Heavenletter 6382: Het Verschil tussen Vertrouwen en Weten 17 juli 2018
23 juli 2018
Brief uit de Hemel
Het Verschil tussen Vertrouwen en Weten
17 juli 2018
God zei:
Geliefden, er is verschil tussen gebrek aan vertrouwen en weinig of niets weten.
Leun tegen de ballast. Leun achterover in het leven. Kijk vanaf afstand.
Zie ook van dichtbij. In het leven lopen jullie heen en weer, gewoon als van nature in het voorbijgaan. Jullie gaan van huis af op de ene manier en jullie komen terug op een andere manier. Jullie veranderen de route morgen of de volgende dag of van de ene dag op de andere, of jullie veranderen jullie staren naar en opnemen van de dingen.
Mijn kind als Ene, vanuit een wereldbeeld is een Wezen wiens geest verandert. Zelfs als jullie voor altijd en een dag zijn, zijn jullie ook heen en weer schakelende waarheid. Deze manier vandaag…….. gisteren, een andere dag en zelfs een andere manier morgen …… zelfs een schijnbare omkeer en dan weer een andere schijnbare manier. Deze schijnbaren zijn aan jullie opgelegd, toch zijn jullie ergens aan de zijkanten aan het kijken.
Jullie hebben het misschien niet gauw genoeg gesnapt, toch kunnen jullie niet gewoon wegwuiven wat nu duidelijk lijkt en net doen alsof jullie het niet zien. Wat ik bedoel te zeggen is dat jullie soms de kwesties omzeilen alsof ze er nooit zijn geweest. Dit wil niet zeggen dat onfeilbaarheid ook niet bestaat. Alles staat en valt zoals het kan in de wereld.
Als bewijs van de veranderlijkheid van de relatieve wereld, kijk eens naar het verzonnen idee van wat de dood wordt genoemd. Bijna iedereen is doodsbang ervan en gelooft er ook helemaal niet in. Dit, natuurlijk, kan overkomen als wijsheid. De dood is niet werkelijk – in de verste verte niet. Tijd en ruimte en het fysieke lichaam bestaan niet werkelijk. Ze zijn waar fictie is van gemaakt.
Er is ook een diepere stabiliteit die bestaat, toch openbaart stabiliteit zich niet altijd hardop in de wereld in het algemeen. Jullie kunnen rekenen op competitie in een spel gespeeld op de Aarde – een sluw uitziend spel, eigenlijk – niets iets wat je zou willen aangaan. Competitie is een fantasie van fantasieën zonder inhoud. Het kan zijn alsof fantasie jullie dagelijkse brood is geworden. Als de waarheid zelf als vocht uit de tap zou zijn, zou liefde zichzelf verklaren als jullie dagelijkse brood.
Ik sta dit bij met een hoofdknik van Mij alsof Ik in een kerk zou zijn, op een gevulde zondagmorgen of op Zaterdag of op een donderdagavond –
Wanneer het mag zijn waarop de dag van jullie sabbat valt.
Een Sabbat is heilig op de dag dat het plaatsvindt.
Heilig is zoals heilig doet. Een congregatie van gevulde harten zwelt in dankbaarheid, op welke dag dan ook , welke jullie toegewezen dag of nacht is om de waardering te erkennen die goddelijk in jullie harten zingt.
Dit is hoe Ik het opvang.
Eerbied en dankbaarheid zijn innerlijke werkgelegenheden die niet alleen aan echo’s van herhaling worden toegeschreven, die zeker hun rol op de Aarde willen spelen als een herinnering aan de liefde om heilig te worden en om vanuit vreugde gezongen te worden uit de sparren van het hart en om door het Universum te echoën als een ervaring van Eenheid om meer veelbelovend rond de wereld te luiden en te blijven weerklinken en om niet te worden vergeten, noch de stilte van liefde die het omarmt om ooit op te houden. Geheiligd zij jullie naam en die van Mij welke Één en de Zelfde zijn.
“Van U zing ik” is een koor van liefde open voor weergave en ingebed in alle harten op Aarde als een testament van Liefde op vleugels en overal de Eenheid van het hart op de Aarde vullend voor nu en altijd en om altijd bewaard te worden, niet als een verplichting maar als weerklinkende vreugde om te worden gehoord overal op een wereld verenigd op de Aarde. Geheiligd voor altijd is ons Hart als Één in de Hemel zoals het zal komen om te zijn op de Aarde.
Vertaald door: Anja
