Brief uit de Hemel #725 – De Gebeurtenis van Onze Eénheid

Brief uit de Hemel #725

De Gebeurtenis van Onze Eénheid

Gepubliceerd: 16oktober 2002 / Geplaatst: 22 oktober 2023

God zei:

Herinner Mij vaak.
Wat van de natuur dat gepast is, kun je gebruiken om je aan Mij te herinneren?
Ik stel dit voor zodat jullie je meer bewust worden van de rijkdom van Onze muziek en weelde tezamen.
Roep Mij in gedachten; Wees je bewust van Onze onafscheidelijkheid.

Je weet misschien al dat Ik voor altijd met je omga, en dat er geen moment is waarop Ik dat niet ben, maar voel het nu.
Ik ben zo dichtbij jou, dat Ik binnenin jou ben.

Als je genoeg loslaat om Mij werkelijk te pakken te krijgen, voel je je bijna overweldigd en tot niets anders in staat.
Het is alsof Ik een sterk parfum draag dat jij zo lekker vindt en toch bang bent dat je te veel ervan opdoet.
Oh, zo nu, je kunt nooit te veel van Mij dragen.
Ik overweldig je niet. Ik stel je in staat. Waarmee ik je vul is dat wat liefde wordt genoemd. Ik dip je als het ware in liefde en vul zo iedere cel ermee.
Jij bent eenvoudigweg tussen water en wind in Mijn liefde.
Waarom zou je het niet vaker bewust ervaren?

Het is belangrijk dat je Mijn liefde voelt.
Het is hoe dan ook belangrijk, maar het is vooral belangrijk voor jullie die Mijn woorden lezen.
Omdat je Dat als kracht van Mijn liefde al kent, ken je dus ook de Datgene zonder die kracht, als je Mijn liefde niet in jouw gewaarwording hebt.
Laat gedurende de dag regelmatig een aanraking van Mij in je plaatsvinden.

Gebruik geen wekkertje.
Maar misschien elke keer dat je op de klok kijkt of je afvraagt hoe laat het is, zul je Mij vriendelijk in gedachten brengen en Mijn liefde door jou heen laten stromen, of castagnetten door je hart laten bewegen, of zoals je op een tube zou blazen, snaren van jouw hart als Mijn viool, alsof je Mij voor je hoort zingen met een stem die zo lieflijk is dat je het nauwelijks kunt vatten. Ik sla op Mijn drumstel. Luister naar het ritme. Wees opgetogen.

Je weet in deze momenten hoe nauw Wij met elkaar verbonden zijn.
Er zijn geen gevallen steken.
Er is alleen deze nabijheid die liefde wordt genoemd, en die roept je nu aan, maakt je wakker en laat je in alles in één keer, in achterover leunen.
Oh…, je hoort het gemurmel van Mijn hart.

En wanneer je het uitschreeuwt, antwoordt Mijn liefde.
Wanneer je dit niet doet en jouw gedachten zijn afwezig van Mij, leun je toch in Mijn armen, zeker van Mijn liefde, nooit eruit.
Hoe sterk ben Ik in jou. Hoe sterk! Nu, tamboerijn Mijn liefde, Mijn liefde.
Oh ja, laat de tamboerijn klinken door Mijn liefde.

Behalve gedachten aan tijd, wat nog meer kan jou aan Mij herinneren?

Wat, door iedere keer als de telefoon geluid geeft, weet dan dat Ik betrokken ben. Of de deurbel. Of als je wat laat vallen of een vergissing maakt, zal je je dan op een vriendelijk manier willen herinneren, dat Ik dan gaande ben en op gang?
Of wanneer de Zon beweegt en het Licht verandert.
Of wanneer een bries de bladeren van een boom bestrijkt.
Wanneer het warm is of koud.
In stilte, en in nog stillere stilte.

Wanneer je opstaat of gaat zitten, Tijdens het eten en na het eten.
Gelukkig of droef. Tevreden of ontevreden.

Is er enige gebeurtenis, dat of wat geen gebeurtenis is om Mij te herinneren? Kan je er eentje bedenken?
Laten Wij nu deze gebeurtenis van Onze Eénheid nemen, om het te herinneren.

http://heavenletters.org

VERTALING DOOR: Anja voor wakkeremensen.org – 21 oktober 2023

Afbeelding: https://tjelpanja-art-spiritual.com