de Aarde: Vind je oorspronkelijke vreugde terug / juni 2020
23 juni 2020
Pamela channelt de Aarde:
Vind je oorspronkelijke vreugde terug
juni 2020 / via Pamela Kribbe
Lieve mensen,
Ik ben de stem van de Aarde.
Hoor mij, voel mij onder je: in de grond onder je voeten, in het gesteente, in de binnenkant van de aarde. Ik ben een levend wezen dat alles bezielt wat jij met je zintuigen waarneemt.
Dat wat jullie de natuur noemen, is een levend geheel: van het dier, de plant tot en met de steen, in alles is mijn adem aanwezig. Ik ben de verbindende factor van het leven op aarde. Ik stroom door alles heen, en zo ook door jouw lichaam dat deel is van de aarde. Jullie bewonderen soms de natuur, zien haar schoonheid, ervaren haar evenwicht, ritme en harmonie. Jullie zien haar als iets buiten je, als iets van een oorspronkelijke schoonheid die jullie is ontglipt. Jullie lijken als mens afgescheiden te zijn van de natuur. Sommigen van jullie hebben heimwee naar haar, naar het opgenomen zijn in haar geheel.
Voel nu eens dat je lichaam deel uitmaakt van de natuur, net zo bezield door mijn energie als alle andere levende wezens op aarde. Voel mij, de Aarde, in jou. Voel mij in al je lichaamscellen. Word je even heel bewust van je lichaam: van je armen, je benen, je borst en je buik, je hals en je hoofd. Voel hoe je deel uitmaakt van de materiële wereld en dat dit materiële deel van jou, je lichaam, van binnen uit bezield is met leven, met een levende natuur.
Soms raken jullie bomen aan en voelen dan het innerlijk leven van die boom: een oerkracht. Doe dit nu bij jezelf. Voel de oerkracht in jezelf als lichamelijk wezen, als deel van de aarde. Stel je voor dat je een boom bent: eeuwenoud, rustend in de grond en je takken wiegend in de wind. Je staat daar heel rustig en tegelijk ben je vol leven. Er gebeurt heel veel in die boom. Je neemt voedingsstoffen op uit de aarde, en er stroomt levenssap door je heen tot in de uiteinden van je takken. De boom heeft ook een innerlijk zintuig, een innerlijk gevoel voor ritme; hij beweegt mee met de seizoenen. Voel dit nu diep in jezelf. Het is ook in jóu aanwezig. Ik doel hier op een bewustzijnslaag die zich ver onder het denken bevindt: diep verstopt, verborgen voor je denken. Dit is je basisniveau.
Op dit zijnsniveau denk je niet en ben je ook niet erg emotioneel, je bént eenvoudig. Maar dit zijn is niet leeg; integendeel, het is vol leven. Maak contact met deze zijnslaag die zonder denken en emoties is, maar vol leven. Contact maken met deze laag in jezelf geeft je kracht, geeft je meer draagkracht. Als je heel goed luistert naar deze stroom of zijnslaag, dan voel je in de kern daarvan vreugde, de vreugde van het leven zelf. Probeer dit te voelen in je lichaam. Voel de eeuwigheid in jezelf: gedachten komen en gaan, emoties komen en gaan. Ook zeer dramatische emoties en stemmingen – op zich waardevol en een uitdrukking van het leven – spoelen ooit weg.
Maar er is iets in jou dat dit alles omvat. Dit iets is een stroom van vreugde. Voor ieder van jullie geldt het volgende: als je in je leven een plan maakt of een verlangen hebt – wanneer het tenminste gaat om een authentiek plan of verlangen – dan voel je daarbij in jezelf, in je lichaam, vreugde opborrelen. Iets wat je echt vanuit je hart wenst, gaat gepaard met een gevoel van vreugde. Ook al lijkt het nog zo onmogelijk en onrealistisch, het denken aan en het voelen van dat verlangen, van die droom, verheft je; het tilt je uit boven de zwaarte, boven de emotionele zwaarte die er op aarde heerst, en je voelt je even los van alle zorgen en van het beperkende denken. In die pure staat van zijn waarin je inspiratie ervaart, een verlangen koestert, ben je nog voordat je erover gaat nadenken en piekeren, heel dicht bij je kern, bij het eeuwige deel van jezelf dat wil deelnemen aan het leven, dat het leven wil ervaren en onderzoeken, vol van optimisme en hoop.
Daarnaast hebben jullie in je leven te maken met een veel zwaardere stroom, die vol zit met angsten en beperkende opvattingen; deze heb je meegekregen vanuit je opvoeding, je ouders, de maatschappij. Die stroom is van een totaal andere aard dan de zijnsstroom die in wezen bij je hoort en die je bent. Het is voor velen van jullie dan ook moeilijk om die twee bij elkaar te brengen, met elkaar te rijmen. Vaak verliezen jullie het contact met je oorspronkelijke wens of verlangen. De vreugde lijkt geen weg te kunnen vinden in het dagelijks leven, lijkt te stuiten op muren in jezelf of in de wereld, en dat bezorgt jullie verdriet en ontreddering. Want waar ben je zonder je dromen en verlangens? Het is niet goed je louter aan te passen aan deze wereld met haar beperkende wetten en regels: dat werkt verstikkend en doet geen recht aan het nieuwe dat je hier komt brengen, namelijk de vernieuwing die bij jou hoort en de bijdrage die je komt leveren aan het geheel.
Hoe kun je die oorspronkelijke vreugde terugvinden?
Vaak als jullie in je leven met een probleem te maken hebben, dan is zo’n probleem omgeven met emoties en met zich herhalende gedachten of gedachtenpatronen. Hoe dieper een probleem of hoe intenser de beleving ervan, des te sterker kom je terecht in een draaikolk van emoties en gedachten, waarbinnen je dan naarstig zoekt naar een oplossing, naar bevrijding.
In wezen draai je jezelf dan vast. Zo bezien is het vruchtbaar om je intensief bezig te houden met een probleem door er intensief in te duiken, omdat je dan op een gegeven moment komt vast te zitten: dit kan een keerpunt markeren.
Je gedachten blijven malen en ook je emoties kunnen dat gaan doen. Doordat ze steeds dezelfde cirkelbeweging maken, draaien ze op enig moment dol: dit doet jou lijden, je lijdt op dat moment. Zie dit in jezelf. Zie het doldraaien in jezelf en neem er afstand van; dit laatste zorgt voor een ommekeer. Je neemt geen afstand in de zin dat je het probeert te stoppen, maar doordat je het waarneemt vanuit je kern, vanuit de boom in jezelf, vanuit je zijnslaag. Vanuit die heel rustige levende laag in jezelf ga je anders kijken naar het probleem. Je bent er dan minder bij betrokken dan wanneer je in die maalstroom van gedachten en emoties zit.
De zijnslaag is van nature ruimtelijk en open. Deze zorgt voor afstand tot het probleem en respecteert toch helemaal je gevoelens en gedachten. In feite is het de aanwezigheid van liefde: daar zit ook de oplossing. Voel die aanwezigheid van liefde. Die is zó dicht bij je, beschikbaar vanuit je lichaam, vanuit de levende natuur in je lichaam.
Kijk nu nog eens naar het probleem dat je al geruime tijd ervaart, een emotioneel probleem of welk probleem dan ook: zie het als een draaikolk van grijze energie die alsmaar om een middelpunt blijft draaien. Besef dat jij niet dat middelpunt bent, maar de ruimte er omheen. Zie van daar uit, vanuit je kern, de pijn in jezelf. Zie de pijn in de rondcirkelende gedachten, de heftige emoties, het zoeken en het lijden. Het enige wat je hoeft te doen terwijl je ernaar kijkt, is rustig ademhalen. Zoals de natuur ook rustig blijft voortbewegen, door alle seizoenen heen, bij geboorte en dood, bij wind, regen en zonneschijn. Op die manier kijk je nu naar je eigen pijn of je obsessieve gedachten, en je laat het zo zijn…
Vanuit je hoofd kun je dan zeggen: dit lost mijn problemen niet op. Laat je hoofd dat maar denken! Door regelmatig contact te maken met deze diepe zijnslaag, blaas je echter lucht in die maalstroom van gedachten en gevoelens. Je drijft die grijze wolk een beetje uiteen, zodat het flarden worden en er blauwe lucht doorheen schijnt. Dat brengt je op andere gedachten. Opeens kun je dan op een onverwacht moment vreugde beleven; je ziet opeens een oplossing en ervaart dat die niet vanuit het denken komt, maar vanuit het zijn.
Gun het jezelf om vreugde op te zoeken in je leven. Waar je ook door in beslag wordt genomen of getergd: vind momenten van rust en ontspanning. Vreugde kan alleen stromen als je ontspannen bent, als je het ‘moeten’, het drukke bezig zijn even loslaat, en gewoon doet waar je zin in hebt. Dat kan iets kleins zijn, iets wat de sleur doorbreekt, iets wat helemaal op jou gericht is. Vind openingen naar de zijnslaag in jezelf. Vind momenten waarin je de zuigkracht van het denken en de emoties even loslaat en terugkomt in je kern.
Dat is verfrissend en vernieuwend, en het slaat een brug tussen de wereld van je ziel, je kern, je zijn, en de wereld van het aardse met zijn denken en emoties. Het heen en weer bewegen tussen die twee is de kunst van het leven.
Als je jezelf toestaat steeds terug te keren naar de bron, word je gevoed door het leven, de natuur, en door mij, de Aarde. Je ziet mij dan niet meer als de ander. En de natuur staat dan niet meer tegenover je; nee: je bent er één mee. Laat je van binnenuit voeden door de krachten van de aarde en de natuur.
Bedankt voor je aanwezigheid. Ik ben met jullie allen diep verbonden.
