De Arcturianen Bovenaan De Ladder / 18 Juni 2015 / Dr. Suzanne Lie

De Arcturianen
Bovenaan De Ladder

18 Juni 2015 / Dr. Suzanne Lie

Gedachtevormen zijn het alfabet voor de Licht Taal. Bovenaan de ladder, lijkt alles anders, aangezien de werkelijkheid niet langer beperkt is tot de derde dimensie. Vanuit je nieuwe perspectief, is de fysieke wereld iets dat je waarneemt in plaats van dat je het leeft.
Onderaan de ladder, kan je alleen de fysieke wereld waarnemen, maar als jij jouw “trap naar de Hemel” beklimt begin je dezelfde dingen op een andere manier waar te nemen.
Ten eerste, begin je te communiceren via gedachtevormen in plaats van individuele woorden. Je communiceert op deze manier omdat je de energiepatronen en gedachtevormen kunt zien met je altijd-geopende Derde Oog. Deze gedachtevormen zetten het “gevoel” aan van de boodschap in je Hogere Hart.
Ergens voort op je reis de ladder op, begint je Derde Oog te “kriebelen,” en je Hogere Hart begint te “neuriën”. In toenemende mate, vermengen het kriebelen en HET neuriën met elkaar om je constante wisselwerking met al het leven te creëren.
Deze wisselwerking wordt met een groeiend besef geïnitieerd dat je NIET alleen bent – OOIT. In feite, wordt de term “alleen” een verouderde term zoals “rijtuig zweepje”. Toen jullie niet langer meer een paard en wagen gebruikten om jullie zelf in jullie leven rond te rijden, hadden jullie niet langer een rijtuig zweepje meer nodig.
Op dezelfde manier, terwijl afgescheidenheid en polariteit je gewaarwordingen verlaten, heb je niet langer de ervaring van alleen te zijn. Toen je in de derde dimensie was, onderaan de “ladder van het Leven,” ging je de Natuur in om alleen te zijn.
Maar terwijl je de Natuur vanaf de hogere treden van deze ladder waarneemt, ben jij je ervan bewust dat alles levend is. Je weet dat alles levend is omdat je de levenskracht kunt waarnemen.
Je kunt deze levenskracht langs een boom van boven naar beneden koersend waarnemen, stralend als het Licht dansend boven de wateren, drijvend door de lucht, en boven de Aarde zwevend. Je kunt de levenskracht met je iedere voetstap en terwijl je het in je lichaam brengt met je iedere inademing voelen.
Iedere inademing is een conversatie met de elementen en elementalen doorheen jullie gedeelde atmosfeer. In feite, deel je al het leven. Ergens, voortgaand met je beklimming van de ladder, laat je het concept van eigenaarschap los omdat je de soevereiniteit van AL het leven beseft.
Niets is te klein of te groot om “in leven” te zijn. Iedere regendruppel is in leven met ontelbare, levende undines (water elementalen) die zich met de sylphs (lucht elementalen) vermengen om op de gnomen (aarde elementalen) te dansen en om geabsorbeerd en/of verwarmd te worden door het Licht van de salamanders (vuur elementalen).
Deze multidimensionale elementalen, die eens deel uitmaakten van een “sprookjes verhaal” voor kinderen, zijn nu jullie constante metgezellen. Deze elementalen reizen boven, onder, rondom en door jullie heen. Vanaf de lagere treden van jullie ladder, konden jullie de elementalen niet waarnemen, maar NU zijn zij jullie constante metgezellen.
In werkelijkheid, als je de ladder op reist, ben je nooit alleen omdat je volledige werkelijkheid in leven is. Iedere persoon, plaats, situatie en ding is in leven, interactief, vermengend, en altijd open voor communicatie met jou.
Je laat de last los van de derde dimensionale individualiteit, polariteit en afgescheidenheid. Liefde heeft diens polaire tegenstelling van angst, en angst bestaat niet langer. Angst is op iemand of een ding “buiten” jou gebaseerd en berokkend jou schade/kwetst jou. Maar, vanaf de hoogste treden van de ladder, is er NIETS buiten jou.
Vanaf de hoogste treden, is je werkelijkheid gevuld met glinsterende, inkapselingen van de energie die alle mensen, planten, dieren, insecten, enzovoorts omvatten. Daar zijn ook energie pakketten rondom je gedachten, emoties en de gedachtevormen die gecreëerd zijn als je gedachten en emoties vermengen.
Je zult vaak werkelijkheden met een levensvorm delen (herinner je dat al het leven gevoelhebbend is)  door jullie energie pakketten met elkaar te vermengen. Bijvoorbeeld, jij kunt je energie pakket van een mens met het energie pakket van een boom vermengen.
Binnenin deze vermenging zal je alles over de boom weten, en de boom zal alles over jou weten. Deze vermenging is ongeveer zoals twee bubbels die aan elkaar gehecht zijn. Echter, de twee vermengde energie pakketten handhaven de integriteit van elk pakket terwijl zij vermengd zijn.
Dan, vanwege hun vermenging, weet elk energie pakket dat zij van ÉÉN Bron zijn en dat zij elkaar weer binnenin die Bron zullen ontmoeten. Jij, ook, zult weer personen, plaatsen, situaties en dingen ontmoeten die je ervaren hebt in wat je eens noemde “het verleden”.
Echter, wanneer je ook maar probeert het “verleden” te ervaren dat achter je stroomt, keert het terug naar het altijd-aanwezige NU. Je verhuist voorbij de illusie van de tijd en in/naar het Stromen van het NU.
In het stromen van het NU, is alles ÉÉN.
In het stromen van het NU, is alles HIER.
JIJ bent het stromen, en het stromen is JOU.
Terwijl je door de frequentie van de tijdloze werkelijkheid stroomt, ervaar je een vreemde echo, wat ongeveer is zoals echo-navigatie. Deze echo-navigatie is je eigen energiegebied dat naar jou terug echoot terwijl het op alles dat je gewaarwordt/waarneemt afketst.
Sommige van deze tijdloze afketsingen zijn “momenten van eeuwigheid” waarin je vermengd met dat moment om die werkelijkheid te delen. Wij zullen proberen om in de derde dimensionale taal de term “momenten van eeuwigheid” uit te leggen.
Momenten van eeuwigheid gebeuren wanneer je beslist te vermengen met een gegeven versie van werkelijkheid om een mogelijke, afwisselende, EN gelijktijdige werkelijkheid te ervaren. Aangezien wij proberen de tijdloze werkelijkheid te verklaren via de tijdgebonden, 3D taal, moeten wij beelden en voorbeelden gebruiken.
Daarom, de beste manier om een tijdloze afketsing uit te leggen in/naar “een moment van eeuwigheid” is om het met een verhaal mee te delen. Per slot van rekening, wordt de waarheid het best gedragen in een goed verhaal…
Jullie Verhaal:
Terwijl je door deze werkelijkheid drijft die gevuld is met hoop en levende dromen, ben je kalm en gevuld met vrede. Je herinnert je niet hoe je naar deze plaats gekomen bent, dus weet je niet hoe te vertrekken. Maar, terwijl jij je ontspant in deze omgeving gevuld met Onvoorwaardelijke Liefde, totale vrede en eenheid met al het leven, besef je dat je mogelijk nooit weg wilt gaan.
In toenemende mate, voel je een oproep van ergens en/of iemand die ver weg lijkt te zijn, echter ook, binnenin jou. Je duwt die oproep weg, terwijl je diep in deze verbazingwekkende ervaring gaat. Je weet dat je de entree wilt vinden, maar de entree naar wat?
Je bent er niet zeker van wat je binnen wilt gaan, of zelfs waarom. Echter, iets, ergens of iemand voelt zo ENORM vertrouwd, zoals een huis uit de kindertijd die je opnieuw ontdekt hebt. Ja, je hebt zeer zeker deze plaats, deze tijd ontdekt, nee niet tijd, aangezien er GEEN tijd is hier.
Je bent zo gewend aan het concept van de tijd dat je het in je ervaring invulde, ongeveer zoals je een streepje aan een “t” zou schrijven of een punt op een “i”. Maar, terwijl jij je in dit nieuwe avontuur settelt, ontdek je dat de afwezigheid van de tijd tamelijk aangenaam is.
Het meest interessante deel van deze ontdekking is dat je NIET geschokt bent door dit besef. Het is alsof er één of ander deel van jou is dat altijd al wist dat de tijd een afleiding, een illusie was.
Vreemd genoeg, WEET je dat wat je NU ervaart geen illusie is. Volgens je derde dimensionale denken, zou het een illusie moeten zijn. Maar, op de één of andere manier, weet je binnenin je hart dat deze plaats, deze ervaring, ECHT is.
Die gedachte zorgt ervoor dat je vraagt,”Hé, waar is mijn hart? In feite, waar is mijn lichaam? Dit moet één van die dromen zijn waar ik de waarnemer ben. Ja, dat is het. Ik zal spoedig wakker worden en mijn lichaam in mijn bed vinden, precies waar ik het achterliet. Hoop ik.”
Je zorgen terzijde duwend, ga je verder met je “droom”. Ja, een droom is een goede manier om over dit avontuur na te denken. Je hebt altijd dromen, dus ben je NIET bang, hoop je.  
“VERDER met de reis,” zeg je dapper. In die zin, wat je zou zeggen als je een stem had. Op de één of andere manier, weet je dat als je een stem had, het zou piepen van angst en/of verwachting.
Echter, je beslist bewust om de controle over je angsten te nemen en/of te “angstig te zijn en het sowieso te doen.” Terwijl je de moed vindt om dapper het onbekende te betreden, voel je een warme en gecentreerde sensatie rustig binnenin je lichaam groeien.
Maar, wacht, je hebt geen lichaam. Oh ja, geen probleem, je bent “gewoon aan het dromen”.
“NEE,” hoor je een stem diep binnenin. “Je bent NIET aan het dromen. Dit is echt!”
“Wat, wacht even. Wie ben jij en hoe kan deze ervaring echt zin? Ik slaap gewoon en heb een droom.”
“Nee,” antwoordt de stem die jou omringt en binnenin jou is. “NU ben je waarlijk wakker. Voorheen, in je fysieke wereld, was je slapende. Toen je hier kwam dacht je dat je droomde, maar in feite, droomde je daar en bent HIER in het NU wakker.”
“NEE, NEE, NEE,” zeg je en probeer je de angst weg te duwen die je binnenin je lichaamloze zelf toe voelt nemen. Terwijl de angst groeit, vervaagt deze werkelijkheid voor jouw waarnemingen, en je voelt je alsof je valt.
“Wacht, wacht, ik wil nu nog niet van hier weggaan. Ik moet meer weten. Alsjeblieft help me!”
Onverwachts, wordt je overweldigd door het gevoel van zo een diepe, Onvoorwaardelijke Liefde en volledige acceptatie dat je begint te huilen, en dan huil je harder, en dan snik je.
Je snikt, en snottert en snikt voor het aangenomen verlies van alles dat ooit in deze plaats, deze frequentie gebeurde, wat je beseft NU te verlaten. Je wilt niet weggaan hierom naar daar te gaan. Je wilt HIER blijven, NU.
“Je gaat niet weg,” zegt de stem gevuld met zo een Onvoorwaardelijke Liefde dat je het niet kunt bevatten. “Je gaat NIET weg van hier en je gaat niet daar naartoe. “Hier” en “daar’ zijn derde dimensionale termen.
“Wat ben ik dan?” schreeuw je met je menselijke stem.
“Jij bent je ZELF,” antwoordt de stem rustig.
Hoewel, jij niet rustig bent, weet je dat je uit deze ervaring vandaan valt.
“NEE, NEE,” schreeuw je tegen de stem waarvan je nu gelooft dat JIJ het bent. “Ik wil niet teruggaan. Ik wil HIER In het NU blijven!”
“Maak je geen zorgen,” antwoordt de stem, “Je zult ALTIJD HIER in het NU blijven. Het is slechts dat je dat feit zult vergeten wanneer je eenmaal terugglipt in je derde dimensionale bewustzijn.”
“Maar hoe herinner ik me dat wanneer ik terugga naar daar beneden?” schreeuw je met een groeiend gevoel van wanhoop.
Plotseling, doch langzaam, begin je BINNENIN JEZELF alles dat je rondom je heen ervaren hebt te voelen. JIJ bent het HIER, in het NU, van de kalmte, de vrede, de vreugde en de Onvoorwaardelijke Liefde.
Tot je grote verrassing, voel je de ijle aanwezigheid van DEGENE met wie je gesproken hebt in je vorm glippen.
“Jij mag HIER weggaan,” fluistert je innerlijke stem, “Maar ik zal JOU NOOIT verlaten.”
***
Langzaam ontwaak je met betrekking tot je fysieke lichaam, maar het is anders. Je kunt je herinneren hoe of waarom je lichaam zo anders aanvoelt. Maar, je herinnert je WELZEKER een vriendelijke stem fluisterend,
“IK ZAL JOU NOOIT VERLATEN.”
Vertaling: Cobie de Haan – http://www.denkmetjehart.blogspot.nl

http://suzanneliephd.blogspot.nl/