Pamela channelt Maria Magdalena: Spiritualiteit en de vrouwelijke energie / 22 Oktober 2019 / Door Pamela Kribbe

Pamela channelt Maria Magdalena:
Spiritualiteit en de vrouwelijke energie
22 Oktober 2019 /  Door Pamela Kribbe
Lieve vriendinnen en vrienden,
Ik kom bij jullie met eerbied. Ik ben Maria Magdalena en vertegenwoordig een vrouwelijke lijn van de Christusenergie die zich langs verschillende tradities, niet alleen de christelijke, heeft laten zien. Ik verschijn hier in deze gedaante, omdat ze jullie vertrouwd is. Ik spreek namens de vrouwelijke energie, omdat het mij zo zeer aan het hart gaat deze energie opnieuw te wekken in deze tijd die rijp is voor een nieuwe geboorte van de vrouwelijke energie.

Niet alleen in vrouwen, evenzeer in mannen, want in essentie zijn jullie een ziel die beide aspecten in zich draagt; de mannelijke en de vrouwelijke.

De strijd waar de vrouwelijke energie doorheen is gegaan, is ook mijn innerlijke worsteling geweest. De machteloosheid die ik heb ervaren in mijn aardse leven was niet alleen persoonlijk, maar weerspiegelde iets algemeens in de vrouwelijke energie. Ik voelde in mij in dat aardse leven als Maria Magdalena een temperament, een passie, een kracht, soms ook een drift en dat was toen ongepast, het werd niet gewaardeerd. De vrouwelijke energie werd geacht volgzaam en enigszins passief te zijn. Een vrouw behoorde geen passie te hebben, zowel in seksuele als in creatieve zin werd die passie vrouwen ontzegd. De mannelijke seksualiteit en creativiteit werden als algemeen geldend model gezien. Ik voelde mij in dat leven alsof ik in de kiem werd gesmoord, alsof mijn krachten en talenten onvoldoende naar buiten mochten stromen. Ik was een heel gewoon meisje net als andere meisjes, maar in mij leefde een sterke onafhankelijkheidsdrang en een verlangen naar waarheid die niet aan de oppervlakte blijft, maar dieper doordringt in de raadselen van het bestaan, in het mysterie van het zijn. Door mijn krachtige zoeken en het daarin onbevredigd blijven, kwam ik in aanraking met de Christusenergie. In die tijd noemde men dat niet zo, het was zuiver de energie van liefde, openhartigheid die mij raakte en die ik weerspiegeld zag in het gelaat van degene die we Christus zijn gaan noemen, van Jeshua. In zijn ogen, in zijn uitstraling ervoer ik zo’n warmte, zo’n ruimte dat mijn oude frustraties smolten en ik verantwoordelijkheid ging nemen voor de donkere delen in mij. Deze waren er ten dele in reactie op de omgeving, de maatschappij, maar ik was bereid af te dalen in mijn eigen duisternis en er zelf licht te brengen. Dat is waartoe het Christusbewustzijn ten diepste uitnodigt: licht, zachtheid, warmte naar jezelf toe uitstralen en van daar uit opgetild worden, vrij worden van de duisternis, maar niet door deze te ontkennen.

Toen ik mij innerlijk steeds meer geheeld voelde, ben ik deze levende energie van liefde ook gaan proberen uit te dragen. Ik ben daarin mijn eigen weg gegaan en veel van wat ik zei of deed is in de geschiedschrijving vervormd geraakt. De grofste uiting daarvan is dat ik vereenzelvigd geraakt ben met een negatief beeld van seksualiteit, en werd neergezet als een prostituee. Zo zie je hoe onmachtig men in die tijd was om een vrouw met passie te begrijpen. Ik werd gereduceerd tot een hoer. Dit is niet alleen mijn pijn. Het feit dat deze geschiedenis zo vervormd is geraakt, heeft met jullie allen te maken en met het wegstoppen en onderdrukken van de vrouwelijke energie op grote schaal. Vandaag wil ik graag spreken over de wedergeboorte van de vrouwelijke energie in deze tijd, en de noodzaak van een levende spiritualiteit die voluit de verbinding maakt met gevoel, passie en menselijkheid. Als ik spreek over passie, hartstocht, vuur, dan is dat een energie die jullie allemaal kennen en die je nodig hebt om te léven en te creëren. Verlangen is het begin van gerichte actie. Tegelijk hebben jullie een getroebleerde relatie met jullie eigen passie en verlangens. Verlangens maken ook kwetsbaar: in je hartstochten word je zichtbaar en het vraagt om moed om je verlangens te herkennen en serieus te nemen.
Ik vraag je nu af te dalen in je eigen buik, zachtjes met je bewustzijn omlaag te gaan op de stroom van je ademhaling. Voel daar in het centrum van je buik de bron van jouw passie. Voel je aardsheid, voel je lichamelijkheid, voel je armen, je benen. Voel je sensualiteit, hoe er een stroom van leven door je heen gaat, leven dat soms kabbelt en soms heel onstuimig is en zich manifesteert in heftige emoties. Zeg ja tegen die stroom, beperk die niet. Kijk of je een beeld ziet bij die bron in je buik. Misschien zie je een levensvuur of een ander symbool voor jouw passie, je verlangen. Er gaat veel mis als je je eigen passie onderdrukt of niet serieus neemt. Als je je hartstochten en verlangens een verbod oplegt, kunnen die een eigen leven gaan leiden, ongecontroleerd en zelfs destructief worden, maar in oorsprong is verlangen, passie, hartstocht een positieve energie, een levensenergie die zetelt in je buik, niet in je hart of je hoofd. Ze zijn deel van jou als lichamelijk wezen, als vrouw, als man, als aards mens. Ik vraag je vrede te sluiten met dat vuur in jezelf, er ja tegen te zeggen. Voel de zuivere bron hierin, de drang naar voelen, beleven en ervaren, de spontane stroom van het leven zelf. Ja, natuurlijk is het zo dat deze krachtige, instinctieve stroom gekanaliseerd dient te worden door de liefde en de mildheid van het hart. Ook het hoofd heeft een steentje bij te dragen: helder nadenken en onderscheiden kan helpen je passie en kracht op evenwichtige wijze vorm te geven. Maar de buik geeft je hart en je hoofd de bedding die onontbeerlijk is om tot een doorleefde, échte spiritualiteit te komen.
Veel oude spiritualiteit, zoals die werd gedoceerd vanuit de georganiseerde religie, snijdt de mens af van de buik. Je wordt geacht lief te hebben vanuit het hart en verstandig te zijn vanuit het hoofd, maar als de passie, de buik niet wordt aangesproken, niet mee mag doen, dan blijft de spiritualiteit uiteindelijk leeg en krachteloos. Dan blijft het bij mooie woorden, en edel klinkende lessen, maar ontbreekt de substantie en de beleving. De liefde blijft onbelichaamd, de wijsheid steriel. Juist dat levendige aspect van spiritualiteit, de gelééfde waarheid, wil in deze tijd via de vrouwelijke energie ontwaken. Dat kan alleen wanneer spiritualiteit weer ten diepste wordt verbonden met gevoel, passie, aarding en het lichaam.
In deze tijd is het de bedoeling dat het menselijke wordt opgenomen in het spirituele, dat spiritualiteit loskomt van het preekgestoelte, los van de kerkelijke en autoritaire tradities en weer onder mensen komt. Spiritualiteit die de onschuld van het leven en van het kinderlijke en spontane in ons herkent en eerbiedigt, ermee samenwerkt en het niet langer onderdrukt. Ik wil er met hartstocht voor pleiten dat het gebied van de buik in ere wordt hersteld. Alleen wanneer spiritualiteit levend en echt wordt, maakt ze kans een verschil te maken in deze tijd. Het is de versmelting in jou van je spirituele hart met je levende menselijkheid die je tot een liefdevol voorbeeld en inspirerende leraar maakt voor anderen. Het gaat er niet om dat je zuiver en vlekkeloos hogere wijsheid doorgeeft die van een ander, een wijze leraar of een hoogstaand boek, afkomstig is. Dat maakt je niet tot een inspirerend voorbeeld. Jij bent zelf de levende waarheid: met je vallen en opstaan, je pieken en dalen, het verlies en herstel van het vertrouwen, het daarover open en eerlijk zijn en je weg delen met anderen. Leven in bewogenheid, durven te verlangen en te zoeken, is wat je een drager maakt van het Christusbewustzijn of, anders gezegd, van de liefde.
Ga met je aandacht weer helemaal naar je buikholte. Stel je voor dat daar een kostbaar, helder vuur brandt dat je verwarmt en je levendig doet voelen. Laat dat vuur in je bekken doorstromen naar je bovenbenen, je onderbenen en tenslotte de aarde in. Stel je voor dat je op dit moment in een grot zit. Een grot omgeeft je met de energie van de aarde en biedt omhulling en bescherming. Je zit alleen in die grot en voor jou brandt een vuurtje dat je verwarmt en licht brengt. Het voelt hier prettig en intiem. Voel de energie van moeder aarde, haar rust en haar gestage ritme. Laat haar energie stromen naar plaatsen in je lichaam die het nodig hebben. Voel je veilig op aarde; je bent bedoeld hier op aarde te zijn.
Stel je nu voor dat je in de opening van de grot daglicht naar binnen ziet stromen, daglicht waarin iemand verschijnt. Het is de prachtige gestalte van een gids die je iets te geven heeft. Hij of zij komt langzaam dichterbij. Misschien zie je alleen de contouren of voel je de energie. Het gaat er niet om dat je iets gedetailleerd ziet, maar dat je openstaat voor de aanwezigheid van die liefdevolle persoon. Hij of zij gaat bij het vuur zitten en je voelt een opmerkelijke vertrouwdheid met hem of haar; het is alsof je elkaar al heel lang kent en eigenlijk niks hoeft te zeggen. Je voelt je begrepen. Zaken die je geprobeerd hebt uit te leggen aan anderen en die moeilijk uit te leggen zijn, worden door deze gids onmiddellijk begrepen. Hij of zij is zo dichtbij dat je even twijfelt of je het zelf niet bent. Maar er is iets in die gids dat zoveel vertrouwen en liefde uitstraalt dat je het als een hogere werkelijkheid ervaart. Vanuit je aardse zijn zie je deze persoon als een leraar, iemand die meer overzicht heeft dan jij. Dan pakt deze gids jouw handen en je voelt hoeveel er van je gehouden wordt en dat je mag zijn zoals je bent, dat is meer dan genoeg. Nu ontvang je iets van deze gids. Je hoeft het niet onder woorden te brengen, laat het maar in je buik stromen. Wat de gids met je wil delen komt via een energie-overdracht in jouw lichaam en in jouw leven. Als je een vraag hebt over iets wat je bezighoudt, stel je die heel stil in jezelf en kijk je of de energie die je net ontvangen hebt misschien een antwoord in zich draagt, of een aanwijzing. Voel de samenwerking tussen jou en je gids; jij bent de drager van de levensenergie hier op aarde, de gids brengt je warmte en liefde en herinnert je aan je mogelijkheden, je potentie. Door de aanwezigheid van de gids wordt er iets in je wakker en voel je je blijer en zekerder dan tevoren.
In deze wisselwerking tussen jou en je gids ging het om jou en om een vraag waar jij antwoord op wilde. Ik vraag je nu eens te kijken naar wat jullie sámen te geven hebben aan de wereld, aan de mensen om je heen, aan het leven op aarde. Blijf in je buik, blijf verbonden met je bron, voel tegelijk je gids om je heen, draag hem of haar met je mee en stel je voor dat je dan naar buiten loopt, de grot uit en het daglicht in. Verlies niet het contact met je buik, blijf rustig bij jezelf. Je hoeft niet op zoek te gaan naar mensen; zodra je buiten de grot bent, staan er al mensen en sommigen komen naar jou toe. Je hoeft niet precies te zien wie dat zijn; kijk alleen even goed naar de dynamiek tussen jou en hen. Wat verlang je hen te geven, wat komt er spontaan in je op over wat jij te delen hebt met hen? Het is iets dat makkelijk stroomt en waar je niet hard voor hoeft te werken. Zie het maar in de vorm van een kleur, een symbool, een gevoel of een woord dat in je opkomt en dat aanduidt wat jij te geven hebt. Dat is jouw zielenenergie. Houd het contact met je buik vast, of je nu in de grot bent of je daarbuiten manifesteert. Dan ben je jezelf, en je ziel tegelijk. Je bent zowel je ‘hoger zelf’ als je ‘lager zelf’, en houdt voeling met zowel je buik als je hart. Deze vorm van geaarde en diep menselijke spiritualiteit is waar deze overgangstijd behoefte aan heeft. Ik groet jullie allen; jullie zijn fakkeldragers van deze nieuwe tijd.
© Pamela Kribbe
pamela.jeshua.net