Heavenletter 6565: Vrede voor Alle Harten /16 januari 2019 / Geplaatst 20 maart 2019

 

Brief uit de Hemel
Vrede voor Alle Harten
16 januari 2019 / Geplaatst 20 maart 2019

God zei:
Geliefde, Ik weet dat jullie het leven op aarde mooi zouden willen maken voor iedereen als jullie zouden kunnen.
Het leven loopt op z’n eigen houtje.
Jullie hebben niet de vrijheid om het leven te commanderen.
Natuurlijk geven jullie de voorkeur aan het leven op de ene of op de andere manier. Op een andere dag misschien liever verkiezen om het leven zijn positie weer te veranderen. Jullie hebben het moeilijk om een beslissing te nemen.
Vertel Mij, Geliefden, wie zouden jullie liever de schaakstukken in de wereld laten verplaatsen dan Mij? Natuurlijk, jullie weten wat jullie willen en alles wat jullie niet doen – heel duidelijk achteraf.

Jullie weten wel dat jullie alle pijn en onenigheid op aarde voor iedereen willen vermijden. Jullie veronderstellen dat, als jullie Mijn visie hadden, jullie ook meer ontspannen zouden zijn.
Jullie hebben Mijn visie niet. Geliefden, laat de aanstaande gebeurtenissen zich natuurlijk ontvouwen.  Jullie wordt verteld om jullie vertrouwen in Mij te plaatsen. Jullie zien een kleine waarde van alles wat Ik zie. Dit geeft jullie niet veel comfort. Dit troost jullie helemaal niet. Jullie zouden Mij graag in vertrouwen nemen. Jullie kunnen het gewoon niet helemaal loslaten. Jullie willen dat alles goed op Aarde is, en toch proberen zoals het te kunnen, jullie zijn niet helemaal Alziend. Jullie zien te veel pijn en wat lijkt gedachteloos en onaardig dat lijkt voorbij te gaan.
Jullie weten heel goed dat Ik niet elke dag aangrijp om te zien wat Ik helemaal overhoop kan halen. Niettemin zien jullie pijn overal om jullie heen, nieuw en oud. Jullie willen niet ooit nog een keer opnieuw kijken om grimas op gezichten of ooit het geroep opnieuw horen van verloren kinderen of volwassenen die beroofd zijn.
Jullie hebben geen andere keus dan Mij te geloven op Mijn Woord, toch beginnen jullie het niet te begrijpen. Jullie vragen Mij vanuit de diepten van jullie zorgzame hart:
“God, bent U niet almachtig? Hoe komt het dat U, God, in Uw Goedheid, niet op één knop kunt drukken en alle onvriendelijkheid van de wereld kunt verwijderen? Het is niet behulpzaam, Geliefde God, dat U het zou doen als U het kon.
“Ik wil hoffelijk zijn tegenover U, God, niet omdat ik U vrees, maar omdat ik ook Uw liefde en medeleven voel, en ik heb wederliefde. Dit is mijn hulpeloze situatie. God, als ik verlang dat die pijn van de aarde wordt gewist, hoeveel meer moet U hetzelfde verlangen met heel Uw hart?
Als ik alle vrede op aarde wens, hoeveel meer moet U dan?
“Noch wil ik ooit als een gewichtig ondervrager vóór U komen. Ik ben niet zo’n domkop. Noch ben ik arrogant, noch wil ik het zijn.
Evenmin verwacht ik dat ik U in de privacy van mijn hart begrijp.
God, ik ben een zwerver.
“Door Uw genade, God, ben ik gezegend om U te horen spreken, en ik bedoel gezegend. U heeft mij wakker gemaakt voor Uw Stem en voor schatten waar ik nooit van gedroomd heb. Op dit moment voel ik de Onmetelijkheid die U uitstort naar dit ondiepe vaartuig en ik wil mijn grenzen niet overschrijden.
God, mijn hart roept dat dit de enige vraag is die mijn geest misschien een beetje zal volgen, doch niet mijn hart. Niet mijn hart. Ik keer, keer op keer terug naar U en ik kan geen antwoord horen waarom er geen einde is aan lijden voor eens en voor altijd.
“God, van mijn kant, ik heb geen verlangen om te zien wie er schuldig is om helemaal te lijden, noch kan ik geloven dat U het doet. Ik ben nog lang niet klaar om te lijden in de plaats van iemand anders. Ik weet niet eens wie ze zijn.
“Ik weet wel dat ik gezegend ben om U te leren kennen, dierbare God.”
Vertaald voor wakkeremensen door Anja