Oth-channeling Nieuwjaarsboodschap 2019 /16 december 2018 / door Ellen Rauh
26 december 2018
Oth-channeling
Nieuwjaarsboodschap 2019
16 december 2018 / door Ellen Rauh
De mensheid, de mensen, hebben de Aarde overspoeld en zijn enorm uitgedijd – meer en meer en meer … De economie, de globalisering, is gebaseerd op meer en meer en meer. Het is niet meer genoeg dat er zoveel mensen zijn. De economie heeft mensen nodig. ‘De mensen moeten vooral: consumeren, hoe meer hoe beter, want dat is goed voor de economie’. ‘De mensen moeten gebruikers worden van de economie’. En de economie gebruikt jullie, gebruikt de Aarde, gebruikt de grondstoffen van de Aarde, gebruikt de luchtlagen van de Aarde, gebruikt het Universum ten bate van de mensheid. Het is allemaal om de mensheid en de economie van de mensheid te dienen. Alle mensen die zo begaan zijn met de Aarde, zijn omdat ze gebruikers zijn van de economie, van de luxe die de economie jullie geeft, gebruikers van de Aarde. Door wat je koopt, door het water wat je gebruikt, door de elektriciteit die je gebruikt, door het digitale netwerk wat je gebruikt, door de afval die je produceert, verbruik je tenminste om de economie te dienen.
Er is meer afval van de mensen dan dat er mensen zijn. Afval in de Aarde van de mensen. Afval in het water van de mensen. Afval in de lucht van de mensen. Afval in de ruimte van de mensen. Heel veel afval van de mensen in de ruimte. Al dat afval in de ruimtelagen, boven en rond de Aarde, in het Universum, zal vroeg of laat terugkeren naar de mensen.
Al het afval wat geproduceerd wordt, wat jullie gebruiken en daardoor weer naar de Aarde terugbrengen – in hele bergen, liefst naar landen waar je er geen last van hebt, liefst naar plekken waar je het niet ziet – keert terug naar de mensen.
De mensheid zal zichzelf moeten redden
Wij hebben dus als boodschap: jullie als mens, ben mens. Jullie als mens kunnen niet – we zeggen nogmaals: niet – overleven zonder mensen. Je hebt op zijn minst een mannelijke versie en een vrouwelijke versie nodig om de mensheid ‘mensheid’ te laten zijn. Net zoals alle zoogdieren bevrucht moeten worden, het kwetsbare wezen als soortgenoten moeten beschermen en voeden tot het zelfstandig kan leven, is een mens zelf absoluut verantwoordelijk om de mensheid in stand te houden.
En dan kun je zeggen: “Nou, wij kunnen al kunstmatig een kind creëren”. Ja, maar dat kind moet wel opgevoed worden en de codes van de Aarde leren kennen door mensen. Dus hoe je het ook draait of keert, de mensheid moet de mensheid in stand houden.
Als je dus de nieuwe tijd wil voeden, ben mens en weet dat jij een mens bent om de mensheid te voeden en in stand te houden. Zonder mensen geen mensheid. En de mensheid is verzwakt. De mensheid is gedegenereerd, is niet meer selfsupporting en is zeer kwetsbaar geworden. Besef dat wel. Iedereen hier aanwezig heeft als taak de mensheid te dienen, om mensen ‘mensen’ te laten zijn.
Er is verscheidenheid. Er is allerlei discussie, onenigheid, tussen geloven, tussen rassen, tussen allerlei opvattingen, maar uiteindelijk zal de mensheid zichzelf moeten redden.
Er bestaat geen zuiver ras meer. Er bestaat geen land meer met originele inwoners. Daar hebben jullie mee te dealen. En stel dat dat wel zo zou zijn, dan moet je accepteren dat ook jij niet meer naar andere landen kunt. Stel je voor dat je niet meer kunt reizen, dat je in je eigen land moet blijven en moet overleven, met de mensen van dat land. Dat is zeer beperkt. Je hebt geen toegang meer tot andere culturen, tot andere manieren van denken.
Dus al diegenen die zo graag reizen: als je reist, integreer in dat land en laat niet jouw afval door jouw manier van leven die landen vergiftigen. Neem verantwoordelijkheid voor wat jij gebruikt en wat jij achterlaat. Veel kun je niet voorkomen. Maar heel veel ook wel. En als je het niet kunt voorkomen, besef dan welk groot gebruiker jij bent en heb het dan niet luidkeels over het feit dat jij van de Aarde houdt, door het te bevuilen. Jullie bevuilen je eigen nest. Houd daar mee op.
Creëer in jouw kleine omgeving zo min mogelijk vervuiling. Alles wat je doet, brengt vervuiling teweeg. Beheer je eigen energie – persoonlijke energie. Laat niet altijd een ander dat moeten doen.
Jullie kunnen niet zonder elkaar
Observeer jezelf. “Ik kan risico’s nemen, want als het misgaat, zorgt een ander wel voor mij”. Kijk eens hoe afhankelijk jij bent van de zorg van anderen. En dan kun je mopperen dat die ander jou afhankelijk maakt. Maar kun jij zonder die ander? Of kun je dankbaar zijn, gewoon dankbaar: “dankjewel, dat jij dit voor mij doet”. Omwille van werk of omwille van specialiteiten, jullie kunnen niet zonder elkaar. Of het nu een boer is, of een industrieel, of een dokter, iedereen is afhankelijk van elkaar om te overleven.
Durf dus jouw unieke zelf te zijn. Laat los van welk land je komt, laat los van welke cultuur je komt, laat los wie er zogenaamd zou moeten zijn. Ben je unieke zelf, ten dienste van de mensheid. En als je voorkeur uitgaat naar dieren, naar planten, whatever wat de Aarde te bieden heeft, doe het – voor de mensheid. Want de mensheid kan niet overleven zonder dieren. De mensheid kan niet overleven zonder planten. Dus eigenlijk is het weer eigenbelang. Besef dat het eigenbelang is en doe datgene waar je goed in bent – voor de mensheid.
Bevrijd je van utopieën, die de mensheid niet dienen. Maar word uniek in datgene wat jij kunt, wat jij te bieden hebt – whatever wat het is – en besef dat je daarmee de mensheid dient. Word je bewust van je invloed, die groter is dan je denkt.
Glimlachen is een taal
Upgrade – upgrade, upgrade! – je glimlach. Hij kost niets en brengt zoveel teweeg. En geen grimas, geen act. Je kunt maar glimlachen als het van jouw wezen komt. Kijk naar de grote vreugde die ouders ervaren als hun kind voor het eerst glimlacht. Een glimlach van herkenning. Eerlijk. Een kind zal niet glimlachen naar iemand die voor dat kind niet prettig voelt. Een kind maakt geen onderscheid tussen bekenden of onbekenden. Een kind voelt. Een kind resoneert. En een glimlach is in eerste instantie niet af te dwingen. Later zal het leren dat het een glimlach kan gebruiken om indruk te maken of om de zin door te drijven. Dat is een andere glimlach.
Dus waar je ook vertoeft, op een markt, in een winkel, op je werk, in het openbaar vervoer: probeer de glimlach van een baby weer te gebuiken. Probeer weer gewoon vriendelijk te glimlachen naar onbekenden, omdat je voelt dat dat kan en omdat jij er zin in hebt. Het is een taal. Het is een rijkdom en er is een groot tekort aan glimlachen.
Wij wensen jullie in 2019 heel veel glimlachen, want je kunt alleen maar glimlachen als jij je goed voelt en als jij even niet bezig bent met je eigen problemen, met je eigen sociale netwerk, maar even vanuit rust resoneren met je omgeving en glimlachen als je er spontaan zin in hebt; dan kan de glimlach een eigen leven gaan leiden en menselijk contact – intermenselijk contact – activeren.
Ga ervoor, want iedere keer als jij met jouw glimlach een hele subtiele liefdesenergie, acceptatie-energie begrip-energie, verspreidt, komt het terug naar jou.
Wij wensen jullie een geweldig glimlachend 2019.
