Heavenletter 6283: Vraag om de Maan en de Sterren / 6 April 2018.

Vraag om de Maan en de Sterren
Brief uit de Hemel  
6 April 2018.

God zei:
Wat betekent iets? Het weer heeft een betekenis, toch wat is de betekenis en wat betekent het voor jullie wanneer alles is gezegd en gedaan en waarvoor?
Wat betekent de maand van een jaar? Wat betekent het voor jullie en wat betekent het niet voor jullie en waarom zou het wel of niet moeten?
Om te beginnen, het maakt niet uit op welke plek jullie zijn, jullie willen weten dat jullie bestaan. Jullie willen worden gezien en gehoord en wanneer het jullie beurt is, willen jullie een bericht van overlijden hebben met jullie eigen naam. Vragen jullie teveel om te vragen om meer dan eens te worden gezien en gehoord dan eens in de zoveel tijd of alleen maar gemompeld?

Waarom niet iedere dag opgemerkt worden in plaats van af en toe?
Jullie willen bij iedere gelegenheid opgemerkt worden liever dan het uit te roepen in de wildernis als of jullie van geen schikking zijn.
Waarom kan het niet als vanzelfsprekend worden beschouwd  dat jullie een bonafide persoon zijn, iedere dag gehoord en verheerlijkt.
Als jullie niet worden opgemerkt, waarom worden jullie dat niet?
Zijn jullie gewoon de opwelling van ieder ander? Is een postzegel meer waard van jullie met jullie eigen Hart en Ziel? Wie beslist dit, als Ik zo vrij mag zijn?
Het lijkt er voor jullie op dat, wanneer alles is gezegd en geprobeerd, een postzegel van € 0,83 meer waarde kan hebben dat jullie kloppende Hart.
Hoe toch kan dit zo zijn? Is er iets met jullie aan de hand?
Waarom in hemelsnaam zouden jullie als uitdrukkingsloos worden beschouwd? Dit slaat nergens op dat jij/jullie de enige(n) zijn die niet zo veel worden gezien. Jullie vragen er niet om dat lof wordt gezongen naar het Allerhoogste. Jullie vragen er niet om op jullie wenken bedient te worden, alleen een klein knikje hier en daar. Is dit teveel gevraagd?
Jullie vragen je af wat jullie hier doen op de Aarde?
Vraagt iedereen zich af wat jullie hier doen? Zonder kennisgeving van jullie, voelen jullie je als weggevaagd uit het Universum, alsof jullie niet geroepen zijn of jullie ‘naam’ vergeten was toen jullie  tijd hier kwam.
Zijn jullie eenvoudigweg opgemerkt als ‘ouwe’.
Wat is Zijn Naam, zelfs niet vergeten, gewoon nooit gezien of gehoord, niet meer dan een cijfer? Een cijfer triest maar waar? Is dat wat jullie zijn?
Kan het zijn dat jullie gewoon niet op een lijst stonden?
Waar jullie nooit een beurt zouden krijgen?
Jullie vragen niet om de Maan en de Sterren, want ze lijken heel goed te bestaan zonder dat jullie ze ondersteunen of bijvallen.
Het is alleen jullie die geen X hebben als een ‘merkteken’
Jullie wisten zeker dat jullie een echte naam hadden. Nooit zouden jullie hoeven te antwoorden op: “Hé daar.”
Jullie zijn, tenminste, een grassprietje in een groot veld. Jullie hebben een bijdrage te leveren. Jullie bestaan. God heeft ook jullie gemaakt en Hij heeft jullie niet als minste gemaakt. Jullie verschenen. Jullie zijn hier.
Van al de oneindige aantallen zielen op de Aarde, waarom zouden jullie worden buitengesloten? Wat is er zo weinig opmerkelijk aan jullie?
Zijn jullie hoe dan ook over boord gevallen? Zeg dat niet!
Hingen jullie gewoon aan een waslijn, buiten gelaten om te drogen?
Waar is jullie geboortebewijs? Is jullie naam niet ergens opgeschreven?
Was jullie naam ooit opgeschreven?
Lijkt er nooit iemand zijn gezicht naar u te buigen in naleving van jullie? Worden er geen droevige liedjes voor jullie gezongen? Zijn jullie allemaal gezegd en gedaan en gewoon net alsof er nooit rekening met jullie werd gehouden, helaas niet meer, dan een vlieg aan de muur?
Vertaald Anja