Jeshua: Kosmische geboortepijn / 6 Februari 2020 / Via Pamela Kribbe
7 februari 2020
Channeling met Jeshua
Kosmische geboortepijn
6 Februari 2020 / Via Pamela Kribbe
Lieve mensen,
Ik ben zeer verheugd over jullie komst hiernaar toe. En sommigen van zo ver! Ik heb jullie allemaal gezien en weet wie jullie zijn. Jullie zijn mij zo dierbaar. Mijn reis is die van jullie en jullie reis is de mijne. Daarom wil ik iets delen van mijn inzichten in de lange reis, die jullie als ziel hebben ondernomen.
Deze reis leidt naar een licht dat jullie allemaal voor je zien liggen, maar dat in wezen een licht is dat nu al in jullie brandt. Maar jullie kijken er onvoldoende naar en geloven er niet werkelijk in.
Ik wil jullie meenemen naar het begin van jullie reis. Helemaal naar het begin toen jullie als zielen werden geboren in een werkelijkheid, die jullie tevoren niet kenden.
Ik wil teruggaan naar het moment in de tijd waarop jullie met jullie reis begonnen. Jullie reis door de tijd, door de ruimte, door de materie. Heel ver terug ligt de oorsprong. Maar de gebeurtenis zelf, van het afgescheiden raken van thuis, de oerbron, de oorsprong waaruit jullie allen voortkomen, díe gebeurtenis en de pijn die daarmee samenhangt, is nog steeds heel sterk aanwezig in jullie. Deze geboortepijn ligt achter heel veel alledaagse gevoelens en gedragingen die jullie vertonen.
Velen van jullie hebben dagelijks te maken met innerlijke onrust, een constant gevoel van ‘op zoek zijn’. Er is een innerlijke spanning die te maken heeft met het niet helemaal thuis zijn bij jezelf: je niet helemaal thuis voelen bij je eigen zijn, je eigen wezen. Vanuit deze basisspanning is er een neiging om in de buitenwereld te zoeken naar bevestiging, erkenning, bemoediging of acceptatie. Er is steeds iets nodig van buitenaf wat jou geruststelt. Iets dat bij jou die innerlijke spanning even wegneemt en zegt: ‘je bent thuis, je mag er zijn’. Jullie kunnen wel nagaan hoe vaak jullie behoefte hebben aan die geruststelling, want jullie kunnen allemaal in jezelf die onrust bespeuren, die drang om te zoeken. De neiging om ergens heen te willen dat niet in het nu ligt, naar iets wat buiten je ligt en niet in je ligt.
Ik wil spreken over de oorzaak van deze neiging. De werkelijke oorzaak is als het middelpunt van een ui waaromheen vele lagen zitten. De buitenste lagen worden gevormd door bepaalde gebeurtenissen in je leven, die ervoor zorgden dat je je onrustig bent gaan voelen, niet thuis bij jezelf. In de dieper gelegen lagen bevinden zich gebeurtenissen uit andere levens die traumatisch waren. Maar als je al die lagen er vanaf pelt, dan kom je tot een kernonrust, of een heimwee dat te maken heeft met het begin van jullie reis.
Stel je voor dat jullie, voordat jullie aan je reis begonnen, deel uit maakten van een eenheidstoestand, die heel geruststellend en omvattend was. Het was alsof jullie in een sluimer verkeerden, te vergelijken met een bepaalde slaaptoestand waarin alles veilig is en je over een heel ontvankelijk bewustzijn beschikt. Je laat alles gebeuren, alles is vloeiend.
Jullie kennen deze toestand in jullie aardse levens enigszins als de situatie waarin je verkeert als embryo in de baarmoeder. Er is dan nog geen duidelijk onderscheid tussen binnen en buiten, er is een eenheid in de ervaring en een geborgenheid die vanzelfsprekend is. In dat prille begin van jullie bestaan als ziel waren jullie als embryo’s: ondergedompeld in een toestand van vredigheid en geborgenheid.
In jullie gewaarwording trad op een gegeven moment een ervaring op van verscheurdheid. Dit was het begin van jullie geboorte als individuele zielen, zielen die op reis zouden gaan om allerlei ervaringen op te doen. Eerst was alles één. Toen was er de ervaring van losgetrokken of losgescheurd worden uit een oerverband. En daarna was er een desoriëntatie en een verwildering. Een blind zoeken naar iets, een houvast, een zekerheid die er niet kwam. Het was een moment van duisternis.
Zo zouden jullie het althans uitdrukken, maar het moment dat jullie je los maakten van de oerbron en jullie eigen weg gingen, was tevens een moment van diepe creativiteit. Je kunt je hierbij de voorstelling maken van een lege donkere ruimte waarin jullie werden uitgezaaid. Er was duisternis, maar ook de ruimte voor iets nieuws.
Gedurende jullie reis door het onbekende, waarin jullie allerlei vormen (lichamen) hebben aangenomen, hebben jullie veel ervaren, veel doorgemaakt en uiteindelijk zijn jullie hier beland, op deze planeet: de aarde. De aarde is een plaats van grote creativiteit en vele mogelijkheden. En toch, ondanks de mogelijkheden en de schoonheid van deze werkelijkheid hier op aarde, voelen jullie je nog steeds ontheemd. Er is een gevoel dat er iets niet klopt. Alsof er iets ontbreekt wat essentieel is om je goed te voelen. Wat er in jullie gevoel ontbreekt, is de basisliefde en geborgenheid die nodig is als voedingsbodem voor elk levend wezen om te groeien, te bloeien en je in alle vrijheid te kunnen ontplooien.
Wat ik jullie wil vragen is om in je eigen bewustzijn te zoeken naar de oorspronkelijke wond die ontstond met het afscheid van Thuis. Kun je in jezelf de psychische plaats vinden waarin je jezelf ervaart als losgeraakt van een oereenheid? Het gaat hier om een oereenheid, die je met je verstand niet kunt uitleggen of verklaren, maar waarvan je diep in je gevoel zeker weet dat je deze hebt gekend.
In het terugkeren naar de oorspronkelijke pijn van het afscheid van ‘Thuis’, kunnen jullie een enorme kracht vinden om jezelf te helen. Daar ligt namelijk de oorsprong van jullie verlies aan kracht! Jullie allen die hier zitten of die deze tekst lezen, zijn bezig om de stap te zetten naar een nieuw bewustzijnsniveau. Een niveau waarop er een basis is van innerlijke veiligheid en zelfvertrouwen, waardoor vele nieuwe creaties mogelijk worden. Jullie zullen vanuit een nieuw bewustzijn kunnen gaan leven en scheppen.
Maar om dat nieuwe bewustzijnsniveau werkelijk te realiseren, is het van groot belang naar de kern en de oorsprong te gaan van de blokkades en de onevenwichtigheden die jullie in het dagelijkse leven ervaren. Het is in deze fase van jullie ontwikkeling tijd dat je niet alleen kijkt naar de pijnen en de traumata die zijn ontstaan in je huidige leven en eventueel in de levens daarvoor, maar dat je nog één stap dieper gaat. Het is nu aan de orde dat je naar dit oerstuk teruggaat en je, zodra je dit bewust herkent en met je hart herinnert, je ontfermt over die pijn in jezelf. Het is tijd dat je je ontfermt over dat pasgeboren kosmische kind, dat nog steeds in je leeft en dat niet weet waarheen het zich beweegt en dat elk gevoel van richting ontbeert.
Ik wil jullie graag een handvat geven om deze oerpijn ervaarbaar te maken en ermee te werken. Het is belangrijk je te realiseren dat deze pijn ook een fysieke zetel heeft; ze zetelt in jullie buik. Dit is de plek van de emoties en het aangaan van verbindingen. De buik is vaak de plek of het energetisch centrum van waaruit jullie relaties aangaan met andere mensen. Het probleem dat hierbij geregeld de kop opsteekt is dat er in dat centrum in je buik een pijn zit, die dit aardse leven overstijgt, die alle levens overstijgt, en die helemaal teruggaat naar jullie geboorte als individuele ziel. Het gaat ten diepste om een kosmische geboortepijn.
Toch proberen jullie deze individuele, kosmische pijn vaak op te lossen op het niveau van relaties met andere mensen. Zeker in diepgaande persoonlijke relaties, waar je emotioneel intiem met elkaar bent, gebeurt het heel vaak dat je je eigen diepste wond tracht te helen met behulp van de energie van een ander.
Vaak herkennen jullie de pijn in een ander heel goed. Het is in wezen steeds die ene pijn die teruggaat op een verlies aan oerverbondenheid en geborgenheid. De ander fungeert vaak als spiegel voor je eigen pijn. Je herkent in wezen je eigen pijn in het gelaat van de ander. Omdat jullie je eigen pijn in de ander herkennen, gemakkelijker dan je deze in jezelf herkent, ga je die pijn van de ander proberen op te lossen en hoop je (onbewust) dat je eigen pijn wordt verlicht door de aanwezigheid (liefde, erkenning) van de ander.
Het spel dat vaak wordt gespeeld in (seksuele) relaties maakt echter de wond nog moeilijker te helen dan anders. Er kan namelijk heel gemakkelijk een wederzijdse afhankelijkheid ontstaan, die ontstaat uit een emotioneel rollenspel waaraan beide partners gehecht raken. Zodra er afhankelijkheid ontstaat, gaan aspecten van macht een rol spelen, die je nog veel verder van huis brengen, letterlijk (van Huis). Waar je steunt op macht, geef je je eigen kracht weg. Macht en afhankelijkheid kunnen niet zonder elkaar.
De sfeer van (intieme) relaties is een heel belangrijk aanknopingspunt om je bewust te worden van de diepere kosmische geboortepijn die je met je meedraagt. Heel vaak hebben jullie het gevoel de aanwezigheid van een ander persoon in jullie leven nodig te hebben. Het is voor jullie vaak vanzelfsprekend dat eenzaamheid te maken heeft met het gemis aan contact met anderen en dat de oplossing ligt in de aanwezigheid van een vriendschap of een liefde. Maar in deze veronderstelling ligt potentieel een grote valkuil besloten.
De valkuil is dat je de oorzaak van je pijn buiten je legt. Het gevolg is dat je in een subtiel rollenspel binnen relaties de ander verantwoordelijk gaat stellen voor jouw innerlijke wonden: jij bent het slachtoffer. Tegelijkertijd oefen je een bepaalde macht uit over de ander, omdat je zijn/haar innerlijke pijn en kwetsbaarheid kent.
De spirituele betekenis van de liefde tussen man en vrouw, of van welke intieme (seksuele) relatie ook, is niet: het helen van elkaars wonden. De werkelijke schoonheid van een liefdesrelatie ligt in de ontmoeting tussen twee volstrekt zelfstandige, onafhankelijke wezens die elkaar laten delen in hun eigen rijkdom. Ieder heeft zijn unieke gezichtspunten op de werkelijkheid, zijn eigen manier van de dingen ervaren. Dit met elkaar tot op de diepste niveaus te kunnen delen, is een grote vreugde voor de ziel.
Intieme relaties kunnen een bron van vreugde en creativiteit zijn. Maar heel vaak worden deze relaties misbruikt om een innerlijke wond te helen, die in wezen losstaat van de ander. Het is soms heel moeilijk om je dat ten diepste te realiseren. Om je te realiseren dat als je je ontzettend eenzaam of verlaten of bedroefd voelt, jij deze realiteit, dit gevoel voor jezelf schept. Dat jij de schepper bent van deze innerlijke werkelijkheid die jullie eenzaamheid of verlatenheid noemen.
De werkelijke oplossing voor deze gevoelens, die een grote diepte hebben en heel oud zijn, ligt in het je toekeren naar jezelf in plaats van naar de ander, vanuit de werkelijke kracht die je tot je beschikking hebt. Voor alle gevoelens van wanhoop, depressie en eenzaamheid die er in je leven zijn, is de oplossing energetisch beschikbaar in jezelf. De oplossing is er al, ze is aanwezig in jouw energie. Jij bent in wezen een liefdevol, goddelijk wezen dat alles in zich draagt om het verloren kosmische kind in jezelf gerust te stellen.
De uitnodiging aan jullie allen, aan elke individuele ziel, aan jou, is jezelf te bevruchten met je eigen goddelijkheid. De neiging om je daarin afhankelijk op te stellen van een ander is de oorzaak van vele misverstanden en het lost de diepste pijn nooit op. Het is daarom zo belangrijk de werkelijke oorsprong van die pijn goed te herkennen en te beseffen dat die in een spirituele dimensie ligt die veel groter is dan je huidige leven (déze relatie, déze baan, déze ouders, etcetera). En om je dan te realiseren dat de oplossing dus niet ligt in het gedrag van je partner, je moeder, je kind, je collega, maar puur en alleen in jezelf.
Realiseer je dat jij het centrum bent van jouw wezen, de zon van je eigen universum.
De richting en gestemdheid van jouw bewustzijn bepalen hoe jij je voelt, hoe jij denkt, hoe jij je gedraagt. Vanuit het diepst van jezelf geef je daar richting aan zoals een zon die haar stralen uitzendt. Als jij gelooft dat er aspecten in je wezen zijn, waarin die zon niet mag schijnen, stralen en verwarmen, dan zal alles wat je tegenkomt in je omgeving dat bevestigen. Als jij je niet thuis voelt in de omgeving waar je verkeert, is de oplossing niet om je af te keren van je omgeving, maar om je toe te keren naar het licht in jezelf.
Vraag 1
” Ik voel soms een heel sterke energie in mezelf; is dat mijn werkelijke kracht, is dat liefde of iets anders? ”
Als wij spreken over de kracht in jezelf, de enorme kracht die tot je beschikking staat, dan kan dat aanleiding geven tot misvattingen. Want jullie associëren kracht vaak met macht, met iets groots, iets explosiefs, iets dominants. Niet dat jíj dat daarmee bedoelt, maar in het algemeen bestaan er misvattingen over de kracht in jezelf.
De werkelijke kracht in jezelf is een kracht die jullie allemaal kennen in de stilte.
Als alles tot rust komt in jezelf, als alle gedachten en emoties als blaadjes op de grond dwarrelen en alles stil wordt, dan kan er in jezelf een zekerheid groeien, een weten over waar je je bevindt en waar je naar toe gaat. Dat weten noemen wij innerlijke kracht.
Dit weten en die zekerheid hebben sterk te maken met in contact staan met je bron, met wie jij bent. Als je in contact staat met jouw kern, dan twijfel je niet aan jezelf. Je weet dat jij bent die je bent, en dat er niets is om aan te twijfelen: dat er geen standaard buiten jou is waaraan je moet voldoen, dat jij eenvoudigweg bent die je bent, in alle pracht en schoonheid die bij jou horen.
Op zo’n moment van innerlijk contact, van innerlijk weten, zijn er weinig gedachten en emoties. Er is alleen dit krachtige gevoel van er zijn en weten.
En ook dit gevoel zetelt vaak in de buik. Het is een gevoel dat uit je kern komt en dat onder je gedachten en emoties doorgaat. Het is de stille maar grote kracht die in jullie allemaal huist. Dat is jullie directe verbinding met God, en tegelijk met je eigen diepste wezen.
In jouw wezenlijke, goddelijke kern ben je volstrekt onbeperkt, niet gebonden aan je lichaam of je karakter, je naam, je geslacht, enzovoorts. In contact daarmee heb je de gewaarwording van zuiver er zijn. Alles ligt open. En toch is het ook uniek. Het is jij die daar is.
Vraag 2
” Hoe weet je nou of je binnen een relatie onopgeloste stukken inbrengt van jezelf (die je eigenlijk zelf moet uitwerken), of dat je werkelijk bezig bent met de relatie? ”
Als je merkt dat er angstgevoelens opspelen in je relatie met de ander, dan is het zaak goed op te letten. Want als er angst speelt, is dat een teken dat je de behoefte voelt om iets te veranderen of iets vast te houden of iets in een bepaalde baan te leiden..
Angstgevoelens geven altijd aan dat je bang bent iets van jezelf te verliezen. Maar je kunt nooit iets van jezelf verliezen zonder dat jij daar zelf toestemming voor geeft. Het is niet de ander die jou iets afneemt. Jij bent het die de angst voor verlies creëert.
Vaak zijn relaties een mengsel van zuivere liefde, waarin je de ander vrijlaat en accepteert, en angstgevoelens, waarin aspecten van macht en afhankelijkheid een rol spelen.
Om te beseffen waar jij je eigen innerlijke wonden onbewust een rol laat spelen in de relatie, is het heel belangrijk om je bewust te worden op welke momenten of in welke situaties je angsten voelt in je relatie. En als je je daarvan bewust bent, kun je dat stuk in jezelf sterk gaan onderzoeken. Dat wil dus zeggen: als je merkt in een conflict met de ander dat jij spreekt vanuit een innerlijke angst die niets te maken heeft met wat die ander zegt of doet, neem dan verantwoordelijkheid voor die angst: herken dit als iets wat van jou is en wat losstaat van de ander. Keer je bewustzijn naar jezelf toe en kijk wat er aan pijn leeft in jou en geef jezelf wat je nodig hebt. Zie het als een probleem dat jij alleen kan en moet oplossen.
Dit hoeft helemaal niet te betekenen dat je een relatie moet beëindigen of dat je dus alleen moet leven. Het gaat erom helderheid te creëren in een relatie. Als jij verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen (negatieve) gevoelens, dan kun je deze gevoelens rustig en in openheid meedelen aan een ander. Als die ander daar ruimte voor geeft, dan geeft dat aan dat er een goede basis is om tot een helende relatie te komen.
Ik heb eerder gezegd dat het doel van een liefdesrelatie niet is: elkaars wonden helen.
Dit neemt niet weg dat een relatie waarin beide partners verantwoordelijkheid nemen en zich opstellen als onafhankelijke individuen, helend werkt.Er gaat een helende werking uit van wederzijdse liefde.
In een liefdevolle relatie hebben beide partners liefde en respect voor zichzelf. Ook in deze relatie spiegelt de ander aspecten van jezelf terug. De liefde die je aan jezelf geeft, wordt vergroot en gevoed door de aanwezigheid van die ander. Dat werkt heel inspirerend.
Het cruciale punt is dus niet dat je geen heling mag ontvangen van een ander, maar dat je er niet van afhankelijk bent.
En daar waar je angsten voelt opspelen – ook in de vorm van jaloezie, boosheid, teleurstelling, verwachtingen – wees dan alert op de onderliggende pijn of wond in jezelf die in wezen jouw verantwoordelijkheid is. Een ander kan die pijn zeker aanraken door bepaald gedrag, maar het is van groot belang je dan niet tot een slachtofferrol te laten verleiden. Blijf die pijn herkennen als jouw creatie. Dat is meesterschap.
Vraag 3
” Op weg naar die kwetsuur, die diepe pijn in jezelf, kom je vaak een boosheid tegen, over het waarom. Misschien is het dat je je afvraagt waarom dat losscheuren gebeurd is? Kun je iets vertellen over die boosheid? ”
De boosheid die jullie in dit opzicht kunnen voelen is een boosheid op het leven zelf. Boosheid op de geboortepijn, dat wil zeggen boosheid omdat je die innerlijke verscheurdheid moet doormaken, is in de kern een uiting van machteloosheid.
Je voelt je klein en alleen en kwetsbaar en je hebt het gevoel dat jou iets onrechtvaardigs is overkomen. Je hebt het gevoel zo’n moeilijke, duistere reis niet verdiend te hebben.
Het probleem is dat je wanneer je die boosheid voelt, je je bevindt op het niveau van jezelf waarin je nog steeds het verloren kind bent, het kind dat op zoek ging en geen uitwegen zag. Dat kind is er nog steeds. Maar op dat niveau vind je geen antwoorden. Het is eigenlijk niet meer dan logisch dat dit kind heel kwaad is: het begrijpt er niets van.
Het antwoord op deze boosheid ligt op een ander niveau van je bewustzijn. Jij bent namelijk meer dan dat verloren stuk in jezelf. Er is een niveau in jezelf waarin je kunt voelen dat jij meer bent dan dat verloren, machteloze kind.
Daar waar je dat kind in je bewustzijn kunt opnemen, ben jij groter dan dat kind. Daar waar jij de pijn omarmt met je bewustzijn, laat je haar zijn en accepteer je haar. Daarmee stijg je er boven uit. Jij bent dan groter dan de pijn. Het wordt dan zelfs mogelijk om te voelen dat er een diepere betekenis ligt in jouw geboorte als ziel en je reis doorheen tijd, ruimte, illusie en duisternis (onwetendheid).
Het is onmogelijk om deze betekenis met behulp van het verstand uit te leggen.
Dit gaat zo diep, dat je het alleen kunt begrijpen vanuit dat stille krachtige stuk waarover we reeds spraken, het stille weten dat gedachten en emoties overstijgt.
Daar willen we jullie mee naar toenemen en jullie vragen te voelen dat er in jullie een niveau is waarop jullie zelf toestemming hebben gegeven om deze reis aan te gaan, om deze pijn te dragen.
In dit stadium van jullie ontwikkeling is het lastig om ten volle te beseffen welke positieve vruchten jullie reis zal afwerpen. We kunnen het misschien schetsen aan de hand van een beeld.
Stel je de oertoestand waar jullie uit komen voor als een witte wolk, een ietwat pluizige wolk waarin alles met elkaar verstrengeld is. Alles is zacht en één, maar ook een beetje flets. Het moment dat jullie uit die oertoestand traden als afzonderlijke wezens, op reis door de lege ruimte, kun je je voorstellen als zaadjes die uit de wolk in de grond vielen. De zaden ontkiemden en er groeiden planten en bloemen uit. Jullie reis door het nieuwe en onbekende heeft het mogelijk gemaakt dat er dingen zijn ontkiemd in de schepping (het totaal van wat er is) die tevoren onmogelijk waren, die niet bestonden en niet eens verzonnen konden worden.
Het vraagt om een individueel bewustzijn dat zichzelf kan ervaren als losstaand van andere wezens, om tot werkelijke creativiteit te komen. Pas dan kan er namelijk verschil zijn. Als alles één en verbonden is, wordt de toestand statisch. Als er onderscheid is, kan er diversiteit opbloeien.
De bestemming van jullie reis kun je je voorstellen als een tuin die in volle bloei staat, met veel verschillende aparte bloemen en planten, die samen een diepgaand geheel vormen (op fysiek en spiritueel niveau). Vergelijk de diversiteit en de rijkdom van dat beeld nou eens met het beeld van de oorspronkelijke wolk; die wat fletse wolk die weliswaar een oertoestand van geborgenheid in zich droeg, maar tevens een bepaalde ééndimensionaliteit, een soort ‘platheid’. Het is moeilijk dit goed uit te drukken.
Zodra je de ‘geboortepijn’ in jezelf gaat helen en de boosheid om die pijn loslaat, ga je zelf innerlijk ervaren wat een schoonheid er innerlijk tot bloei komt in jezelf. En dat – het ervaren van die schoonheid en rijkdom – is de betekenis van je reis. De duisternis is dan niet meer zinloos, maar wordt ervaren als iets dat een zekere bijdrage levert aan de schepping.
Het is heel moeilijk om dit uit te leggen vanuit een standpunt dat boven de ervaring staat. Je moet het in je ervaring meemaken dat duisternis en pijn scheppende krachten kunnen zijn. Dit wordt aanvaardbaar wanneer je duisternis accepteert als iets dat er is, zonder het te willen bevechten of terzijde schuiven.
Zodra je gevoelens van boosheid ervaart, is het belangrijk om deze ten volle te accepteren en om dan naar het stiltepunt in jezelf te gaan, waarover we al spraken. Het kan helpen als je de natuur opzoekt, of een inspirerende omgeving, waar je die stilte als het ware kunt inademen. In die stilte kan je boosheid oplossen, zonder dat je haar wegduwt.
Vraag 4
” Als ik alleen ben, vind ik het vaak makkelijker om in mijn eigen kracht of stiltepunt te blijven. Maar als ik onder mensen ben, word ik vaak meegetrokken in een soort kleinzieligheid, het gevoel dat ik me moet verdedigen en zo. ”
Op het moment dat jij geraakt word door wat andere mensen zeggen of vinden, stroomt er een golf energie door jou heen met een ondertoon van angst. Deze golf trekt jouw bewustzijn uit je centrum weg. Je bewustzijn duikt als het ware in die golf en vereenzelvigt zich dan met die angst.
Het is belangrijk om in alle losse incidenten die er zijn met mensen (opmerkingen of gebeurtenissen) steeds dezelfde onderliggende angst te herkennen. Want als je dat kunt, dan heb je het probleem teruggebracht tot een bepaalde eenvoud en dat is heel belangrijk. Als problemen heel ingewikkeld lijken, dan ben je in wezen met de details bezig, aan de buitenkant. Probeer altijd de onderliggende stroom te voelen van de emotie die in jou centraal staat. In dit geval is dat angst. Wat jij in zulke situaties ook voelt is een bepaalde onrust of nervositeit. Een boosheid ook, omdat jouw intenties niet goed worden weergegeven of gezien.
Op het moment dat jij geraakt wordt door de ander, zie je de wereld en jezelf vanuit het perspectief van die ander en dan zeg je: dat klopt niet. Je voelt je onrustig en boos en soms verward, omdat er in de ander een beeld van jou is dat niet strookt met jouw innerlijke beleving.
Het antwoord op dit probleem is: gun de ander zijn eigen waarneming.
Gun een ander zijn manier van waarnemen, hoe beperkt die ook is in jouw ogen.
Het is niet de bedoeling dat jullie de waarneming van anderen corrigeren. Jullie hoeven dat niet te doen, het is niet jullie verantwoordelijkheid. Als je jezelf ontslaat van die ‘plicht’, komt er heel veel ruimte om je heen.
Vaak verwachten of hopen jullie dat mensen op een bepaalde manier over jullie denken. Jullie kijken naar de reacties van anderen met angst en verwachting. Maar als je die ander gewoon vrij kunt laten in zijn waarneming, dan hoef je zijn reactie ook niet meer te ervaren als een oordeel over jou. Je kunt een negatieve uiting dan gewoon bij de ander laten als iets dat zijn interpretatie vormt van bepaalde signalen.
Je zei dat je gemakkelijker in je centrum blijft als je alleen bent. Voor velen van jullie is het belangrijk om tijd alleen door te brengen, omdat jullie in het alleen zijn vaak beter contact kunnen maken met je eigen energie, dan in aanwezigheid van anderen.
In aanwezigheid van anderen speelt vaak een bepaalde onrust op, iets waardoor je denkt anders te moeten zijn dan je bent. En zodra je dat denkt, raak je het contact met je kern kwijt. Je zit dan als het ware scheef in je eigen centrum, of je hangt er een beetje buiten.
Om te voelen wat het is om in je eigen centrum te zijn, is het belangrijk om regelmatig ontspannen, rustige momenten voor jezelf te creëren waarin je voelt wat het is om in je eigen gezelschap te zijn. Momenten waarin je een bepaalde intimiteit met jezelf hebt en weet hoe jouw eigen energie aanvoelt op het moment dat je rustig en ontspannen bent.
Zodra je weer in contact treedt met anderen en je voelt dat je uit je centrum wordt getrokken, is het eerste en belangrijkste dat je je daarvan bewust wordt. Je kunt dan door middel van je ademhaling je energie terug halen naar je buik, naar je centrum. Dus op het moment dat je dit merkt, probeer eens drie keer achter elkaar adem te halen vanuit je buik. Dan kun je merken dat er iets gebeurt: dat je energie terug schuift. Het kan zijn dat je dit vaak moet doen om weer bij jezelf te komen. Maar hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat. En door dat bewustzijn kun je steeds makkelijker en sneller teruggaan naar je eigen energie, en dus steeds meer bij jezelf blijven.
Nog een laatste punt voor jou. Jij bent een heel empathisch, invoelend iemand. Je beziet de dingen gemakkelijk vanuit de ogen van een ander. Maar probeer nu eens, terwijl je in contact staat met anderen, je af te vragen: wat vind ik eigenlijk? Wat zie ik eigenlijk? Niet door de ogen van anderen naar de situatie kijken, maar de energie terugnemen naar jezelf. Dat is ook een manier van terugkeren naar je centrum: je eigen waarneming vasthouden terwijl je bij anderen bent.
Vraag 5
”Ik kan soms zo kwaad zijn en dat kan ik dan niet uiten. Dan keert dat kwade zich tegen mezelf. En dat te leren uiten, die energie te leren gebruiken voor iets constructiefs, hoe doe je dat? ”
Jij verzamelt je woede binnenin en laat eerst de lieve kanten van jezelf zien.
Elk mens heeft een balans nodig tussen geven en ontvangen. De gevende kant in een mens is het stuk waarin hij zich verbindt met de ander, en zijn energie inzet ten behoeve van de ander. Het ontvangende is het stuk waarin een mens zich onderscheidt, ruimte neemt voor zichzelf en “ik” zegt in de relatie tot de ander.
Bij jou is het zo dat het stuk van het gevende zich makkelijker toont, waardoor je er als vanzelf op liefdevolle wijze bent voor een ander. Maar als deze liefdevolle aanwezigheid niet goed ontvangen wordt, dan heb je er moeite mee om je energie terug te nemen, ‘ik’ te zeggen en je eigen ruimte te claimen. En dat leidt tot heel veel frustratie en ook teleurstelling.
Je moet jezelf voorop leren stellen. Het is nodig je onderscheidingsvermogen te gebruiken om aan te voelen of het gepast is om ‘te geven’ in een bepaalde situatie. Dit moet niet vanzelfsprekend zijn.
Het is nodig om tot een diepere innerlijke balans te komen van het geven en het ontvangen.
Het is daarom ook heel belangrijk voor die boosheid een bepaalde uitlaatklep te vinden. Een uitingsvorm. Die boosheid vertelt jou ook van jouw innerlijke kracht, jouw visie, jouw originaliteit. Boosheid is niet slechts een negatieve energie, het is van oorsprong een creatieve energie die echter verstopt is geraakt en in die verstopte toestand tot problemen leidt.
Wat voor jou heel goed kan werken is om die boosheid te kanaliseren of om te zetten in creatieve energie. Je draagt namelijk een heel creatieve energie met je mee en als je die tot volle bloei laat komen, creëer je sowieso meer ruimte om je heen. Meer ruimte voor jezelf met jouw behoeftes en wensen.
Het is belangrijk om op je strepen te durven staan.
Vraag 6
” Ik heb nog een vraag over liefde. Ik voel wel eens die stilte in mezelf waar je het over had. Maar daarnaast ook zo’n oneindige liefde voor alles wat er om me heen is. Lang niet altijd hoor. Waar komt dat vandaan? ”
Jij hebt het vermogen om vanuit je hart heel ver uit te reiken met je energie, om je heel diep verbonden te voelen met ‘alles’. Het is een spiritueel besef van de eenheid van alle levende wezens. Waar dat vandaan komt? Het is een zieleherinnering aan een werkelijkheid die het lichamelijke overstijgt en ten grondslag ligt aan al het geschapene, de waarneembare werkelijkheid. Het is een mystiek gevoel.
Het is voor jou echter heel belangrijk dat je leert die spirituele energie te kanaliseren naar de aarde toe en daarmee bedoel ik dat je deze energie rustig moet laten aarden. Stel je voor dat die kosmische energie bij jou binnenkomt door je hogere chakras en een intensiteit met zich meebrengt die, als ze naar de lagere chakras toevloeit, een bepaalde onrust teweeg kan brengen. Je hebt dan last van een overvloed aan energie die leidt tot ongedurigheid een rusteloosheid.
De vertaling van die spirituele inspiratie naar alledaagse aardse zijn, het aardse ritme, is dus belangrijk om op te letten. De natuur kan je helpen om balans te vinden. Er is een basisrust en ritme aanwezig in de natuur die je helpt rustig te worden. Met een goede aarding kun je deze spirituele energie op een harmonieuze wijze integreren met je dagelijks leven en ook delen met anderen.
Vraag 7
”Ik ben in mijn leven heel creatief geweest en dat stuitte altijd op allerlei onwil. Maar sinds ik het spirituele pad bewandel gaat alles veel beter. Maar tegelijkertijd, en dan kom ik op mijn vraag, bekruipt mij de angst dat ik teveel invloed op anderen uitoefen. Ik voel me verantwoordelijk voor de effecten van wat ik doe (vooral in mijn werk) en dat maakt me bang. Hoe moet ik daar mee omgaan?”
Jij vertrouwt je eigen kracht niet. Jouw werkelijke kracht zit in het je afstemmen op je intuïtie, wat je heel goed kunt. Handel volgens dit diepe innerlijke weten, en laat dan los. Niet het gevoel hebben dat je het daarna nog moet vasthouden of regelen.
Het vermogen om los te laten dat kun je ontwikkelen door je te realiseren dat jij niet verantwoordelijk bent voor alle gevolgen van jouw keuze. Jouw verantwoordelijkheid is het om een beslissing te maken vanuit je diepste innerlijke gevoel voor waarheid. Wat er daarna gebeurt, is niet meer van jou. Hoe het zich verder gaat verwerkelijken in de wereld en hoe mensen erop gaan reageren, daarin speelt de keuzevrijheid van andere mensen een belangrijke rol. En het is niet jouw taak om daarin sturing of richting te geven.
Je bent niet gewend je eigen kracht zo duidelijk neer te zetten en te manifesteren. Er is een bepaalde zelftwijfel en een minderwaardigheidsgevoel uit het verleden waardoor je terugdeinst en denkt: kan dit wel, mag ik zo sterk zijn? Mag ik zo stralen, mag ik zo duidelijk weten hoe ik het wil en wat er nodig is?
Het is een kwestie van jezelf dat gunnen. En beschouw de twijfels die je dan bekruipen als een oude energie die je terughoudt. Deze twijfels zijn niet een ‘waardevol tegenwicht’ dat je in balans houdt, maar een energetische dam die je ervan weerhoudt je volledige creatieve potentieel tot uiting te brengen.
Vraag 8
”Een tijd geleden kwam er spontaan een soort liefde gevoel over me heen. Waar komt dat vandaan?”
Er is op dat moment een poort in je hart geopend naar een stuk van jezelf dat oud is en tegelijk nieuw. Jij wordt in je leven gemotiveerd door een krachtige spirituele impuls. Je voelt je heel sterk gedreven op je spirituele pad en vanuit die gedrevenheid is er een verlangen om alles te realiseren wat er in je zit. Vanuit dat verlangen heb je ook die ervaring opgeroepen. Dat verlangen is er al veel langer en is op vele manieren in je werkzaam.
De ervaring waarnaar je verwijst, heeft je in contact gebracht met een diepere laag in jezelf. Het is je hart dat zich opende naar een nieuwe bewustzijnswerkelijkheid, die mogelijk is voor ons allemaal, waarin het leven veel meer vanuit een innerlijke harmonie, met respect voor alle wezens, wordt beleefd.
Ook bij jou kan je spirituele inspiratie iets heel intens hebben. (Jeshua verwijst hier terug naar een vraag die hierboven werd gesteld).
Je kunt jouw spirituele ervaring beschouwen als het resultaat van een aantal aanzetten, die je innerlijk gedurende langere tijd hebt gegeven. In die ervaring zelf gebeurde er energetisch iets in het centrum van je hart. De opening die werd gevormd, maakt je op een bepaalde manier gevoeliger voor allerlei energieën om je heen, maar tegelijkertijd ook sterker.
Met sterker bedoel ik dat je beter in staat bent transparant te zijn voor energieën die niet bij je horen, die jou niet aangaan.
Gevoeligheid hoeft niet altijd samen te gaan met kwetsbaarheid. Bij jou is er een gevoeligheid geopend die ook een grote kracht in zich heeft.
Wat belangrijk is om je te realiseren is dat het tijd kost om deze energie te wortelen op aarde, om haar te integreren met alle – aardse – aspecten van je leven. Het is belangrijk te vertrouwen op het ritme van de aarde en de dingen te laten gebeuren in de volgorde waarin ze zich vanzelf aandienen. Het komt naar jou toe. Je hoeft er niet hard voor te werken.
Vraag 9
”Ik heb het gevoel dat ik het niet alleen doe, dat er niet-fysieke energieën om mij heen aanwezig zijn. Wat kan ik daarmee?”
Je scepsis loslaten en je fantasie de vrije loop laten.
Deze niet-fysieke energieën of gidsen zijn bij jullie allemaal aanwezig.
Maar er zijn veel lagen in jullie zelf die zich daartegen verzetten, je verstand, maar ook bepaalde gevoelens. Jullie vragen je steeds af: moet ik er nou in geloven of niet, is het waar of niet waar?
Mijn advies is: laat je eens helemaal gaan in een fantasie (visualisatie) waarin je contact maakt met die energieën of wezens om je heen. Vraag hen wie ze zijn, wat ze je te zeggen hebben. En vraag je niet af je nou fantaseert en of het niet allemaal onzin is. Stel die vraag uit. En pas als de hele fantasie rond is, als je daar in “uitgevoeld” bent en “uitgefantaseerd”, leg het dan nog eens voor aan je sceptische zelf en vraag je af of het allemaal klopt. Maar durf eerst die realiteit van die energieën toe te laten in je hart en je hoofd en ga daarna pas erover oordelen. Dus niet te snel aan de rem trekken!
Maar waar dient het toe? Wat kan ik er mee?
Je hoeft er niet persé iets mee. Het is er gewoon. Het is een deel van jullie werkelijkheid.
Je vraagt je ook niet af waarom de bomen er zijn en het water en de lucht. Zo moet je het zien. Het is een natuurlijk iets, deze begeleidende energieën om je heen.
Als je denkt, ik vind het wel leuk om daarmee kennis te maken, dan moet je dat doen. Maar er is geen enkele verplichting, het is vrij en open. Eigenlijk is het heel goed om er niets van te verwachten, om er geen concrete doelen aan te verbinden. Want dan kun je open en vrij contact leggen met die energieën, en kunnen zij je verrassen met hun humor, liefde en wijsheid.
© Pamela Kribbe
