Jeshua: Wat Is Dat Voor U? / 17 Maart 2015 / Judith Coates
Geliefde,
Ik heb opgemerkt dat je nogal vaak in Liefde verblijft, omdat dat is waar het goed voelt. Maar ik heb ook opgemerkt dat je soms in een plaats van afgescheidenheid geraakt waar er een beetje oordeel kan zijn. Oordeel hoeft niet te betekenen dat je een incorrectheid bij een ander ontdekt, hoewel het merendeels is waar de algemene leringen jullie gebracht hebben: om te zeggen dat iemand iets anders “zou moeten” doen. Dat komt zeer snel uit gewoonte.
Ik heb gezien dat je een gedachte over iemand of iets had dat zij aan het doen waren of iets dat zij misschien zeiden, en daar was het ogenblikkelijke oordeel ervan gebaseerd op generationele leringen of vroegere ervaringen, en toen heb ik gezien dat je ervan terugtrad en zei, “Wel, dat is gewoon hoe zij zijn. Dat maakt gewoon deel uit van wie zij van zichzelf denken te zijn.”
Dat is zeer goed, omdat iedereen werkelijk diens leven leeft zo goed als zij weten hoe. Echter, het is heel vaak dat er een gevoel van overweldiging is als tot, “Ben ik goed genoeg?”, en het oordeel komt daar binnen en zegt, “Nou, die en die is echt beter dan ik ben, en ik voel me niet er goed bij wetende dat zij het beter doen dan ik.”
Dat is een menselijke reactie, en het is oké dat je het her/erkent. Er zijn tijden wanneer je naar een ander kijkt en zegt, “Ik wens dat ik meer zoals zij zou kunnen zijn. Zij lijken niet zo verontrust te zijn over iets, en zij handelen het allemaal tussen de bedrijven door af.” Wel, misschien doen zij dat, of misschien houden zij het gewoon meer bij zichzelf, en je weet niet hoe zij zich echt aan de binnenzijde voelen.
De menselijke reactie komt naar je toe als een leergereedschap, omdat wanneer je karakteristieken en gedrag bij een ander ziet die je bewondert, weet dat dat is waar je naartoe werkt ten toon te spreiden, voor jezelf te demonstreren, en dat het goed is dat je zoveel leraren als je vrienden hebt. Je kijkt naar hen en je ziet kwaliteiten die zij hebben, die zij ten toon spreiden, en je zegt, “Dat is iets dat ik graag zou willen.” Want zie, je bent nu uit het oordeel gegaan waar iemand gelijk had en iemand het verkeerd had. Dan kom je naar de plaats waar je iedereen als je leraar ziet, iemand die voor jou model staat voor iets dat je kunt zijn of doen of voelen.
Je ziet dan dat je niet verzaakt, omdat je dat niet doet. Je bent in een plaats geweest waar de vroegere ervaring tegen jou gesproken heeft, of de plaats waar de generationele lering tegen jou gesproken heeft en zei, “Dit is hoe het zou moeten zijn.” Dat is zeer diep ingeworteld in alle menselijke wezens. Als je begint als het kleintje, ben je afhankelijk van iemand anders om jou te voeden, om in het begin voor jou te zorgen, en je kijkt naar hen voor jouw waarachtige bestaan. Nu, in waarheid, is het de spirit van jou wat het lichaam activeert, maar in de fysicaliteit van het menselijke leven, werkt het beter als je iemand hebt die jou verzorgt. Maar dat heb je niet altijd. Je hebt levens uitgekozen toen je de harde klappen van de ouders hebt leren kennen, van degenen waar je naar keek voor de verzorging, en zij wisten niet hoe, omdat zij het zelf niet gekend hadden.
Het is gewoonlijk het geval dat zij geen liefde en verzorging gehad hebben; anderszins, zouden zij in staat zijn om het door te geven. Dus geven zij door wat zij ervaren hebben of hoe zij de wereld gezien hebben en hoe zij zichzelf leerden dat zij moeten zijn om te overleven, zoals zij het begrijpen.
Jij bent geëvolueerd vanaf wat je ouders wisten. En net zoals je ouders, evolueerden zij zich van wat zij als het kleintje kenden en wat de generationele lering voor hen was. Dus als er ook maar iemand is die vragen heeft over of er wat voor evolutie dan ook in het bewustzijn gebeurt, is alles dat zij hoeven te doen naar de ouders te kijken, naar de grootouders te kijken, verder terug in hun geschiedenis te kijken en te begrijpen hoe zij het leven zagen en hoe jij het leven nu begrijpt.
Er is evolutie van het bewustzijn. Dus wanneer je boodschappen hebt van entiteiten die niet in het lichaam schijnen te zijn, buiten het lichaam misschien, en zij zeggen tegen jou deze prachtige boodschappen dat er een ontwaking aan het gebeuren is op dit vlak, zeg jij, “Oh, maar mijn nieuwsmedia zegt dat er oorlogvoering gaande is in …” en je kunt alle verschillende plaatsen opnoemen…, “en zelfs met mijn collega’s en degenen waar ik iedere dag mee omga, zij zijn soms niet heel erg liefdevol. Dus ben ik er niet zeker van dat deze ‘entiteiten’ weten waar zij over spreken.”
De entiteiten hebben een breder overzicht van wat er gaande is dan wat jullie dag na dag hebben, en de evolutie is aan het gebeuren. Je kunt naar de ouders kijken en zien waar zij vandaan kwamen, en je kunt zien hoe jij van hen leerde om wat niet te zijn. Alle ouders, alle voorouders, al diegenen waar je mee opgegroeid bent zijn je leraren. Zij leren je ofwel iets positiefs of zij leren je wat niet te zijn. Je leert soms zeer vlot van wat niet te zijn.
Je ervaart, specifiek met de ouders, heel veel van de lessen waar je doorheen groeit. In het begin wanneer je afhankelijk schijnt te zijn van de ouders, accepteer je hun kijk op de wereld – voor een poosje. Maar dan begin je te vragen – en je hebt dit gedaan – “Is er geen betere manier? Kan er geen manier zijn waar ik me bij op m’n gemak voel en anderen zich op hun gemak voelen in mijn aanwezigheid? Kan ik niet…” – en je kunt – “… het liefdevolle gedrag ten toon spreiden en het geaccepteerd hebben?”
Je hebt dit geprobeerd, en ja, je hebt ontdekt dat soms sommigen je niet zullen accepteren, omdat hun onderwijs anders geweest is dan de jouwe. Soms ben je in een grote plaats van Liefde, en willen zij het niet. En jij voelt, “Wat is er verkeerd met mij?” Dat is gewoonlijk het eerste gewoonte ding dat in gedachten komt. “Wat is er verkeerd met mij?”
Niets is ooit verkeerd met jou, maar je heb soms duur betaald voor het geschenk wat jou geleerd heeft wat niet te zijn en wat niet voor jezelf aan te nemen. Jij bent veel meer dan welke van de menselijke geneigdheden dan ook, de grootste van wat Liefde is. Je zoekt het, en je streeft ernaar om het te geven. En soms, zoals ik gezegd heb, weten sommigen niet hoe het te ontvangen. Zij hebben zichzelf er niet voor opengesteld. Zij hebben het zelfs misschien niet ervaren.
En dus wanneer je probeert om hen de omhelzing/knuffel te geven en zij stappen achteruit en je valt bijna voorover omdat jij je evenwicht verloren bent, voel jij je zeer in verlegenheid gebracht, omdat jij iets deed dat zij niet verwachten. In werkelijkheid laat jij hen een nieuwe manier zien om te zijn, en dat is goed.
Jullie hebben een verhaal in mijn heilige geschriften waar mijn discipelen onderling een grote discussie hadden over hoe verkeerd de Pharisees en de Sadducees waren en hoe sommigen niet de werkelijke betekenis van de wet waarnamen.
Nadat ik dit gebakkelei voor een poosje aangehoord had, zei ik tegen jullie, “Wat is dat voor u? Volgt gij mij.” Met andere woorden, jullie hoeven niet te kijken naar wat zij doen en het te bekritiseren. Jullie hoeven geen fout te vinden over dat wat zij misschien niet precies doen waarvan jullie denken dat zij dat zouden moeten doen. Volg de hogere lering.
Jullie hebben een zeer goed gezegde dat een paar jaren geleden zeer populair was. Je had zelfs de kleine armbanden en halskettinkjes: “What Would Jesus Do?” WWJD? “Wat zou Jezus doen?” “Wat is dat voor u? Volgt gij mij.” En ik bedoelde niet mij als Yeshua. Ik bedoelde mij als de Christus. Volg de Christus van jezelf. Kom hogerop. Ben niet in de kneuterige plaats van bekritisering van anderen. Je kunt waarlijk niemand bekritiseren totdat je een kilometer in hun schoenen gelopen hebt; met andere woorden, totdat je hun generationele lering kent en wat zij als voorbeeld voor zich hadden van de ouders en misschien zelf de leeftijdsgenoten waar zij mee opgroeiden.
Volgt gij de Christus van jezelf. Kom hogerop. Ben niet beneden in het grint met de anderen die fouten vinden, zoals zij misschien gedaan hebben. Sta jezelf toe de Christus van hen te zien en om de Christus van jezelf te kennen en om vanuit de plaats van Liefde en acceptatie te komen van de Christus van hen.
Vaak heb ik tegen jullie, als mijn discipelen, gezegd te kijken naar de Christus van elk van de broeders en zusters, omdat dat hun werkelijke wezen/zijn en hun werkelijke erfenis is, hoewel zij een beetje veel van de vruchten van de wijnstok mogen nemen naar de plaats waar het lichaam moet rusten, om het weg te slapen, zoals het uitgedrukt wordt, of naar de plaats waar sommigen nogal ongeremd worden en hun kracht aan iedereen willen bewijzen, zien latend dat zij beter kunnen vechten, dat zij meer sterke woorden kunnen zeggen, en zij in het gedrag geraken dat misschien niet het meest liefdevolle of vreedzame is.
Je kijkt daaraan voorbij naar de plaats waar je de Christus van hen ziet en je houdt van hen. Omdat je weet dat zij echt vanuit een plaats leven dat aan hen als voorbeeld getoond werd door degenen die de wegwijzers waren of degenen die hen de weg om niet te gaan lieten zien. Zij zullen op het één of andere punt ontwaken. Het mag in dit leven zijn – en je zult hopen dat het zo is, omdat het het leven een klein beetje gemakkelijker maakt – maar het mag ook niet zo zijn. Het mag een ander leven zijn wanneer zij naar de plaats komen van diep binnenin zichzelf te zeggen, “Ik wil op een andere manier leven. Ik wil geliefd zijn, en ik wil die Liefde vergroten.”
Je mag aanwezig zijn om dat te zien, of je mag dat niet, maar weet dat de Christus uiteindelijk werkelijk gedemonstreerd gaat worden. Het gebeurt niet altijd direct wanneer je het graag zou willen dat het gebeurt. Ik weet dat je soms verschillende relaties uitprobeert, en degene waar je halsoverkop verliefd op wordt komt, en jou gedrag laat zien dat je niet verwachtte, en je moet de Christus van hen liefhebben, hoewel je uit die relatie vandaan mag lopen.
Vaak hebben mensen mij gevraagd, “Jeshua, wat moet ik met deze persoon doen? Hoe kan ik van deze persoon houden wanneer er gedrag is waar moeilijk mee om te gaan is: kritiserend en zelfs fysiek bedreigend gedrag?” Ik heb gezegd dat je niet in de fysieke omgeving van diegenen moet blijven. Je kunt verafgelegen van diegenen houden, en het mag gemakkelijker zijn om verafgelegen van diegenen te houden, dan als je precies daar was en de klappen in ontvangst neemt, ofwel fysiek of emotioneel.
Het is oké om je te verwijderen uit een relatie die niet gezond is. Soms mag het lichaam, en zeer zeker de emoties, lijden; daarom, verwijder jezelf. Verwijder jezelf uit de situatie en houd op afstand van hen, en je mag gewaarworden dat er een zeer miraculeus iets gebeurt.
Nu, sommigen zijn meer gepantserd in hun schelp zodat je wel of niet de resultaten van je liefde mag zien, maar er zullen velen zijn die reageren terwijl zij door het leven gaan, en je mag bij een plaats aankomen waar zelfs de wisselwerking met diegenen kan zijn, waar jullie beide naar een plaats van liefde gegroeid zijn. Dus het gebeurt welzeker, en je kijkt ernaar en je zegt, “Wel, het is een wonder. Ik had nooit gedacht dat hij/zij op die manier zou kunnen zijn.”
Soms wanneer je de “opoffering” gemaakt hebt van het verlaten van een relatie, is het precies dat geweest wat zij nodig hadden om te zien om hun gedrag en hun uitzicht op het leven in vraag te stellen. Dus soms door wat de wereld in het verleden een mislukking noemde – en je hebt nooit gefaald – kan de beslissing die je maakt de katalysator zijn die de ander zal laten zien, “Hé, er is een andere manier aangaande het leven.”
Dus oordeel zelf niet en zeg, “Ik zou hebben moeten…” De “zouden moetens” zijn zeer zware lasten om te dragen, en je hebt de “zouden moetens” of de “niet zouden moetens” niet nodig. Vele van jullie religies en jullie filosofische manieren van kijken naar de dingen hebben een lijst van “Niet zouden moetens”. Ik prefereer de “zouden moetens” – als je een “zou moeten” moet hebben – dan degenen die je in staat stellen om het goede in alles te zien. Omdat het goede in alles is.
Nu, ik weet dat dat niet is wat jullie wereld jullie leert. Jullie wereld leert jullie dat het een moeilijke plaats is om te zijn, en dat jullie jezelf moeten bepantseren. En ja, je kunt van mensen houden, maar soms zal je het niet aan hen laten zien, omdat “Wat zouden zij denken?” Wel, het zou hun een andere manier van bestaan/zijn kunnen laten zien. Het neemt een zeer sterk persoon, eentje die vertrouwen in zichzelf heeft, om vanuit een plaats van liefde te komen en liefde te laten zien. Omdat ja, jullie werden zoals de kleintjes onderwezen, “Wat zullen de mensen denken?” En je wilt dat de mensen van je houden.
Per slot van rekening, zullen zij van je houden, dan verzorgen zij jou. Zij geven wat het lichaam en soms te ziel onderhoudt. Dus wil je geliefd zijn, en je wilt dat de mensen je aardig vinden. Je wilt die positieve bevestiging van mensen. En nochtans is de sterkste persoon een leraar voor anderen door in zijn/haar Gechristende Zelf te staan en vanuit de plaats te leven van te zeggen, “Ongeacht wat het gedrag ook is, ongeacht wat je zegt, ongeacht hoe jij mij oordeelt, ik zie nog steeds de Christus van jou, omdat ik weet dat de Christus is wat het lichaam activeert.
“De Christus is wat jou toestaat om zelfs jouw rug naar de Christus te keren. En ik houd van dat deel van jou, hoewel dat deel, zoals ik het zie, zo klein is als het kleinste eikeltje. Ik erken dat nog steeds in jou.”
Je bewandelt dit pad van menselijkheid in Liefde en ook in bruikbaarheid; met andere woorden, je loopt niet rond en zegt tegen iemand, “Jij bent echt een bastaard, maar ik houd toch van je.” Wel, je hebt dat geprobeerd, en je hebt gezien dat het niet precies naar het hart van de dingen gaat. Dus heb je geleerd om het menselijke pad met Liefde en een beetje intelligentie te bewandelen. En wanneer je intelligentie gebruikt, betekent het niet dat je een slappeling wordt en dat je alles op een manier moet reduceren dat door hen geaccepteerd zal worden. Je gebruikt een beetje gezond verstand wijsheid om te weten wat zij zullen accepteren en hoe zij het mogen verstaan.
Je oordeelt hen er niet over, omdat je weet dat dit geweest is wat zij ervaren hebben, en zij handelen alleen vanuit een plaats van wat zij ervaren hebben. En je probeert niet om hen aan te zetten tot bepaald gedrag door te spreken vanuit een heiligere dan – gij plaats. Dat is geen ware Liefde. Dat is een plaats dat voor hen oude leringen naar boven brengt, en je hoeft dat niet te doen, omdat zij daar genoeg van gehad hebben.
Je houdt van hen, van de Christus van hen. Er is een gezegde, een groet dat jullie vanuit de oude tijden gekend hebben – “Namaste” – “De Christus van mij groet de Christus van jou.” De goddelijkheid van mij erkent de goddelijkheid van jou. Wanneer je in die vibratie kunt leven, wordt het door anderen gevoeld, en het is zoals het water geven aan de plant die sterft van de dorst.
Alle broeders en zusters willen geliefd zijn. Zij weten soms niet hoe om het te krijgen, en zij zullen proberen via de achterdeur binnen te komen en de meest afgrijselijke handelingen te doen, het slechtgehumeurde type van wezen, en nochtans zijn zij degenen die het zeer luid uitschreeuwen voor jou liefde en jouw acceptatie en zelfs voor jouw lering als het voorbeeld geeft van hoe je met hen in je leven kunt staan.
Dus, als jij jezelf ooit in een plaats gewaarwordt waar je zou kunnen zeggen, “Wel, zij zouden X, Y en Z moeten doen, of kunnen zij zo geabsorbeerd zijn in dat soort van denken,” wordt jij jezelf in oordeel van hen gewaar in afgescheidenheid, wat is dat voor u? Het doet er werkelijk niet toe. Volgt gij Mij. Kom hogerop in Liefde.
Zo zij het.
– Jeshua ben Joseph (Jezus)
in expressie via Judith
Vertaling: Cobie de Haan – http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
