OVER SCHOLEN EN KINDEREN – Gesprek met Babaji

OVER SCHOLEN EN KINDEREN

Jahn J. Kassl, 8 september 2022

Gesprek met Babaji

---

Kinderen die worden gedegradeerd tot robots die op commando kennis moeten uitspuwen, verliezen alle creativiteit en vervullen alleen wat van hen wordt verwacht. Het einde van de vlijt begint waar de creativiteit van een kind wordt geblokkeerd. Het inherente vermogen van het kind tot enthousiasme behouden, is de belangrijkste taak van ouders, leraren, mentoren en scholen.

---

Uit het boek: „IM ZEICHEN DES WANDELS“ (in het teken van de verandering) (2018)

Over scholen en kinderen

In het kader van het begin van het schooljaar in Oostenrijk, Duitsland en Zwitserland

Alternatieve scholen

JJK: Welke voordelen kunnen kinderen halen uit een “alternatief schoolsysteem”? Ik bedoel scholen waar kinderen zelf bepalen wanneer ze leren en ook wat ze op welk moment leren. Wat doet deze “vrijheid” met de kinderen? Zogenaamde “vrije scholen” beleven momenteel een hausse omdat de staatsschoolinstellingen jammerlijk falen. Maar is dat altijd beter?

Ik maak beide schoolsystemen – reguliere school en alternatieve school – van zeer nabij mee. Wel moet ik daarbij vaststellen dat kinderen tot op zekere hoogte “leiding” en “richtlijnen” nodig hebben. Het is goed als leraren de kinderen aanmoedigen en uitdagen.

Veel hiervan wordt niet aangeboden in sommige van deze nieuwe scholen. De kinderen worden min of meer aan hun lot overgelaten … Wat doen zulke scholen met de kinderen?

BABAJI: Ik ben bij je en ik ben bij jullie, geliefde mensen. Laten we licht werpen op deze zaken.

Uit een “alternatief schoolprincipe”, d.w.z. uit scholen die de kinderen grotendeels aan hun lot overlaten en waar weinig actieve steun van de leerkrachten komt, kunnen kinderen vooral één voordeel halen: hun weg vinden in het leven zonder dictaat, zonder druk. Het is een zoektocht waarbij persoonlijke verantwoordelijkheid al heel vroeg belangrijk is en de kinderen daartoe worden aangemoedigd.

Waarnemingen zoals jij ze beschrijft en ervaart vloeien voort uit het feit dat de kinderen deze persoonlijke verantwoordelijkheid pas bereiken wanneer zij zich volledig hebben bevrijd van de verwachtingen van de ouders en het systeem. Dit is vaak een lange weg en dus lijken deze kinderen gedesoriënteerd of lusteloos. Maar dat is niet het geval. Leren gebeurt gewoon anders en ook later.

Voorts moet een onderscheid worden gemaakt tussen alternatieve scholen. Er zijn ook goede en slechte scholen in dit systeem. Dit geldt evenzeer voor gewone scholen. In elke school, ongeacht het type, gaat het om de leerkrachten en het klimaat dat er heerst.

Rapportcijfers

JJK: Zijn rapportcijfers goed of slecht?

BABAJI: Ook hier ligt het aan de leraren. Wie cijfers gebruikt als machtsinstrument mist het doel en kinderen verliezen het plezier in leren. Cijfers kunnen een stimulans zijn als leraren begrijpen hoe ze er voorzichtig mee om moeten gaan.

Over het algemeen versterken cijfers de concurrentie in een klasgemeenschap, die kinderen weliswaar goed voorbereidt op deze matrix, maar hen niet in staat stelt zichzelf te vinden. Scholen zonder beoordelingen en met leerkrachten die deze taak echt aankunnen zijn het ideaal.

Wat ontbreekt in het huidige schoolsysteem in veel “ontwikkelde landen” is het verzuim van de ontwikkeling van het hart, het verzuim van de spirituele ontwikkeling en het verzuim van de afstemming op goddelijke principes.

In de conventionele scholen wordt eenzijdige kennis bijgebracht, zodat hun afgestudeerden bij uitstek geschikt zijn voor dit systeem. Hartonderwijs is onbekend in deze scholen en dus ontwikkelen de kinderen zich tot egoïsten die leven volgens de wet van de sterkste.

In veel “alternatieve scholen” geldt een andere aanpak. Antroposofische scholen volgens Rudolf Steiner of de scholen volgens Maria Montessori moeten hier worden genoemd. Er zijn ook overal ter wereld goede scholen die door meesters of hoogontwikkelde mensen zijn opgericht en waar holistische kennis op een zeer sensibele en menselijke manier wordt overgedragen door geweldige leraren.

JJK: Hoe zit het met ouders die hun kinderen zelf lesgeven, hoe zit het met kinderen die nog nooit een school van binnen hebben gezien?

Thuis leren en opgroeien zonder computers en mobiele telefoons

BABAJI: Ook hier hangt het af van de ouders en de kinderen. Sommige ouders overbelasten zichzelf en ook hun kinderen, omdat het niet altijd conflictvrij is wanneer ouders hun eigen kinderen onderwijzen. Dit leidt vaak tot wrijvingen die niet noodzakelijkerwijs bevorderlijk zijn.

JJK: Als kinderen in de natuur leren, ver weg van computers en mobiele telefoons opgroeien – is dat goed? Worden deze kinderen niet wereldvreemd en krijgen ze later problemen in deze wereld?

BABAJI: Het is het mengsel, de dosis, die telt. Kinderen met alle middelen weghouden van de dubieuze zegeningen van deze wereld versterkt alleen maar hun interesse om in te halen wat ze ooit gemist hebben.

Als je bepaalde dingen nooit mag doen, wacht je op de juiste gelegenheid om iets uit te proberen of in te halen. Hier is het belangrijk om extremen te voorkomen.

De juiste manier is de middenweg en mensen bewust maken van dingen. Ouders en leerkrachten die wijzen op de gevaren en de gevolgen van het gebruik van mobiele telefoons en computers, maar de beslissing na een bepaalde leeftijd aan de kinderen zelf overlaten, bewandelen de juiste weg.

JJK: Hoe oud moeten kinderen zijn om zelf te mogen beslissen of en hoe ze een mobiele telefoon of een computer gebruiken?

BABAJI: De vraag is hoe deze media worden gebruikt. In het algemeen is het belangrijk de kinderen te begeleiden en hen geleidelijk te leren hoe zij deze op verantwoorde wijze kunnen gebruiken. Zodra de kinderen weten wat de gevaren zijn, kunnen ze er zelf over gaan nadenken – wat heel nuttig is. Op de peuterleeftijd moet een streng verbod gelden.

Kinderen zouden van al deze dingen weggehouden moeten worden tot ze 7 jaar oud zijn. Pas daarna is een zeer voorzichtige en geleidelijke kennismaking met deze media aan te bevelen.

„Tucht en orde“

JJK: Welk effect hebben strenge, d.w.z. autoritaire scholen op kinderen – ik bedoel scholen waar “tucht en orde” heersen en alles wordt bepaald door het beoordelingssysteem?

BABAJI: Competitief denken, het recht van de sterkste uitoefenen, het recht van de vuist, egoïsme, gebrek aan empathie en gerichtheid op een overlevingsstrijd. Scholen zonder ziel, waar leraren zich gedragen als dictators en kinderen zien als computers die naar believen informatie uitspuwen, zijn een groot kwaad.

JJK: “Boulimisch leren” is een term die populair is geworden. In dit geval spugen kinderen hun kennis uit tijdens examens, om het daarna snel weer te vergeten …

BABAJI: Onder deze omstandigheden schiet elke school zijn doel voorbij en heeft de school geen betekenis. Tenzij men de kinderen wil herdefiniëren tot robots – wat natuurlijk door deze matrix wordt afgedwongen.

De gender-ideologie

JJK: En scholen die precies aan de andere kant van de schaal staan, die alles nivelleren en mogelijk zelfs gender ideologie verspreiden?

BABAJI: Schoolsystemen die opgaan in de genderideologie en de gelijkschakeling van de seksen propageren, geven kinderen een volledig vertekend beeld van mensen en de wereld. Het is erg moeilijk voor deze kinderen om hun eigen identiteit te behouden of op te bouwen.

Waar het eigen geslacht in twijfel wordt getrokken, ontstaan onzekerheden over zichzelf.

Zelfvertrouwen en zelfbewustzijn vallen weg en een constante zoektocht naar identiteit is het gevolg. Deze “pedagogie” maakt deel uit van het plan om mensen niet in hun macht te laten komen om ze permanent te kunnen controleren.

Iemand die geen goed verankerd genderzelfbeeld heeft, blijft een kneedbare massa en kan te allen tijde in een bepaalde richting worden gemanipuleerd.

De grootste aanvallen en schendingen vinden plaats via de seksualiteit en dat is waar het bij kinderen begint, door hun aangeboren instincten in twijfel te trekken en te verdraaien. In het algemeen hebben scholen waar leraren hun aangeboren genderidentiteit of natuurlijke autoriteit niet uitoefenen, een schadelijk effect op kinderen.

Slechts weinig kinderen kunnen groeien en vooruitgang boeken zonder “leidende beginselen”, “rolmodellen”, duidelijke ” begeleiding” en wijs ” leiderschap” – en kinderen hebben vrouwelijke en mannelijke energieën nodig in het bemiddelingsproces.

Het is belangrijk dat leraren zichzelf kennen zodat leerlingen zichzelf kunnen leren kennen.

Alleen dan kunnen leraren en studenten hun plaats innemen. Mensen zijn één op een hoger niveau. Op het niveau waarover wij het hebben, is het belangrijk de verschillen tussen mensen, gedefinieerd door hun taken, te erkennen en zich dienovereenkomstig te gedragen. Scholen waar dergelijke leerkrachten ontbreken, laten de kinderen vaak achter met een innerlijke desoriëntatie en chaos.

Liefdevolle begeleiding en natuurlijk gezag zijn de beste manier om een kind te steunen totdat het in deze wereld zelf standvastigheid bereikt. Als daar wijsheid aan wordt toegevoegd, is het geluk voor de kinderen perfect.

Het potentieel van kinderen

In wezen geldt dat, ongeacht door welk “schoolsysteem” een kind is gegaan, de mens een enorm innerlijk potentieel heeft en in staat is zich te ontdoen van welk “keurslijf” dan ook. Het bewustzijn van een mens kan alles doorzien – en veel kinderen van nu zijn heel goed in staat om hun ongelukkige situatie te herkennen en later te corrigeren.

JJK: Ik denk soms ook bij mezelf dat als de poolverschuiving in de komende twee jaar zou komen en de wereld volledig zou veranderen en mensen zouden ascenderen, dan zouden kinderen anders leren, dan zouden deze vragen achterhaald zijn. Dus wat betekenen mijn vragen en zorgen als cijfervrije, telepathische kennisoverdracht in een liefdevolle en waarderende omgeving toch al om de hoek ligt?

BABAJI: Hierop focussen is geen aanpak om de huidige situatie op te lossen. Zich richten op mogelijkheden is in principe niet verkeerd, maar inactief blijven tot dan en niet reageren op het nu is een zonde. Het hier en nu vraagt om antwoorden en de door jou genoemde ontwikkelingen moeten “in potentie” mogelijk worden. Dit gebeurt wanneer mensen zich wijden aan hun dagelijkse taken en niet door ervoor te vluchten.

Daarom moeten kinderen beslist worden aangemoedigd om te leren en vaardigheden te verwerven.

“Tucht en orde” is net zo goed de verkeerde weg als kinderen laten opgroeien “zonder autoriteiten”. In beide gevallen verdwijnen hun vaardigheden. Sommigen worden slaven van het systeem en anderen neigen tot luiheid en worden lusteloos.

Waar het om draait!

Waar gaat het om bij het begeleiden van kinderen? Waardering, respect en liefde – op dit fundament kan alles aan kinderen worden bijgebracht! In dit verband is de voorbeeldfunctie van ouders en leerkrachten het belangrijkste criterium. Degene die de kinderen voorleeft wat hij of zij wil dat ze leren, is de beste leraar, de beste moeder en de beste vader.

Alles wat we hier bespreken is nietszeggend als volwassenen het ene zeggen en het andere doen.

Zo kunnen kinderen ook het belang van inspanning en de waarde van ijver bijgebracht worden. Deze twee kwaliteiten zijn onontbeerlijk op alle niveaus van Zijn, wil een wezen zich ontwikkelen en iets bereiken. Luiheid is een zonde. Als ijver wordt bijgebracht door het voorbeeld van ouders en leraren, dan is er al veel, heel veel gewonnen.

„Zonder vlijt geen zegen!“

JJK: „Zonder vlijt geen zegen“ is een bekend spreekwoord!

BABAJI: God helpt de ijverige in al zijn inspanningen. Luiheid of vlijt zijn bij alle ondernemingen te allen tijde en op alle tijdslijnen van het grootste belang. Daaruit vloeit het menselijk karakter voort, ongeacht de wereld en de omgeving.

Inspanning is vereist op alle niveaus van het Zijn en een ontwaakte geest houdt van deze inspanning, wetende dat hij erdoor groeit. Scholen kunnen dit bewustzijn trainen, het wakker houden zodat het niet wegkwijnt en zodat de mens een goed karakter ontwikkelt. Alleen dan kan hij zijn werkelijke ” potentieel ” ontvouwen.

Vlijt heeft te maken met zelfrespect – en dit zelfrespect hebben kinderen vanaf hun geboorte.

Zo is ijver ook in ieder mens aangeboren, anders zou geen mens rechtop lopen, omdat hij zich de moeite van het “leren lopen” zou besparen. Deze kwaliteiten worden uit kinderen getraind op scholen of door verkeerd “onderwijs”. Als er dan een gebrek aan rolmodellen is, is de frustratie perfect.

Kinderen die worden gedegradeerd tot robots die op commando kennis moeten uitspuwen, verliezen alle creativiteit en vervullen alleen wat van hen wordt verwacht. Het einde van de vlijt begint waar de creativiteit van een kind wordt geblokkeerd. Het inherente vermogen van het kind tot enthousiasme behouden, is de belangrijkste taak van ouders, leraren, mentoren en scholen..

JJK: Kunnen scholen die kinderen min of meer aan hun lot overlaten of die gendergekte pushen dit “levenssysteem” ruïneren?

BABAJI: Ja, als de kinderen een vergelijkbare leefomgeving buiten de school vinden. Nee, als de kinderen met mensen kritisch kunnen reflecteren over wat ze hebben meegemaakt of deze scholen op tijd verlaten.

Zoals aan het begin van ons gesprek werd uiteengezet, heeft een kind op een “school zonder druk” de mogelijkheid om zelf zijn “willen” te ontdekken, aangezien er op deze scholen geen “moeten” is. Het is ook belangrijk te begrijpen dat elk kind op een andere manier begeleid en ondersteund wil worden. Voor veel kinderen is het rigide schoolsysteem met “frontaal onderwijs”, cijfers en examens ideaal, voor anderen is het een onmogelijkheid. Hier moet een onderscheid worden gemaakt.

De beste school voor alle kinderen is de school waar de leerkrachten de kinderen met respect behandelen en waar een goede sfeer heerst. Voor alle scholen geldt: als je kinderen er graag heen gaan, dan weet je dat de school goed is en dat er veel dingen goed zijn.

JJK: Hoe wordt iemand die op een gegeven moment zijn enthousiasme heeft verloren weer ijverig? Hoe kan het enthousiasme terugkeren? Is het aanleg of training? Komt ijver door belangstelling, dat wil zeggen automatisch, doordat iemand zijn roeping vindt en die met een beroep verbindt?

BABAJI: “Automatisch” wanneer de waarde van vlijt aan deze persoon wordt overgebracht en weerspiegeld in zijn of haar leefomgeving. Dan wordt zelfs de meest luie persoon weer ijverig.

Opstandige fases en pubertijd

JJK: Hoe om te gaan met kinderen die door hun fases gaan – van de opstandige peuterfase tot de pubertijd kan er veel op ouders afkomen. Bestaat er een basisregel?

BABAJI: Omgaan met de “conflicten” en de kinderen hun plaats geven in het gezin. Consistentie en ook strengheid, d.w.z. grenzen stellen, en dit doen in een liefdevolle sfeer, dat is de eerste sleutel. De tweede sleutel is niet altijd een groot probleem te maken van “overtredingen”. Geef toe, vergeef en houd je aan je lijn, dat is de manier.

Kinderen profiteren het meest van liefdevolle ouders die duidelijk hun eigen wensen kenbaar maken en duidelijke verwachtingen naar hun kinderen formuleren.

JJK: Wanneer kunnen kinderen overrompeld raken?

BABAJI: De kinderen “haken af” wanneer de ouders datgene waarvan ze zeggen dat het hun model voor het gezin is, zelf niet naleven. Als ouders consistentie verwarren met onthouding van liefde en hardheid.

JJK: Wat is het verschil?

BABAJI: Consistentie betekent in dit verband dat men zich ook houdt aan wat men in een gezin of gemeenschap heeft afgesproken – volhardend een weg volgen, afspraken nakomen en deze logisch kunnen verantwoorden.

Kinderen reageren altijd op ongegronde hardheid, dat wil zeggen hardheid die het begrip te boven gaat, in combinatie met onthouding van liefde, door zich innerlijk af te sluiten. Ze beschermen zichzelf tegen deze kou. Volwassenen gedragen zich in dit geval ook zo, behalve dat ze in de meeste gevallen meer geoefend zijn of meer afgestompt in de omgang hiermee.

De meeste volwassenen hebben immers de vaardigheid moeten ontwikkelen om zich staande te houden in een wereld vol onrecht, hardheid en liefdeloosheid.

Op dit punt beëindigen we het gesprek.

Ik moedig alle ouders en leerkrachten aan om zelf een rolmodel te zijn voor de kinderen. Dan hebben de kinderen de beste oriëntatie en zullen zij veilig door de stormen van deze tijd navigeren – op een aarde die elke dag verandert.

Ik ben bij jullie en bij alle kinderen van de wereld. Ik hou oneindig veel van jullie.

Babaji 

Vertaling:Petra – voor wakkeremensen.org