Heavenletter: 430 – De Ster Die de Aarde Verlicht
Heavenletter: 430
De Ster Die de Aarde Verlicht
Gepubliceerd: 25 december 2001 / Geplaatst 26 december 2021
God zei:
Het is een puzzel hoe je te veel en tegelijkertijd te weinig verwacht.
Je kijkt op de een of andere manier uit naar deze periode van het jaar, en toch verlangt je hart naar meer dan het ontvangt. Je weet dat er meer is.
Als je eenmaal de linten en de verpakkingen hebt opgepakt, ben je daarna met jezelf en is verwachting vervlogen.
Er moest nog iets gebeuren, en op de een of andere manier ging de zon onder en was de dag voorbij.
Het is al verleden. En wat heb je gemist? Wat is er langs je heen geglipt?
Je ziet maar al te goed het contrast tussen wat kan zijn en wat lijkt te zijn.
Het is beter om Mij te zien. Het is beter om stil te staan bij de grotere mogelijkheden dan bij de dagelijkse dingen die voorhanden zijn.
Er zullen altijd de van dag tot dag details van het menselijk leven zijn om voor te zorgen. En er zal altijd de grotere glorie zijn.
Alles is meer dan zoals het verschijnt.
Licht lijkt van een gloeilamp te komen, maar het komt van meer dan dat.
En jouw levenslicht komt van ver buiten de plaats waar je staat.
Wees niet nabij ziende. Wees liefde ziend.
Zie de gloed in alles. Het is daar.
Hetzelfde licht dat een lamp in praktijk brengt, is overal in alles.
Het zit in jou. Zie het. Beweeg met het mee.
In deze periode die de geboorte van Christus herdenkt, herdenk je geboorte. Betrek jezelf erbij, in de heiligheid van heden.
Jij bent de Magiër, en jij bent de ster die de Magiër naar je toe brengt, en jij bent de zegen van de geboorte van Christus.
Dat waar je van houdt, ben jezelf.
Welke capaciteit in een ander je ook adoreert, dezelfde capaciteit is van jou. Je kiest grootsheid uit in een ander die ook van jou is.
Als Christus apart zou staan van jou, zou hij jou nu niet verheffen.
Als Christus echt ver verwijderd was van jouw capaciteiten, zou hij zich uit jouw bewustzijn hebben teruggetrokken.
Als Christus niet echt in je was, zou je je hem niet herinneren.
In waarheid doet hij je aan jezelf denken.
En hij herinnert je aan Mij.
Ja, Christus is een herinnering aan jezelf. Hij is een meditatie.
Hij is als een klok die in jouw hart tikt. Af en toe gaat er een belletje.
Misschien is het een kerstbel die luidt om jou wakker te maken voor de waarheid van jezelf.
Christus is een herinnering in jou. De bel die Christus deed klinken, heeft nooit gestopt met galmen.
Nu raak je meer afgestemd op de geluiden die aangeven dat een hoger tempo de Aarde bereikt.
Christus is een heilige vibratie van Mijn liefde. En jij bent die vibratie ook.
Je bent een zuivere, pure noot die Ik heb aangeslagen.
Maar andere geluiden hebben over jouw eerste noot heen getrommeld, die zo helder klonk dat ze allemaal naar jouw zijde kwamen om te zien.
Nu moet je jezelf zien. Waar je ook kijkt, je zult jezelf aanschouwen.
En je zult zien, bemerken dat Ik je aanschouw.
Wanneer je kijkt in een stroom en de zon is achter je, zal je de zon waarnemen en je zal het licht van de zon die jou verlicht waarnemen.
De spiegeling van een stroom is onschuldig. Het is onpartijdig.
Het kan alleen zien wat ervoor is. Maar jij bent het die moet zien.
Kijk dieper in jouw spiegelbeeld en je zult zien.
Het is niet zo dat je jezelf zult betoveren. Je verwijdert een toverspreuk.
Je zult je in het oude zicht keren voor een nieuwe visie.
Je zult het glas weghalen waardoor je hebt gekeken en begint te zien.
En je zult je nieuwe visie delen. Je kunt het niet helpen, het is om te delen.
Want als jij ziet, zien anderen ook, en jij brengt hen ook in het licht.
Jij bent de ster die de Aarde verlicht.
VERTALING DOOR: Anja, 2e Kerstdag 2021 / Voor wakkeremensen.org
Afbeelding: pxhere.com
