Oth-channeling – Nieuwjaarsboodschap 2022
Oth-channeling – Nieuwjaarsboodschap 2022
Het kompas werkt niet meer
12 december 2021 | door Ellen Rauh
Beste allemaal,
De mensheid ervaart chaos, de Aarde is chaos en vanuit chaos zal er vernieuwing ontstaan. Het grootste slachtoffer is de mensheid zelf.
Veel mensen zullen zich kwetsbaarder en kwetsbaarder voelen – terwijl velen ‘dachten’ dat zij de controle hadden over andere landen, over klimaat, over de planten en de dieren, zelfs over de ruimte – en wat blijkt nu, dat er nog andere belangen meespelen, dat er toevalligheden gebeuren waar deze mensen of de experts geen rekening mee gehouden hadden.
Het is zeer moeilijk om nu leiding te geven en mensen de weg te wijzen, want de wegen zijn veranderd. Iedereen loopt als het ware blindelings rond op Aarde, zonder navigatie. Het kompas werkt niet meer. Magnetische velden zijn veranderd op Aarde. Dit was een lange termijn project. Veel mensen hebben daaraan bijgedragen. Het was al lang bekend en het is een herhaling van feiten, met het grote verschil dat bij vroegere beschavingen het niet bekend was bij iedereen.
Tegenwoordig moet iedereen het weten en iedereen weet een oplossing. Niemand gelooft andermans oplossingen. Het is één warboel van allemaal mensen die precies weten hoe het moet en eigenlijk weet niemand het. Je kunt alleen je best doen.
Revolutie en opstandigheid hoort bij vernieuwing. Of je het nu over klimaat hebt, energie, vaccinaties, medicijnen, de mensheid is steeds meer verwend en verzorgd en vertroeteld. Alles is te koop, alles is mogelijk: ‘jullie zijn vrij’. Niemand is vrij. Je bent afhankelijk van allerlei situaties en afhankelijkheden, of je dat nu wil of niet. En als je je al eens vrij voelt, is dat een luxe. Geniet er dan van, maar denk niet dat dat jouw verdienste is. Het is een luxe waar je als persoon van mag genieten. Niets blijft.
Zorgen voor elkaar?
Kijk naar heel het verzorgingssysteem wat nu overal in chaos verkeert. Zorg voor veiligheid, zorg voor gezondheid, zorg voor mensen die zorg nodig hebben. Hoe is het systeem nu ingedeeld? ‘Meten is weten’. Alles moet gemeten worden en gelabeld worden.
Kijk eens hoeveel ziektes en afwijkingen er de laatste twintig jaar uitgevonden zijn, een label gekregen hebben en een naam gekregen hebben. Heel veel mensen identificeren zichzelf nu volgens een label: “Ik ben …” in plaats van “Ik heb af en toe last van …” Maar als je ergens last van hebt, dan wordt er geen hulp verleend. Eerst moet er uitgezocht worden waar je last van hebt en als het bewezen is dat je ergens last van hebt, dan is er hulp. Je moet als het ware bewijzen dat je ergens last van hebt en dan kom je in aanmerking voor hulp die daarover gaat, gespecialiseerd in dat probleem. Je hebt recht op zorg als het bewezen is dat jij zorg nodig hebt. Hoe ver is de mensheid afgedreven van zorgen voor elkaar?
Waarom heeft iemand een excuus nodig en een reden nodig om zorg te ontvangen? Waarom heb jij redenen nodig om zorg te verlenen? Als het weer eens vanzelfsprekend zou worden dat je in een kleine gemeenschap zorg draagt voor elkaar, zonder dat je daar een probleem voor nodig hebt, zou dat zeer veel welzijn toevoegen aan de mensheid – en dat is iets anders dan welvaart. Welzijn is zorg dragen voor elkaar zonder reden, zonder dat het je beroep is, zonder dat je daar capabel voor bent. Iedereen kan liefdevol zijn zonder autoriteit te zijn, zonder specialist te zijn.
Dat wil niet zeggen dat je niet dankbaar mag zijn voor al de uitvindingen en alle specialisaties. Stel je eens voor dat de medische wereld niet meer zou bestaan, zou verdwijnen? Dan zou je eens zien hoeveel mensen de Aarde moeten verlaten. Heel veel mensen zijn niet meer in staat om te leven op Aarde zonder medicijnen, maar die medicijnen zijn ooit uitgevonden door iets of iemand.
Dus: wil je blijven leven? Dan zul je moeten accepteren dat je soms een kunsthart, een heup, een knie of medicijnen nodig hebt.
Als het enige doel is om langer te leven, neem je de plek in van mensen die geboren zouden willen worden. Kijk naar welvaartslanden, daar daalt het geboortecijfer. Als je het zo bekijkt, zou je denken: “Wat een egoïsten, al die mensen die langer willen leven!” Maar dat is te kort door de bocht. Het is een welvaartsstaat. De welvaartsstaat is een staat die de zorg overneemt voor anderen en de mensen die afhankelijk zijn van zorg worden steeds kwetsbaarder en daardoor hebben heel veel mensen een officiële baan in de zorg omdat mensen het zelf niet meer kunnen.
Regie bij de computers
Als je zo naar mensen kijkt in welvaartslanden: wie heeft de regie? De grote regie ligt bij de computers. De datacentra, de algoritmes en de satellieten die jou afhankelijk maken en die gaan beslissen voor jou. ‘Dat is handig’. ‘Dat is gemakkelijk’, maar je leert af om zelf na te denken. Je wordt een robot, bestuurd door andere computers.
En kijk wat er gebeurt op Aarde. Er duikt een virus op, bekend in de computerwereld, die binnendringt in jouw systeem, in het zorgsysteem, in het economisch systeem, die alle algoritmes in de war brengt. “Dat moet gemeten worden. Dat moet opgelost worden, met allerlei computer-onderzoeken.” “En ja hoor, we hebben het gevonden.” En wat gebeurt er dan? Er duikt een nieuw virus op. Alles wat er gaande is op Aarde, kun je terugvoeren naar computers, computerterminologie bij wijze van spreken.
Is het de schuld van de computers? Welnee, het is altijd gebeurd. Altijd waren er beschavingen die op een gegeven moment beknellend werden, overheersend werden en de mensen waren hun eigen regie kwijt. Er was geen dienend leiderschap meer, maar heersend leiderschap en iedereen moest denken zoals de heersers zeiden dat er gedacht moest worden: nieuwe geloven, nieuwe feestdagen, nieuwe kalenders, nieuwe manieren van leven.
Alle geloven, alle stromingen zijn ooit ontstaan. Hoe langer ze aanwezig waren, hoe meer regels er bijkwamen. Je moest ‘toegang krijgen tot’ en er werden steeds meer verplichtingen opgelegd, tot het beknellend ging werken.
Dus ligt het aan de computer? Welnee, het ligt wel aan de macht die je een computer geeft. Maar besef heel goed dat je ook zelf een soort computer bent. Bescherm jezelf. Ga eens denken in computertermen. Ook jij hebt energievelden. Ook jij hebt algoritmes in soorten DNA. Er bestaat meer DNA dan lichamelijk menselijk DNA. Dat kun je namelijk ook zien als een soort algoritme, maar dan van een andere orde. Er bestaan veel algoritmes en er worden er steeds meer ontdekt. Zal dat chaos veroorzaken? Nee, dat zal weer nieuwe uitvindingen en nieuwe manieren van leven in het leven roepen. Laat los dat het massaal zal zijn. Probeer in je eigen unieke leven een eigen netwerk op te bouwen met je eigen firewall, met je eigen beveiliging en inlogcodes.
Meer verscheidenheid
Er komen grote verschuivingen, maar het massale globale denken zal niet meer zijn voor iedereen – dat heeft COVID duidelijk gemaakt. ‘Eenheid van zijn, globaal denken, grenzen open voor iedereen, alles is voor iedereen die het zich kan permitteren’. Dat is voorbij.
Steeds meer grenzen gaan dicht. Steeds meer landen die ooit tot land uitgeroepen zijn, nemen de regie in eigen hand: “Hier tellen deze regels. Verzin wat je wil, maar hier is het zo”.
Er komt zeer veel verscheidenheid in plaats van eenheid. Zo zullen er nieuwe begrensde gemeenschappen ontstaan in landen, kleinere gemeenschappen die een andere overtuiging hebben, maar die deze niet opdringen aan anderen. Zo kan je wereldburger zijn en tegelijkertijd regelmatig terugkeren naar je eigen stam, naar je eigen gemeenschap, om van daaruit iets of iemand te dienen met de kwaliteiten die jij bezit: individueel, als een autoriteit, als een expert, als een specialist en verbonden bij een gemeenschap waar jij je goed voelt of in een vriendenkring waar jij je goed bij voelt, die niet bepaald wordt vanuit hypes, niet bepaald wordt door allerlei aannames.
Ga je dus vrij voelen. Ga je verbinden. Ga zoeken met wat jij en met wie jij resoneert en ga dat beetje bij beetje uitbreiden, maar niet te groot. Ga het niet opleggen. Laat het vrijwillig zijn wie er bij wil horen en dan ‘ben’ je die gemeenschap niet. Nee, je ‘maakt regelmatig deel uit’ van die gemeenschap.
Een echte wereldburger kan regelmatig deel uitmaken van andere gemeenschappen, om dienstbaar te zijn, maar niet om de regels te veranderen. Accepteer andermans regels, andermans manieren van leven. Hoe beter je dat kunt, hoe beter je je eigen regels kunt handhaven in de gemeenschappen waar jij voor kiest. Dan ben je een andere individualist. Je past je aan aan waar je bent en je bent vrij om je aan te sluiten bij heel veel gemeenschappen. Dan ben je dus een vrijer mens.
Wij wensen jullie een goede reis het komende jaar.
