SAUL: Het Leven Is Liefde, Jij Bent Liefde, En Liefde Is Grenzeloos.
SAUL: Het Leven Is Liefde, Jij Bent Liefde, En Liefde Is Grenzeloos.
Gechanneld door: John Smallman – 28 mei 2023
Er is alleen God, met Wie ieder van jullie eeuwig één is. Het is onmogelijk dat te begrijpen, aangezien jullie je leven leiden in menselijke lichamen die hun beperkingen ervaren, en jullie neigen ertoe enorme stemmingswisselingen te ondergaan die de ware vreugde van het leven ernstig ondermijnen, zelfs als in het huidige moment in al jullie behoeften wordt voorzien. Het is heel verwarrend en verontrustend voor jullie, en omdat jullie bijna voortdurend gevoed worden met het drama van wereldse gebeurtenissen van een zeer ongelukkige en angstige aard, is het heel moeilijk voor jullie om langer dan een paar minuten per keer ontspannen en in vrede te zijn, omdat jullie ego’s jullie steeds weer persoonlijke verontrustende ‘wat als’-gedachten voorhouden.
Het leven is Liefde en Liefde is grenzeloos, maar je hebt de menselijke ervaring van beperking gekozen voor de lessen die je wilt leren – om tot het besef te komen dat afscheiding van je Bron volstrekt onmogelijk is, dat het nooit gebeurd is. En misschien vraag je je af hoe de ervaring van beperking je zou kunnen leren dat afscheiding onmogelijk is, wanneer ze je voortdurend lijkt aan te tonen dat je uiteindelijk allemaal afgescheiden en alleen bent. Je wordt geboren uit een relatie in de afgescheidenheid van een menselijk lichaam, waar je blijft tot het niet langer het leven kan ondersteunen en je sterft. Maar je bent Liefde, je bent niet je lichaam, en naarmate je bewustzijn groeit ontstaat het besef dat je bewuste bewustzijn van levend zijn wordt ervaren door je lichaam, maar niet dat lichaam is. Waar gaat dat bewustzijn dan heen bij de dood? Velen denken dat het ook wordt beëindigd. Maar als je werkelijk luistert naar je bewustzijn, je hart/geest centrum van zijn, krijg je het intuïtieve inzicht, het weten dat dat niet waar kan zijn. En dat besef is verheffend, maar ook verwarrend.
Sinds het moment van je schepping ben je echter altijd levend geweest, en dat zal je altijd blijven, want je bent geschapen om eeuwig te genieten van het wonder dat God is, dat Eén is, dat Jij bent. Er is geen eindpunt voor wie God ook heeft geschapen, omdat God eeuwig meer en meer Liefde in het leven roept in een constante en eindeloze creatieve uitbreiding van Haarzelf voor de oneindige Vreugde van Haarzelf en van alles wat Zij schept. Er is niets om verward over te zijn, want er is alleen Liefde – niets anders – die altijd alles omarmt.
Daarom is er geen reden tot verwarring. Verwarring ontstaat omdat jullie jezelf toestaan, in feite aanmoedigen, via jullie ego’s, om te twijfelen aan de Werkelijkheid dat je in elk moment Eén bent met je Bron, en zonder zelfs maar een micromoment van afscheiding van Haar. Zij is ALLES, en jullie zijn elk een essentieel deel van ALLES, want dat is Haar Wil en ook de jouwe.
Toch koos je, in volledige en volkomen vrijheid, ervoor om de onwerkelijkheid van afscheiding van de Bron te ervaren om te ervaren wat je dacht dat je totale onafhankelijkheid zou geven – om vrijheid te ervaren voorbij de oneindige vrijheid die je al had, en waarin je geschapen bent! En omdat zij, toen zij jullie schiep, jullie op dat moment begiftigde met ALLES wat zij is en heeft, is er daarom geen mogelijkheid tot iets – vrijheid, macht, creatief vermogen, bewust bewustzijn, Eenheid – buiten wat jullie al hebben, en hebben gehad sinds het prachtige moment van jullie schepping.
Daarom moesten jullie, om een gevoel van afgescheidenheid te ervaren, een onwerkelijke omgeving construeren waarin je kon doen alsof je afgescheiden was. En door jullie enorme creatieve vermogens waren jullie daartoe in staat. Wat je ook gedacht mag hebben voordat je die onwerkelijke omgeving construeerde en binnenging, toen je er eenmaal binnenging, verloor je alle herinnering of kennis van je ware aard, van wie je was. Dat gebrek aan herinnering aan de Werkelijkheid is een essentieel aspect van de onwerkelijke omgeving van afscheiding die jullie voor jezelf bouwden. Het maakt deel uit van het spel van onwerkelijkheid, dat nu veel te intens en angst inboezemt om een spel te zijn waarin jullie willen blijven spelen.
Er is alleen God/Realiteit, en alles wat zij heeft geschapen is eeuwig gehuld in de Heiligheid die Moeder/Vader/God is. Jullie schijnbaar zeer reële staat van afscheiding is als een droom of een beeld dat oplost wanneer jullie eruit ontwaken, zonder herinnering of spoor achter te laten. Maar terwijl je jezelf daarin ervaart, is het angstaanjagend omdat je niet weet dat je onlosmakelijk verbonden bent met je Bron. Jullie ervaren jezelf als losgekoppeld, alleen, hulpeloos in de uitgestrektheid van de illusie die jullie hebben opgebouwd, en waarin jullie je bevinden als kleine of onbeduidende wezens in een uitgestrektheid van materiële vorm die oneindig lijkt te zijn. Hoe ver de moderne technologie je ook laat kijken in de verre ruimte van het multiversum, het lijkt geen grenzen te hebben. In zijn schijnbare enormiteit lijk je niets van enig belang, totaal betekenisloos daarin. En omdat dat een afschuwelijke nachtmerrie is, hebben jullie alles in het werk gesteld om het te ontkennen, om het diep te begraven in het onbewuste en ontoegankelijke aspect van jullie menselijke vormen, ver onder het hersenniveau waarop jullie intellect werkt.
Jullie collectieve ontwaken is het resultaat van de collectieve keuze van de mensheid om de ontkenning van de Werkelijkheid te staken. Ondanks jullie kortstondige keuze om de Werkelijkheid te ontkennen, heeft de gruwel van die keuze jullie uiteindelijk op een beslissingspunt gebracht – ofwel nog dieper in de ontkenning te gaan en zo het gevoel van afgescheidenheid nog gruwelijker en intenser te maken, ofwel te vertrouwen dat God bestaat, en te ontwaken – en jullie hebben collectief gekozen om te ontwaken. Het is de enige alternatieve keuze die jullie hebben zolang jullie blijven geloven in de illusoire wereld van de vorm. Jullie hebben het uitgesteld en uitgesteld, deels vanwege jullie intense ego-gedreven schuldgevoel en het daaruit voortvloeiende geloof in een onwerkelijke god van oordeel, schaamte en straf, en deels omdat jullie jezelf er uitstekend van hebben overtuigd dat jullie door jullie menselijke dood aan de gruwel van de afscheiding zullen ontsnappen. Geen van beide overtuigingen heeft enige geldigheid, ze zijn in werkelijkheid totaal krankzinnig. Dat besef van de waanzin is wat jullie uiteindelijk tot dit moment heeft geleid, dit moment van kiezen om te ontwaken in jullie natuurlijke staat – Realiteit.
Daarom moet je, wanneer je dagelijks naar binnen gaat, naar je eigen individuele heilige heiligdommen voor wat essentiële stille tijd alleen, je absolute vertrouwen in Moeder/Vader/God herbevestigen, en jezelf toestaan te accepteren dat je volledig in leven bent en je altijd bewust bent geweest van deze goddelijke Waarheid – dat je op elk moment van je eeuwige bestaan Eén bent met Haar, omhuld en omarmd door Haar oneindig liefdevolle Aanwezigheid. Zij is de Ene Aanwezigheid die je op elk moment volledig en onvoorwaardelijk accepteert, omdat je Haar goddelijke en eeuwig geliefde kind bent. Schuld, schaamte, oordeel en straf zijn van de illusie, totaal onwerkelijk, verzinsels van je afgescheiden verbeelding, nevelig, onaanzienlijk en absurd.
Jullie zijn allemaal Liefde die bemind wordt door Liefde – Bron, Moeder/Vader/God, de Ene die Alles is – in een intensiteit van Vrede en Vreugde waarvan jullie menselijke geesten totaal niet in staat zijn zich op een zinvolle manier een voorstelling te maken.
Dus ontspan je, je bent eeuwig veilig en oneindig geliefd – in weerwil van alle indrukken van het tegendeel die jullie menselijke toestand, jullie ego’s, jullie zouden proberen te overtuigen om je bezig te houden met – en jullie toe te staan om de Waarheid te kennen van wie jullie zijn.
Met heel veel liefde, Saul.
Vertaling: wakeremensen.org
