Jeshua De Sluier Ontbinden / 16 April 2015 / Judith Coates
16 April 2015 / Judith Coates
Geliefde,
Wij zullen spreken over hoe door de sluier van afgescheidenheid heen te kijken, hoe uit deze dimensie, welke aldus zeer echt lijkt, in/naar de Werkelijkheid – hoofdletter “W” – te verhuizen voorbij de sluier van de verschijningsvormen. Je wilt weten, “Wie ben ik?Waarom ben ik? Waar ben ik? Waar gaat dit allemaal over?” Hetzelfde zoals het kleine kind vragen moet stellen en moet ervaren, hebben jullie de vraagtekens over hoe het leven kan zijn, en vragen jullie je af, “Is er meer aangaande het leven dan slechts wat ik ervaar?” en je weet dat het antwoord “Ja” is, er is veel meer”.
Dus zeg ik tegen jou, de eerste stap om de sluier te ontbinden is te weten, te geloven, te accepteren dat er meer is. Welnu, er zijn velen van de broeders en zusters die tegen je zullen zeggen, “Dit is alles dat er is. Je wordt geboren, je groeit op, je leeft een bepaald aantal jaren, en dan, als je geluk hebt, mag je het lichaam vreedzaam in bed laten overlijden.”
Zo niet, dan mag je hebben wat genoemd wordt een ongeluk of iets dat er met je gebeurt. In waarheid, gebeurt er niets met jou dat je al niet uitgenodigd hebt om in jouw ervaring te zijn. Maar als je zult erkennen dat er misschien iets veel meer aangaande het leven is dan slechts wat je recht voor je met je fysieke ogen kunt zien, heb je de eerste stap al gezet om te erkennen dat de sluier, zoals ik het genoemd heb, daar is en dat het echt dunner wordt iedere keer dat je hebt wat genoemd wordt de ontwakende ervaring.
Stap nummer 2 – Stap 1 was om te erkennen dat er meer is – Stap 2 is om tijd in meditatie door te brengen, om tijd door te brengen buiten het rijk van de verschijningsvormen, om naar binnenin te gaan. Ik heb jullie voorgesteld om op z’n minst iedere dag vijftien minuten in meditatie door te brengen. En hopelijk, zoals ik heel vaak gezegd heb, wanneer je die vijftien minuten daaraan spendeert, zal het zo goed aanvoelen dat je meer zult willen, en dat je er een half uur aan zult besteden.
Nu, ik weet dat je een drukke agenda hebt, en dat je een werkgever mag hebben die verwacht dat je op z’n minst acht uren van iedere dag, en waarschijnlijk meer, inzet. Maar ik zou willen zeggen dat de Ene die jou echt werk geeft – met andere woorden, het Hogere Zelf van jou – zou voorstellen dat je op z’n minst vijftien minuten, een half uur inzet, misschien zelfs uitbreidt naar een uur als je dat kunt, na een poosje, niet in het begin.
Het is zoals alle uitoefeningen die je doet. Je begint met de korte oefentijd, en dan bouw je de tijd op dat je de oefening kunt blijven doen. Aldus is het hetzelfde met meditatie, omdat wanneer je rustig gaat zitten en naar binnenin gaat, het zeer vreemd aanvoelt vanuit dat waarmee je groot gebracht werd om te ervaren. Soms raak je een beetje onrustig en wil je opstaan en iets doen, omdat dat is wat je altijd ervaren hebt.
Dus om naar binnenin naar de rustige ruimte te gaan, zal het verstand tegen je zeggen dat jij je “tijd aan het verspillen” bent. Dat je op zou moeten staan en iets moet gaan doen. Maar dat is de manier van de wereld, en dat is de taal van de wereld. Dus zeg je tegen die stem, ‘Oké, later.” En dan zit je daar voor een poosje en je luistert.
Dat is alles dat je hoeft te doen. Het is de eenvoudigheid zelf, te zitten in een comfortabele positie; zorg er niet voor dat het ongemakkelijk is en dat je uit die positie vandaan wilt gaan. Ik weet dat er bepaalde posities zijn die verondersteld worden heiliger dan andere te zijn, maar ik zeg tegen jou dat als het niet comfortabel is, het lichaam tegen je zal beginnen te schreeuwen, en dan moet je aandacht aan je lichaam schenken. Daarom, vind een gemakkelijke positie waarbij je stil kunt zijn en je naar binnenin kunt gaan en kunt luisteren.
Eerst zal je, waarschijnlijk, geen enkele grote openbaringen hebben. Het is waarschijnlijk dat je zult zeggen, “Nou, ik weet niet of dat ook maar iets waard was. Er kwam niet echt iets naar me toe, behalve dat ik aan mijn neef Harold dacht en ik dacht aan mijn oudtante en ik dacht aan mijn vriend die door een bepaald avontuur of uitdaging heengaat.”
In het begin lopen heel veel ideeën en gedachten, visioenen door je hoofd. Dat is oké. Probeer niet om deze ideeën en deze gedachten tegen te houden, omdat wanneer je dat doet, jij je zult focussen op het proberen te stoppen van alle ideeën, en het verstand zal het dan zeer, zeer druk hebben. Dus sta alle gedachten toe om door je heen te lopen. Besteed geen extra tijd aan hen, maar sta hen toe om door je heen te lopen. Sta het verstand toe om zichzelf uit te putten, en dan zal je de rustige/stille plaats bereiken.
De eerste paar keren, misschien zelfs vaker dan een paar, wanneer je dit probeert te doen, zal je een overvloed aan verschillende ideeën en gedachten hebben die je aandacht willen. Dus doe jezelf niet tekort; met andere woorden, sta toe. En terwijl je dit zult beoefenen, terwijl je zult weten dat dit werkelijk een geschenk is dat je aan jezelf geeft – een geschenk van rustige/stille tijd – zelfs als je eerst geen enkele grote openbaring hebt, heb je ten minste het lichaam toegestaan om te rusten, en daarin zit heel veel profijt.
Later mag je gewaarworden dat je een stem zult horen of je zult een idee kennen. Er zal iets zijn dat naar je toekomt dat niet geprogrammeerd was in overeenstemming met de activiteit van het verstand. Het zal iets zijn dat zichzelf gewoon aan jou suggereert. Luister. Probeer niet om het te analyseren; luister gewoon, of zie het gewoon, omdat je visueel mag zijn en je visuele ervaringen mag hebben. Als je auditief bent, mag je iets horen.
Maar bovenal, ben bedachtzaam. Wanneer iets naar de gedachten komt, kan je er nota van nemen, en dan kan je het laten passeren. Als het belangrijk is, zal het bij je terugkomen. Als het niet belangrijk is en het gaat gewoon voorbij, zal het doorheen passeren. Als jij jezelf toestaat om in de ruimte van ontvankelijkheid te zijn, is er veel dat naar je toe kan komen en na een poosje naar je toe zal komen.
Eerst, is het zoals met alles dat nieuw is, het zal vreemd aanvoelen. Het zal aanvoelen zoals, “Waarom breng ik tijd door met dit te doen wanneer ik iets anders zou kunnen doen?” Maar terwijl jij jezelf toestaat om dieper binnenin de rustigheid en de rustige stem te gaan, zijn er openbaringen van nieuwe werelden die naar je toekomen. Eerst, nieuwe werelden, en dan later zal er een lege ruimte zijn, de ruimte van gewoon te herstellen/genezen, de ruimte van gewoon te weten, de ruimte die niet gevuld hoeft te worden met gedachten. Je zult daar voor enige tijd verblijven, en het zal zeer goed voelen.
Wanneer je het gevoel van geen gedachten, geen vragen bereikt hebt, van gewoon leeg te zijn en je comfortabel te voelen, beweeg je door de sluier heen die je voor jezelf opgezet hebt, de sluier die zegt, “Dit is alles dat er is, slechts de verschijningsvormen, slechts alle activiteiten waar mijn vrienden en ik doorheen gaan.”
Je hebt een ervaring voor jezelf ingesteld welke belangrijker is. Je hebt de plaats ervaren die voorbij het weten van deze werkelijkheid is – kleine letter “w” -. Wanneer je in de ruimte bent van wat toeschijnt te zijn leegte, en nochtans is het zoals de buitenste ruimte, wat jullie de diepe ruimte noemen tussen alle Universums en Zonnesystemen, ga je in/naar wat voelt te zijn onbekend territorium, en toch is het een staat die je zeer goed kent. Het is een ruimte van Liefde, een ruimte waar jij jezelf geaccepteerd in Liefde gewaarwordt.
Je mag in/naar die ruimte een idee van iemand anders brengen, maar in waarheid, is het Liefde van Zelf, het heilige Zelf dat je bent, en je zult een overweldigend gevoel van geluk/blijheid, van vreugde, van okéheid voelen.
Welnu, zoals ik gezegd heb, doe jezelf niet tekort. Als het niet op de eerste dag, in de eerste week of maand komt, zeg dan niet, “Oh, nou, ik heb het geprobeerd, en het werkte niet.” Dat is vaak wat ik bij velen zie gebeuren. Het vergt een bepaalde hoeveelheid aan discipline, een bepaalde ruimte van te zeggen, “Ja, dit is de moeite waard. Ik zal hiermee doorzetten.”
Ik zal met jullie delen dat het de moeite waard is. Het was iets dat ik wist toen ik een kleine jongen was, en nochtans was het iets dat ik in mijn ervaring moest vernieuwen. Ik was zeer fortuinlijk, in die zin dat ik ouders, vrienden en leraren had die de waarde kenden van de zeer rustige/stille, diepe meditatie. Zij zeiden tegen mij, zelfs toen ik op een jonge, actieve leeftijd was, dat het oké is om rustig/stil te zijn. Nu, houden de jongeren er niet echt van om stil/rustig te zijn. Zij houden ervan om ogenblikkelijk aandacht te krijgen, en zij houden ervan om met hun stem te experimenteren.
Dus, zoals ik gezegd heb, doe jezelf niet tekort. Ben niet ongeduldig. Weet dat het werkelijk een prijs is die het waard is om te winnen. Ik weet dat dit in jullie wereld niet aan jullie geleerd wordt. Jullie wereld zegt dat je moet doen, dat je moet bereiken, dat je actief moet zijn. Maar, in waarheid, zeg ik tegen jullie dat het belangrijkste dat je met je mee zult nemen nadat je het lichaam losgelaten hebt een weten is van de Liefde waar je de gehele tijd in vastgehouden werd.
Want waarlijk, wanneer je naar je eigen Licht gaat als je het lichaam loslaat, ga je naar Liefde, en Liefde wacht de gehele tijd op jouw acceptatie. Liefde wacht in die meditatieve staat en wil jou beschenken met het gevoel van acceptatie, met het gevoel van waardigheid dat de wereld niet kent. In die ruimte zal jij je ware Zelf vinden.
Nadat je gedurende enige tijd in die ruime geweest bent … en het mag een tijdje duren of dat mag het niet, zal ik dus niet tegen jullie zeggen dat het één maand of één jaar neemt. Het vergt doen, oefening, verblijven in de stille/rustige ruimte. En dan na een poosje zal jij je ware Zelf vinden die voorbij iedere verschijningsvorm gaat, voorbij iedere beschrijving.
We kunnen woorden gebruiken om de ruimte van Liefde te beschrijven, maar de ervaring van Liefde is iets anders, nietwaar? Wanneer je in die ruimte geraakt en je gewoonweg van iedereen houdt, heb jij je ware Zelf gevonden, een Zelf welke de wereld niet waardeert, niet naar waarde schat; je krijgt geen beloning van de wereld voor het leven in Liefde. Precies het tegenovergestelde is waar, als jullie jullie wereld vandaag de dag bekijken.
Maar ik zeg tegen jullie, heb hoop, omdat als je Liefde binnenin jezelf vindt, en als je Liefde van het Hogere Zelf ervaart, je die vibratie zelfs uitstuurt in/naar de wereld die Liefde niet begrijpt en niet waardeert, en ben je de wereld zelf aan het veranderen.
Er komt een tijd wanneer jij je zult herinneren, en de broeders en zusters zich zullen herinneren, hoe het voelt om in Liefde te leven; om niet te moeten bereiken, om niet wedijverend te moeten zijn en over anderen heen te lopen terwijl jullie de ladder van het leven beklimmen, maar slechts te verblijven in de ruimte waar iedereen oké is.
Iedereen is geliefd met een eeuwigdurende Liefde welke geweest is van voordat de tijd begon, en die Liefde zal zelfs blijven nadat het doel van de tijd vervuld werd. Tijd heeft welzeker een doel, en het zal niet altijd zijn. Er zal een tijd komen, buiten de tijd, wanneer je niet langer meer het concept van de tijd en de inperkingen die de tijd op jou plaatst nodig zult zijn, wanneer je gewoon het goddelijke Zelf zult zijn die je bent, in Liefde, geaccepteerd voor Wie en Wat je bent, het goddelijke Zelf; niet de identiteit die de wereld aan je geeft, want dat is voorbijgaand en tijdelijk en gewoonlijk vol van oordeel, maar het Zelf van jou dat voor eeuwig toekijkt en voor eeuwig in Liefde vertoeft. Dat is Wie je bent, en dat is wat je zult gaan beseffen – om werkelijkheid in je besef te maken – terwijl je de uitoefening van meditatie doet.
Wanneer je de ruimte binnengaat die ik net beschreven heb – de ruimte van Liefde, waar jij van jezelf houdt, je van iedereen houdt – hoef je zelfs geen object van Liefde te hebben. Het is gewoon een zee van Liefde. Je vertoeft daar gedurende enige tijd, omdat het zo goed aanvoelt. Dan begin je te beseffen dat buiten de voorschriften van de wereld, daar een geheel ander rijk is dat alleen maar Liefde kent, en je verhuist in/naar de ruimte van in staat te zijn om te ervaren, om anderen voort te roepen die in/naar dat rijk verhuisden, misschien door het loslaten van het lichaam zodat zij het lichaam niet meer rond hoeven te slepen, het niet hoeven te kleden, te voeden, en aandachtig te zijn voor al diens behoeften.
Zij worden zichzelf gewaar in een ruimte van grote Liefde te zijn. Dat is waarom jullie verhalen gehoord hebben van diegenen die de “bijna-dood-ervaring” gehad hebben, waar zij niet terug wilden gaan naar het menselijke leven, omdat Liefde zo goed aanvoelt, en toch wisten zij dat er iets achterbleef in de wereld, in de ervaring van de menselijkheid, dat zij ofwel wilden of waarvan zij voelden dat het vervuld moest worden.
In de ruimte van grote Liefde, kan je communiceren met iedereen waar je mee wilt communiceren – geliefden die verder gegaan zijn, zoals het genoemd wordt, en toch gaan zij nergens weg van jou of zijn afzonderlijk van jou. Zij zijn in een grote ruimte van Liefde als zij zichzelf ervoor openen. Daar zal je meesters van andere tijden vinden, degenen waar je over gezegd hebt, “Als ik alleen maar een kort bezoek aan hen zou kunnen brengen” – iemand die je bewonderde, een leraar misschien. Je kunt dit in de tijd van de meditatie doen, zelfs terwijl je het lichaam toestaat te functioneren.
Wanneer je in de ruimte van een zeer diepe meditatie bent, weet het lichaam hoe voor zichzelf te zorgen. Het hart zal blijven kloppen. Alle organen zullen precies doen wat zij verondersteld worden te doen. Het bloed blijft circuleren. Het verteringssysteem zal doorgaan met verteren.
En dan wanneer je terugkomt naar het besef van het lichaam en er iets mee moet doen, zal het op je wachten, hoewel als een voetnoot aangaande dat, er zijn grote meesters die in een zeer diepe meditatie gegaan zijn en besloten dat zij het lichaam niet opnieuw wilden activeren, dus hoefden zij dat niet. Maar dat is de uitzondering, en dat is niet wat er voor jou gebeurt. Dus je hoeft niet het gevoel te hebben dat als je in een zeer diepe meditatie geraakt en je werkelijkheid vergeet, dat dan alles gaat ontbinden/oplossen.
Dat zal voor jou niet gebeuren. Je zult altijd een kleine … wat jullie noemen een zilveren koord houden, de aanhechting aan het lichaam totdat je met het lichaam klaar bent. Het lichaam wordt altijd vrijwillig opgegeven. Het wordt je nooit afgenomen, hoewel er grote overtuigingen aan jullie gegeven worden zoals aan degenen die in de activiteiten van oorlogvoering zijn.
Jullie hebben verhalen van mensen op het slagveld die het lichaam niet op zullen geven, omdat zij ervoor kiezen om dat aldus niet te doen, hoewel de broeder naast hen het lichaam neergelegd mag hebben, en de broeder aan de andere zijde ook het lichaam neergelegd mag hebben. Het is altijd een keuze.
Het werd tegen jullie gezegd, en het is een grote waarheid, dat wanneer iemand het lichaam loslaat, dat zij de verschijningsvorm aannemen toen zij in de bloei van hun leven waren; niet hoe zij in de laatste paar weken waren voordat zij het lichaam loslieten, hetgeen er ten zeerste tragisch uitgezien mag hebben, maar zij verschijnen als wanneer zij in de bloei van hun leven zijn. Als je hen alleen de laatste paar weken kende voordat zij het lichaam loslieten, dan zullen zij eerst aan jou die verschijningsvorm laten zien.
Vaak herinneren zij zich wanneer zij tamelijk vreugdevol, tamelijk levend geweest zijn – omdat zij het zelfde zijn zoals jij bent – en zij zullen in de bloei van het leven zijn, het geestelijke leven, niet vrezend. Want zie, één van de dingen die het lichaam verslijt, en ook de persoon, is vrees, zorgen, denken dat je moet doen wat het ook is dat de werkgever gezegd heeft om te doen, wat het ook is dat de angsten jou verteld hebben om te zijn, wat het ook is dat de ouders tegen je gezegd hebben in de tijd dat je opgroeide, in die zin dat je op een bepaalde manier moest zijn – sta rechtop, til je hoofd op, kijk nooit naar beneden, kijk nooit achterom, enzovoorts, alle dingen die “goed voor jou” zijn.
Maar in waarheid, kunnen alle disciplines van het opgroeien soms een beetje slijtend voor de spirit zijn. Dat is waarom ik jullie er van tijd tot tijd aan herinner om zoals het kleine kind te worden, het kleintje die opgewonden aangaande het leven is, die ten zeerste daarbuiten in het leven is. Het leven is alles dat er is, en zij willen er meer over te weten komen.
Je wilt meer weten over de voortdurendheid van het leven. Je wilt weten, “Hoe werk ik met het lichaam? Hoe zorg ik ervoor dat het wordt op de manier dat ik wil dat het is?” In waarheid, functioneer je altijd in het lichaam zoals jij ziet dat het mogelijk is. Dit is niet als een oordeel gezegd. Als je een conditie hebt waar je mee aan het werk bent, is het niet als een oordeel gezegd. Het wordt als een waarheid gezegd: je lichaam reageert op wat je het vertelt. Als je gelukkig bent en jij van je lichaam houdt, zal het van jou houden.
Jij bent de Ene, de creatieve Kracht die het lichaam activeert. Jij hebt de leiding. Welnu, ik weet dat het lichaam je soms antwoord geeft en zegt, “Wel, dat is een lachertje. Denk jij dat jij de leiding hebt? Ik zal het je laten zien,” en dan krijg je pijn in je enkel of een pijn in de midden-sectie, of, wee ik, een pijn in het hoofd. En je reageert. Je reageert uit gewoonte.
Dus zeg ik tegen jou, wanneer je in de ruimte van grote Liefde bent, zal jij van je creatie houden; je zult van je lichaam houden, en het zal anders voor jou aanvoelen. Het gebeurt gewoonlijk niet allemaal in één keer. En zoals ik gezegd heb, ik was zeer fortuinlijk, en jullie zijn zeer fortuinlijk in andere levensspannen geweest waar jullie in een spirituele gemeenschap opgroeiden die jullie accepteerden als het kleintje, wetende dat jij de goddelijke Energie bent welke jouw creatie, het lichaam, activeert.
Wanneer jij jezelf toestaat om zeer diep in een meditatieve ervaring te komen en je voelt jezelf helemaal Liefde te zijn, niets anders dan Liefde, niets dat er geanalyseerd moet worden, niets dat omschreven moet worden, er geen woorden aan hoeft te hechten, dan heb je voor jezelf de kans om te spreken met iedereen overal op ieder moment van wat voor tijdperk dan ook van heilige Moeder Aarde en de planetaire wezens die jij geweest bent in anderen incarnaties of geen-incarnaties, om terug te gaan en jezelf in de andere levensspannen opnieuw te evalueren, om te hergroeperen, zoals het zou zijn, alle andere levensspannen, incarnaties en geen-incarnaties van ervaringen, en zult bij jezelf gewaarworden zeer rijk te zijn.
Je mag je verbinden wat in deze tijd genoemd wordt de ET’s. Je zult ontdekken dat, “Oh, mijn grote goedheid, ik had een ervaring als een ET, maar ik wist niet dat ik een ET was. Ik was gewoon een wezen. Ik was een bewustzijn. Maar anderen, misschien, zouden mij omschrijven als een ET, omdat op dat punt leefde in niet op heilige Moeder Aarde.”
Werkelijk jullie zijn een klein eencellig diertje geweest. Jullie zijn een vis geweest die in de zee zwom. Jullie zijn vierbenige wezens geweest. Jullie zijn uitgeslapen apen geweest die door de bomen slingerden. Soms is er een gevoel binnenin jullie dat jullie dat graag weer zouden willen doen, “Oh, dat ik in leven en vrij zou kunnen zijn en door de bomen zou kunnen slingeren van tak naar tak naar tak.” Wel, je herleeft op dat punt een ervaring die je al gehad hebt; anderszins, hoe zou dat concept, idee, gevoel een plaats vinden in je bewustzijn? Het is omdat je het gedaan hebt. Je bent het al geweest.
Mensen hebben zichzelf ingesteld om op de top van de piramide te zijn en te zeggen dat zij de top van de evolutionaire boom zijn. Wel, ik zal met jullie delen, als jullie het willen ontvangen, dat in wat jullie zien te zijn een paar honderd jaren vanaf nu, misschien zelf slechts een tweehonderd jaren, misschien in slechts honderd jaren, er een evolutie/ontwikkeling gezien zal worden waar de menselijke gestalte anders gaat zijn dan wat het nu is, en de menselijke receptor, anderszins bekend als het brein, gaat in staat zijn om veel ontvankelijker en telepathisch te zijn dan wat jullie nu kennen. Jullie zijn daarnaar aan het verhuizen.
Dus over een honderd jaren mogen jullie misschien terugkijken naar deze geschiedenis en jullie mogen zeggen, “Oh, wel, ik ben blij dat ik toen niet leefde. De dingen ware zo primitief; in vergelijk.” Dus zeg ik tegen jullie, oordeel niet. Er is geen plaats voor oordeel, er is alleen plaats voor Liefde.
Verblijf altijd in Liefde. Beoefen meditatie. Verbind wederom met de Alheid van jou, en de sluier zal niet meer zijn.
Zo zij het.
– Jeshua ben Joseph (Jezus)
in expressie via Judith
Vertaling: Cobie de Haan – http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
