Heavenletter # 654 – Wanneer Is Genoeg?

Heavenletter # 654

Wanneer Is Genoeg?

Gepubliceerd: 4 augustus 2002 / Geplaatst: 7 mei 2023

 God zei:

Velen van jullie, Mijn kinderen, houden vast aan pijn, alsof pijn in plaats van vreugde het bestaan rechtvaardigt.
Alsof lijden de rechtmatige plek op Aarde vestigt of je greep erop vasthoudt. Alsof pijn een troon is, en op de een of andere manier vergroot het je. Misschien is vasthouden aan pijn een manier om jezelf te knijpen om te zien of je echt bent.

Vreugde zal je niet knijpen, maar het zal je vergroten.

Neem pijn in overweging als een ontvangstbewijs dat per post binnenkomt voor een rekening die is betaald.
Rente hoeft niet te worden betaald over wat al betaald is.
Is pijn niet als rente die je bovenop de opruiende gebeurtenis betaalt?
Alsof lijden een belasting is die je wordt opgelegd en die je moet betalen en blijven betalen. Alsof het een recht is om keer op keer te betalen.
En niemand hoeft jou eraan te herinneren om te betalen, want je herinnert jezelf er snel aan.

Misschien als je het lijden loslaat, als je er anders tegenaan gaat kijken, met meer gunst, misschien kan je er dan beter mee omgaan.
Als een vorm van een rouwproces.
Misschien denken sommigen dat je een onaardig persoon bent om te stoppen met rouwen. Misschien verwissel je verdriet met liefde.

Het lijkt erop dat je denkt dat iemand die treurt een beter mens is dan iemand die verdriet achter zich laat.
Alsof verdriet loyaliteit is in plaats van pijn. Of alsof je moet oefenen en het goed moet doen. Of misschien denk je dat verdriet ander verdriet voorkomt en dat het een soort verzekering is.

In het geval van een geliefde denk je misschien dat je ze in leven moet houden, en dat doe je door te lijden.

Als ik vertel dat er geen verlies is, en je hart doet pijn, denk je dat Ik een air aanneem en dat Ik gewoon niet weet waar Ik het over heb.
Maar Ik vertel je dat als je rouwt, je rouwt om verandering.
Aan de oppervlakte van het leven is verandering onvermijdelijk.
Vecht jij tegen het onvermijdelijke? Jawel. Je vecht zelfs tegen wat al gedaan is. Je vecht tegen onvermogen om te herstellen wat duidelijk was en nu niet meer is.

Maar komen en gaan is de beweging van het menselijk leven. De verafgelegen gebieden van het leven blijven niet hetzelfde.
Eb en vloed. En je pijn kan ook wegdrijven. Het kwam binnen.
Het kan eruit gaan. Je kunt het vrijgeven. Ik zeg niet dat je slecht bent als je pijn hebt. Ik zeg niet dat je het weg moet doen alsof.
Ik zeg dat je het niet hoeft te houden. Ik zeg dat je de neiging hebt om er je leven lang aan vast te houden.

Ik heb je de zegen van tranen gegeven. Waarom zou Ik ze aan je geven en zeggen dat je niet moet huilen? Ik gaf ze aan jou om te gebruiken. Ik heb ze aan je gegeven om te gebruiken, maar niet om te verankeren of te installeren als een armatuur. Tranen zijn geen heilig water.

Verlies is een soort fictie. Je hebt het idee omarmd dat wat je niet kunt zien, aanraken of horen er niet is. Je treurt om wat niet in zicht is en toch in je hart bestaat en wat in werkelijkheid, altijd bestaat.
Het dierbare fysieke ontbreekt, maar niet de realiteit. Verandering fluctueert. Maar aan de basis van de verandering ligt dat wat ongeschonden is. Onderliggende verandering is een platform van onsterfelijkheid en eeuwigheid. De verschuiving die je leven noemt en de verschuiving die je dood noemt zijn beide illusies, en jouw illusies zijn kostbaar voor jou. Je wilt ze niet opgeven.

Het leven op Aarde is nu het medium voor uitwisseling.
Later reis je door andere rijken, met keerzijde van munt.
Sommigen van jouw dierbaren hebben al uitwisseling van rijken gedaan.
Ze spelen nu op andere velden. Hun perspectief is groter.
Je kunt nu een groter perspectief hebben. Je hoeft niet te wachten.
Laat de sluier van lijden vallen, of overweeg de mogelijkheid dat je dat kunt. Ik bied je Mijn visie aan. Pak het aan.

http://heavenletters.org

VERTALING DOOR: Anja voor wakkeremensen.org – 6 Mei 2023

Afbeelding: Wallpaper Flare