Heavenletter 5504 Goddelijke Eenvoud / Zaterdag 19 december 2015
19 december 2015
Goddelijke Eenvoud
Brief uit de Hemel
Zaterdag 19 december 2015
God zei:
Hoe kan Eén God Alwetend, Alomtegenwoordig, Almachtig en Alom Welwillend zijn en gemaakt zijn van Goddelijke Eenvoud? Niets van dit alles is denkvermogen. Ik hoef niet te onthouden. Ik maak geen lijst. Ik voeg niets toe aan een niet-bestaande lijst, en Ik streep ook geen punten af. Dit is geen opeenstapeling voor Mij. Ik ben geen accountant die een bril draagt om de kleine lettertjes te lezen. Mijn vermogen is geen kunstje. Het is geen gezelschapsspel. Dit is hoe het is. Een Moment van Oneindigheid onthult alles. In één seconde is alles bekend.
Je vangt wel eens een glimp op van deze Alwetendheid. Je kent je Zelf. En je weet door en door wat Mijn Zelf genoemd wordt, als je het maar durfde te bezitten en er verantwoordelijkheid voor durft te nemen. Zoals het is, kun je Mijn vermogen door je vingers laten glippen.
Ik zoom in op Al Mijn Kinderen in één Seconde van Oneindigheid. Ik hoef niet te onthouden en ik hoef ook niet te vergeten. Als je wil kun je ervoor kiezen om dit Simpele Bewustzijn van Mij Het Verstand van God te noemen, toch is dit meer als het Hart van God, de Verwezenlijking van God, de Liefde van God voor Al wat Geschapen is, wat uiteindelijk Mijn Eigen Zelf is, wat jij uiteindelijk bent. Alle Bewustzijn wat Ik BEN, BEN jij. Wat zou Wij Zijn Eén anders kunnen betekenen?
Het is niet dat jij Mij hebt. Jij hebt Mij niet. Ik ben niet iets dat je mee hebt genomen bij de winkel op de hoek. Jij bent Mijn Eigen Zelf. We reizen samen in Oneindigheid, hoewel er simpelweg Eén van Ons is, Eén Eén.
Jij BENT de wetenschap IK BEN. Het is niet echt zo dat je het krijgt. Jij was gewoon nooit zonder. Jij bent nooit zonder, het is alleen ergens verstopt, weg van jouw Bewustzijn en zelfs jouw Geloof. Voorbij Geloof. Voorbij jouw acceptatie als Waarheid.
Het is niet zozeer dat je bescheiden bent. Het is niet zozeer dat je vol ontzag bent. Het is meer alsof je jouw kennis ergens in een kast hebt weggestopt, maar je weet niet zeker welke kast of waar jouw Wetendheid ligt in de kast. Het is ergens daar achter een keurig doorschijnend gordijn. Voorzichtig kijk je daar niet. Zelfs als Alles van jou is, veins je het onvermogen om aanspraak te maken op wat van jou is. Hier ben je de Wijste van de Wijzen, en toch veins je onwetendheid. Dit is geen onwetendheid. Dit is meer als een dubbel optreden.
Jij gelooft dat het leven teveel voor je is. Zonder het bewustzijn en gebruik van dit aangeboren vermogen van jou, met dit ergens onder de mottenballen verstopte vermogen, is het leven eigenlijk niet genoeg voor jou, bij lange na niet. Geen wonder dat je ontgoocheld bent over het leven. Je weet dat er veel meer is en toch…. en toch…. zie je het niet voor je. Je hebt het verstopt en je bent vergeten waar, en daarom verstop je je voor je Zelf.
Geliefden, hoe kunnen jullie je door God gegeven vermogens niet accepteren? Hoe kun je Wie Je Bent zo nonchalant afwijzen? Hoe kun je je wegdraaien van de Stem van God die Jij bent en die er naar verlangt om uit de kast te komen?
Je bent geen apart deel van Mij. Jij bent Alles van Mij. Je hebt Mijn Paleis verlaten en durft nog niet echt te accepteren dat dit Paleis ook van jou is. Je ziet een Paleis met Eén Kamer en je vindt jezelf niet waardig genoeg om opnieuw naar binnen te gaan.
Natuurlijk, de grap is dat jij hier bent. Jij bent hier! Jij bent Eén met Mij, met uitzondering van je acceptatie van jouw Ware Aard en de Ware Aard van al degenen die ook jouw Broeders en Zusters zijn.
Je bent nooit verlaten, maar je hebt je Zelf verlaten. Je vertelt je zelf dat alle Waarheid later kan komen. Dat vertel je jezelf, zelfs als de tijd, de zogenaamde tijd, nu is.
Vertaald: Petra Simone
