Raphael en de groep Channeling nummer vijf. 08-09-2014 / Margreet de Carpentier
25 augustus 2014
Channeling nummer vijf.
09-08-2014 / Margreet de Carpentier
Wees welkom,
Wij zijn blij dat u hier aanwezig bent.
Het hele leven is een leerproces. Wij hebben het in de vorige channeling gehad over de stroom van het leven, de rivier van het leven. De rivier waar u zich in mag laten meedrijven, wiegend met de stroom mee maar ook met stroom versnellingen. De stroomversnellingen zijn de emoties van het leven. Ieder mens krijgt te maken met emoties, met leermomenten. U moet kunnen omgaan met ziektes en met het feit dat mensen in uw omgeving sterven.
Er is op dit moment veel rouw in Nederland, veel rouw. Er wordt veel gerouwd over de mensen die verongelukt zijn in dat land in de buurt van Rusland. In uw land horen mensen niet dood te gaan. Iedereen wordt zo lang mogelijk in leven gehouden. In vele landen leeft men samen met de dood, dat levert trauma’s op en dat is moeilijk. Kijk bijvoorbeeld wat er gebeurt in de Gaza strook.
In het vliegtuig zaten veel mensen, veel bekenden uit uw land. Wij willen u zeggen dat dit niet voor niets is gebeurd is. Het klinkt cru maar dit vliegtuig is neergeschoten en zo negatief als dit zal overkomen, eens zullen de mensen zien dat deze gebeurtenis positiviteit oplevert. Veel landen, zoniet de hele wereld, kijken naar uw land en kijken naar de eerbied ten opzichte van de overledenen. Zij zien dat kwaad niet met kwaad vergeldt wordt zoals zo veel op de wereld gedaan wordt, oog om oog tand om tand. Uiteindelijk zal deze gebeurtenis iets positiefs opleveren.
Wij leven vanuit het licht mee en proberen te helpen, te troosten als de mensen bereikbaar zijn, aan diegenen die familieleden en vrienden verloren zijn. Verlies van een dierbare doet pijn, verlies van een kind dat sterft doet pijn. Wat vaak vergeten wordt is het verlies van een premature baby in de buik van de moeder, soms al na een paar weken. Er wordt dan vaak gezegd: “Het was nog maar zo kort”. Er wordt vaak overheen gewalst, maar het was haar baby, haar kindje. Onder de aanwezigen is ook een baby die in liefde ontvangen gaat worden. Wij zullen dit kindje aanraken in de buik van de moeder.
In uw wereld gaat niemand dood, zeker geen jonge mensen. De dood hoort echter bij het leven. Soms is het nodig dat een ziel nog een stukje van het leven mee moet maken en daarna weer naar ons mag terugkeren. Ieder mens heeft zelf als ziel een vroegtijdige geboorte mee gemaakt.Iedere ziel zal alles meemaken. Ieder mens is eens een moordenaar geweest in een leven. Ieder mens is wel eens vermoord, ieder mens wordt in verschillende levens geboren met verschillende huidskleuren.
Hoe verder u gegroeid bent hoe meer u geleefd hebt. Wie bent u die over een ander veroordeeld; over ras, huidskleur of geaardheid. U hebt het zelf allemaal meegemaakt of u zult het nog meemaken.
Het zijn allemaal lessen. Er wordt vaak gezegd: “Dat is mijn karma” als zich iets herhaalt in een leven. Karma mag doorbroken worden. Als u de kracht heeft mag u aan uzelf werken, zodat u iets kan doorbreken, vooral in deze tijd, uw tijd. Nu de energie hoger wordt mag alles worden doorbroken. Het doet soms pijn, u moet soms angsten doorbreken. Graag willen we dat u iets doorbreekt wat al generaties lang gebeurt, namelijk misbruik, mishandeling, wij hebben dat al eens eerder aangestipt. U doorbreekt het voor uzelf maar ook voor uw kinderen en voor uw nageslacht. Wij blijven het herhalen.
Wij zien u graag dansen als een vlinder. Als u emoties heeft of geestelijke pijn. Probeer dat te verwerken als u het kunt, dans daarna weer als een vlinder. Het leven hoeft geen tranendal te zijn maar heel vaak maakt de mens dat er wel van. Er worden veel cursussen gegeven om al die tranen te drogen. Moeilijke en dure cursussen. Sommige cursussen zijn nodig voor bewustwording, er staan echter te veel mensen op om die cursussen te geven.
De mensen moeten weer leren te voelen, hun intuïtie gebruiken en zich niet laten leiden door een ander. Leer voelen, die eerste één tiende seconde is belangrijk. Dat is uw intuïtie, dat is uw gevoel, dat is zuiver. Daarna komt de angst, de onzekerheid. Leer weer zelf te voelen, leer zelf uw pad uit te stippelen. Het pad dat voor u klaar ligt. Soms raakt u van dat pad af, dat heeft iedereen. Zoek uw gevoel, durf door uw emoties heen te gaan, wees er niet bang voor.
Margreet hoorde laatst nog van iemand die op een begrafenis was, dat er in veel landen zo schreeuwend gehuild werd. De mensen schaamden zich niet. U huilt ook op een begrafenis, stil, rustig, zonder al te veel emoties. Tranen mogen vloeien, een begrafenis is een vrijbrief om te huilen. Te veel slikken de mensen hun tranen in, hun emoties. Dit hebben wij al eerder gezegd. Huil als u voelt dat u moet huilen. Denk niet dat iemand er van schrikt, mijn kinderen zitten er bij, mijn kleinkinderen zitten er bij. U mag huilen, huilen is een emotie. Kijk naar de kinderen, zij zijn nog puur. Ze zijn boos als ze boos zijn, ze zijn verdrietig wanneer ze verdrietig zijn, ze zijn blij als ze blij zijn.
Leer andere mensen door uw tranen dat het niet raar is om emoties te tonen. Durf kwetsbaar te zijn, u hoeft niet sterk te zijn. Leer kwetsbaar te zijn, dan wordt het een wisselwerking en durft de ander ook kwetsbaar te zijn. Met hun pijn kan er iets opgelost worden. Praten helpt, delen helpt. Verlaat uw eigen gevangenis.
Momenteel mag men elkaar te weinig aanraken. Seksuele intimidatie noemt men dat.
Het spontane is er af, als u behoefte voelt iemand te knuffelen, doe dat. Als dat spontaan vanuit uw gevoel komt is het goed. Ook daarin wordt de mens angstig gemaakt. Het is moeilijk, er gebeuren verkeerde dingen, maar hoeveel procent van de bevolking betreft dat? Moeten andere mensen daardoor star blijven en zichzelf niet meer durven te uiten? Uit uzelf als hetuit uw hart komt.
Kijk naar de kinderen, uw wijze kinderen. De kleintjes die nog zo dicht bij ons leven. De kleintjes die ook uw bescherming nodig hebben, uw regels. Misschien is het te veel, en toch zeggen wij weer, grenzen, geef de kinderen grenzen. Grenzen stellen betekent veiligheid, het is echter vaak ook een gevecht voor de ouders. Ze zijn zo wijs, die kleintjes en ze hebben grenzen nodig, al heel snel en op heel jonge leeftijd, soms als ze nog maar een paar maanden oud zijn. Ze zullen altijd proberen over die grenzen heen te gaan. Ze beseffen niet dat het hun veiligheid is. Verwen ze niet te veel met cadeautjes en koop ze niet om met cadeautjes. Kijk om u heen al u in een winkelcentrum bent. De kinderen willen niet mee boodschappen doen. Ze worden omgekocht door de ouders, je hoort dan vaak zeggen: “Wanneer gaan we nu een cadeautje kopen”? Veel ouders geven te weinig of helemaal geen grenzen aan.
Wees zuinig op uw kleintjes en luister naar ze. Als ze u iets vertellen wat in uw ogen onmogelijk is, geloof ze, denk niet dat alles fantasie is. Als een kind spontaan iets aan u vertelt, geloof dan dat het zo is. Laatst vertelde een kind tegen Margreet: “Ik was in de buik van mama en toen was ik dood. Daarna kwam ik weer in de buik van mamma en was ik Bart”. Dat is geen fantasie. Als zoiets tijdens het spelen naar boven komt, luister dan naar het kind, zij kunnen wonderlijke dingen vertellen. Laat ze praten, doe het niet af als fantasie. Sommige kinderen spelen met vriendjes die ze zien om hun heen. Zij kunnen nog in een andere dimensie kijken, ze staan nog zo dicht bij ons. Deze kinderen hebben het meestal moeilijk omdat zij eenzaam zijn in het gezin, daarom hebben ze die speel kameraadjes nodig. Ze worden ook vaak niet begrepen. Naar het kind toe wordt alles afgedaan als fantasie. Als u dit merkt als oom, tante, of oma, neem het aan en doe het niet af als fantasie. Als u heel voorzichtig in het gesprek mee gaat willen ze soms iets meer vertellen en kunnen ze nog wel eens over u vertellen. Toen jij mijn pappa was, of toen jij mijn mamma was, of mijn zusje of mijn broertje. Geloof die kinderen.
Er zijn nog te veel mensen die niet in reïncarnatie geloven maar ze willen vaak wel een teken hebben van hun vader of moeder of een dierbare die overleden is. Als u dit tegen komt, ga een gesprek aan en vraag waarom zij dit willen als ze niet in reïncarnatie geloven. Het is krom om dat te willen als je gelooft dat er niets na de dood is.
Uw leven is een tussenstation. Ieder mens hangt aan het leven, we zijn onze andere levens gelukkig vergeten, we zijn gelukkig vergeten waar we vandaan kwamen, anders wilde iedereen terug. Het is een trein, u zit allen in die trein. U zult allemaal mee moeten rijden.
Als u sterft komt u terug bij ons en mag u alles verwerken wat u in het leven goed of al verkeerd of een beetje verkeerd gedaan hebt. Sommige zielen, als ze er aan toe zijn, mogen terug kijken naar wat voor verschrikkelijke dingen ze gedaan hebben. Allen worden echter in liefde ontvangen, in volle liefde. Er bestaat geen hel. Er is geen verdoemenis, er is alleen maar liefde.
Door die onnoemelijke liefde die om hen heen is voelt de ziel, als hij er aan toe is, de pijn die ze een ander hebben aangedaan en dat is dan eventjes hún hel. Als ze het verwerkt hebben en ze er aan toe zijn mogen ze weer terug naar u om iets goed te maken, om iets recht te zetten.
Vele zielen blijven hangen op uw aarde omdat zij het licht niet durven te pakken. We mogen ze echter niet meenemen. Respect, wij moeten altijd respect hebben voor de mens en voor de ziel.
Als de mens geen hulp aan ons vraagt mogen we geen hulp geven. Als de ziel niet mee naar het licht wil mogen deze niet meenemen, alleen als het uit vrije wil is. We dienen respect te hebben voor de wens van de ziel of de persoon als men overleden is en als ziel verder wil gaan of als mens.
We hopen dat de mensen ook meer respect voor elkaar gaan krijgen, en minder angst voor elkaar. Dat zij bij machte zijn om te zien waarom mensen zijn zo als ze zijn. Ieder mens wordt zuiver geboren, door omstandigheden wordt men minder zuiver. U wordt gevormd door omstandigheden.
Veel mensen schoppen en slaan letterlijk of figuurlijk met woorden naaranderen, als ze nummer één zijn krijgen zij de klappen niet. Eigenlijk zijn ze triest. Probeer liefde en licht te sturen als u zo iemand in uw buurt heeft. Liefde en licht overwinnen alles. Voedt het niet met angst.
We hebben dit eerder gezegd, Margreet legt het uit als wifi, u hebt allemaal wifi op uw hoofd. Als u angst heeftkomt die angst onbewust aan bij een ander en op die manier kan die verder gaan met schoppen en slaan, of met terreur in andere werelddelen. Eén gedachte van liefde en licht, zonder angst, naar mensen in uw omgeving of mensen in andere werelddelen kan heel veel teweeg brengen.
Zoek eerst de vrede in uw eigen omgeving.
De wereld zal er heel anders uitzien als ieder mens dat probeert.
Raphael en de groep
