Hoe Kan Pijn Een Geschenk Zijn?
Hoe Kan Pijn Een Geschenk Zijn?
Kanaal: Michael Hersey – Juli 2024
Het volgende komt uit een recente groepssessie
Sanhia: Als het nu een gevoel van pijn bevat… dat is perfect.
Deelnemer 1: Het zou fijn moeten zijn, maar het is niet fijn. Het is pijnlijk. Als perfectie pijn is, dan is het misschien perfect.
Sanhia: Als er de ervaring van pijn is en de gedachte verschijnt en wordt vastgehouden dat “ik wou dat ik geen pijn voelde”, dan is er pijn na pijn. Het wegwensen van pijn maakt niets beter. De gedachte dat het er niet zou moeten zijn, verandert niets.
Deelnemer 1: Ik schaam me zo dat ik overweldigd word door de pijn.
Sanhia: Je kunt de gebeurtenis die de pijn heeft veroorzaakt niet veranderen. Je kunt het gevoel van verdriet niet stoppen. Je kunt ervoor kiezen om niet stil te staan bij gedachten dat de gebeurtenis niet had moeten gebeuren of dat je anders zou moeten reageren. Deze gedachten veranderen niets aan wat er is. Ze helpen je zeker niet om je beter te voelen. Je merkt dus dat de gedachte er is en laat hem gaan. Ga door met de gevoelens in plaats van met de gedachten. Wat er nu is, is echt. De gedachten willen je ergens anders naartoe brengen. Blijf hier. Als er pijn is, blijf dan bij de lichamelijke gewaarwordingen. Je kunt deze gevoelens beter niet eens labelen. Merk op wat je voelt en blijf erbij. Eén ding over het nu… het verandert voortdurend. Blijf bij het gevoel tot het verandert en ga dan verder met wat er dan komt. Als je merkt dat je wilt dat de gevoelens in een bepaalde richting bewegen, laat die gedachte dan los en geef de gevoelens de vrijheid om zich uit te drukken of te bewegen hoe ze dat willen. Je lichaam is een verbazingwekkende helende machine. Het zal doen wat er gedaan moet worden als je het gewoon zijn werk laat doen. Wat gebeurt er als je gewoon stopt met het trainen van die spier die wil dat dingen anders zijn en weigert te accepteren wat er is? Eén ding is zeker: als je probeert te veranderen wat er is in wat je wilt dat het is, zul je falen.
Deelnemer 1: Maar het voelt alsof ik in alles faal.
Sanhia: Die gedachte komt voort uit de overtuiging van de ego-geest dat jij de show leidt. Als jij niet de show leidt, hoe kun je dan falen? De dingen zijn gewoon zoals ze zijn. Je hebt ze niet zo gemaakt. Waarom zou je als je die mogelijkheid had? Hoe zelfdestructief zou je moeten zijn om te creëren wat je absoluut niet wilt? Dat is een gek idee! Je kunt de dingen niet veranderen; je kunt ze niet beter maken. Je zou niet eens weten wat echt beter zou zijn. Wat er nu is, is perfect. Dat weten we omdat het zo is. Laat de energie van de geest gevuld zijn met het laten zijn, met het vinden van dankbaarheid, of met het ervaren van welke gevoelens dan ook die dankbaarheid lijken te blokkeren.
Deelnemer 1: Maar het voelt alsof ik hier op een bepaald niveau voor gekozen moet hebben. Ik kan niet zeggen of het een geschenk of een ramp is.
Sanhia: Precies. Je bent machteloos om de situatie te veranderen, maar wel in staat om erbij aanwezig te zijn, om het te zien zoals het is, zonder je gedachten. Dit is het aan God geven. Je hoeft niet te begrijpen waarom het gebeurt, je hoeft het niet te zien als een geschenk of een ramp. Het is gewoon zo en je ervaart er bepaalde lichamelijke gewaarwordingen bij. Als je ertegen vecht, vecht je tegen God. Je zult “verliezen”, dat wil zeggen: je zult niet in staat zijn te veranderen wat er is en je zult pijn ervaren door het te proberen en te falen.
Deelnemer 1: Maar ik zal toch pijn hebben.
Sanhia: Accepteer dan dat je pijn hebt. Probeer er geen etiket op te plakken, maar ervaar wat je voelt zonder te proberen het te veranderen of te laten verdwijnen. Laat je persoonlijke wil erbuiten.
Deelnemer 1: Ik kan veel dingen doen om te proberen er niet op te focussen. Ik kan naar mijn werk gaan, een film kijken, een vriend bellen.
Sanhia: Ik ga tot een deel van je geest spreken dat zich dit gesprek van tijd tot tijd zal herinneren. Er zal een moment komen waarop je je realiseert dat alles is zoals het zou moeten zijn, dat alles perfect is, hoe het ook voelt, dat er geen deel van je is dat ooit zou willen dat het anders was. Je zult ervaren dat alles wat er nu is, zonder uitzondering, er is om jou te steunen. Er is niets anders dan leven. Dus op welke manier je in dit nu ook in staat bent je verzet te staken en het leven onder ogen te zien zoals het is, je stelt je open om dit als je constante bewustzijn te hebben. Aan de andere kant, elke keer dat je het nu wegduwt, zegt “neem deze beker van me af”, of iets anders wilt, verleng je de periode van pijn en kwelling. Pijn is vergankelijk. Als je het gewoon voelt, zal het een tijdje duren, vervagen en dan verdwijnen. Als je het niet onder ogen ziet, het vermijdt of het probeert weg te duwen, blijft de pijn gewoon hangen. Je zult het lijden lange tijd rekken. Ik plant deze gedachten zodat ze in elk moment naar de oppervlakte kunnen komen. Je kunt je afvragen waarom je jezelf in de voet schiet en in plaats daarvan omarmen wat er is.
Deelnemer 1: Ik vind het plaatje van het water bij mijn levenspadnummer in mijn numerologiegrafiek mooi. Het voelt alsof ik aan de oever sta en het water voorbij zie stromen. Waarom spring ik er niet gewoon in? Misschien kan ik dat wel. Ik voel zowel de vreugde als de angst om erin te springen.
Sanhia: Ik heb de laatste tijd wat “Michael”-verhalen met jullie gedeeld. Eén ding dat je misschien opvalt is dat de dingen die hem meer dan wat dan ook aanmoedigden om zijn ego los te laten, de tijden waren die zo moeilijk te accepteren waren. Hij groeide lang niet zo snel als dingen gingen zoals hij wilde. Die ervaringen waren ook altijd waardevol, maar de voordelen waren meestal tijdelijk. De dingen die het pijnlijkst waren, waarvan hij niet wilde dat ze zouden gebeuren, bleken de grootste geschenken te zijn. Op dit moment kun je dankbaarheid uiten voor het geschenk zonder dat je een idee hebt wat het geschenk is. Je kunt de tijd nemen om er echt naar te kijken en het te voelen in plaats van het weg te duwen.
Deelnemer 1: Ik begrijp het.
Sanhia; Je kunt besluiten om te stoppen met vechten tegen wat is. Een negentiende-eeuws indianenopperhoofd van een Noordwest-Amerikaanse stam, bekend als opperhoofd Joseph, gaf zich uiteindelijk over nadat hij had gezien hoe zijn volk herhaaldelijk werd voorgelogen en afgeslacht door de Amerikaanse regering en verklaarde: “Ik zal voor altijd niet meer vechten”. Hij stopte met vechten en accepteerde wat er was. Geest/God zal alles verwijderen wat je ontwaken in de weg staat, als dat nodig is. Niets echts kan verloren gaan. Voor sommige mensen is er een grote hoeveelheid verlies, pijn en lijden nodig voordat ze besluiten om voor altijd niet meer te vechten.
Deelnemer 1: (tranen)
Sanhia: Je kunt schijnbaar eeuwig vechten, maar je kunt in een oogwenk stoppen met vechten.
Deelnemer 1: Ik kan voelen waar die vechtlust zit; daar waar de pijn zit.
Sanhia: Laten we hier een beetje mee spelen. Laten we zeggen dat je iets voelt dat je verdriet noemt. Laat, indien mogelijk, het label los en merk gewoon het gevoel op. Nu is het een ander moment en je merkt dat het gevoel er nog steeds is en je voelt het in je hartchakra. Je geest wil het overnemen en uitleggen waarom je verdrietig bent. Je situatie is verschrikkelijk en iedereen zou verdriet hebben. Je bent nu uit het oog verloren wat er aanwezig is en kijkt/luistert in plaats daarvan naar een eindeloze lus van het verhaal. Dit denkbeeld is alles wat je jezelf toestaat om in het nu te ervaren. Niemand dwingt je om je aandacht vastgeklonken te houden aan je verhaal. Dit is jouw persoonlijke wil. In plaats van de frisheid te ervaren die het heden altijd heeft, zit je vast in deze eindeloze lus. Het is een beetje zoals je adem inhouden. Dit is niet zo goed voor de gezondheid. Probeer aandacht te besteden aan de frisse gedachte die opkomt en aan het frisse gevoel. Merk het op, maar houd het niet vast. Er is een kinderspelletje dat hete aardappel heet. Je krijgt een gepofte aardappel toegeworpen. Als je het vasthoudt, verbrand je je handen, dus gooi je het naar een ander die het naar een ander gooit, enzovoort. Je gedachten zijn als hete aardappelen. In het nu zou je niet vasthouden of je zou je verbranden.
Deelnemer 1: Mensen blijven me aan mijn verhaal herinneren als ik ze ontmoet. Ik vind het moeilijk om te praten over wat ik doormaak.
Sanhia: Je hoeft niet met hen te delen wat er is, maar voor jezelf – merk het op. Ze herinneren je eraan om je nu op te merken. Als ze je als een “arme jij” lijken te behandelen, is dat je spiegel. In elk geval kun je hen bedanken voor het vragen, maar deel het alleen als je je geleid voelt. Dit is jouw nu. Er is niets dat je moet doen. Je doet zoals je geleid wordt. Als je de behoefte voelt om te beslissen, weet dan dat je persoonlijke wil handelt. Wanneer Spirit klaar is om te handelen, zul je het weten. Er zal geen beslissing te nemen zijn. Het is niet jouw taak om anderen het gevoel te geven dat je het goed doet. Jouw taak is steeds eenvoudiger. Het is gewoon om aanwezig te zijn met wat er nu beweegt. Anders zul je anderen niets anders te bieden hebben dan je pijn en je angst.
Je zult je pijn niet altijd hebben, maar als je bereid bent hem te hebben, hem te ervaren en te gaan waarheen hij je leidt, zal hij zijn doel gediend hebben. Het heldere licht van liefde is altijd aan de andere kant. De pijn is nodig om de wolken van je illusies weg te branden, de onwaarheden die je vasthoudt over jezelf en het leven. Laat het zijn waardevolle, onvervangbare werk doen. Het geschenk is er altijd. Je verdient het om de waarheid van je Goddelijkheid te voelen, die alleen in dit nu gevonden kan worden.
Goed Nu
Sanhia/Spirit
Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org
