Saul: Overal eisen mensen hun individuele soevereiniteit op.
Saul:
Overal eisen mensen hun individuele soevereiniteit op.
Via John Smallman
Nu jullie moment van ontwaken steeds dichterbij komt, is er wereldwijd een voelbare wind van opwinding, ondanks al het “slechte” nieuws waar de mainstream media zich zo constant en luidruchtig op richt. Echt, er is veel pijn en lijden terwijl eeuwenoude haat en wrok in het bewustzijn van de mensen opkomen om erkend, vergeven en losgelaten te worden. Het zich bewust worden van de waanzin van veel van de oude gedragspatronen van de mens – ieder voor zich -, in gezinnen, in sociale, politieke en religieuze organisaties en tussen naties en groepen van naties – verspreidt zich en de mensen maken duidelijk dat verandering van enorme omvang en op wereldschaal nu essentieel is!
Het wordt voor iedereen duidelijk dat voor vrede en harmonie, de eenheid en de onderlinge verbondenheid van iedereen moet worden gerespecteerd in een harmonieuze, liefdevolle aanvaarding van elkaar, ongeacht alle schijnbare verschillen die je tussen elkaar waarneemt. De mensheid is een grote familie, met veel verschillende belangen en creatieve vermogens. Het is nu tijd om dit te erkennen en al jullie broeders en zusters te respecteren, in plaats van jullie op te splitsen in tegengestelde groepen, die de schijn, het geloof en de creatieve inspanningen, enz. van andere groepen beoordelen en veroordelen. Jullie zijn je er al heel lang van bewust dat dat niet werkt. Echter de onvolwassenheid en het egoïsme, waaraan zo velen zich vastklampen, heeft het voor jullie praktisch onmogelijk gemaakt om zelfs maar één ander echt te respecteren vanwege jullie eigen gebrek aan zelfacceptatie.
Dat gevoel van onacceptatie, is het resultaat van trauma’s van wisselende intensiteit, die je tijdens de kindertijd en je jeugd zijn toegebracht of opgelegd. Geen van jullie groeide uit tot volwassenheid zonder het trauma van niet te worden aanvaard in de kindertijd, het trauma dat zo pijnlijk is, dat je het moest ontkennen of begraven diep in je – uit het zicht, uit het hoofd – om je in staat te stellen anderen onder ogen te zien en met hen in contact te komen, ook al bleef er binnen je bewuste ervaring nog steeds een gevoel van niet goed genoeg te zijn. Wat je zo diep in jezelf had begraven als volstrekt onaanvaardbaar, wordt voortdurend tegen jou teruggekaatst door anderen, die net zo getraumatiseerd waren en die je dan veroordelen en beoordelen, net zoals jij als kleintje toen werd beoordeeld en veroordeeld. Het is niet gemakkelijk om van de kindertijd tot de volwassenheid te groeien. Velen zijn zo getraumatiseerd, dat ze er nooit in geslaagd zijn om emotioneel of psychologisch volwassen te worden. Velen van hen gebruikten toen hun fysieke of intellectuele capaciteiten om zich te verdedigen tegen wat een bijna constante en agressieve aanval van anderen leek te zijn. Zij zochten vaak naar posities van macht en gezag over anderen om een soort van persoonlijke zelfacceptatie te vinden, wat vaak rampzalige gevolgen heeft gehad voor de mensheid.
Wat je als normaal gedrag bent gaan accepteren is gedrag dat geconditioneerd is door je jeugdervaringen met trauma’s, nu meestal verborgen onder het niveau van je bewuste geest. Het is in feite een defensieve manier van bestaan waarin je alert bent op elk teken van confrontatie dat zich voordoet en dat je emotioneel, psychologisch, intellectueel of fysiek zou kunnen bedreigen. Leven in zo’n staat van alertheid is natuurlijk erg stressvol en energiek. Maar omdat het al zo lang de ogenschijnlijk essentiële manier van leven is, is het voor de meeste mensen normaal geworden. Dus stress wordt dagelijks verwacht en aangepakt, tenzij het totaal slopend wordt, in welk geval velen die deze staat ervaren medische hulp zoeken.
Het is niet de manier waarop je wil leven. Daarom kijk je zo vaak naar baby’s, voordat ze te getraumatiseerd zijn, die spelen en zich bezighouden met het leven in een heerlijke spontaniteit en vraag je je af waarom je niet dezelfde vreugde in het leven kunt vinden, al is het maar voor even. Het is deze verwondering die de afgelopen decennia mensen heeft aangemoedigd om te zoeken naar meer lonende en plezierige manieren om te leven. Het heeft derhalve de waanzin van het moderne, expressieve leven, waarin geen tijd is om alleen maar te zijn, in hun bewustzijn gebracht. En zelfs wanneer mensen zich dit realiseren en proberen te ontspannen en voor een korte periode van tijd niets doen, of zich bezighouden met meditatie of contemplatie, stuurt de bijna constante en indringende drang om iets te doen – wat dan ook! – hen naar zich haasten om een soort afleiding te vinden. Uiteraard zijn er talloze mogelijkheden voor afleiding beschikbaar in jullie moderne leven, die vaak lijken te vragen om jullie onmiddellijke aandacht, maar hetgeen natuurlijk niet nodig is, behalve in jullie intens gevoelde behoefte aan wat afleiding, Graag gedaan!
Nu, zoals duidelijk blijkt, zijn mensen klaar voor verandering, eisen verandering. Degenen in gezaghebbende posities, die over het algemeen nogal egoïstisch gedreven zijn, kunnen dit niet zien, weigeren dit te zien. Of ze zijn zo gedreven door hun verlangen om hun gevoel van macht te behouden, dat ze proberen hun greep op de macht te behouden door nieuwe en onaanvaardbare regels en voorschriften aan te nemen om de status quo – autoritaire controle – te handhaven en te eisen dat de politie en andere “veiligheids” troepen deze vervolgens opdringen. Deze aanpak leek in het verleden altijd te werken.
Maar het verleden is voorbij! Verandering, onvermijdelijk en absoluut noodzakelijke verandering vindt plaats en zal zich blijven voordoen, totdat de oude orde gewoon uiteenvalt door een volledig gebrek aan steun van de bevolking. Een nieuwe omgeving, waarin vrede, liefde, acceptatie, begrip en samenwerking allen verenigen, ontstaat en tekenen daarvan worden op veel plaatsen zichtbaar. Overal eisen mensen hun individuele soevereiniteit op, de soevereiniteit waarmee ze zijn geschapen voor en in eeuwige vreugde, om in vrijheid te leven, om te zijn waarheen hun liefdevolle en verbazingwekkend gevoelige harten hen leiden om te zijn – Zichzelf – ongehinderd door zelfs de geringste gevoelens van schuld, schaamte of onacceptatie, omdat dergelijke gevoelens of negatieve zelfbeoordelingen volkomen ongeldig zijn en altijd al zijn geweest!
Jullie zijn allemaal goddelijke wezens die een tijdelijke ervaring hebben in vorm als mens. Als mensen was het jullie taak om geestelijk te evolueren en dat doen jullie al eonenlang. De vruchten van deze evolutionaire vooruitgang beginnen prachtig te rijpen terwijl ze een schitterende oogst beloven te worden voor iedereen om van te genieten. Bereid je daarom voor op het FEESTVIEREN.
Met zoveel liefde, Saul.
https://johnsmallman.wordpress.com/
Vertaald door Winfried
