Heavenletter # 635

Jouw Vreemde Droom

Gepubliceerd: 16 juli 2002 / Geplaatst: 26 maart 2023

 God zei:

Schepen die de zeeën bevaren hebben ballast.

Voor jullie die op Aarde lopen, ben Ik de ballast.
Ik ben je balanswiel. Ik ben je stabilisator.

Zelfs midden in de mist kun je Mijn Stem horen, want Ik roep aanwijzingen naar je toe. “Deze kant op. Kom deze kant op.”

Je kunt Mij ook als je aanlegplaats beschouwen.
Waar Ik ben – hier kan je jouw jas ophangen, hier kan je stationeren.
Hier leun je achterover en ontspan je. Bij Mij is er geen optreden.
Er is geen bijblijven of achterblijven. Er is gewoon zijn.
Wij kunnen ons met elkaar ophouden.

We liggen in een hangmat. We staren naar de sterren. We houden elkaars hand vast, het is voor het hele Universum.
Onze harten maken een sprongetje van vreugde, of ze blijven stil van vreugde. We wisselen liefde uit. We zijn aan elkaar toevertrouwd.
We hebben een onderlinge regeling. Het heet Vrede.

We hebben een rendez-vous. We hebben elkaar beloofd dat onze ogen elkaar zullen ontmoeten. In menigte of isolatie. Onze ogen verbinden.
Wie kan er om meer vragen?

Aanloop is welkom. Wij blijven nog even.

Je maakt een salto in de tijd. Je galoppeert over de maan.
Je warmt je handen in de zon. Je pakt de sterren beet.
Mijn ogen verlaten de jouwe nooit. Mijn hart ligt in jouw handen.
Jij bent de vervuller van het lot. Jij bent Mijn vervuller.
Ik ben je Dienaar en jij bent de Mijne. We dienen elkaar. We helpen elkaar.
We dragen elk onszelf en de ander.

Wij doen aan besprenkelen met de sterren daar in de Hemelen.
We besprenkelen elkaar met het licht waar Wij van gemaakt zijn.
Zoals kometen. Wij brengen licht naar de wereld daar op Aarde.

Toch had je een vreemde droom dat er een grote strook tussen Ons was.
Je dacht dat Wij, Ons aan verschillende uiteinden van het Universum bevonden. Je dacht dat je naar een uiterste hoek was geslingerd en dat er was verteld om alleen terug te gaan. Je dacht dat er duisternis was en dat er geen manier was om Mij te vinden, noch de waarheid van wat Ik zeg.
Je kon niet eens Mijn stem horen. Je kon alleen die van jezelf horen en je wist niet wat je zei. Je wist zeker dat je in een woud was dat eeuwig doorging. Je struikelde. Je zocht een open plek, maar die was er niet.

En toen werd je wakker uit je vreemde droom, en je wist precies waar je was en in Wiens armen je lag. Je zag dat je op een open plek van licht was en dat er in de hele wereld niets anders was dan dit licht, dat tijd en ruimte overtrof en die hele vreemde droom.

Als je in een droom bent, lijkt het echt. Maar als je wakker wordt, weet je dat het niet zo is.

In de wereld op Aarde heb je droom voor werkelijkheid aangezien, en werkelijkheid voor droom. Je denkt dat waar je naar verlangt niet kan uitkomen, en dat je vastzit aan wat je als realiteit ziet.
Je denkt dat niets een verschil kan maken, dat er niets kan worden veranderd en dat je altijd in deze vreselijke droom zult zijn die als realiteit is verankerd. Je hebt gedacht dat je nooit uit die droom van de werkelijkheid zou ontwaken, en dat het slim van je was om dat te accepteren.

Degenen die duidelijk zien – heb je dromers genoemd.
Jij, die degene was die droomde, noemde degenen die verder zagen dan jou, de dromer, terwijl dat bij jou hoorde.
Noem ze zieners van de werkelijkheid. Ze weten dat er meer is dan het oog in jouw droom ziet. Zij kijken verder dan jouw droom die jij de werkelijkheid noemt. Je ziet het woud. Zij zien de open plek. Jij kan dat ook. Kijk omhoog om de gebieden van de lucht te zoeken.
Ontwaak nu uit jouw vreemde droom.

http://heavenletters.org

VERTALING DOOR: Anja voor wakkeremensen.org – 25 Maart 2023

Afbeelding: freewalldownload.com