Heavenletter 6280: Jezelf zijn / 2 April 2018

Heavenletter 6280 
Jezelf zijn
Brief uit de Hemel
2 April 2018

God zei:
Aan wie behoort jouw leven toe, zoals jij het ziet?
Veel van Mijn kinderen zijn opgegroeid met het geloof dat hun leven aan anderen behoorde, aan wie rekenschap en verantwoording verschuldigd was. Dat zijn diegenen van Mijn Kinderen die waargenomen hebben dat hun eigen leven niet helemaal van henzelf was. Zij zijn misschien in beslag genomen en bewust of onbewust, hebben aangenomen dat hun doel in het leven was om de wil van anderen te beantwoorden en om genoegen te doen en te zijn wat anderen wilden dat zij waren. Zij zagen in dat het hoofddoel in het leven was om in overeenstemming te zijn met dat wat de wereld leek te willen van hen. Zij waren voorzichtig om geen fouten te maken.

Achteraf, leken hun jonge levens vooral te gaan over het abonneren op het vermijden van fouten en als vanzelfsprekend gelijk met de verlangens van anderen. Deze manier van leven vervolgende hen soms, alhoewel zij soms wakker werden voor wat zij nu zagen als onderworpenheid aan de wensen van anderen. Zij hadden ernaar gezocht om te voldoen.

Vanuit hun angst om doel te missen, hadden zij misschien geen flauw idee van hun ware zelf.
Als jij één van deze kinderen was/bent, wist je misschien niet eens op dat moment (nu) dat je ernaar verlangde om jezelf te zijn.
Je was/bent met vele andere meegegaan, alsof andere mensen alles wisten en dat jij niets wist. Dit leek voor jou zoals het gaat in de wereld en zo hield je jezelf  verkrampt in een dubbele binding, zelfs niet echt het besef hebbend dat jij een persoon bent met jouw eigen recht.
Ergens langs de lijn heb je jezelf afgesneden van jezelf alsof je een nietswetende was. Je verviel standaard in de loze rol. Je keek niet.
Echter, je was buiten jezelf, met dat heb je naar elke stap van jouw toegekeken. Je bent door veel beweging heengegaan in het leven met je ogen dicht en vergat jezelf te begroeten. Je was afhankelijk van de mening van anderen voor bevestiging. In feite, stopte je met het gebruiken van of om iets te doen met jouw hart en ziel.
Toch, ergens, heb je jezelf zien uitbreken, uit dit zelfopgelegde bewind van onderdanigheid en heb je jezelf gezocht. Je was niet langer het kuiken in een nest. Nu werd je een ontluikende die uit de schulp barstte.
Je begon een glimp op te vangen van jezelf. Je begon jezelf in een ander licht te zien. Je begon jouw Zelf te ‘innen’. Je begon omhoog te kijken en te zien wat jouw eigen ogen zagen en je gebruikte jouw eigen stem en verwelkomt jouw Zelf meer dan als Ik jouw verwelkom door mijn saluut aan Mijn hoed. Je begon te vliegen en je bevrijdde jezelf van je zelfopgelegde opsluiting. Je begon jezelf op te merken en een relatie met jezelf te beginnen zoals jij echt bent, meer zoals de vrucht van Gods Rank.
Nu kunnen jouw voetstappen worden gehoord. Nu zijn jouw voetstappen te horen. Jij bent niet langer ballast of overwicht in de wereld.
Fijn voor jou! Je hebt een stem en je hebt een zeggenschap in de wereld waarin je leeft.
Het maakt niet uit hoe lang het duurde om jouw leven terug te eisen, weet dat er geen leven wordt verspild. Zelfs wanneer je jouw eigen schoenen wellicht niet volledig hebt gevuld en nog niet jouw onafhankelijkheidsverklaring hebt gezongen, jouw leven aan het piekeren was, klaar om zichzelf te onthullen.
Ik zeg het nog een keer: “Geen leven is verspild.”
Het maakt niet uit wat de wereld kan zeggen. In het beste der tijden en in het slechtste der tijden, diende jij een doel.
Zelfs wanneer je misschien een spel van wachten hebt gespeeld, diende jij het doel van jouw leven. Zelfs wanneer je in coma was, buiten medeweten van jou en van alle anderen. Heilig zijt gij, jij diende het Universum!
Vertaald door: Anja