Een Kerst Afspiegeling Over Wie ik Werd wie ik nu ben / De Arcturianen en Suzanne Lie / 25 december 2017

Een Kerst Afspiegeling Over Wie ik Werd wie ik nu ben
De Arcturianen en Suzanne Lie –
 25 december 2017
Fijne Feestdagen voor jullie allemaal,

Ik, Sue Lie, mijn man en ik hebben enorm genoten van de Feestdagen, welke net daar waren een paar maanden nadat wij onze verhuizing hadden voltooid naar een totaal nieuw gebied en een heel andere levensstijl. Daarom hebben wij enorm genoten van een periode van diepe ontspanning nadat wij ons oude huis verlieten en in ons nieuwe huis zijn ingetrokken.

Ik ben zo heel blij om te zeggen dat de afschuwelijke branden in Californië eindelijk zijn ingesloten, dank zij de verbazingwekkende Brandbestrijders. Californië de staat waarin ik ben geboren en mijn hele leven heb gewoond, heeft eindelijk een grote uitdaging voltooid. Ik heb gehoord dat er een enorm  bord is die over de snelweg in Santa Barbara gaat, dat zwaar te lijden heeft gehad van de branden, dat zegt:

Brandbestrijders zijn Engelen!

Wij allemaal hier in Californië zijn het eens met dit bord en tekst.
Daarom, vandaag, op Kerstdag, zou ik het graag een beetje willen hebben over engelen in het dagelijkse leven. Aangezien dit Kerstdag is, dacht ik ook dat het een goed moment was om te erkennen hoe “normale mensen” dienen als Engelen van Iedere Dag. Ik heb langer dan gewoonlijk geen blogbericht geplaatst, maar zoals ik hierboven heb gezegd, ik heb mij geheel ontspannen en aangepast aan mijn nieuwe leven.

Wij zijn verhuisd van de stad naar een klein plaatsje in open ruimtes van Midden- Californië aan de kust. Wij zijn nog steeds dicht bij onze geliefde oceaan, welke we dagelijkse bezoeken. De oceanen hier zijn gevuld met leven en prachtige vergezichten. Daarom hebben wij deze periode genomen om de mooie kustlijnen van Gaia te koesteren en om te ontspannen, ontspannen, ontspannen.
Ik hoop dat jullie, mijn lieve lezers, een kans hebben gehad om te relaxen gedurende  deze feestdagentijd. Ik herinner mij dat toen ik jong was, mijn moeder hield van Kerst. Zij was een heel gul persoon en kocht voor ons vele, vele cadeaus. Echter, ik heb echter zo lang als ik mij kan herinneren gesproken met een diep liefhebbend Gouden Wezen. Ik heb een groot deel van mijn kindertijd doorgebracht door naar de kerk te gaan, het kamp van de kerk, kerkevenementen en kennelijk een heleboel geleerd over Jezus en God, het was heel vertrouwd voor mij om te praten met “Hogere Wezens.” In feite kan ik mij herinneren een Gouden Wezen te zien voor zo lang ik mij kan herinneren. Maar, door de jaren heen, is mijn Spiritualiteit meer persoonlijk geworden en minder gebaseerd op de Kerk.

In feite, zoals jullie mijn lezers weten, heb ik nu voor vele jaren gecommuniceerd met de Arcturianen, Pleiadianen en andere Galactische Wezens. Misschien ben ik voor deze eer gekozen omdat ik veel van mijn kindertijd heb gespendeerd met het praten en luisteren naar ongeziene wezens.

In werkelijkheid was het praten met onzichtbare wezens heel normaal voor mij. Maar ik heb al heel jong geleerd mijn mond over dit deel van mij te houden.

Dan, op een dag, ik denk dat het was in de late jaren van 1980 of de beginjaren ’90, de Arcturianen, met wie ik vele jaren heb gesproken, mij vertelden om een “website te schrijven”. Ik wist niet eens wat een website was, maar er waren er toen een paar.

Toen, alsof mij voor te bereiden op het verzoek van de Arcturianen, maakte een vriend contact voor mij met een professor van een Universiteit, ik geloof dat het in Idaho was, die daar wat onderzoek deed naar het nieuwe concept van een Website.

Daarom deed ik een test voor de werking van dit nieuwe product om het mogelijke succes van het hebben van een website te onderzoeken. De resultaten van dat onderzoek waren dat “websites nooit zouden werken?” Oeps, voor dat resultaat. Maar het was kort na die ervaring dat de Arcturianen, die gewoon een ongebruikelijk energieveld waren dat mijn meditaties was binnengekomen, mij vertelden om een website te maken.

Ik had mijn hele leven onzichtbare wezens gehoord en met hen gesproken. Ik herinner mij er één, een enorme van Goud die met mij speelde toen ik een kind was. Later toen ik oud genoeg was om naar de kerk te gaan op Zondag, begon ik in te zien dat ik aan het praten was met een Geasendeerd wezen die Jezus wordt genoemd.

Ten minste ik dacht dat het Jezus was, waarmee de communicatie meer echt werden, want nu was er een naam voor het Gouden Wezen. Vanwege mijn gewoonte en mogelijkheid om met ongeziene wezens te spreken, was ik blij dat mij op Zondagsschool verteld werd dat we konden bidden om te spreken met de onzichtbare wezens van God en Jezus.

Het spreken met Jezus kwam eerst, aangezien er afbeeldingen van Hem waren in de kerk. Maar “God” was een beetje te abstract voor mijzelf als kind, maar allereerst sprak ik met Jezus. En Jezus gaf mij antwoorden.

Ik dacht eigenlijk dat ik een bericht hoorde of het had gehoord, een bericht dat kwam in mijn gedachten. Aanvankelijk, vertelde ik een paar mensen erover, maar ik leerde spoedig om deze communicaties als een geheim te houden voor anderen.

Vervolgens, in het begin van 1997 (ik heb net de datum opgezocht in de computer), ik dacht dat het eerder was dan dat, maar ik herinner mij dat het omstreeks de tijd was dat de komeet “Hal Bob” aan ons gebied voorbij flitste. Het was tijdens die tijd dat ik mijn eerste “soort van computer” had, waar ik een paar honderd dollar voor had betaald, gekocht van een vriend.


Ik weet dat het rond de periode was van de komeet “Hal Bob”, want ik herinner mij dat sommige mensen doodden zichzelf in een soort gekke poging om “bij de komeet te komen”. Hoe dan ook, bij mijn eerste schrijven op het web, ontving ik vanuit binnen, via mijn imaginatie dat er een portaal was waardoor we konden communiceren met “andere werkelijkheden.”

Ik wist toen nog niet over dimensies of iets dan ook als dat aangezien ik de Arcturianen nog niet had ontmoet. Maar ik was gewend om te communiceren met ongeziene wezens. Daarom toen de naam “Arcturianen” in mijn bewustzijn kwam, was ik in staat om te accepteren dat dit een echt iets kan zijn.

Ten slotte, had ik met Jezus gesproken sinds ik een kind was en geloofd dat het “echt” was, dus misschien waren deze Arcturianen ook echt?? In feite, voelden de Arcturianen heel erg aan als Jezus en met dat waren ze erg liefdevol en leken te weten hoe met mij te praten zodat het niet te “gek” leek.

Alstublieft herinner dat niet heel veel mensen channelden in die dagen zoals dat nu gebeurd. Edgar Cayce deed het maar hij was slapende wanneer hij channelde en ik was niet aan het slapen, maar wanneer ik het niet onmiddellijk opschreef wat ik had ontvangen of noteerde in die hele ouderwetse computer, zou ik het totaal vergeten.

Derhalve, leerde ik om altijd alles te documenteren dat ik had ontvangen van de wezens die zichzelf de “Arcturianen” noemden.

Feitelijk vond ik het enorm kalmerend en veilig om hen te ontmoeten.
Het was toen dat ik een routine creëerde en ik stond vroeg genoeg op om naar de logeerkamer te gaan, waar de ouderwetse computer was, mijn gebruikelijk kopje thee nuttigde terwijl ik iets spiritueels las.

Dan, als de thee op was en het lezen een goed stoppunt bereikte, deed ik het leeswerk en de theekop opzij en riep de Arcturianen.

Ik ontdekte dat als ik opschreef wat de Arcturianen mij vertelden, ik hun belangrijke berichten beter kon onthouden.

Het “opschrijven” was eveneens een inzet, welke mij meer diepgaand verbond met de Arcturianen. Ik had in mijn kindertijd geleerd en  jonge volwassenheid dat het documenteren van mijn inter-dimensionale ervaring van vitaal belang was of ik zou ze vergeten.

Maar ik noemde toen deze ervaringen geen “inter-dimensionale communicaties” omdat ik nog niet over dimensies wist.

Gelukkig heb ik geleerd om de Arcturianen “de lege plekken voor mij” in te laten vullen zodat ik gewoon de secretaresse kon zijn die dictaten opnam.

Maar ik kon niet snel genoeg schrijven om het bericht bij te houden. Toen zeiden de Arcturianen, “Gebruik je computer.” Dat klonk heel goed, maar ik typte zo langzaam dat ook dat het moeilijk maakte het bericht bij te houden.

En toen, toen ik snel genoeg typte om het bij te houden, was het een zee  van rode spelfouten. “Wees gewoon geduldig,” zeiden de Arcturianen. “Uiteindelijk zal je veel sneller leren typen.”

Natuurlijk hadden ze het weer juist. Uiteindelijk kon ik snel genoeg typen om berichten bij te houden en ook om in staat te zijn om te lezen wat ik had getypt. Dat was toen de Arcturianen zeiden, “ Wij willen dat je een website maakt.”

“Wat is een website?” vroeg ik. Geen antwoord. Dus probeerde ik op mijn oude computer een beetje uit zoeken wat een website was of misschien vertelde iemand het mij. Ik weet dat de persoon waar ik de ervaring mee had gedurende de Hal Bob periode, sprak over een website. Maar dit onderzoek onthulde dat websites nooit zouden werken.”

De Arcturianen wisten over websites, zoals zij bestonden buiten de tijd, wat ik toen ook nog niet wist. Dus ik probeerde het te vergeten van dat “website ding”, maar de Arcturianen bleven zeggen “maak een website.” Tegen die tijd waren er een paar websites, dus er was wat informatie beschikbaar.

“Doe een beroep op de website, “Multidimensions.com”, zeiden ze. Daar was dat woord multidimensionaal weer. Dus ik zocht het op met de zoekmachine en al wat ik kon vinden was “multimedia,” wat ook een nieuw concept was.

Maar tot mijn verbazing was ik in staat om iemand te vinden die handig was met deze nieuwe technologie en zij bood zich vrijwillig aan om een website voor mij te maken. “Maar ik heb geen extra geld.” Dat is okay, ik zal het gratis doen en dat deed zij.”

Wow, deze Arcturianen waren op iets veel groters uit dan dat ik ooit had voor kunnen stellen. Sterker nog, ik kon het mijzelf niet eens voorstellen tot pas een paar maanden voordat dit hele proces begon.

Wanneer ik de Arcturianen vroeg, wat zal ik schrijven?” zeiden zij, “Wij zullen het beetje voor beetje dicteren.”

En zo begon het….. mijn vriendin hield haar belofte en maakte een hele website gratis en ik hield mijn belofte dat ik zou opschrijven wat de Arcturianen mij vertelden. Dan langzaam aan werd mijn website http://www.multidimensions.com/ geboren.

In het begin was de website best wel psychologisch, want dat was de informatie die ik nodig had, evenals de informatie die de bezoekers aan de website nodig hadden.

Langzamerhand, kwamen termen zoals “multidimensionaal bewustzijn” in mijn gedachten/geest. Toen vroeg ik de Arcturianen wat deze termen betekenden en zij vertelden het mij. Zij wisten dat, “De waarheid wordt het beste verteld in een goed verhaal.” Daarom vertelden zij mij het ene goede verhaal na het andere en allemaal hielpen ze mij en mijn lezers op gang, naar/in een mentale en emotionele reis in het onbekende.

Tegen de tijd dat http://www.multidimensions.com/ voltooid was, was ik verstrikt en maakte een andere site. Echter, deze site crashte dus heb ik deze opgenomen in de site van http://www.multidimensions.com/. Jullie zouden denken dat ik daar zou stoppen, maar ik merkte dat ik van schrijven hield en tegen die tijd verschenen er de Blogs. Daarom begon ik aan een Blog, dat is waar ik dit bericht op post.

Ik moedig jullie allemaal aan om een moment te vinden in jullie drukke Feestdagen om jullie zelf te verstoppen om jullie zelf tijd en ruimte te geven om na te denken over, “Hoe ben ik geworden wie ik vandaag ben?”

Zegeningen van Sue Lie en de Arcturianen.





Vertaald voor Wakkeremensen door Anja