Meester Sanhia: Leidt Gemoedsrust tot Stagnatie?

Meester Sanhia: Leidt Gemoedsrust tot Stagnatie?

Kanaal: Michael Hersey – 1 September 2024

Deze vraag komt van een lezer die schrijft: “Ik heb een prangende vraag over vrede van de geest. Leidt dat niet tot stagnatie? Wanneer mensen stoppen met worstelen leidt dat tot lethargie en doelloosheid. De kern van mijn vraag is: ‘Is worstelen een universele waarheid?’ Ik heb geprobeerd alles aan de geest te geven, maar ik ben beperkt in het besef van het ware potentieel daarvan.”

Oké. Ik denk dat veel lezers jouw verwarring zullen delen. Ik begin met te stellen dat wat je elk moment in het nu tegenkomt, gewoon is. Het kan niet worden veranderd. Het is; het is hier nu. Er is geen terugspoelen om je toe te staan terug te gaan en het anders te maken. Het is wat het nu is en kan niets anders zijn. Dit is geen kleinigheid. We zouden kunnen zeggen dat dit alles is. Je hele vraag draait om het veranderen van wat is. Er is niets dat je kunt veranderen. De geest antwoordt: “Oh, misschien niet het nu, maar ik kan de toekomst veranderen. Ik kan een morgen bouwen die beter is dan het nu.” Mijn volgende vraag is om te vragen wat er mis is met het nu. Je zou een waslijst kunnen maken van wat er mis is met de dingen zoals ze zijn. Hoe weet je dat elk van deze items verkeerd is? Voelt het slecht? Is het ongemakkelijk of pijnlijk? Zijn de dingen niet zoals je wilt dat ze zijn? In je geest is er een verleden. Is een deel van wat je nu ongelukkig ervaart een deel van de toekomst die je toen voor jezelf hebt gekozen? Zijn de dingen precies zo gelopen als je had gepland? Waarom niet? Dit zijn belangrijke vragen om te overwegen. Er zijn veel parameters voor.

Misschien heb je om iets anders gevraagd dan wat er is, maar merk je dat je verzoek weinig impact lijkt te hebben. Dus, wat doe je? Hoe vaak probeer je tegen die muur aan te lopen totdat je accepteert dat er geen doorgang is? Misschien heb je niet de macht om te veranderen hoe de dingen zijn.

Ten tweede, wat doet je denken dat je weet hoe de dingen zouden moeten zijn? Weet je het zeker? Ieder van jullie kan zich dingen herinneren uit het verleden die niet prettig waren, misschien pijnlijk, en die je zeker niet had willen laten gebeuren. Maar deze gebeurtenissen veranderden je ervaring van jezelf en je leven op zo’n manier dat je nu dankbaar kunt zijn voor hun gebeurtenis. Als het aan jou had gelegen, had je die gebeurtenissen niet gekozen. Toch hielpen ze je om door barrières heen te komen die eerder ondoordringbaar leken. Misschien smeek je en vraag je je af of je vooruit kunt gaan en kunt groeien zonder pijn te hebben. Het antwoord lijkt te zijn “blijkbaar niet”; in ieder geval heb je dat vermogen tot nu toe niet laten zien. Het lijden wordt niet veroorzaakt door wat er gebeurt, maar door je weerstand ertegen – door je strijd. Dus, we komen hier nu op terug. Het is de enige plek waar je ooit zult zijn. Als je je nu verwerpt, maar in plaats daarvan beweert dat je een betere toekomst zult creëren, zul je eindigen in een eeuwig onaanvaardbaar nu waarin je probeert een betere toekomst te creëren. Er is geen toekomst. Er is alleen nu. De enige manier waarop je nu acceptabel wordt, is door het te accepteren zoals het is. Anders zul je doorgaan zoals je dat hebt gedaan, dag na dag, jaar na jaar, incarnatie na incarnatie, op zoek naar een beter nu, overal kijkend behalve naar binnen en naar dit moment. Er kan geen stagnatie zijn in het nu, omdat alles constant in beweging is. Stagnatie komt voort uit de geest die probeert te controleren wat niet in bedwang kan worden gehouden. Dus, stop met proberen ertegen te vechten, stop met proberen het te veranderen, stop met je het slachtoffer te voelen. Accepteer het heden volledig zoals het is.

Lethargie en doelloosheid zijn gevolgen van herhaaldelijk falen om de wereld te creëren die je denkt te willen. Waarom zou je het nog proberen, denk je misschien? Zo’n resultaat is niet slecht. Zoals we hierboven hebben besproken, kan dit ertoe leiden dat je eindelijk accepteert wat er is en een vrede vindt die je altijd is ontgaan. Het lijkt erop – en dit is de angst die je in je vraag uitsprak – dat de keuze is tussen strijd als een universele waarheid of doelloosheid en lethargie. Weet je zeker dat dit de enige keuzes zijn? Je zei dat je hebt geprobeerd het aan Spirit te geven, maar dat je beperkt bent in het kennen van het ware potentieel daarvan. Als je bij het overlaten van dingen aan Spirit een idee hebt van hoe je wilt dat je situatie wordt afgehandeld, heb je het niet aan Spirit overgelaten.

Als je een beeld hebt van de uitkomst, als je Spirit op enigerlei wijze aanstuurt, laat je het niet aan Spirit over. Je worstelt nog steeds, probeert nog steeds het nu te veranderen. Het overlaten aan Spirit begint met het accepteren van wat er nu is, zonder te denken aan het veranderen van dingen. Dit is geen slecht idee, want het is er. Er is niets aan te doen. Het paard is al uit de stal. Er is niets wat je hoeft te doen. Het aan Spirit geven vereist alleen dat je je bewust bent van wat je geeft, dat je elk deel van de omgang met de situatie opgeeft. Geef het heden je volledige aandacht, laat alle gedachten los – die van de geest zijn, niet van Spirit. Je geest heeft een doel en wil de top van de berg bereiken. Er is geen top; er is alleen maar klimmen. Er is alleen maar doel na doel na doel. Er kan een korte adempauze zijn bij het realiseren van een doel, maar het wordt al snel vervangen door een nieuw doel.

Geen enkele prestatie is genoeg. Het ego heeft de volledige controle. Het aan Spirit geven is het einde van doelen. Zelfs het aan Spirit geven kan geen doel zijn, alleen een aanwijzer, alleen een herinnering om op te merken wanneer je dat niet doet. Thuis is geen doel. Het is waar je nu bent. Stop! Let op. Laat los. Kijk wat hier is. Deze doelen en deze strijd zijn allemaal gebaseerd op het geloof dat niets genoeg is, dat je niet goed genoeg, slim genoeg, beminnelijk genoeg, succesvol genoeg, geëvolueerd genoeg, genoeg verdient om verwelkomd te worden in de liefdevolle armen van het Goddelijke. Zo blijf je maar door worstelen, net als Sisyphus, om te bereiken wat niet bereikt kan worden. Geen van die gedachten/angsten is waar. Nogmaals, stop er gewoon mee. Laat die geest gaan. Besteed er geen aandacht aan. Kijk wat Spirit je nu brengt.

Als je het aan Spirit geeft, laat je alle gedachten van controle los, alle verslaving aan het aanwakkeren van verandering, alle gebrek aan vertrouwen in de perfectie van wat is. Je vraagt je misschien af: “Hoe kan ik dat doen Sanhia? Het is mijn gewoonte om al die dingen te doen; hoe kan ik stoppen?” Je wordt je daarvan bewust. Merk op wanneer je geest het over wil nemen. Handel er niet naar. Negeer wat je geest zegt en breng jezelf terug naar het opmerken van het heden. Je geest zal hier waarschijnlijk helemaal gek van worden. Je zult voelen dat je gezondheid, je lichaam, je financiën, je hele wereld uit elkaar zal vallen als je geen controle uitoefent. Merk dat allemaal op en geef het aan Spirit. Kijk niet naar de toekomst; denk niet aan het verleden; je focus ligt alleen op wat er nu is. Waar je je in je nu waarschijnlijk absoluut bewust van bent, zijn extreem ongemakkelijke emoties. Geweldig! Al je acties in je verleden waren om deze gevoelens te vermijden. Nu, dat is onmogelijk. Welkom in je NU. Blijf je gedachten over deze gevoelens loslaten. Vermijd ze te labelen. Voel ze. Merk op waar ze in je lichaam voorkomen. Ervaar de sensaties volledig. Laat de wens los om ze weg te jagen, ze te veranderen, hun bestaan te rationaliseren of ze te begrijpen. Laat ze gewoon zijn. Geef ze de vrijheid om zich op welke manier dan ook uit te drukken. Jouw taak is om te kijken, voelen en volgen. Merk op waar je een definitie van jezelf hebt als depressief, boos, jaloers of wat dan ook.

Vervang die gedachten door het simpele besef dat depressie, woede, jaloezie of wat dan ook aanwezig lijkt te zijn. Laat dat dan los en keer terug naar het gevoel dat in je lichaam tot uiting komt. Nu is het niet langer depressie, maar een gevoel in je hartchakra dat misschien zwaar en beklemmend aanvoelt. De gedachte komt niet uit het nu, maar het gevoel is heel erg in je heden. Blijf dus bij de lichamelijke sensaties, volg in plaats van te leiden. Als je merkt dat je probeert de gevoelens te leiden of te veranderen, wees je daar dan gewoon van bewust en richt je aandacht weer op het lichaam. Het overlaten aan Spirit is accepteren wat er nu is. Wat er nu is, zijn deze lichamelijke sensaties. Perfect. Ontvang en volg. Dit is het aan Spirit geven. Deze gevoelens zullen er niet voor altijd zijn. Alles beweegt constant in het nu. Geniet ervan zolang je kunt. Laat ze bewegen. Laat ze versterken of verminderen. Laat ze transformeren in iets anders. Wat hier de sleutel is, is het woord “laten”. Dit is Spirits geschenk aan jou. Als je worstelt, verzet je je tegen Spirit en vertrouw je niet op het Goddelijke. Spirit brengt je altijd wat je het hardst nodig hebt. Je enige taak is om je hart te openen in dankbaarheid in plaats van weerstand te bieden en te denken dat je het beter weet. Dat is wat het is om het aan Spirit te geven. Het aan Spirit geven is beseffen dat je eigenlijk niets geeft; Spirit heeft het altijd gehad. Je hoeft geen hemel op aarde te creëren. Je hebt geen idee wat dat eigenlijk zou zijn of hoe je het zou moeten bewerkstelligen.

Die hemel wordt in elk moment door Spirit gepresenteerd. Als je je afvraagt hoe deze pijn die je ervaart de hemel op aarde genoemd kan worden, lees dan de boodschap van juli opnieuw. Wanneer je ongemak ervaart, of het nu mentaal, emotioneel, fysiek of spiritueel is, doe je het tegenintuïtieve. Je geest wil dat het stopt, maar in plaats daarvan duik je erin en dompel je jezelf onder in de pijn. Je doet het tegenovergestelde van wat het ego wil. In plaats van op de rem te trappen, geef je gas. Je rijdt/duikt recht in wat je wilt laten verdwijnen. Als dingen je bang maken, spring dan in je angst. Waar zit het in je lichaam? Voel het. Laat het los. Het kan voelen alsof het je zal doden. Ontdek of dat zo is. Het alternatief is om voor altijd met die angst te leven. Het is tijd om je eraan te herinneren dat dit allemaal niet echt is. Het is allemaal een fantasie, een droom – of een nachtmerrie voor sommigen van jullie. Je ego-geest neemt het allemaal dodelijk serieus. Niets in de fysieke ervaring doet er echt toe. Wat er voor jou toe doet, is je geloof erin en de energie die je geeft aan het belang van de illusie. Dit alles houdt de droom voor je levend. Wat je ook vreest of wat andere gevoelens triggert die je als negatief bestempelt, is niet echt. Dat zul je niet beseffen door naar Mij te luisteren. Dit besef zal alleen komen door erin te duiken. Proberen, hoewel natuurlijk zonder succes, om het weg te jagen, maakt het alleen maar echt voor je.

Alles wat echt is, is het Jij dat dit alles ervaart. Het zal nooit verdwijnen. Dus, ervaar je ervaringen. Geniet van de rit. Kies je je ervaringen elke dag? Alleen in beperkte mate. De waarheid is dat je nooit weet wat er gaat komen. Stop met proberen te controleren, veranderen of je te verbergen voor wat verschijnt. Spring aan boord. Het ware Jij is onverwoestbaar. Het Goddelijke Jij heeft voor jou gekozen. Wat er ook gebeurt, als het stof is neergedaald, ben je daar. Je bent gewoon. Zoals Spirit is, zoals God is, ben jij. Je geest denkt dat je het lichaam bent, dat je minder bent dan Goddelijk, en dat je zult sterven. Stop met luisteren! Duik in het nu. Duik in de gevoelens. Anders kan er nooit gemoedsrust zijn, noch kan die vrede voortkomen uit een intentie of een doel. In dat geval ben je druk bezig te proberen te veranderen wat is.

Laten we terugkeren naar de oorspronkelijke uitspraak over gemoedsrust die leidt tot stagnatie. Heb je ooit gemoedsrust gehad gedurende een lange en aanhoudende periode? Heb je die vrede weken, maanden of jaren achtereen gevoeld? Ik zou erg verbaasd zijn als je eerlijke antwoord ja was. Als het nee is, hoe kun je dan denken dat gemoedsrust leidt tot stagnatie? Je hebt geen ervaring om zo’n overtuiging te ondersteunen. Dat is gewoon weer een gek idee, een van de duizenden in de krankzinnige geest van de mensheid. Dus laten we gemoedsrust loslaten, van de hemel op aarde, van liefde, vreugde en geluk als constante gemoedstoestanden, van nooit “negatieve” emoties ervaren. Ga voor niet gaan. Ga voor het rondhangen met of zonder lethargie met wat er nu is. Je enige doel is om geen doel te hebben (oudere boodschap), om te zijn met wat er is. Betekent dat dat je niet met de wereld omgaat? Natuurlijk doe je dat, maar niet met de intentie om een bepaald resultaat te creëren. Je speelt omdat het alles is wat er te doen is. Wat zich ook voordoet, het is het enige spel in de stad. Als emoties worden getriggerd tijdens het spelen van het spel, dan is dat een onderdeel van het spel. Speel door. Als een onderdeel van je spel is om te proberen het spel te veranderen, wens ik je veel succes. We kunnen later nog eens praten. Ik ben altijd een onderdeel van je spel. Luister naar je Goddelijke Innerlijke Coach.

Goed nu

Sanhia/Spirit

 

Kanaal: Michael Hersey

Bron

 

 

Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org