Ivo van Vega: Als Een Aspect Van God, Heb Je Oneindige Waarde.

Ivo van Vega: Als Een Aspect Van God, Heb Je Oneindige Waarde.

Gechanneld door Sharon Stewart – 30 September 2021

Ivo: Velen van jullie maken de fout die zojuist onder de aandacht van Sharon werd gebracht.

Haar buurman was gisteravond overstuur. Hij zei: “Ik voel me zo’n loser omdat ik mijn rekeningen niet kan betalen.” Een paar uur later kwam hij weer langs, en hij was extatisch – hij zei: “Ik heb net mijn cheque gekregen en al onze rekeningen betaald!” Sharon zei, “En nu voel je je goed, of niet?” Hij was in de wolken.

Dat is de manier waarop ze willen dat je werkt – ze willen dat je je eigenwaarde vestigt op bepaalde voorwaarden, en dan maken ze het heel moeilijk voor mensen om deze voorwaarden te bestrijden en te winnen. De economie is bijvoorbeeld zo gemanipuleerd dat velen zelfs moeite hebben om twee loonstrookjes binnen te halen. Dus hebben ze de neiging om neer te kijken op zichzelf voor hun vermeende tekortkomingen.

In andere gevallen worden mensen ziek of worden geamputeerden. Veel mensen geloven dat zij dan “minder dan” mensen zijn, dat zij niet zoveel te bieden hebben als iemand met twee armen en twee benen of die geen ziekte of handicap heeft.

Veel mensen hebben het moeilijk in liefdesrelaties. Zij worstelen van de ene naar de andere, of blijven elkaar opvolgen in huwelijk en echtscheiding. Anderen kijken naar hen en vragen: “Wat is er mis met hen? Hoe komt het dat ze geen relatie met een ander kunnen aangaan?” Natuurlijk is het de bedoeling dat ze dat wel kunnen en ze vergelijken zich op een gebied waarvan ze beseffen dat ze er stinkend als een roos uit kunnen komen.

Dit is voorwaardelijke zelfliefde. Het is ook een voorloper van voorwaardelijke liefde voor anderen, en daarom zijn jullie scheidingspercentages torenhoog.

Jullie geloven in de verkeerde soort eigenwaarde – voorwaardelijke eigenwaarde. Jullie waarde als lid van de Matrixmaatschappij is gebaseerd op jullie vermogen om geld te produceren en jullie mate van conformiteit. Kijk op hoeveel manieren je wordt afgekeurd – Sharon werd arbeidsongeschikt en moest het gevoel van eigenwaarde dat ze had gekregen door een bijdrage te leveren aan de samenleving, loslaten.

Jullie liefde voor jezelf is gebaseerd op voorwaarden. Veel van deze voorwaarden zijn voorwaarden die je van je ouders hebt gekregen. Sharon’s moeder wilde kleinkinderen. Nou, dat zou in ieder geval onmogelijk zijn geweest omdat ze onvruchtbaar is. Sharon heeft in dit leven geen kinderen voortgebracht – zij concentreerde zich volledig op wat haar missie was – het helen van haar familiebloedlijn. Ik zeg niet dat het niet in jullie contract staat om kinderen te produceren – het stond gewoon in haar contract om geen kinderen te produceren. Velen van jullie hebben een contract dat het baren en grootbrengen van kinderen omvat, en dat is een deel van de reden waarom jullie hier zijn – omdat de eerste ontvangers van jullie hogere lichtquotiënt jullie kinderen zullen zijn.

Sharon verwierp de afwijzing van haar moeder omdat ze geen partner had gevonden en geen kinderen had gekregen. Sharon ging ook door een proces van pogingen om een partner te vinden dat haar het gevoel gaf vernederd en intrinsiek waardeloos te zijn, dus gaf ze deze zoektocht op 30-jarige leeftijd op. Sharon heeft zich altijd gericht op waar haar ziel haar naartoe heeft geleid – naar een hoger gevoel van eigenwaarde.

Wat jullie je allemaal moeten realiseren is dat jullie allemaal een intrinsieke waarde hebben die oneindig is. Simpelweg omdat jullie menselijk zijn.

Het is niet gebaseerd op iets wat jullie doen, gedaan hebben of niet gedaan hebben.

Dat je geen erfgenamen voor je ouders hebt voortgebracht, maakt je niet waardeloos.

Omdat je geen carrière hebt gemaakt in een meer gewaardeerde bedrijfstak maakt je nog niet waardeloos.

Het feit dat je geen carrière voor jezelf hebt gemaakt, maakt je nog niet waardeloos.

Het werk dat je doet maakt je niet minder dan welke andere ziel op aarde dan ook. Alle mensen op aarde zijn gelijk omdat ze zielen van God zijn.

Kijk naar de manier waarop jullie jezelf vergelijken met anderen. Of iemand nu mooier is, meer gespierd, dikker, ruiger, koeler, langer, korter, bekwamer, gelukkiger, verdrietiger, bozer… rijker, armer, wat dan ook. Geen van deze dingen doen er toe.

Jullie moeten naar jezelf beginnen te kijken als iemand met oneindige waarde. Niet oneindig ego, oneindige waarde. Je moet jezelf zien als iemand die respect heeft, allereerst voor jezelf, en het dan van anderen eist. Die anderen zullen je grenzen testen om te zien waar er gaten zijn.

Er bestaat niet zoiets als een mens die faalt. Er bestaat niet zoiets als een mens die wint. Alleen in jouw beperkte waarnemingsveld kan iets als een overwinning worden gezien, en dat is omdat het een eindige zaak is.

Je bent geboren omdat je al gewonnen hebt. Dat is de waarheid over winnen. Je hebt al gewonnen. Je bent een mens.

Verwijder alles in jezelf waarmee je jezelf voortdurend toetakelt en slaat. Als je een hekel hebt aan je neus, begrijp dan dat je die neus hebt gekozen voordat je werd geboren.

Als het een afkeer is van de manier waarop je schrijft, verbeter dan je grammatica en vergroot je lexicon, of zoek andere manieren om jezelf uit te drukken die je zelfrespect geven op basis van je voorwaardelijke evaluatie van jezelf.

Of laat je voorwaardelijke evaluatie van jezelf helemaal vallen. Begrijp misschien dat je er nooit voor gekozen hebt om je communicatiemiddelen te perfectioneren omdat wat je weet voldoende voor je is geweest, en leer jezelf te accepteren zoals je bent.

Er is niets wat je hoeft te doen om je gevoel van eigenwaarde te vergroten, behalve je te herinneren dat je deel uitmaakt van het Ene, het Al. Dat is alles.

Velen van jullie ervaren voorwaardelijke liefde voor jezelf omdat je ofwel overheersende verzorgers had die hun verwachtingen van jou aan jou opdrongen, of omdat je geprobeerd hebt je te conformeren aan je afhankelijke maatschappij en je zorgen maakt over wat “zij” zouden kunnen denken. Dit zijn allemaal manieren om je van je eigen waarheid af te brengen en deze moeten geheeld worden.

Wanneer je zegt: “Ik ben gemeen,” moet je begrijpen dat je desondanks liefhebbend bent. Werk eraan vriendelijker te zijn, maar zorg ervoor dat je je grenzen bewaakt.

Als je zegt: “Ik denk dat ze me niet mogen,” begrijp dan dat je in de spiegel van het leven kijkt en dat er iets is aan de manier waarop je met “hen” omgaat waardoor je je onzeker voelt over jezelf.

Als je zegt: “Ik moet dit doen omdat iedereen het doet”, heb je je volledig ingeleefd in het matrixplan om je onderdanig te maken en je gebruikt het gedrag van anderen als een middel om te bepalen hoe jij je moet gedragen.

Dit is allemaal dwaasheid.

Er is niets mis met jou. Je ervaart gewoon een fysiek bestaan om te leren. Als alle studenten gebrekkig en slecht zijn omdat ze op school zitten, dan zegt dat niet veel over wie van jullie dan ook, want jullie hebben allemaal wel eens op school gezeten.

Stop met het gebruik van voorwaarden om jezelf te beoordelen. Jullie zijn intrinsiek mooi en speciaal.

Sharon: Dank je, Ivo.

Ivo: Het is waar, mijn liefste. Mensen in het melkwegstelsel vinden zichzelf niet gebrekkig of ontoereikend. Zij concentreren zich niet op wat zij als hun tekortkomingen of gebreken beschouwen, omdat zij zichzelf accepteren zoals zij zijn. Dit is zelfliefde op zijn best.

Baseer je eigenwaarde niet op wat je doet, baseer het op wie je bent.

Kanaal: Sharon Stewart

Vertaling: Martien / voor wakkeremensen.org