De erfenis van Atlantis (2/2) / 6 april 2019 /Pamela Kribbe
7 april 2019
De erfenis van Atlantis (2/2)
6 april 2019 /Pamela Kribbe
De tweede ervaringsval
Ik wil jullie nu meenemen naar de neergang van Atlantis. In die ondergangsfase waren er energieën werkzaam waarmee jullie eigenlijk nog steeds in het reine willen komen. Er zijn daar dingen misgegaan waarbij jullie sterk betrokken waren.
In Atlantis leefden jullie vanuit de wil en het derde oog. De hartenergie raakte onvoldoende geopend. Jullie werden op een gegeven moment verliefd op jullie eigen technologie en op jullie doelstelling om betere, meer superieure levensvormen te creëren.
Jullie maakten gebruikt van genetische experimenten en manipulatie en waren niet in staat voldoende te begrijpen dat je hiermee de essentie van het leven beschadigt. Degenen die slachtoffer werden van jullie experimenten, konden niet rekenen op jullie respect en inlevingsvermogen.
De energie die in deze fase van neergang en machtsmisbruik voelbaar wordt, is teruggekomen in de twintigste eeuw, in de experimenten en de geestelijke houding van het nazi-regime, van het Derde Rijk. Het zuiver klinisch kijken naar levensvormen, geen mededogen voelen met het slachtoffer, geen contact maken met de emoties van het wezen dat lijdt, dat was kenmerkend voor die experimenten in de dertiger en veertiger jaren. Dit vervult jullie nu met een diepe afschuw. Maar zo was het ook in Atlantis, en over een veel langere periode.
Daar is toen een bepaald karma ontstaan. Daar waren jullie dader. Atlantis bevat de sleutel tot jullie daderlevens op aarde. Ik vertel jullie dit, ik leg het neer aan jullie voeten, niet om jullie je beschaamd te doen voelen of je te beschuldigen, in het geheel niet. Wij zijn allen deel van deze geschiedenis en het hoort bij het leven in dualiteit, bij jullie ervaringreis, om alle denkbare rollen te spelen, van licht tot duister. Als je de daderenergieën in jezelf kunt herkennen en accepteren, raak je meer in balans en voel je je vrijer en rijker in jezelf. Dat is waarom ik jullie dit vertel.
Op een gegeven moment waren de technologische invloeden die jullie ten tijde van Atlantis uitoefenden, tezamen met andere groepen van zielen, zo massief, dat de aarde zelf, de ecosystemen van de natuur, erdoor ontwricht raakten.
De neergang van Atlantis heeft niet in één keer plaats gevonden. Er zijn vele waarschuwingstekens geweest, signalen van de natuur, maar toen die niet werden gehoord, kwamen er grootschalige natuurrampen waardoor veel van de Atlantische beschavingen verwoest raakten en er heel weinig van teruggevonden is.
Wat deed dit met jullie op innerlijk vlak? Het was een schokkende ervaring, een traumatische ervaring; het was weer een val, een tweede ervaringsval in het diepe.
Gedurende jullie incarnaties op aarde waren jullie het contact met de hartenergie, waar jullie naar hadden uitgereikt, toch weer verloren. Sterker dan ooit voelden jullie na de val van Atlantis dat de waarheid elders lag, dat het niet kon liggen in het bedwingen van het leven, in het controleren ervan, zelfs niet vanuit nobele motieven. Jullie gingen langzaam iets voorvoelen van de stem van het hart, die je vertelt dat er in het leven zélf een wijsheid vervat ligt, die je niet hoeft te besturen of te bedwingen. Dat in de stroom van het leven zelf, de stroom van het hart en het gevoel, een wijsheid ligt waarop je je kunt afstemmen door te luisteren en je over te geven. Het gaat hier om een wijsheid die niet gecreëerd wordt vanuit je hoofd en je wil, maar die bestaat in het toelaten van een hogere stem, de stem van liefde.
Die mystieke waarheid, die gepaard gaat met een besef van nederigheid en overgave, gingen jullie langzaam van binnenuit voelen. En toch was de tijd nog niet rijp voor een vreugdevol ontwaken van de hartenergie. Er was ten tijde van Atlantis een schaduw over jullie heen gevallen, de schaduw van het daderschap. De effecten hiervan op jullie zielen en die van anderen zou eerst diep worden uitgewerkt en doorvoeld, alvorens dit ontwaken mogelijk werd.
Weer neem ik dan een grote stap in deze geschiedenis, naar het moment waarop jullie terugkomen als ziel op aarde, nadat Atlantis is weggespoeld onder de golven van de zee. Jullie incarneren opnieuw met de bagage van Atlantis diep verborgen in je herinnering, gepaard gaand met een schuldgevoel, een diepe twijfel aan jezelf. De ondergang van Atlantis had jullie verrast en verbijsterd, maar maakte jullie ook wakker en opende de deur naar het hart weer iets verder.
Zie wat een ontzagwekkende ontwikkelingen dit zijn over zo’n grote schaal van tijd.
De derde ervaringsval
De volgende belangrijke energetische cyclus op aarde werd ingezet met de komst van de christusenergie op aarde, het meest zichtbaar in mijn verschijning op aarde.
Velen van jullie waren daarbij. Een paar eeuwen voor mijn geboorte begonnen jullie weer in grote getale te incarneren op aarde. Er was er een stem in je hart die je lokte, die je riep. Jullie voelden: daar moet ik bij zijn, het is nu weer tijd voor mij om een stap te zetten in mijn eigen ontwikkelingsweg die zo verbonden is met de aarde.
De komst van de christusenergie, mijnkomst op aarde, is mede door jullie voorbereid. Ik had niet kunnen komen zonder een bepaalde bedding, een energetische opening die mogelijk maakte dat mijn energie verankerd kon raken op aarde. Jullie energie voorzag daarin. Jullie harten stonden open voor mij. Jullie bewustzijn stond binnen het toenmalige collectieve bewustzijn op aarde het meeste open voor de liefde en wijsheid van het hart.
Er was een bepaalde nederigheid in jullie ontstaan, in de goede zin van het woord: een overgave aan het niet-weten, een werkelijk open staan voor iets nieuws, een open staan voor iets anders dan wil en macht, een vertrouwen dat er iets anders is. En vanwege deze openheid in jullie harten, konden jullie mij ontvangen.
Ik was een lichtstraal die op de aarde viel en degenen die er klaar voor waren, herinnerde aan hun engel-zijn, hun diepste wezen. Jullie werden door mij geraakt, diep geraakt en de christusenergie heeft in jullie levens toen en daarna veel teweeg gebracht.
In de levens na mijn komst, hebben jullie getracht de christusenergie neer te zetten op aarde. Jullie waren bevlogen en geïnspireerde lichtwerkers. Jullie zetten je in voor de waarden van het hart, voor rechtvaardigheid, eerlijkheid en liefde.
Jullie waren in die tijdsperiode degenen die zich afzetten tegen machtsblokken, tegen te sterk georganiseerde religies, tegen autoriteit. Jullie pleitten voor vrijheid, de stem van het hart, de waarde van de vrouwelijke energie die zo onderdrukt werd.
Jullie waren vrijheidsstrijders de afgelopen tweeduizend jaar en jullie zijn daarom afgewezen en vervolgd. Jullie belandden op de brandstapel, de martelbank of het schavot. Jullie dragen emotionele trauma’s mee van deze vervolging.
In deze strijd was het karma werkzaam van Atlantis. De rollen werden nu omgekeerd. Jullie ervoeren de slachtofferrol en de dieptepunten van eenzaamheid, wanhoop en verlatenheid. Jullie maakten kennis met de diepe emotionele pijn van afwijzing.
Dit was jullie derde val, een derde val in de ervaring, die jullie tot de kern bracht van jullie werkelijke missie: het gaan begrijpen van de eenheid tussen duister en licht, het leren kennen van wat liefde echt betekent. Deze derde val heeft jullie geleid naar het heden, naar wie je nu bent.
Vandaag, in deze tijd, staan jullie werkelijk open voor de betekenis van de christusenergie: een liefde die tegenstellingen overstijgt en in alles het Ene herkent, een liefde die vol, echt en eerlijk is. Niet als een abstract inzicht, maar als een diepe, reële ervaring, waarin je je handen vrij kunt uitreiken naar een ander, of dit nu een aardeziel is of een lichtwerkerziel, een mens, dier of plant, en in het gelaat van de ander jezelf kunt herkennen. Deze liefde overbrugt tegenstellingen en geeft je een glimp van de eenheid van alles wat leeft.
Als engel bewaakten jullie ooit het paradijs op aarde. Maar jullie sneden jezelf af van deze zijnstoestand toen jullie de strijd aangingen met machten die jullie het paradijs wilden ontnemen. Hierdoor verlieten jullie je zuiver spirituele zijn en incarneerden dieper in de realiteit van materiële vorm en illusie. Van engel werden jullie strijder. Toen jullie op aarde incarneerden en het mens-zijn gingen ervaren, zetten jullie op een andere manier de strijd voort in Atlantis en gingen daarin ten onder. Daarna hebben jullie de keerzijde gekend van de strijdenergie; waren jullie het weerloze en hulpeloze slachtoffer van geweld en agressie. De emotionele naweeën van deze laatste periode zijn nog sterk aanwezig in jullie innerlijke belevingswereld en jullie zijn allen bezig, dit trauma van afwijzing in jezelf te herkennen en te overstijgen in liefde. Daarmee maken jullie de cirkel rond en komen jullie terug bij wie je werkelijk bent: een engel. Echter nu een volledig geïncarneerde engel, met een diep doorleefd besef van de uitersten van licht en donker, liefde en angst. Een engel met compassie en wijsheid, een menselijke engel…
Ik heb respect voor jullie, voor de ongelooflijke reis die jullie hebben gemaakt. En ik sta hier nu voor jullie als jullie gelijke. Ik ben hier als gids en leraar maar ook als broeder en geliefde. Ik wil jullie een tastbare liefde bieden, geen abstractie, maar een energie van vriendschap, begrip en herkenning. Ik weet wie je bent. Herken jezelf nu in mijn gelaat.
Jullie zijn aan het einde gekomen van grote cycli van tijd, waarin jullie veel hebben ervaren. Vandaag wilde ik spreken over Atlantis, omdat het herkennen van de energie die je daar belichaamde, gedurende meerdere levens, je kan helpen innerlijk tot heelheid en rust te komen.
De Atlantisenergie is de energie van grote mentale kracht, gepaard aan hoogmoed en arrogantie. Durf de daderenergie in jezelf toe te laten, durf te voelen dat je ook deze duistere kant van binnenuit hebt gekend en doorleefd. Voel dat je niet alleen slachtoffer bent geweest maar ook de vervolger en dader. Dit toelaten tot je bewustzijn opent de poort tot de grootste wijsheid die je kunt omvatten in je leven: de wijsheid van oordeelloosheid. Vanuit de kennismaking met het duister in jezelf, ontvalt je alle grond om te oordelen. Het oordeel maakt plaats voor begrip en compassie. Dan ga je werkelijk snappen wat liefde is, wat lichtwerk inhoudt. Het woord ‘lichtwerk’ suggereert, teveel eigenlijk, een strijd tussen licht en donker, waarbij je vanuit een positie van licht het donker verslaat. Wat lichtwerk echt inhoudt, is dat je het licht van liefde en bewustzijn kunt herkennen in alles wat is, ook als het zich schuil houdt achter maskers van haat en agressie.
Jullie worden er nogal eens toe verleid om als lichtwerker oordelen te hebben over de aardse werkelijkheid, bijvoorbeeld over de manier waarop politieke regimes te werk gaan of de manier waarop met de natuur wordt omgegaan. Het is gemakkelijk om dat te veroordelen en waardeloos te vinden en om je ontheemd te voelen in de aardse realiteit, een buitenstaander. Maar maak dan eens contact met de daderenergie in jezelf. Sta toe dat de Atlantische energie bij je komt en voel dat jij dit ook bent geweest en zelfs ‘dat het goed was’: al die ‘ervaringsvallen’ maken uiteindelijk een cirkel rond, openen je hart voor het wezen van Gods schepping: liefde, ontplooiing, onschuld. Jijzelf, die de uitersten van donker en licht hebt ervaren, was op jouw reis niets anders dan een kind dat onbevangen op weg ging, van alles ontmoette en meemaakte, en alleen vanuit de ervaring kon leren en uitreiken naar de volgende stap. De ‘ervaringsvallen’ konden niet vermeden worden, je kunt het van te voren niet allemaal weten. Dat is de essentie van je reis. Het weten is de resultante van de ervaring. Zie dus vooral de moed van dit engelenkind dat je was. Zie de moed, het verlangen en het doorzettingsvermogen om het onbekende in te duiken en voel je eigen onschuld.
Ik vraag jullie dus respect te hebben voor jezelf, inclusief de daderaspecten. Voel ook even de pure kracht en het zelfbewustzijn van de Atlantische energie, voel het positieve deel daarvan. Nodig die energie uit, hier en nu. Laat die energie maar bij je komen en vergeef jezelf voor het verleden. Ja, jij hebt ook macht uitgeoefend, je wil opgelegd aan anderen, anderen bezeerd…. maar voel eens hoezeer je daar verdriet en spijt om hebt en hoezeer je nu openstaat voor oprechte liefde gebaseerd op gelijkwaardigheid en respect. Als je jezelf vergeeft, kun je de heerlijkheid voelen van het loslaten van alle oordelen. Dat is namelijk de consequentie: als je de daderenergie in jezelf herkent en vergeeft, hoef je jezelf niet meer te veroordelen, en anderen ook niet.
Jullie leggen jezelf vaak op de pijnbank van je oordelen. Jullie moeten nog zoveel bereiken van jezelf. Vandaag vraag ik jullie terug te blikken en te zien naar alles wat jullie al hebben bereikt. Word je bewust van de ongelooflijke diepgang die jullie hebben verworven doorheen deze grote cycli van tijd. En ik vraag jullie mij niet meer te zien als een meester. Ik heb die rol vervuld, tweeduizend jaar geleden, maar die tijd is voorbij. Jullie zijn de christussen van de nieuwe tijd, jullie kunnen vrede brengen in een wereld van dualiteit en polariteit, door de vrede uit te stralen die je in je eigen hart ervaart. Voel hoe je klaar bent voor deze rol en laat mij je daarin ondersteunen en bemoedigen als een vriend en broer. Wij zijn één.
© Pamela Kribbe
