Oth: Ga als toerist 2015 in 14 januari 2015 /Ellen Rauh

Oth:
Ga als toerist 2015 in
14 januari 2015 /Ellen Rauh
Goede avond jullie dierbare mensen, allemaal bruggenbouwers weet je nog? Jullie bruggen zijn klaar. Maar ja, wat nu? Nu mag je een nieuwe tijd gaan ontdekken. De bruggen zijn klaar.
Je ontdekt een nieuwe tijd en wij zouden jullie aanraden: ga op ontdekkingsreis. Voel je een toerist in 2015 en je zult vele nieuwe zaken kunnen ontdekken. En dat wil niet zeggen dat je ze allemaal prettig vindt. Maar er zullen er wel wellicht ook bij zijn waarvan je denkt: “Hee, zo kan het ook”. Net als een toerist die een stad ontdekt of een nieuwe cultuur ontdekt, kunnen jullie de nieuwe tijd gaan ontdekken. Voel je een ontdekkingsreiziger die speurt en contact maakt met ideeën, met ontmoetingen met mensen die je nog nooit gezien hebt. Luister naar hun verhalen, luister naar hun cultuur, luister naar hun normen en waarden en probeer hun taal te begrijpen. En dat zal het moeilijkste zijn. Een taal begrijpen van iemand die een andere ideologie heeft dan jij en daardoor andere klemtonen legt. Luister dus niet naar de woorden, luister naar de totaliteit van die persoon. Je zult als eerste de verschillen opmerken. Zet een bril op om daar doorheen te kijken en bespeur de gelijkenissen. In elke situatie zijn er gelijkenissen te vinden. Alles wat anders lijkt, kan verbinden. Zoek naar de verbindende factor in de nieuwe tijd. Want wat nieuw is, moet ontdekt worden, moet geëxploreerd worden en wat je ziet, is vaak niet van wat er is. Kijk naar wat er onder ligt, kijk naar wat de gevolgen zijn.

De mensheid, de Aarde, de natuur, zal regelmatig opgeschrikt worden, opgeschud worden, wakker geschud worden. Ben niet bezig met de feiten, maar wordt een waarnemer en kijk naar de gevolgen. Verzand niet in drama, maar kijk naar de gevolgen van een drama. Dan ga je vanuit een ruimer perspectief waarnemen en niet meer bezig zijn met feiten. Door steeds met de feiten bezig te zijn, kijk je niet naar de gevolgen. Een feit is een feit. Door bij een feit stil te blijven staan – eindeloos – houd je jezelf vast in het verleden en ben je niet in het nu en dus niet een neutrale waarnemer. Als er dus schokkende zaken gebeuren, neem waar, luister, neem afstand en kijk naar de gevolgen. Dat helpt ruimschoots. Als je zo de nieuwe tijd in gaat, zul je anders waar gaan nemen en hogere regieën ontdekken. Je zult minder oordelen. Je zult wel een mening hebben, maar eerder een afwachtende houding aannemen en niet onmiddellijk reageren, behalve als het absoluut noodzakelijk is.

Het recht hebben op een mening
En als je dan even stilstaat bij het feit wat de mensheid wakker geschud heeft: de chaos in Parijs – terwijl er elke dag op Aarde zo’n feiten plaatsvinden, met veel meer gevolgen, heeft dit de Westerse wereld door elkaar geschud. De daders konden deze gevolgen niet inschatten en het was waarschijnlijk menselijk gezien ook zeker niet de bedoeling. Maar kijk wat de gevolgen zijn. Een enorme saamhorigheid. Het is bespreekbaar dat mensen een mening mogen hebben, dat mensen het recht hebben op een mening, die daarvoor niet de jouwe is, maar wel een recht is.
Er wordt zelfs gesproken over het recht om te beledigen. Als je het recht hebt om te beledigen, wat nu verwoord wordt, kun je dus wachten op haat-smsjes, haatmails, en ga zo maar verder. Want het is een ‘recht’. Het is dus een recht om te zijn wie je bent, zelfs als dat kwetsend is voor anderen. Dat is een samenleving die verdedigd wordt met hand en tand. En er zijn vele mensen aanwezig op de samenkomst die in hun thuisland vrijheid van mening totaal niet toelaten, maar wel meedoen met een manifestatie voor vrijheid van het woord. Dit is op z’n minst zeer dubbel. Je kunt je daarover ergeren. Je kunt zeggen: het is niet goed dat die mensen aanwezig zijn, hoe durven ze. Tegelijkertijd is dat vrijheid van zijn. Het was dus niet tegen te houden. Mensen die willen onderdrukken, die hun mening op willen dringen ten koste van wat dan ook, hebben een golf teweeggebracht van mensen die uitkomen voor wie ze zijn en die dat voor niets en niemand willen inleveren.
De vraag is: wat doet het met jou? Wat doet het met jou als je in een samenleving terechtkomt die totaal niet aan jouw normen en waarden beantwoordt? Hoe voel jij je dan? Elk van jullie kan zich zo’n situatie moeiteloos voorstellen. Stel je maar voor, bepaalde mensen waar je nu niet direct mee door een deur kunt zullen we maar zeggen, dat je daar een week mee op vakantie moet gaan, nou dat wordt gezellig!
Vele mensen zullen dus proberen die samenkomsten te vermijden. Hoe kun je dan verwachten dat sommige mensen zich niet thuis voelen in een gedwongen situatie? Er wordt zo gesproken over reïntegratie en over integratie. Dat is allemaal leuk als het vanuit vrije wil gebeurt. Als jij als toerist naar een land gaat, is het niet zo moeilijk om je aan te passen aan de normen en waarden van dat land, want je weet dat het maar tijdelijk is en dat je daarna weer naar huis gaat. Maar kijk eens wat er op de wereld gaande is, hoeveel mensen ontheemd zijn en gedwongen worden om in samenlevingen te leven waarvan ze de wetten en de normen en waarden niet kennen en niet begrijpen en ze moeten zich houden aan regels die de hunne niet zijn. Hoe zou jij je voelen? En als je dan in staat bent om zeer gemakkelijk aan wapens te komen, wat zou jij doen?
De wortel van het kwaad lieve mensen, zijn de wapens. Het extremisme zoals jullie het noemen, gebeurt in het klein, in huishoudens, op scholen, in allerlei gemeenschappen. Stel je voor dat daar met gemak wapens te verkrijgen zouden zijn. Wie heeft het dan nog over vrijheid van meningsuiting? Het probleem zit dus heel ergens anders. Het samengaan, de nieuwe tijd, een tijd van saamhorigheid, vanuit respect voor elkaars waarheid, vanuit respect voor elkaars ideologieën.
En heel vaak hebben wij gezegd: zoek gelijkgestemden op omdat je dezelfde taal spreekt en van daaruit frustraties, pijnen, ergernissen, of fantasieën kunt delen, zonder dat het verkeerd geïnterpreteerd wordt. Geloof ons vrij, dat is het grote tekort in de wereld. Groepen van saamhorigheid waar mensen zichzelf kunnen zijn en dan in de tijd die rest, zich aanpassen aan normen en waarden van een ander.
Dus lieve mensen, ga als toerist 2015 in, verbaas je niet, neem afstand, kijk naar de gevolgen en onderzoek jezelf, zonder meteen je oordeel klaar te hebben. Als je goed waarneemt, is het een politiek steekspel en worden machtsverhoudingen nu zichtbaar en langzaam maar zeker ondermijnd. Maar wat gebeurt er? Als bepaalde stevige machtsstructuren ondermijnd worden en de structuur die alles een beetje in balans hield – goed of slecht – stort in, dan moet er nieuw evenwicht gevonden worden.
Dat zal volop gaande zijn in 2015. En als toerist zul je je dus vaak verbazen en flexibel moeten zijn. Gebruik je centrale as om in al die situaties bij jezelf te blijven. Probeer technieken, zoals bijvoorbeeld de piramide, om neutraal waar te nemen, en vanuit die neutrale waarneming, zul je ook neutraal naar jezelf kunnen kijken. En dan krijg je een samenleving, niet van veroordeling, niet van belediging, maar vanuit begrip.
Je kwaliteiten inzetten
Dan hebben we nog één tip, wij zouden het woordje werk schrappen in 2015. Noem het geen werk meer. Noem het je kwaliteiten inzetten. “Ik ga vandaag indien er om gevraagd wordt, mijn kwaliteiten inzetten. Van dan tot dan.” Als toerist die de kost verdient met z’n kwaliteiten en zo door 2015 reist met regelmatig – dat gunnen we jullie – een vakantie.
Het is onmogelijk – als je in termen van werk denkt – om al je kwaliteiten te bundelen in één werk. En toch is dat een streven voor veel mensen. In je werksituatie zullen bepaalde kwaliteiten aan bod komen, maar je bent niet alleen aan het werk. Je hebt gedurende de dag vrije tijd en je hebt vrije dagen en anders creëer je maar vrije dagen en daar kun jij andere kwaliteiten aan bod laten komen. Doe je dat niet, dan ben je dus verstard in jezelf en dat ligt niet aan je werk.
Laat 2015 een uitdaging zijn om jouw kwaliteiten – indien er behoefte aan is – te gebruiken en als niemand er behoefte aan heeft, gebruik dan die kwaliteiten die je kunt benutten voor jezelf. Want die zijn ook nog altijd aanwezig. En dan kun je je ’s avonds afvragen:
Niet van: “Wat heb ik gedaan, wat heb ik gepresteerd?”
Maar: “Welke kwaliteiten heb ik vandaag benut?”
Dat geeft je een andere kijk op de wereld, dat geeft je een andere kijk op jouw leven en dan breng je meer variatie in jouw leven. Veel mensen zitten gevangen in hun eigen gevangenis van gewoontes en beperkingen. Stap af en toe naar buiten, uit je bunker en ga de wind voelen op je gezicht. En als je het te koud vindt, ga je weer naar binnen. Maar dan weet je in ieder geval dat het buiten koud is. Terwijl je binnen zat en naar buiten verlangde, wist je niet dat het buiten koud was. Als je weet dat het buiten zo koud is, voel jij je weer prettig en fijn in je warme bunker en kun je daar dankbaar voor zijn. Je kunt maar ontdekken wat je mist door het af en toe buiten te sluiten. Alle gewoontes die zo vanzelfsprekend zijn, zijn vanzelfsprekend waardoor je er niet meer dankbaar voor bent. We moeten ze vaak eerst verliezen om te beseffen hoe dierbaar ze waren. Neem dus elke dag afscheid van de dag. Bekijk welke kwaliteiten je ingezet hebt en welke je als het ware verwaarloosd hebt en kijk wat je daar de volgende dag aan kunt doen.
Ontwapenen
Beste Oth, hoe kunnen wij ontwapenen en misschien in de eerste plaats onszelf?
Waarom zou je willen ontwapenen? Dat is een oordeel beste meneer. Het kan zo maar zijn dat jij in een onveilige situatie komt en dat het veilig voelt omdat je je bewust bent van het feit dat jij wapens hebt of ter beschikking hebt. Elk mens heeft wapens ter beschikking – daarvoor geen fysieke materiële wapens.
De wereld is verziekt, de wereldopinie is verziekt door films en door de media met al het wapengebruik. Vele mensen gaan vrijwillig naar films waar martelpraktijken of gevechtssituaties zich voordoen en zijn gewend geraakt aan die beelden. Veel kinderen spelen games met oorlogsmateriaal en geraken gewend aan die beelden. Wij zouden zeggen: bevrijd je van die beelden, want voor je het weet, wordt het je normale werkelijkheid en ga je soldaatje spelen, de stap is zeer klein.
Kijk zo naar de wereld, hoe de mensheid als het ware verziekt is door het zien van geweld, door het zien van films, door het zien van scenario’s met veel geweld, vernedering en ga zo maar verder. Stel jezelf niet meer bloot aan deze beelden. Ga er niet aan wennen en wil er niet aan wennen. Besef de kracht van de media. De media is afhankelijk van kijkcijfers. Als mensen het niet meer willen zien, zullen er als vanzelf andere scenario’s verschijnen die de mensen wel willen zien.
Aangezien jullie bruggenbouwers zijn, zouden we zeggen: ga fantaseren over een geweldloze wereld. Zo kun je ontwapenen: door nieuwe scenario’s te bedenken, te verzinnen, te creëren, te fantaseren – hoe gekker hoe liever – als het maar geweldloos is. En je zult er bij uitkomen dat dat nog eens best moeilijk is. Voor je het weet, is het niet meer spannend, is het niet meer boeiend. Dan kom je er dus achter dat je eigenlijk verslaafd bent aan spanning. Zo creëer je als je een krachtig energieveld hebt, geweld. Dus als je wil ontwapenen, moet je eerst zorgen dat de wereld om je heen veilig wordt. Ga aan de gang met je fantasie en ga eens kijken hoeveel foto’s en beelden van geweld je dagelijks ziet of hoort. Dit is een vergiftiging van je mind. Probeer dus regelmatig af te spreken met mensen: we gaan elkaar erop attenderen: geen geweld. We gaan het er niet over hebben, we gaan het een uur over iets anders hebben. Dat is te doen. Probeer dat ook met kinderen: op een speelse manier niet met geweld bezig zijn, als ontwapening.

Voel de grote liefde van Oth, Atha, Era, Allen en jazeker Ehma.

(Ontvangen via Hs voor wakkeremensen.blogspot.nl)