krachtenveld. Je lichaam wil je tot steun zijn, jou helpen de zielsenergie te ontvangen en door te geven.
Maak nu contact met je hart. Voel binnenin de stilte. De stilte van je hart dat zoveel ouder is dan dit enkele leven. Jouw hart is zo groot als het universum zelf. Het is met alles, met alles wat leeft verbonden. Kun je je voorstellen hoe groot je hart is? Jij bent God in jezelf; je bent er niet buiten. Je neemt deel aan God, zoals de kleinste cel in je lichaam deelneemt aan jou. Voel eerbied voor jezelf, voor je eigen ziel, de vonk van eeuwigheid in jou. Die vonk die jij bent, die wil hier zijn, hier en nu op aarde; die wil de verbinding maken met dit lichaam; met jouw lichaam en met de Aarde. Jouw ziel, die vonk die zich heeft verbonden met de Aarde, wil vreugde ervaren, maar niet op een impulsieve of frivole manier. Ze wil de diepe vreugde van je licht uitstralen, de liefde delen, verbinding maken met anderen, en oude pijnen helen zowel in jezelf als in anderen. Voel die drang in je ziel. Voel het verlangen en de vreugde die het geeft om je zelf niet langer te hoeven verbergen, dat je het licht uit je ogen mag laten stralen en dat je kunt doen wat bij je hoort, wat het ook is. Want elke ziel wordt aangetrokken door een andere bezigheid of activiteit. Maar je kunt er zeker van zijn, dat als je de stem van je ziel volgt, dat er dan een weg is voor jou, een plek op Aarde, op deze wereld.
In deze tijd is jouw licht meer dan ooit welkom. Je hoeft je niet meer te verschuilen. Voel die stilte in je hart, de ruimte. Je hart heeft al zo veel gezien, gehoord en beleefd. Voel de diepte in je hart, en weet dat zij wijzer is en meer omvattend dan het angstige denken dat vaak je dagelijks leven bepaalt. Voel dat er krachten in jou zijn die dit overstijgen en die je in contact brengen met een grotere wijsheid die niet door het verstand kan worden bevat. Het verstand kan je helpen om je zielsverlangens om te zetten in handelingen in de materiële wereld. Daarvoor is het verstand heel belangrijk en geschikt. Maar de bron van je keuzes ligt dieper, ligt binnenin.
Maak nu opnieuw contact, zowel met je buik, de Aarde-energie in jou, als met je hart, je kosmische bron. Voel ze ook gezamenlijk hier aanwezig. Als mensen samenkomen met de intentie om de roep van hun ziel te horen, dan creëert die intentie alleen al een bepaalde opening. De ziel wil zo graag aards worden, van vlees en bloed, zich hier manifesteren. Een gezamenlijk veld van intenties kan veel uitmaken. Voel dan in dit moment van deze gezamenlijke intentie wat voor jou op dit moment belangrijk is in je leven. Voel het niet vanuit je hoofd, maar vanuit je hart, in je buik. Vraag jezelf eenvoudig af: “Waar verlang ik naar?”. Wat is het eerste dat in je opkomt? “Waar verlang ik nu echt naar?” Het hoeft niet iets buiten jou te zijn, zoals een bepaalde baan of een relatie of een probleem dat opgelost wordt. Je kunt ook eenvoudig verlangen naar een bepaald gevoel of een afstemming, bijvoorbeeld rust, vertrouwen of lichtheid. Kies één woord of begrip uit dat past bij waar jij naar verlangt. Benoem het voor jezelf. Voel waar jij naar verlangt! Laat het werkelijk tot je doordringen, want dit is de taal van de ziel: eenvoudig, direct. Via je diepste verlangens spreekt de ziel tot jou. Niet via geboden: dit móet, dit mág niet, dit zóu je moeten doen. Die strenge stem die jullie soms associëren met spiritualiteit en religie is niet de stem of de taal van de ziel. De taal van de ziel is eerder als de spontaniteit van een kind: “Ik wou dat ik dit kon doen”, “Ik wou dat dat mogelijk was”. Het wensen en dromen dat je als kind nog kon doen komt dichter bij de taal van de ziel dan de regels en wetten van de spiritualiteit.
Tot slot, laat het gezicht van een kind aan jou verschijnen; het mag jezelf zijn, toen je zelf een kind was, of willekeurig welk gezicht zich nu aandient. Het open gezicht van een kind dat durft te dromen zonder grenzen, dat durft te wensen in het vertrouwen dat het leven hem/haar brengt, wat hij/zij wenst. Sta open voor het goede, voor de goede krachten in het leven, de beschermende en dragende hand van God, van de moeder en de vader. Omarm het kind in jezelf. Het is een directe verbinding met je ziel. Weet dat je niet alleen bent; je bent verbonden met het geheel. Je wordt altijd omringd door energieën van vreugde, bezieling en vriendschap.
Dank je wel voor je aanwezigheid hier en voor de liefde in je hart.
© Pamela Kribbe
